Bliżej Siebie Centrum Rozwoju i Psychoterapii

22/07/2025

Często bywa, że nasze DOJRZAŁE MECHANIZMY OBRONNE nie są jedynymi jakimi się posługujemy. Kiedy życie staje się dla nas trudniejsze, sięgamy po MNIEJ ADAPTACYJNE formy obrony. Wykształcają się w nas wtedy odpowiedzi na traumy, które na dłuższą metę okazują się nas BLOKOWAĆ. Z jednej strony bronimy się, żeby nie zostać dalej zranionym, ale ranimy samych siebie poprzez BRAK ZROZUMIENIA, chęć WYPARCIA emocji i ZATUSZOWANIA istniejącej rzeczywistości, a także życie w niezgodzie z własnymi potrzebami.

Tak jak wspomnieliśmy uprzednio, mechanizmy obronne dzielą się na kilka poziomów i poza tymi, które są dojrzałe, zdrowe występują też te bardziej szkodliwe.

Mechanizmy NEUROTYCZNE – Pojawiają się najczęściej u osób z zaburzeniami lękowymi, fobiami, depresją i zaburzeniem obsesyjno-kompulsyjnym. W UMIARKOWANYM natężeniu nie muszą być one szkodliwe, problem zaczyna się gdy są NADUŻYWANE – mogą prowadzić do znacznego obniżenia satysfakcji z życia, izolacji społecznej oraz zaburzeń adaptacyjnych. Oczywiście nie są zauważane jedynie u osób z diagnozą powyższych zaburzeń – w małym natężeniu pełnią funkcję OCHRONNĄ.

PRZYKŁADY:

Przekierowanie emocji z jednej osoby lub sytuacji na inną. Np. złość na szefa wyrażana wobec bliskich (PRZENOSZENIE).

Próba kontrolowania emocji poprzez nadmierną analizę sytuacji, oddzielenie emocji od myśli, pod płaszczem „obiektywnego spojrzenia” – zamiast przeżywać wypadek, skupiamy się na szczegółach technicznych i na tym jak do tego doszło. Osoba, która używa tego mechanizmu obronnego może wydawać się oschła, zimna. Kieruje się logiką, a nie tym, co w sobie przeżywa (INTELEKTUALIZACJA).

Oddzielenie emocji od wydarzenia. Na przykład - ofiara przemocy fizycznej opowiada o niej bez emocji, jakby nic się nie stało (IZOLACJA).

Usprawiedliwianie przykrych zdarzeń, poszukiwanie pozornie racjonalnych przyczyn danego zachowania, danej sytuacji, które ma prowadzić do uspokojenia, albo minimalizowanie istoty jaką ma dla nas dana rzecz. Najpopularniejszym jej przykładem jest usprawiedliwienie spóźnienia do pracy korkami na drodze, a nie własną niechęcią do przybycia na miejsce (RACJONALIZACJA).

Wyrażanie emocji, uczuć całkowicie przeciwnych do tych, jakie odczuwamy. Zachowywanie się odwrotnie w stosunku do swoich aktualnych wewnętrznych przeżyć. Do tego rodzaju mechanizmów obronnych zalicza się też samookaleczanie, gdzie ból fizyczny jest wyrazem dla bólu psychicznego, od którego chcemy się odciąć. Może to być też skrajna krytyka wobec osób o takich samych upodobaniach (REAKCJA UPOZOROWANA).

Nieświadome „zapominanie” trudnych wspomnień lub uczuć. Np. brak pamięci o traumatycznych wydarzeniach z dzieciństwa (WYPARCIE).

„Odczarowywanie” niechcianej rzeczywistości za pomocą rytualnych gestów, symboliki, magicznych słów w celu zadośćuczynienia za poprzednie nieakceptowane myśli, czy zachowania lub chęci ich zneutralizowania (ANULOWANIE).

Neurotyczne mechanizmy obronne są POWSZECHNE i nie muszą świadczyć o zaburzeniu psychicznym. Mogą jednak UTRUDNIAĆ nam kontakt z własnymi emocjami, relacje z innymi ludźmi i z samym sobą oraz zdrowe funkcjonowanie, zwłaszcza jeśli nie jesteśmy ich ŚWIADOMI.

Warto przyglądać się temu, w jaki sposób reagujemy na trudne sytuacje i zadać sobie pytanie: czy to mnie CHRONI, czy mnie BLOKUJE?

