02/02/2025
Bardzo serdecznie polecam zapoznanie się z artykułem. Wielokrotnie podczas wywiadu oraz badania fizjoterapeutycznego uwidaczniane są braki w przygotowaniu ogólnym zawodników piłki nożnej do prowadzenia u nich treningu specjalistycznego⚽️
Niestety zaniedbania z okresu pomiędzy 7-11 rokiem życia potrafią skutkować poważnymi kontuzjami, a nawet koniecznością rezygnacji z uprawiania sportu w przyszłości.
Warto pamiętać, że najważniejszym przykładem jesteśmy my- rodzice, nauczyciele, bliscy🔥👍 To my wskazujmy drogę, wspierajmy, doceniajmy, budujmy młodych ludzi przygotowanych nie tylko do sportu, ale przede wszystkim do życia w zdrowiu💪🔥💪
HIPOKRYZJA CZY NIEWIEDZA?
Każdy trener / trenerka pracujący z dziećmi chciałby wychować świetnego piłkarza/piłkarkę, który będzie jego wizytówką przez lata.
Kto by nie chciał odbierać w imieniu swojego wychowanka prestiżowych nagród, tak jak miało to miejsce na ostatniej gali tygodnika Piłka Nożna , gdy trener Piotr Kozłowski z Uniejowa odbierał nagrodę dla najlepszej polskiej piłkarki Ewy Pajor, a sama zawodniczka na telebimie, przed milionami telewidzów, dziękowała trenerowi za wszystko.
Czy może być cenniejszy moment w życiu trenera dzieci i młodzieży?
Jeżeli potrafisz wychowywać świetnych zawodników, prędzej czy później zostaniesz dostrzeżony, za czym pójdzie też awans zawodowy.
Czy jednak nie jest hipokrytą lub człowiekiem o małej wiedzy trener, skupiający się głównie na zespole, a nie jednostkach, wynikach, a nie rozwoju, oficjalnie mówiący, że najważniejszy jest dla niego rozwój techniki u dzieci, a jednocześnie nie przygotowując we właściwy sposób aparatu ruchowego młodych piłkarzy, który umożliwia maksymalny postęp techniczny?
Aby wspomniana technika w pełni mogła się rozwinąć, młody człowiek musi być bardzo sprawny. Koordynacja i związane z nią ograniczenia warunkują, jaki poziom technicznego zaawansowania osiągnie nasz gracz.
👉 W skrócie, osoba mało sprawna, nigdy nie osiągnie technicznego mistrzostwa.
W związku z tym, aby myśleć o skutecznym rozwoju dziecka, musimy sporo czasu poświęcić na rozbudowę skarbu ruchowego naszych podopiecznych.
Przewroty, fiflaki, pady, salta, umiejętność gry w koszykówkę czy siatkówkę to elementy, z którymi najlepsi sportowcy problemów nie mają, ponieważ doświadczali ich w dzieciństwie.
Warto w tym miejscu zadać sobie pytanie, jak często lub czy w ogóle na treningach graliśmy w coś innego niż piłka nożna, jak często używaliśmy płotków, piłek lekarskich, kozła gimnastycznego…
Na szkołę nie ma co liczyć, narzekanie też nic nie zmieni. Po prostu powinniśmy we własnym planie szkolenia uwzględnić rozwój ogólnosprawnościowy, ze szczególnym naciskiem u dzieci 6 - 11 letnich.
Okres zimowy, możliwość korzystania z sal sportowych to fantastyczny czas na budowanie „skarbu ruchowego” dzieci.
Chcąc wychować zawodników technicznych, działających z piłką przy nodze w sposób dynamiczny i precyzyjny, nie możemy zapomnieć o rozwoju holistycznym. W przeciwnym razie nasi podopieczni jako owoc naszej pracy będą świadczyli o tym, że jesteśmy hipokrytami, albo nie najlepiej wyedukowanymi trenerami.
🖌️ M. Libich
