https://www.facebook.com/298224490233145/

Master Godangel, Kathmandu (2025)

09/08/2025

Wishing you a happy and joyous Raksha Bandhan on 9th August.

"पवित्रता र आत्मरक्षा"
- रक्षा बन्धन भनेको सुरक्षाको बन्धन हो । हामीलाई हानि वा पीडा दिने सबै कुराहरुबाट हामीलाई सुरक्षा चाहिन्छ । संसारमा भौतिक स्तरमा हामीले देख्ने सबै आतंक र क्षति भावनात्मक अशान्तिको परिणाम हो ।
अहिले देखिएको सांसारिक माया, मोह, वासनालाई प्रेमको नाम दिदै प्रेम जस्तो पबित्रताको हत्या भैरहेको अवस्थामा रक्षाबंधन जस्तो दिव्य पर्वले चेली र माइतीको पबित्रताको प्रेम देखाउदै माया र प्रेमको अन्तर भिन्नता र पबित्र प्रेमको भावलाई उजागर गरेको छ ।

अत : ५ दुर्गुणहरू - अहंकार, वासना, क्रोध, लोभ र आसक्ति आत्माको भावनात्मक पीडाको कारण हुन्, र जब यी कार्यमा आउँछौ तब हामी अरूलाई पनि हानि, चोट पुर्‍याउछौं ।

हाम्रो शुद्ध गुणहरू सिर्जना र विकिरण गर्न हामीले आफैलाई दैनिक अनुशाशीत जीवनको प्रतिज्ञा गर्नु पर्छ, रक्षाबंधनको दिव्य पर्वले हामीलाई पवित्रता, प्रतिज्ञा र सुरक्षाको सम्बन्ध सिकाउदछ ।

Jai Prem,
With love and blessings !
Guruhajur,

09/08/2025

प्रेमवादी लिडर:
𝐆𝐨𝐝𝐚𝐧𝐠𝐞𝐥 𝐛𝐚𝐧𝐢 𝟗 𝐀𝐮𝐠𝐮𝐬𝐭 𝟐𝟎𝟐𝟓,
प्रिय आमा-बाबा, युवा नानुहरु हजुरहरु सबैमा कल्याणको कामना गर्दै आजको गड्याञ्जल वाणी प्रेमवादी लिडर ।

प्रेमवादी लिडरहरु कोइला बाट बनेको हिरा झैँ हुन् हिरा बन्ने क्रममा हिराले कति कुटाई खानुपर्छ, त्यस्तै लिडर, असल प्रेमवादी लिडर बन्ने प्रकृयामा कयौं आरोप लान्छना बाट गुज्रिनु पर्छ, संघर्षहरु छेड्नु पर्छ । भगवानहरुलाई त मान्छेहरुले आरोप लाउन, षडयन्त्र गर्न र मार्न छोडेन भने हामी त मान्छे हौं, जो हामी प्रेमवादीहरु असल बाटोमा हिड्न प्रयाश गर्दै-गर्दा खराबीहरुले आरोप लाउने, आरिष गर्ने, खुट्टा तान्ने कामहरु गर्ने नै छन् तर यस्तो कुराहरुमा हामी प्रेमवादी लिडरहरु हतोत्साही हुनु भन्दा खुशी हुनु पर्छ । जब आफु सफलताको सिंढि चढिन्दैछ भन्ने कुरा तेति खेर जान्नु जतिखेर आरोप-लान्छना र बिरोधको ओइरो लाग्दछ ।

प्रेमवादी लिडरहरु सधै उत्साहित भएर संसार बचाउने अभियानमा संघर्ष छेडिरहनु पर्छ, प्रेमवादी लिडरहरुको शब्दकोषमा निराशा भन्ने शव्द छैन र हुनु हुदैन, हरेक प्रेमवादी लिडरहरुले आफूलाई निराशित हुनु बाट बचाउनु पर्छ र सारा (LAM) प्रेमवादीहरुको लागि साहस, उत्साह र आत्माबल भएर उभिदिनु पर्दछ । किनकि जसको कारण अरुहरु निराशित हुन्छ त्यस्तो ब्यक्ति कहिले लिडर बन्न सक्दैन, संसारको भलाई र सहि कुराको निम्ति जस्तै परिस्थितिमा पनि अदम्य साहसका साथमा संघर्षको मैदानमा संघर्ष गरि रहने ब्यक्ति नै असल लिडर हो, असल लिडरले कहिले misundertanding गर्नु हुँदैन सधैं understanding गर्ने हुनुपर्छ ।

प्रेमवादी लिडरहरु फुल झैँ सँधै मुस्कुराहत वा हँसिलो हुनुपर्छ, लिडर भनेको नै सवैको अभिभावक हो, अभिभावकत्व दिँदा अरुलाई खुशि होस् नाकि दुःखी र असुरक्षित । प्रेमवादी लिडरहरु संसारको लिडरहरुमा पनि एक उदाहरणीय लिडर बन्नु पर्छ, नम्र भएर सधैं विनम्रका साथ अरुको अगाडी आफुलाई परिस्कृत गर्नु पर्छ ताकी आफ्नो बोलिले अरुलाई आनन्द दियोस् । “मिजासिलो र नम्र बोली नै असल मान्छेको पहिलो परिचय हो ।” रीस र स्वर्थपनलाई सदा टाढा राख्दै सवैको विचारलाई कदर र सम्मान गर्नु पर्दछ ।

एउटा असल लिडर अरुको दुःखमा सँधै सहभागि हुनुपर्छ ताकी कोही भेलमा डुब्दै गर्दा एउटा माझीले डुङ्गाको सहाराले उदार गरे झै आफुलाई महसुस गरुन् अनि धमास र धम्किको भाषाले हैन ज्ञान र बुद्धिमताको भाषाले अरुलाई राम्रो बाटोतिर आकर्षित गर्नु सक्नु पर्छ । कसैको गल्तिमा डर र त्रासले हैन विनम्रतापुर्बक गल्ति महषुश गराई सुध्रिनुमा सहयोग गर्नु नै असल लिडरको बौद्धिक सम्पत्ति हो । असल प्रेमवादी लिडरले कृतज्ञ हुन विर्सिनु हुँदैन, अनि यात्रीहरुले वा अरुले आफु बाट सकरात्मक्ता सिकोस् तर नकरात्मक्ता हैन, प्रेमवादी लिडरहरु अरुका लागि सकारात्मक दृष्टि, सकारात्मक ध्वनि, सकारात्मक औजार बन्नु पर्छ ।