W kolejnej części przyjrzymy się prymitywnym mechanizmom obronnym – tym, które są bardziej nieadaptacyjne, a często spotykane w stanach silnego stresu, kryzysów osobowości czy zaburzeń psychicznych.

18/07/2025

Człowiek od zawsze narażony jest różnego rodzaju traumy, sytuacje stresogenne, które różnią się nasileniem. Od setek, jeżeli nie tysięcy lat również używamy różnych substancji psychoaktywnych, które mają znaczny wpływ na nasze zdrowie psychiczne, odporność na emocje, postrzeganie świata i zaburzają wszelkie funkcje ochronne naszej psychiki. Narażają ją na dodatkowe szkodliwe bodźce ze strony świata. Tak naprawdę naturalnym jest, że nasza psychika się BRONI. To, czy mechanizm obronny jest już szkodliwy, czy nie zależy od tego JAK CZĘSTO po niego sięgamy i czy jest ADEKWATNY do sytuacji. 🛡

Wystąpienie MECHANIZMÓW OBRONNYCH nie zawsze musi świadczyć o czymś negatywnym. Jest to proces, który występuje w naszej psychice na porządku dziennym. W każdym z nas. Różnimy się tym, jakie TYPY mechanizmów obronnych u nas dominują. 👨‍🏫

Mechanizmy obronne dzielimy na kilka poziomów: DOJRZAŁE, NEUROTYCZNE, PRYMITYWNE I PSYCHOTYCZNE. Tak w trzech postach omówimy sobie każdy z poszczególnych poziomów, abyśmy nauczyli się lepiej ROZUMIEĆ innych, a tym samym bardziej EFEKTYWNIE umieć pomagać zarówno im, jak i samemu sobie. Warto więc wiedzieć, które z tych mechanizmów nie są dla nas szkodliwe, a które w większym stopniu wpływają na nasze zdrowie psychiczne. 🧠

Dziś omówimy jedynie mechanizmy DOJRZAŁE – są one nieszkodliwe, jest to ZDROWA FORMA OBRONY przed sytuacjami o silnym ładunku emocjonalnym. Pozwalają nam radzić sobie z trudnościami w sposób KONSTRUKTYWNY, bez WYPIERANIA rzeczywistości ani ZNIEKSZTAŁCANIA przeżyć wewnętrznych. Świadczą o DOJRZAŁOŚCI emocjonalnej. CHRONIĄ nas przed tym, co dla nas niezrozumiałe, trudne do zaakceptowania. 👌

PRZYKŁADY:

📌Osoba przeżywająca trudne emocje przekształca je na działania, które są wartościowe – rozładowywanie stresu na siłowni (SUBLIMACJA). 🏋️‍♀️

📌Używanie dowcipu w celu rozładowania silnych emocji ale bez wypierania ich istnienia (HUMOR). 😁

📌Przekierowanie energii na pomoc innym, które redukuje przeżywane cierpienie (ALTRUIZM). 🤝

📌Przewidywanie i przygotowywanie się na ewentualne sytuacje stresujące, co zwiększa poczucie kontroli nad sytuacją (ANTYCYPACJA). 🤔

📌Przesunięcie przeżywania trudnych emocji w czasie, aby zająć się nimi w bardziej sprzyjającym momencie (ODROCZENIE).⏳

Warto pamiętać, że obecność mechanizmów obronnych nie świadczy o słabości, a jedynie o próbie ADAPTACJI. Najważniejsza jest uważność: które z nich nam służą, a które oddalają nas od prawdy o sobie samych. 🪞

W kolejnych częściach przyjrzymy się bardziej złożonym i mniej adaptacyjnym mechanizmom: neurotycznym, prymitywnym oraz psychotycznym. Zrozumienie ich działania pomoże nam dostrzec, kiedy potrzebujemy wsparcia – i nauczyć się reagować z większą świadomością oraz troską o własne zdrowie psychiczne. ✔️

Znajdź wsparcie którego potrzebujesz Jesteśmy ośrodkiem psychoterapeutycznym, oferującym profesjonalną pomoc w przypadku występowania zaburzeń psychicznych, trudności emocjonalnych oraz kryzysów psychicznych Oferowane formy pomocy psychoterapia indywidualnapsychoterapia…

15/07/2025

Czy zdarza Ci się czuć, że coś Cię przytłacza, ale nie potrafisz nazwać tego uczucia? Czy masz trudność z rozpoznawaniem EMOCJI – zarówno własnych, jak i cudzych? A może kiedyś odczuwałeś niewyjaśnione przyspieszenie tętna, suchość w ustach, miękkość w nogach? Może lekarze często powtarzają Ci, że to co Ci dolega spowodowane jest szeroko rozumianym STRESEM?

