09/09/2025
“Akala ko ay makikisama ako sa diabetes habang-buhay… hanggang sa dumating ang isang liwanag na nagbago ng lahat.”
Kumusta,
Ako si Rosa Mariano. Siyam na taon na ang nakalipas nang sabihin ng doktor na may diabetes ako.
Parang gumuho ang mundo ko nang marinig ko iyon. Alam kong hindi direktang pumapatay ang diabetes – pero ang mga komplikasyon nito, kayang sirain ang buong buhay ng tao.
At naranasan ko ang lahat ng iyon:
• Unti-unting nawala ang pakiramdam sa aking mga paa.
• Lagi akong pagod at nanghihina kahit wala namang ginagawa.
• Gabi-gabi akong napuputol ang tulog dahil kailangan kong bumangon para umihi.
• Palabo nang palabo ang paningin ko, para bang may usok na nakaharang.
• Mahina na ang resistensya, at kahit simpleng sipon, hirap akong gumaling.
Sinubukan ko na ang lahat: gamot mula sa doktor, insulin injection, pati mga halamang gamot ng matatanda. Oo, may epekto – pero panandalian lang. Kapag huminto ako, bumabalik ang mga sintomas, mas malala pa.
Dumating ako sa puntong halos mawalan na ako ng pag-asa.
At kilala ko ang pakiramdam na iyon – pakiramdam na parang buong mundo ay laban sa iyo.
Pero isang maliit na pagkikita ang nagbago ng lahat.
Isang araw sa simbahan, ibinahagi ng isang kaibigan ang tungkol sa isang natural na suplemento na tumutulong magpanatili ng normal na antas ng asukal – nang hindi kailangang umasa habambuhay. Nag-alinlangan ako, pero sinubukan ko rin.
At dumating ang himala:
✨ Linggo 1: Gumaan ang katawan ko, nawala ang sobrang pagod.
✨ Linggo 2: Nakakatulog ako nang mahimbing, hindi na nagigising sa ihi.
✨ Pagkalipas ng 1 buwan: Mas malinaw ang paningin, nawala ang pamamanhid sa paa, mas masigla ang pakiramdam.
✨ Pagkalipas ng 2 buwan: Resulta ng pagsusuri – Blood sugar: 5.2, stable. Cholesterol: normal.
Mula noon, hindi ko na kailangang umasa sa mga gamot araw-araw.
👉 Hindi ko ito ibinabahagi para magbenta.
👉 Hindi ko rin inaasahan na agad kang maniniwala.
Ang gusto ko lang iparating ay ito: hindi katapusan ang diabetes.
Laging may ibang daan – mas magaan, mas kaunti ang sakit, at higit sa lahat, nagbibigay ng pag-asa.
Kung ikaw man ay pagod, nag-aalala, at halos sumuko na tulad ko noon – huwag kang mag-atubiling mag-message sa akin. Handa akong ibahagi ang buong paglalakbay ko, hakbang-hakbang, para makita mo na:
💚 Maaari ka pa ring mabuhay nang malusog.
💚 Maaari mong muling matagpuan ang kaligayahan.
💚 At hindi ka kailanman nag-iisa.
🙏 Nawa’y palagi kang pagpalain ng kagalingan at kalakasan.