लिडर भनेको त्यो हो जो आफै अघि बढि अरुलाई पनि राम्ररी डोर्‍याउन सक्छ, कुर्सिको मोहो कदापी गर्नु हुँदैन, सत्यको लागि सधैं विस्वास र भरोसामा अडिक हुनुपर्छ, ढलपल हुनु हुँदैन र चरित्रमा ध्यान दिनुपर्छ । यदि कसैको हित हुन्छ भने कतिपय कुरामा लचक्दार (flexible) पनि हुन सक्नु पर्छ । एउटा असल लिडर एकैछिनमा आशाबादी एकैछिनमा निराशाबादी भइहाल्ने, एक्छिनमै साहसले हिमाल चुम्ने एक्छिनमै निराशाले लम्पसार पर्ने आदि हुनु हुँदैन । हरेक कुरालाई सजिलो (easy) बनाउनु पर्छ तर हरेक कुरालाई अझ साह्रो (difficult) बनाउनु हुँदैन यस्तो गुण लिडरमा हुनु पर्छ ।

कसैले आफ्नो आलोचना गर्यो भने मन दुखाई हाल्नु हुँदैन, आलोचना सहि छ भने त्यसलाई स्वीकार गरि आफुमा सुधार ल्याउनु पर्छ, यदि आलोचना सहि छैन भने एक कानले सुन्यो अर्को कानले उडाइदिन सक्नु पर्छ । कसैले नराम्रो भन्यो भन्दैमा झोक्कि हाल्नु हुँदैन, आरोप र लान्छना भन्ने कुरा आरीष र स्वर्थ बाट आउने हो, आफु यस्तो लान्छनाबाट जति कमजोर बनिन्छ त्यति नै खराबीहरुको जित हुने सम्भावना हुन्छ, खराबीहरुको जित हुनु भनेको सत्यको हार हुनु हो, प्रेमको हार हुनु हो र दुःखीहरुको हार हुनु हो, अत : प्रेमववादी लिडरहरु यस्तो भ्रामक कुराहरु बाट कदापी हार्नु हुँदैन ।

अमरबाणीहरु :
१. कोइ मान्छे पात जस्तै हुन्छ, अलिकता हावा आयो कि खसिहाल्छ । कोइ मान्छे पत्थर जस्तै हुन्छ, जोडले बाढि आए नि अडिक रहन्छ, प्रेमवादी दर्शनमा पत्थरको आवस्यक्ता छ ।
२. मान्छेलाई बोलीले हैन तर कर्मले पवित्र र महान बनाउछ ।
३. प्रेमवाद दर्शनमा जो ठुलो उ सवै भन्दा सानो सेवक हो ।
४. सक्ने सेवामा जो चुक्छ उस्ले असल लिडरमा हुनुपर्ने गुण गुमायो ।
५. जिद्धि, मुडि, घमण्डि, अहँकारी, लोभि, कायर, निष्ठुरी, अवसरबादि हैन तर राम्रो, प्रेमीलो, ज्ञानी, सहनशिल, बद्धिमानी, साहसी, अनि अत्यान्त उदाहरणीय आदी गुणहरु हुन्छ असल लिडरमा ।
जय प्रेम !
With love and blessings
Guruhajur 🙏🙏

02/08/2025

𝐆𝐨𝐝𝐚𝐧𝐠𝐞𝐥 𝐛𝐚𝐧𝐢 𝟎𝟐 𝐀𝐮𝐠𝐮𝐬𝐭 𝟐𝟎𝟐𝟓,
प्रिय आमा-बाबा,युवा नानुहरु सबैमा कल्याणको कामना गर्दै आजको गड्याञ्जल वाणी तर्फ प्रवेश गर्ने अनुमति चाहन्छु ।

प्रेमवादको दृष्टिकोणमा मानव कर्तव्य:
१, पशु-प्राणीहरुलाई प्रेम कल्याण गर्नु पर्छ ।
२, सारा दु:खी पीडितहरुको सेवा गर्नु पर्छ ।
३, धर्ती बचाउनु पर्छ ।

प्रेमवाद दर्शनले एउटा धर्म, जात, बंशको कुरा होइन, तर सारा संसारको कुरा, सारा मानव जगतको कुरा सारा धर्महरुको कुरा उठाउदछ, सर्बधर्म एउटा आध्यात्मिक मार्ग हो भने प्रेमवाद दर्शन एउटा सर्बधर्महरुको आधारशिला हो । सबैलाई शान्ति चाहिएको छ त्यो शान्ति आउने आधार नै प्रेम हो, तसर्थ प्रेमवाद दर्शनको एउटा भनाई छ "यदि शान्ति वृक्ष हो भने प्रेम चै जरा हो" अर्थात जसरी कुनै पनि रुख जरा बिना खडा हुन सम्भव छैन त्यसरी नै शान्ति प्रेम बिना सम्भव छैन,

अत: सारा धर्महरुमा पनि प्रेम प्रधान हुनु पर्छ भन्छ प्रेमवाद दर्शनले । सर्बधर्मको कुरा लिएर अगाडी बढेको एउटा दर्शन हो प्रेमवाद । सबै धर्महरुमा भएको अन्धविश्वास, कुसंस्कार र कुरितिहरुमा सुधार आउनु पर्छ र सबै धर्म सम्प्रदायका मानवहरु प्रेमको पथमा एक हुनु पर्छ भनेर विश्व धार्मिक सुधार एवं मानव एकताको नामले अगाडी बढेको छ प्रेमवाद दर्शन । प्रेमवाद दर्शन केवल कुनै पनि एउटा धर्म, जात, सम्प्रदायलाई सारेर अगाडि बढेको दर्शन होइन, संसारको आयु कसरी लम्ब्याउन सकिन्छ, यो धर्तीलाई कसरी बचाउन सकिन्छ भनेर चिन्तनको साथमा अगाडी बढेको दर्शन हो प्रेमवाद ।

प्रेमवाद दर्शनले भन्न चाहेको कुरा प्रेमले जिउ, प्रेमले अगाडी बढौं भन्ने हो, सर्बधर्म र प्रेमवाद एउटै हो किनभने सर्बधर्मपाथ अर्थात "विश्व धार्मिक सुधार एवं मानव एकता" विश्व धार्मिक सुधार भनेको सर्बधर्म हो भने मानव एकता भनेको प्रेमवाद किनकि मानव एकता प्रेमले बाहेक अरु कुराले सम्भव नै छैन, यसर्थ संसारका मानवहरु एक ठाउँमा मिलौं भन्ने उदेश्य र त्यो मिल्ने मिलन बिन्दु भनेको प्रेम हो, प्रेमले मात्रै सबै एक ठाउँमा मिल्न सम्भव हुन्छ ।