To może być ALEKSYTYMIA – TRUDNOŚĆ W ROZPOZNAWANIU, WYRAŻANIU I OPISYWANIU EMOCJI. Choć to pojęcie brzmi bardzo naukowo, dotyka wielu ludzi. Często towarzyszy depresji, lękowi, wypaleniu zawodowemu, czy problemom w relacjach. Osoba z ALEKSYTYMIĄ może wydawać się „chłodna”, „oschła” lub „zamknięta w sobie”, choć wewnętrznie zmaga się z ogromną burzą emocjonalną, o której nawet nie ma pojęcia.

Bardzo często przejawia się właśnie w formie szeregu objawów somatycznych. Szybkie bicie serca, nadmierna potliwość, drżenie rąk. Osoby, które są dotknięte ALEKSYTYMIĄ są częstymi gośćmi u lekarzy. Niestety często okazuje się, że fizycznie nic im nie dolega – to psychika manifestuje. Kiedy nie rozumiemy emocji, nie mają one jak ujść, blokują się w nas, budują mur w środku. Emocje, które nie zostają wypowiedziane, zostają w zamian tłumione. Dlatego też ALEKSYTYMIA może być powodem obniżonego samopoczucia, fizycznego, psychicznego i obawy o stan swojego zdrowia.

ALEKSYTYMIA nie jest wyrokiem. To nie jest część czyjegoś charakteru. To jest pewnego rodzaju zdolność, umiejętność, o którą można ZADBAĆ. To sygnał, że Twoja psychika potrzebuje uwagi, zrozumienia i – przede wszystkim – WSPARCIA.

PSYCHOTERAPIA to bezpieczne miejsce, w którym można uczyć się języka emocji od podstaw. Krok po kroku. Bez oceniania, bez pośpiechu. To przestrzeń, w której można zacząć rozumieć siebie lepiej – nie tylko umysłem, ale również sercem.
Wbrew mitom, wizyta u psychoterapeuty nie jest oznaką słabości. To dowód odwagi i dojrzałości. To decyzja o tym, by żyć pełniej, świadomiej, z większym spokojem i w lepszych relacjach z innymi. Ze zrozumieniem dla innych i dla samego siebie.

Jeśli zauważasz u siebie trudności w rozumieniu emocji, nie zwlekaj. Nie musisz radzić sobie sam/a. Psychoterapeuta pomoże Ci nazwać to, co na tę chwilę jest dla Ciebie niejasne. To pierwszy krok do głębszego kontaktu z samym sobą i bardziej satysfakcjonującego życia.

09/07/2025

Ile razy podczas oglądania serialu, filmu, czy czytania książki UTOŻSAMIŁEŚ się z bohaterem fabuły? Czy zdarzyło Ci się PRZYRÓWNAĆ do różnych postaci, czy empatycznie ODCZUWAĆ podobne emocje? Czy zastanawiałeś się kiedykolwiek, jak bardzo na nasz stan psychiczny wpływa to, co widujemy w mediach masowych? 🎬

Często zbywamy ten temat, myśląc, że przecież mamy ŚWIADOMOŚĆ, że to nas nie dotyczy. Na świadomym poziomie IZOLUJEMY się od tego, co widzieliśmy i przetworzyliśmy w głowie, ale w naszej psychice powstaje ZAPIS, który stopniowo przedziera się do PODŚWIADOMOŚCI. Wpływ mediów na psychikę człowieka nie jest jedynie suchą hipotezą. Jej działanie zostało naukowo potwierdzone na skutek obserwacji zjawiska, które miało miejsce po publikacji wszystkim znanej książki niemieckiego pisarza - Johanna Wolfganga von Goethe. Mowa o “Cierpieniach Młodego Wertera”, aktualnej lektury polskich licealistów. 📖

EFEKT WERTERA został opisany w 1974 roku przez Davida P. Phillipsa. Po publikacji książki “Cierpienia Młodego Wertera” odnotowano znaczny wzrost popełnianych samobójstw. Mechanizm działania tego zjawiska opiera się na IDENTYFIKACJI odbiorcy z osobą, która popełniła samobójstwo – fikcyjną lub rzeczywistą – oraz na romantyzowaniu i upowszechnianiu aktu śmierci jako formy ucieczki od cierpienia. 🏃‍♀️