प्रियजन ! हाम्रो अभियान एउटा धर्म एउटा जात एउटा बंशको कुरा होइन, तर सारा संसारको कुरा, सारा मानव जगतको कुरा, सारा धर्म-सर्बधर्मको कुरा अर्थात प्रेमवाद दर्शनको कुरा लिएर अगाडी बढेको छ । संसारको आयु कसरी लम्बाउन सकिन्छ भनेर त्यो कर्ममा अगाडी बढेको दर्शन हो प्रेमवाद, प्रेमवाद दर्शन भनेको जीवन जिउने कला सिकाउने एउटा मार्ग पनि हो ।

"देखोस् नदेखोस् बर्तमानले भबिस्यले देख्नेछ, लेखोस् नलेखोस् बर्तमानले इतिहासले लेख्नेछ" हामीले गरेको दु:खले प्रेमवाद दर्शनलाई यहाँ सम्म ल्याई पुर्‍याएको छ, हामी संसार भरी फैलिएका छौ र अझै फैलिने क्रम तीब्र छ, धेरै जनाको जीवनमा प्रेमवाद दर्शनले प्रत्यक्ष अप्रत्यक्ष प्रभाव पारेको छ, कति जनाको जीवनमा सुधार आएको छ, युवाहरू ड्रग्स जस्तो लागु पदार्थ बाट छुटकारा पाएका छन् । अबोध प्राणीको बलिभोग गर्ने जस्तो डरलाग्दो अन्धविश्वासको जालो बाट बाहिर निस्केका छौ, हाम्रो कारणले केही हत सम्म भए पनि पशु-प्राणीको जीवन बचेको छ । हाम्रो कारणले केही भए पनि समाजमा शान्ति छाएको छ, कति कुरा अभोक्ष चिज बाट हामी सुधार तर्फ बढेका छौ ।

प्रेमवाद दर्शनको उदेश्य सारा संसार बाँच्नु पर्छ, हामीले टेकेको धर्ती र ओडेको आकाश प्रति पनि ध्यान दिनु पर्छ चिन्तन गर्नु पर्छ, सारा दु:खी पीडितहरुको आँखा बाट बग्ने आँसु हामीले पुछ्नु पर्छ, पशु-प्राणी साराको कल्याण गर्नु पर्छ, हामीले अबोध प्राणीहरुलाई पनि प्रेम गर्नु पर्छ, मानव कर्तव्य भित्र हाम्रो यही डिउटी हो भन्ने नैतिक शिक्षा दिन्छ प्रेमवाद दर्शनले ।
Jai Prem,
With love and blessings,
Guruhajur,

26/07/2025

𝐆𝐨𝐝𝐚𝐧𝐠𝐞𝐥 𝐛𝐚𝐧𝐢 𝟐𝟔 𝐉𝐮𝐥𝐲 𝟐𝟎𝟐𝟓,
प्रिय आमा-बाबा,युवा नानुहरु सबैमा कल्याणको कामना गर्दै आजको गड्याञ्जल बाणी तर्फ प्रवेश गर्ने अनुमति चाहन्छु ।

आजको टपिक : 𝐄𝐠𝐨 अर्थात 𝐒𝐞𝐥𝐟 –𝐈𝐦𝐩𝐨𝐫𝐭𝐚𝐧𝐜𝐞:
एकदिनको कुरा हो एका देशमा धेरै राम्रो स्कप्चर बनाउने आर्टिस्ट मिस्टेबी भन्ने मान्छे थिएछ । उनि मृत्यु सँग अत्यान्त डराउथे, अत: आफ्नो मृत्यु हुन लागेको सेन्स पाए पछि मिस्टेबीले मृत्युको राजा यमराजलाई छल्न आफु जस्तै ९ वटा अरु स्कप्चर बनाएछ । ९ जनाको बीचमा आफु उभिदा कसैले पनि कुन बिस्टेबी हो भनि चिन्न सकिरहेको थिएन कारण १० वटै एकै खाल्को देखिन्थ्यो । त्यही बखत मृृत्यूको राजा यमराज पनि आइपुग्नु हुन्छ । यसो हेर्दा कुन मिस्टेबी हो भनि यमराजलाई पनि छुट्टाउन गाह्रो नै भयो ।..... “मिस्टेबी बाहिरा आउ तिम्रो समय सकि सकेको छ“... भनि आग्रह कति गर्दा पनि उनि बाहिरा आएनन्, त्यस पछि यमराज हार मानेर स्वर्गलोक तिरै फर्किनु भयो । स्वर्ग पुगि यमराजले सोच्नुहुन्छ कि यदि मिस्टेबी सँग सामान्य रुपमा भए पनि यदि इगो (Self –Importance) अर्थात अहम भावना भए उसलाई पक्रिन सक्छु, यहीँ सम्झेर यमराज फेरी पृथ्वीमा उत्रिनु हुन्छ । मिस्टेबीको ठाउँमा पुगेर यसो हेर्दा फेरी पनि सबै जस्ताको तस्तै थियो कुन मिस्टेबी कुन स्कप्चर छुट्टाउन गाह्रो नै भयो । यसै बखतमा यमराजले मिस्टेबीको ईगोलाई टेस्ट गर्नु हुन्छ....“ए मिस्टबी स्कप्चरहरु सबै राम्रो छन् तर एउटा समस्या रहेछ स्कप्चरमा “ .... यति मात्रै यमराजले भनेको के थियो मिस्टेबीले आफ्नो आत्मा सम्मानमा चोट लागेको महशुस गरे । आफु धेरै राम्रो आर्टिस्ट सम्झिने मान्छे सबै खाल्को स्कप्चरहरुलाई पर्फेक्टली बनाउने मान्छे मिस्टेबीले आफ्नो कम्जोरी भएको कुरा कहिँ कतै पनि स्वीकार गर्दैनथ्यो, अत: यमराजले यहा स्कप्चरमा समस्या रहेछ भन्ने बितिकै फुत्तै बाहिरा निस्कि कहाँ समस्य छ खै ? भनेर कराउन थाल्छ, त्यतिकैमा यमराजले च्याप्पै समाएर .... “समस्य समाधान भयो“ भन्दै मिस्टेबीलाई मृत्युलोक तिर लान्छ ।

प्रियजन ! आजको बाणीको नैतिक शिक्षा यो हो कि ईगो अर्थात अहम भाव भन्ने कुरा हामीले त्याग्नु पर्छ । कथा अनुसार यदि मिस्टेबी संग ईगो भावना नभएको भए दोस्रो पल्ट पनि अनि सदाको लागि सायद यमराजले हार खान्थ्यो होला । तर मिस्टेबीको ईगो भावले गर्दा नै उनि आफै फसे । मुत्य सँग डराउने मान्छे मृत्यमै फस्यो ।
अमरबाणी,
# ईगो पाल्ने मान्छेको जीवन एक्लिन्दै जान्छ ।
# ईगो आफैमा एउटा पासो हो जस्ले आफुलाई बन्धनमा राखी
दिन्छ ।
# अहम् भावलाई आफुमा जति उच्चाउनु हुन्छ त्यति नै निच्चिनु हुन्छ ।
The more you make yourself taller employing ego the more you are making yourself shorter.
Jai Prem !
With love and blessings,
Guruhajur,

24/07/2025

“A flower, rooted in the rock, cannot be uprooted by storms! Initially, the struggle the flower faced was immense, but now it stands resilient, even the mightiest storm must yield!”-

“ढुङ्गामा जरासहित उम्रिएको फुललाई आँधीले पनि उखेलेर फ्याँक्न सक्दैन! सुरुमा त्यस फुलले ठूलो संघर्ष बेहोरेको थियो, तर अहिले यो अडिग छ, सबैभन्दा शक्तिशाली आँधीले पनि यसका अगाडि हार मान्नुपर्छ!"

19/07/2025

Godangel bani 19 July 2025,
प्रिय आमा-बाबा अनि युवा नानुहरु हजुरहरु सबैमा कल्याणको कामना गर्दै आज एउटा कथा मार्फत गड्याञ्जल बाणी राख्न चाहन्छु ।

एउटा नदीको किनारमा एक ऋषि महात्माको आश्रम थियो उहाँको धेरै आफ्नो शिष्यहरु थिए, त्यहीँ आश्रममा ऋषि महात्माले आफ्नो शिष्यहरुलाई सबै बिध्यामा शिक्षा दिनु हुन्थ्यो, धेरै शिष्यहरु मध्य ४ शिष्य चै उहाँको निकै प्रिय शिष्य थिए । एकदिनको कुरा ती ४ प्रिय शिष्यहरुको शिक्षा पूरा भैसके पछि ऋषि महात्माले बुझ्नु चाहानु भयो कि मैले दिएको शिक्षा ज्ञान् शिष्यहरुले कति प्राप्त गरे, ४ जना शिष्यलाई बोलाएर सोध्नु थाल्नु भयो कि मैले तिमीहरूलाई धेरै कुरा सिकाएको छु त्यस मध्य तिमीहरूलाई कुन बिध्या सबैभन्दा राम्रो लाग्यो र कुन बिध्याको प्रयोगले सबैलाई जित्न सक्छ ? ऋषि महात्माको कुरा सुन्न साथ एक पहिलो शिष्यले भन्नू भयो गुरुदेव हजुरले दिनु भएको शिक्षा मध्य मैले मन्त्र द्वारा आगो उब्जाउने बिध्या सिके, मेरो जहिले पनि परिक्षा लिनु सक्नु हुन्छ त्यो कला म गरेर देखाउन सक्छु, त्यो बाहेक अरु मलाई केही थाहा छैन । दोस्रो शिष्यले भन्नू हुन्छ गुरुदेव हजुरको शिक्षा मध्य मैले पानी माथि हिड्ने बिध्या सिकेको छु, यो कला म जहाँ पनि प्रयोग गर्न सक्छु, जुनै समयमा मेरो परिक्षा लिनु भए पनि म त्यो कला देखाउन सक्छु । तेस्रो शिष्यले भन्नू भयो गुरुदेव मैले हजुरले दिनु भएको शिक्षा मध्य एउटा बिध्या द्वारा हावामा मान्छे उडेको देखाउन सक्छु, यो कलामा म माहिर छु । चौथो शिष्यले भन्नू भयो गुरुदेव मैले मन्त्र द्वारा आगो उब्जाउने, पानी माथी हिड्ने र हावामा मान्छे उड्ने यी कुराहरूमा मैले रुचि राखिन तर सृफ मनलाई बसमा कसरी राख्ने त्यो कला सिकेको छु, मैले मनलाई बसमा राख्न सके सम्म जोडले अभ्यास गरेको छु, मलाई लाग्छ मनलाई नियन्त्रणमा राख्न सके जीवन सम्मान रूपमा जिउन सकिन्छ र सबै बिध्यामा सफलता हासिल गर्न सकिन्छ, त्यसैले मैले मनलाई बसमा राख्ने बिध्यामा जोड दिएर सिकेको छु । चौथो शिष्यको कुरा सुनेर ऋषि महात्माले भन्नू भयो शिष्य तिमीले मैले दिएको सबै शिक्षाको जड पक्रन सफल भयौ, कुनै पनि बिध्यामा सफलता हासिल गर्न अगाडी पहिला आफ्नो मनको गतिलाई बसमा ल्याउनु आवश्यक छ, जसले आफ्नो मनको गतिलाई बसमा राख्ने अधिकार स्वंमले हातमा लिन सक्छ सम्झनु उसले सबै कुराको जित हासिल गर्न सक्छ र यो जीवनमा आवश्यक पनि छ, जसले आफ्नो मनलाई बसमा राख्न सक्छ उसले हरेक बिध्यामा सफलता हासिल गर्न सक्छ ।