Współcześnie człowiek ma wszechobecny, niemal natychmiastowy DOSTĘP do treści o SILNYM ładunku emocjonalnym. Bez większego problemu dowiadujemy się o kolejnych atakach, wojnach, śmierciach, gwałtach, pobiciach… nierzadko teksty są dodatkowo wspierane niecenzurowanymi filmami. Widzimy je wszyscy - nie tylko dorosłe osoby, ale również młodzież i dzieci, których poglądy, osobowość dopiero się kształtują. 👶

Z całą pewnością pomyślicie… “no tak, ale teraz wiemy już więcej niż w czasach publikacji Wertera, jesteśmy mniej wrażliwi na takie rzeczy”. NIC BARDZIEJ MYLNEGO. W 2017 roku opisano podobne badanie w czasopiśmie JAMA Internal Medicine, którego autorem był John W. Ayers. Przedmiotem badania był wzrost liczby wyszukiwań informacji na temat popełniania samobójstwa po publikacji serialu “13 powodów”, w którym jedna z bohaterek odbiera sobie życie. Na całe szczęście badanie wykazało, że wzrosła również liczba wyszukiwań dotycząca POMOCY osobom doświadczających trudności psychicznych. 💻

To, co widzimy w mediach, ma REALNY wpływ na nasze emocje, postrzeganie świata, a nawet nasze DECYZJE życiowe. Dlatego ODPOWIEDZIALNOŚĆ twórców i dziennikarzy za sposób przedstawiania trudnych tematów jest OGROMNA. Zaleca się, by w mediach unikać sensacjonalizowania samobójstw, nie przedstawiać ich jako aktu heroizmu czy jedynego wyjścia, a zamiast tego kierować uwagę na możliwość uzyskania POMOCY i alternatywne sposoby radzenia sobie z kryzysem. ✅

EFEKT WERTERA to przestroga, by uważnie wybierać treści, którymi się karmimy – jako twórcy, jak i odbiorcy. Media mogą wzmacniać cierpienie, ale mogą też nieść wsparcie, nadzieję i rozwiązania. Wybór, w którą stronę pójdziemy, zależy od nas wszystkich. 😊

04/07/2025

MYŚLENIE TWÓRCZE jest dla nas bardzo ważnym elementem poznawczym. Współistnieje z WYOBRAŹNIĄ i przydaje się w życiu codziennym, nie tylko do aktywności artystycznej, ale przecież warunkuje również kreatywne i efektywne ROZWIĄZYWANIE PROBLEMÓW z przeróżnych dziedzin. Myśleniem twórczym możemy zarówno stworzyć dzieło sztuki, jak i wymyślić sposób na rozwiązanie zadania matematycznego, które sprawiało nam problem, czy wymyślić nową koncepcję, np. jak wesprzeć gospodarkę kraju. Mimo, że jest to bardzo przyziemny i również analityczny temat, który wymaga od nas pewnej wiedzy, bez twórczego myślenia nie bylibyśmy w stanie łączyć pewnych faktów i generować pomysłów. Tak więc, myśleniem twórczym nazywamy wszystko, co pozwala nam dotrzeć do jakiegoś CELU. Im bardziej jest ono rozwinięte, tym lepiej, tym bardziej efektywnie, ergonomicznie i sprawnie jesteśmy w stanie go osiągnąć. 💡

Możemy więc uznać, że dzięki myśleniu twórczemu, ŁATWIEJ przychodzi nam rozwiązywanie i podchodzenie do życiowych problemów. Wpływa ono na OPTYMISTYCZNE nastawienie do życia, POCZUCIE SPRAWCZOŚCI w życiu, dlatego rozwój myślenia twórczego jest ważnym elementem niektórych nurtów psychoterapeutycznych, technik, metod i podejść wykorzystywanych w gabinecie. 🕵️‍♀️

Wśród nich możemy znaleźć:

✅TERAPIĘ GESTALT i PODEJŚCIE EGZYSTENCJONALNE, w których to duży nacisk kładziemy na samorealizację, rozwój człowieka; 🧘‍♂️

✅ANALIZĘ JUNGOWSKĄ, w której twórczość jest wyrazem nieświadomości i praca polega na analizie snów, symboli, archetypów; 😴

✅TERAPIĘ POZNAWCZO-BEHAWIORALNĄ, w której uczymy się rozpoznawać i przełamywać schematy; 📖

✅TERAPIĘ ACT, które wspierają elastyczność psychologiczną, by przekraczać strefę własnego komfortu, akceptować trudne emocje, być tu i teraz, co jednocześnie sprzyja twórczemu podejściu; 🤔

✅ARTETERAPIĘ, w której twórcze myślenie stymulowane jest poprzez sztukę. 🎨

DLACZEGO TWÓRCZE MYŚLENIE POMAGA LEPIEJ RADZIĆ SOBIE Z PROBLEMAMI?