अत: मनलाई बसमा राख्नु सक्नु भनेको आत्माको दबाई गर्नु हो, उडि हिड्ने गतिहीन मनलाई नियन्त्रण गर्न सके हामी आफुलाई चिन्ने ढोका खुल्छ तब हामी शुष्म चेतना हो भनेर बुझ्नेछौ । जसरी हामी आफ्नो प्रियजनलाई दया प्रेम गर्छौ त्यसैगरी आफु स्वंम लाई पनि दया प्रेम गर्नु, प्रकृतिको पासमा समय बिताउनु, छङछङ झरनाको संगीतमा रम्नु, चराचुरुङ्गीको भाकामा सुर मिलाउनु, एकाग्र ध्यानको माध्यम मनलाई नियन्त्रण गर्नु । सृष्टिको सबै कुरा अस्थाई छ यो कुरा बुझ्नु तर अस्थाई भएता पनि यो जीवन क्षनिक सुन्दर उपहार हो यसलाई प्रेमले जिउनु । जीवनमा दु:ख समस्याहरु आउँछन् त्यो बेला यो कुरा याद राख्नु कि जीवन केवल संघर्षले जितेर जिउनको लागि मिलेको उपहार हो नाकी दु:ख समस्या संग हारेर भाग्न । दु:ख, सुख जीवनको हिस्सा हो अपबाद होइन, तर दु:खको मुख्य कारण चै तृष्णा हो । दु:ख समस्यामा पर्नु जीवनको अन्त्य होइन यो त जीवनको पाराम्भा हो, हामीले अतितलाई पक्रिरहन्छौ अनि भबिस्य माथि नियन्त्रण गर्न खोजी रहन्छौ भने यही दु:खको जड बन्नेछ । ध्यानमा स्थिरता ल्याउनु पर्छ, मनलाई एकाग्रमा ल्याउनु पर्छ ताकी त्यसमा शान्ति र स्पष्टता छायोस् ।
जय प्रेम !
With love and blessings,
Guruhajur,

17/07/2025

हरेक अस्तित्वको एउटै स्वार्थ हुन्छ- अाफ्नो अस्तित्व बचाउनु । यही कारण अाफ्नो अस्तित्व बचाउका लागि हरेकले अन्तिम अवस्थासम्म स‌ंघर्ष गर्दछ । त्यो अस्तित्व रक्षाका लागि अत्यावश्यक स्वार्थ हो जुन ईश्वरीय विधानले निर्देशित छ । तर मान्छे नै यस्तो प्राणी हो जो अाफ्नो अस्तित्व बचिसकेर पनि अरूको अस्तित्वमाथि अतिक्रमण गर्दछ । मान्छेको यही स्वभावले मान्छेले चरम विकास पनि गरेको छ अनि यही स्वभावका कारण मान्छे विनासको नजिक पनि पुगेको छ । अर्थात् मान्छेमा कृत्रिम स्वार्थ बढी छ । यही अतिरिक्त स्वार्थका कारण संसारमा अशान्ति छ र अशान्तिको अभिषाप पनि मान्छेले नै भुक्तान गरिरहेको छ ।

यो अशान्ति कम गर्न मान्छेमा स्वार्थ कम हुनु पर्दछ । व्यवस्था र कानुनहरूले मान्छेमा रहेको यो स्वार्थ कम गर्न सक्दैन । प्रेम नै यस्तो अाैषधि हो जसले मान्छेको स्वार्थ घटाउन सक्छ र सह-अस्तित्व र शान्तिको मार्ग खोल्न सक्दछ ।

12/07/2025

𝐆𝐨𝐝𝐚𝐧𝐠𝐞𝐥 𝐛𝐚𝐧𝐢 𝟏𝟐 𝐉𝐮𝐥𝐲 𝟐𝟎𝟐𝟓,
प्रिय आमा-बाबा, युवा नानुहरु हजुरहरु सबैमा कल्याणको कामना गर्दै आजको गड्याञ्जल वाणी तर्फ प्रवेश गर्ने अनुमति चाहन्छु ।

प्रेमवादीको कर्तव्य: (𝐑𝐞𝐬𝐩𝐨𝐧𝐬𝐢𝐛𝐢𝐥𝐢𝐭𝐢𝐞𝐬)
संसार बचाउने नवीन अभियान हो प्रेमवाद दर्शन, न त पहिला नै थियो न त अब आउने नै छ, अन्धकारमा बलेको बत्तिको वरिपरि अनेकौं किराहरु झुम्छन् ती किराहरु र हावाहुरीको सामना गर्दै जसरी बत्तिले अन्धकारमा उज्यालो प्रकाश छर्न कहिले छोड्दैन, त्यसरी नै हामी प्रेमवादीहरुले पनि यो अन्धकार संसारको लागि एउटा बत्ति बनेर उज्यालो प्रकाश छर्न कहिले पछि हड्नु हुन्न । हाम्रो प्रेमवाद दर्शन एउटा दियोको रूपमा आएको छ भने त्यो दियोमा हामी प्रेमवादीहरु कोही सलेतो, कोही तेल बनेर आफू जल्दै भए पनि, आफू रित्तिन्दै भए पनि यो अन्धकारमय संसारमा उज्यालो छर्नु कहिले पछि हट्नु हुन्न किनकि हामी प्रेमवादी हौं, हामी संसार बचाउने अभियानता हौ । हामी प्रेमवादीले संसारको पिडालाई बोध गर्नु पर्छ र हामी जीवन भरी संसारको निम्ति कृयाशिल हुनु पर्छ, हामी जहाँ रहे पनि जे गरेता पनि हाम्रो कार्यहरुले संसारको हित हुने कर्म गर्नु पर्छ । आफ्नो लागि, आफ्नो सम्प्रदायको लागि, आफ्नो राष्ट्रको लागि त धेरैले सोंच्छ तर यो सिंगो संसारको लागि कस्ले सोंच्ने ? यो संसारै नरहे हामी, हाम्रो सम्प्रदाय, हाम्रो राष्ट्र कहाँ रहन्छ ? तसर्थ हामी प्रेमवादीहरुले यो सिंगो पृथ्वी संसार बचाउने नवीन योद्धा बनेर उठ्नु पर्छ ।

भलै हामी ठुल-ठुलो सब्दवाणले भासण छाड्न नसकौला, ठुल-ठुलो राष्ट्र र अन्तराष्ट्र बाग्डोरहरुमा हाम्रो यी हातहरुले हस्ताक्षर गर्न नसकौला तर हाम्रो यी हातहरुले ती असहाय दुःखी रोगीहरुको सेवा गर्न सक्छ, सडकमा आफ्नै सन्तानले फालिएका आमा-बाबाको आँसु पुछ्न सक्छ, यी हाम्रो हातहरुले ती अबोध पशु-प्राणीको सेवा गर्न सक्छ, प्रकृति प्रकोपलाई न्यूनीकरण गर्न र भूक्षय रोक्नको लागि यी हाम्रो हातहरुले रुख-बिरुवा रोप्न सक्छ, सुन्दर प्रकृतिलाई अझ सुन्दर बनाउन हरबर फूल फुलाउन सक्छ । हामी प्रेमवादीहरु आफ्नो निम्ति मात्रै नभएर अरुको निम्ति पनि बाच्नु पर्छ । निर्बल, अबोध पशु-प्राणीको आवज बनेर उनीहरुको निम्ति संरक्षण गर्न प्रेमवादी हातहरु अब्बल बन्नु पर्छ, यो धर्तीमा हामी जति जिउँछौ त्यति सम्म भए पनि अरुको सेवामा हाम्रो हातहरु लम्काई राख्नु पर्छ । प्रेमवादी हातहरु संसार ध्वस्त गर्ने ठुल-ठुला बम-मिसाइल निर्माण गर्न र ध्वंस गर्न हैन तर ती बम-मिसाइल द्वारा ध्वंस भएकालाई पुनःस्थापन र पुन:निर्माण गरि संसारमा प्रेमको माध्यम दिगो शान्ति स्थापित गर्न आएको हो ।

संसार बचाउने अभियानमा अगाडी बड्दै गर्दा अनेकौं ठेस अवस्य लाग्नेछ, संघर्षको मैदानमा असल कार्यलाई अबरोध गर्न अनेकौं कुतत्वहरु आउनेछन्, असल कार्य गर्नेहरु प्रति विभिन्न जालझेल र प्रतिकार गर्नेहरु जुट्ने छन् तर प्रेमवादीहरु ती त्यस्ता तत्वहरुको बेवास्ता गर्दै असल सेवाको कर्ममा सधैं अगाडि लम्की रहनु पर्छ । संसार बचाउने जिम्मेवारी आफ्नो काँधमा लिएर हिडेका हामी प्रेमवादीहरु प्रेमको हतियारले ती घृणाको पर्खाल तोड्दै अगाडी बड्नु पर्छ, हाम्रो जहाँ-जहाँ पाइला पर्छ त्यहाँ असल कार्यहरुको छाप छोड्नु पर्छ । विनम्रता, धर्यता, सहनशीलता र प्रेमले ओतप्रोत भएर बाँच्नु एक प्रेमवादीको पहिचान हो, प्रेमवादीहरुले आफ्नो पहिचान कहिले मेट्ने छैनन् । बिज्ञानको उपलब्धिलाई आत्मसात गर्दै ईश्वरको अस्तित्वलाई स्विकार्दै प्रेमवादी आकाशमा एक नक्षेत्र बनेर प्रेमवादीहरु चम्किनु पर्छ, जस्तोसुकै घृणाको अन्धकार भए पनि सधै प्रेमको किरण छरी रहनु नै एक असल प्रेमवादी हुनु हो ।
जय प्रेम !

With love and blessings,
Guruhajur 🙏

10/07/2025

𝐇𝐚𝐩𝐩𝐲 𝐆𝐮𝐫𝐮 𝐏𝐮𝐫𝐧𝐢𝐦𝐚 !
प्रिय आमाबाबा नानुहरु
आज गुरुपुर्णीमाको दिन्
यदि मिल्छ भने, म हजुरहरु सबैसँग गुरुदक्षिणाको अपेक्षा गर्छु :र त्यो दक्षिणा हो हजुरहरु सँधै खुशी भएर रहनुहोस् । हजुरहरु दुःखी हुँदा म पनि दुःखी हुन्छु, अनि खुशी हुँदा म नि खुशी हुन्छु । साच्चिनै, हजुरहरुको खुशी भन्दा ठुलो खुसी यो संसारमा कुरा मलाई अरु केहिनि लाग्दैन । मान्छेको जीवनमा दुःख, पिँडा, रोदन् त आउछ नै तर म स्मरण गराऊँ कि :
रोएर दुःख सकिने भए संसारै रुन्थ्यो होला ....
झुलेर चिन्ता सकिने भए संसारै झुल्थ्यो होला ...
तर अफ्सोँच् रोएर चिन्ता जाँदैन
चिन्ता र छट्पट्ले समस्या टर्दैन ।
अत : जस्तै परिस्थितिमा पनि नआतिनु, धेरै चिन्ता नलिनु, सबैकुरा समयसँगै ठिक् हुँदै जानेछ ।“ जे हुन्छ राम्रैको लागि हुनेछ ।“
अन्तमा
गहिराई अन्तर्बिन्तीका साथ
सारा निर्वल, निर्दोष् र अबोध् प्राणीकोनि कल्याण् र भलाईको कामना् गर्दै
सबैमा खुशी, आनन्द, स्वास्थ र दिर्घायुको कामना गर्दछु ।
जय प्रेम ।
With Love and Blessings
Master Godangel

05/07/2025

Godangel bani 5 July 2025,
प्रिय आमा-बाबा, युवा नानुहरु हजुरहरु सबैमा कल्याणको कामना गर्दै आजको गड्याञ्जल वाणी तर्फ प्रवेश गर्ने अनुमति चाहन्छु ।

हेभेन्ली निर्भाणा पाथ/ सर्बधर्म पाथ / प्रेमवाद ?
प्रेमवाद दर्शनले भन्न चाहेको कुरा यहाँ हामी सबै प्रेमले जीउ, प्रेमले अगाडी बढौ भन्ने नै हो, सर्बधर्म पाथ र प्रेमवाद भन्नूमा कुनै फरक छैन एउटै हो । पानीलाई वाटर भने पनि चाव्वा भने पनि पानी पानीनै हो, किनभने सर्बधर्म पाथ भन्नाले सबै संसारको धर्महरु मिलौ, सबै धर्महरु सहिष्णुताको भावनाले अगाडी बढौ भन्ने हो भने त्यो मिल्ले कुरा ठाँउ भनेको प्रेम हो अर्थात प्रेमवाद । बिश्व धार्मिक सुधार एवं मानव एकता अर्थात बिश्व धार्मिक सुधार भन्नाले सर्बधर्म हो र मानव एकता भन्नाले प्रेमवाद हो, किनभने मानव एकता प्रेमले बाहेक अरु कुनै कुराले सम्भव छैन । कतिपय जनमानसमा यो कुराहरु अझै पनि प्रश्न चिन्न बन्न सक्छ कि बिश्व धार्मिक सुधार एवं मानव एकता बाट प्रेमवाद हुँदै सर्बधर्म पाथ कसरी भयो भनेर तर प्रेमवाद दर्शनले आफ्नो दृष्टिकोण सुरुवातकाल बाटै स्पस्ट पार्दै आएको छ कि बिश्व धार्मिक सुधार भन्नाले सर्बधर्म हो र मानव एकता भनेको प्रेमवाद हो, निचोडमा भन्दा सर्बधर्म र प्रेम नै मुल खम्बा हो प्रेमवाद दर्शनको ।

संसारमा धेरै धर्म शास्त्रहरु दर्शन शास्त्रहरु आइसकेका छन्, विभिन्न धर्महरु स्थापित भएका छन् ती धर्महरु बाट झुन्ड-झुन्ड भएर अन्य धर्महरु निर्माण भएका छन्, हिन्दु बुद्धिष्टमा हेरौं, क्रीस्चियन इस्लाममा हेरौं सबै धर्महरुमा आ-आफ्नै धर्ममा विभिन्न झुन्डहरु निर्माण हुँदै नयाँ-नयाँ धर्महरु उघारिन्दै गए तर प्रश्न यहाँ खडा भएको छ कि यति धेरै धर्महरु बीच धर्म निर्माण हुँदै जाँदा धार्मिकता र मानवताको ढोका किन बन्द गरियो ? यति धेरै धर्महरु हुँदा हुँदै मान्छेहरुलाई किन धर्मको सहि अर्थ बुझाउन सकेनन् । विभिन्न धर्मका धर्मलम्बीहरु सर्बधर्म पाथमा हिड्न जति ढिलो गर्छन् उति यो संसारको आयु छोटिन्दै जान्छ, जति मानव एकतामा हिड्न ढिलो गर्छन् उति संसार अशान्तिको दलदलमा फस्छ,अन्ततः यो पृथ्वीनै ध्वस्तको बाटोमा पुग्नेछ । हाम्रो प्रेमवाद दर्शनले भन्छ सारा धर्महरु हाम्रो आफ्नै धर्महरु हुन्, सारा धर्म शास्त्रहरु हाम्रो धर्म शास्त्र हुन्, एक धर्मले अर्को धर्मलाई सम्मान गर्दै हामी सारा धर्म लम्बीहरु सर्बधर्मको पथमा मानव एकताको धारमा आउनु पर्छ तब मात्रै संसारमा दिगो शान्ति आउँछ, यही कुराको उत्घोस् गर्दै अगाडी बढेको दर्शन हो प्रेमवाद ।

हेभेन्ली/निर्भाणा पाथ अर्थात स्वर्गिक मार्ग भनेको सारा धर्महरुको साझा र अन्तिम गन्तव्य हो, सबै धर्महरुको उदेश्य अन्ततः स्वर्ग प्राप्ति गर्नु नै हो, सारा धर्महरुको उदेश्य स्वर्ग प्राप्त गर्नु भएको कारण प्रेमवाद दर्शन साझा मार्ग बन्न पुग्यो, सारा धर्महरु अन्तमा एउटै मार्गमा भेट भए पछि सर्बधर्म पाथ भएको हो । माथी उल्लेखित अनुसार बिश्व धार्मिक सुधार एवं मानव एकता अर्थात बिश्व धार्मिक सुधार चै सर्बधर्म हो भने मानव एकता चै प्रेम हो, भन्नुको मतलब सर्बधर्म अर्थात सबै धर्महरु मानवताको हितमा प्रेमवादमा एक भएर असल कार्य गर्दै हेभेन्ली/निर्भाणा पाथ अर्थात स्वर्गिक मार्ग भएर स्वर्ग प्राप्त गरौ भन्ने साझा मार्गदर्शन हो । तसर्थ प्रेमवाद दर्शनलाई हामीले सारा दर्शनहरुको साझा दर्शन भनेर बुझ्नु पर्दछ, प्रेमवादको प्रधान उदेश्य धार्मिक सहिष्णुतालाई जोड्दै सर्बधर्ममा प्रेमले अघि बड्दै संसार बचाउनु हो, संसार बचे मात्रै त्यो संसार भित्र रहने हामी सबै बाँच्ने छौ यही हाम्रो प्रेमवाद दर्शनको मुख्य ध्येय रहेको छ ।
जय प्रेम !
With love and blessings
Guruhajur 🙏🙏🙏

28/06/2025

𝐆𝐨𝐝𝐚𝐧𝐠𝐞𝐥 𝐛𝐚𝐧𝐢 𝟐𝟖 𝐉𝐮𝐧 𝟐𝟎𝟐𝟓,
प्रिय आमा-बाबा, युवा नानुहरु सबैमा मंगल कल्याणको कामना गर्दै आजको गड्याञ्जल बाणीमा प्रवेश गर्छु ।
आज संसार युद्धको चपेटामा परी छट्पटी रहेको छ, धर्ती माता विक्षिप्त भइ चिच्याई-चिच्याई रोइरहेकी छिन्, यो संसारमा केही जना मान्छेहरुको स्वार्थ, घमण्ड र अहंताले गर्दा हजारौं निर्दोष मान्छेहरु मारिरहेका छन्, लाखौं अंगभंग भएका छन्, युद्धमा परी लाखौं पशुप्राणीहरुको विभल्स हत्या भैरहेको छ । आज विभिन्न देशमा लडाइँ भैरहेको छ एक मान्छेले अर्को मान्छेलाई मारी रहेको छ, हिन्दु र इस्लाम, क्रीस्चियन र इस्लाम बीच लडाइँ भैरहेको छ त्यो सबै धार्मिक लडाइँ हो, आज एक धर्मले अर्को धर्मलाई चढाई रहेको छ, एक धर्मले अर्को धर्मको अस्तित्व मिठाउन खोजी रहेको छ, म मात्रै ठुलो म मात्रै राम्रो, मेरो भगवान मात्रै ठुलो भन्ने भावनाले संसार टुक्रि रहेको छ । हामी हिन्दुले भन्छौ हामी जस्तो सनातनी तेत्तीस कोटी देवि-देउता भएको अरु कुनै धर्म छैन, हामी जस्तो ठुलो संख्या भएको धर्म संसारमा अरु कोही छैन, हामी बुद्धिष्टहरु भन्छौ हामी जस्तो शान्ती प्रीय धर्म यो संसारमा कोही छैन, हामी क्रीस्चियनहरु भन्छौ हाम्रो धर्म बाट मात्रै मुक्ति सम्भव छ, हामीले मात्रै स्वर्ग पाउछौ अरु धर्मले स्वर्ग पाउदैन हामी बाहेक अरु धर्ममा हिड्ने सबै एकदिन नर्क जानेछन्, हामी इस्लामले भन्छौं हाम्रो अल्लाह मात्रै सबै भन्दा ठुलो हो, अल्लाह बाहेक अरु कोही पनि ईश्वर छैन,अल्लाहलाई मात्रै बिश्वास गर्नु अरु सबै अन्धविश्वास हुन् । यही हो समस्याको जड, धर्म भनेको सुख र चैन हो, धर्म भनेको प्रेम र अहिंसा हो, धर्म भनेको सेवा र बचाउनु हो तर आज धर्मले दु:ख समस्या तिर डोर्‍याउदैछ, अप्रेम र हिंसाको बाटोमा धकेल्दैछ, सेवा दिने र बचाउनु पर्नेमा आज नरसंहार मच्चाई रहेको छ, धर्मले आज शान्तिको ध्वानी गुन्जाउनु पर्ने ठाउँमा अशान्तिको चीत्कार चिच्याई रहेको छ ।

प्रेमवादले भन्छ प्रेम अचुक औषधि हो यो संसारलाई निको पार्ने, तर आज यो संसार अन्धकारको संसार, यो संसार धर्म-धर्म बीच लडाइँ भैरहेको संसार, यो संसार मान्छे-मान्छे बीच लडाइँ भैरहेको संसार, यो संसार एक देशले अर्को देशलाई चढाई रहेको संसार, एक मान्छेले अर्को मान्छेलाई मान्छे होइन राक्षस देख्ने संसार, यो संसार अबोध पशुप्राणीलाई निर्दयी क्रुताले बध गर्ने संसार, यो संसार मैसाशुरको संसार, साँच्चिकै कलियुगको संसार, हुन त जमानाले हामीलाई बनाउदैन हामीले जमाना बनाउछौ तर कलियुगको पनि यस्तो घोर-कलियुगको जमाना हामी मान्छेले नै बनाई पठाएका छौं, यदि त्यो अन्धकार संसारको विकल्प कुनै छ भने त्यो हो साँचो प्रेम । विश्वमा शान्ति आउनको लागि राष्ट्र-राष्ट्रमा शान्ति आउनु पर्छ, राष्ट्रमा शान्ति आउनको लागि समाजमा शान्ति आउनु पर्छ, समाजमा शान्ति आउनको लागि परिवारमा शान्ति आउनु पर्छ र परिवारमा शान्ति आउनलाई ब्यक्ति-ब्यक्तिमा शान्ति आउनु पर्छ तसर्थ ब्यक्तिमा शान्ति आउनलाई हरेक ब्यक्ति प्रेममा जिउनु पर्छ, जब हामी प्रेमभावले जिउछौ त्यहाँ शान्ति आउँछ, संसारको हरेक मान्छेलाई प्रेमको नजरले हेर्नू पर्छ, सबै धर्मलाई आफ्नै धर्म मान्नु पर्छ तब मात्रै संसारमा शान्ति सम्भव हुन्छ ।

प्रियजन आज यो हाम्रो घर पृथ्वीलाई दु:खी रहेको अवस्था छ, यो पृथ्वी हामी सबै मानव लगायत सारा प्राणीहरुको साझा घर हो, एउटा देशले अर्को देशलाई ध्वस्त गर्नु भनेको एउटै घरको एउटा कोठामा रहेर अर्को कोठालाई ध्वस्त गर्नु सरह हो, पल्लो कोठा ध्वस्त गर्दै गर्दा आफू रहेको कोठाको छत भत्त्किएर आखिर सबै घर नै भत्किएर आफैलाई ध्वस्त गर्ने हो, यसर्थ यो संसारमा एकले अर्काको अस्तित्व मेट्ने दुस्साहस गरे आखिर यो पृथ्वीलाई नै चोट लाग्ने हो, एक सम्प्रदायले अर्को सम्प्रदायलाई मारे आखिर त्यहाँ मानवता नै मारिने हो, एक धर्म लम्बिले मान्ने ईश्वरको अर्को धर्म मान्नेले अनादर घृणा गरे आखिर आफुले मान्ने ईश्वरकै अनादर र घृणा गरिएको हुनेछ किनकि ईश्वर एक मात्रै हुनुहुन्छ, हरेक धर्म लम्बीलाई सृष्टि गर्ने अलग-अलग ईश्वर हुनुहुन्न । त्यसैले हामी सारा धार्मिक सहिष्णुताको भावनाले सर्बधर्मको पथमा हिड्नु पर्छ, हाम्रो मुख्य कर्तव्य भनेको मानवताको रक्षा गर्नु र सम्बोधन गर्नु पनि हो । प्रेमवादको यी तीन मन्त्रले मात्रै संसारमा दिगो शान्ति सम्भव छ ।
1. प्रेम से सोंचे : Think With Love.
2. प्रेम से बोले : Speak With Love.
3. प्रेम से जिए : Live With Love.
With love and blessings,
Guruhajur,
Jai prem

25/06/2025

"दु:ख"

दु:ख जीवनको शाश्वत सत्य हो । यही दु:ख नै जीवनको खजाना हो । यो सृजनाको भण्डार हो । जीवनको क्यानभास पोत्ने कुची र मसी यही हो । ईश्वरीय परम विधानमा दु:ख अति सुन्दर व्यवस्था हो । यो माछाको निम्ति तलाउ हो भने चराको लागि खुल्ला आकाश अनि माहुरीको निम्ति फुलै फुलको बगैँचा ।

खुशी र आनन्दको चाबी यही दु:ख हो । यो नुन जस्तै हो जसले हरेक खानालाई स्वादिलो बनाउँछ । यो परम न्याय विधानको प्रस्तावना हो ।

यही दु:ख जसले सिद्धार्थलाई भगवान बुद्ध बनायो । यही दु:ख जसले अनेकौँ दार्शनिक, सन्त र ज्ञानीहरु जन्मायो । धर्मशास्त्र, आचारशास्त्र, विज्ञान आदि अस्तित्वमा आए ।

अत: दु:ख पीडाको कारण मात्र होइन यो जीवनरुपी बिरुवा हुर्काउने, फुलाउने, फलाउने मल पनि हो ।
जय प्रेम !
With Love and blessings
Guruhajur 🙏🙏🙏

Master Godangel

09/08/2025

09/08/2025

02/08/2025

26/07/2025

24/07/2025

19/07/2025

17/07/2025

12/07/2025

10/07/2025

05/07/2025

28/06/2025

25/06/2025

Address

Website

Alerts

Shortcuts

Share

Category

Quotes