Osoby twórcze, czy te które pracują nad rozwinięciem twórczości, są osobami, które znajdują więcej rozwiązań, nie zamykają się w chwili, gdy stawiane jest przed nimi WYZWANIE. Za pomocą wszelkich swoich ZASOBÓW próbują znaleźć ścieżki, którymi mogą dotrzeć tam, gdzie chcą, czy tam gdzie muszą. Takie osoby mają rozwinięte poczucie sprawczości, wiedzą że mają WPŁYW na swoje życie, a problemy przed nimi stawiane, są do rozwiązania. Co ważne… takie osoby szukają SENSU w trudnościach. Nie traktują wyzwania, jak trudności nie do pokonania, ale jak kolejną OKAZJĘ DO ROZWOJU. 👌

Myślenie twórcze jest UMIEJĘTNOŚCIĄ, a umiejętności można ROZWIJAĆ. To od nas zależy, CZY i JAK chcemy poprawić nasze życie. Rozwijanie twórczego myślenia jest ważne i jest możliwe, a z pomocą psychoterapeuty, jest jeszcze prostsze niż kiedyś. Wystarczy jedynie wyciągnąć rękę. 🤝

02/07/2025

Być może znasz to uczucie: jesteś na spotkaniu, wśród ludzi, ktoś nawet z Tobą rozmawia – a jednak czujesz, że jesteś zupełnie sam/a. Nikt nie widzi, co naprawdę przeżywasz. Twój uśmiech jest dla świata, ale wewnątrz czujesz CHŁÓD, PUSTKĘ, BRAK KONTAKTU. 👤

To nie zwykła SAMOTNOŚĆ, wynikająca z braku towarzystwa. To SAMOTNOŚĆ EMOCJONALNA – głęboki stan, w którym brakuje nam poczucia bycia naprawdę zauważonym, wysłuchanym i zrozumianym. I choć może to brzmieć paradoksalnie, często najbardziej samotni czujemy się właśnie w relacjach – w domu, w pracy, wśród znajomych. 🫥

SKĄD SIĘ ONA BIERZE?

Z BRAKU AUTENTYCZNEGO KONTAKTU
Możemy prowadzić dziesiątki rozmów dziennie, ale jeśli są one powierzchowne, mechaniczne – nie zaspokoją naszej potrzeby bliskości. Nawet będą w bliskiej relacji, związku, małżeństwie w pewnej chwili do życia wkrada się rutyna i przestajemy tak często rozmawiać ze sobą o naszym samopoczuciu, o naszych potrzebach. 🗣

Z NIEWYRAŻANIA EMOCJI
Często nauczyliśmy się „nie przeszkadzać”, „nie zawracać głowy swoimi sprawami”. Tłumimy to, co naprawdę czujemy – przez co nikt nie ma szansy poznać naszej prawdziwej historii. Relacje stają się powierzchowne. 🤫

Z ŻYCIA W MASCE
Uśmiechamy się, żeby nie pokazać słabości. Staramy się być silni, kompetentni, opanowani. Ale z czasem stajemy się dla innych niewidzialni. Jesteśmy sfrustrowani, nasze dokonania są niedoceniane, co powoduje, że myślimy, że tylko my dajemy „coś” od siebie. 🎭

Z RELACJI, KTÓRE SĄ JEDNOSTRONNE LUB OCENIAJĄCE.
Możemy otaczać się ludźmi, którzy nie mają przestrzeni ani gotowości, by być naprawdę obecnymi przy nas. A to niesamowicie boli. 🥀

Chroniczne poczucie samotności może prowadzić do wielu poważnych konsekwencji, zarówno psychicznych, jak i somatycznych, np. depresja, lęki, niskie poczucie własnej wartości, ale również zaburzenia snu, osłabienie układu odpornościowego, a nawet problemy sercowo-naczyniowe. Samotność porównywana jest wypalenia kilkunastu papierosów dziennie, co zwiększa ryzyko nadciśnienia, chorób serca, czy udaru. 🩺

Żeby przestać czuć się samotnym, należy się z tym SKONFRONTOWAĆ. Zastanowić się, jak się CZUJEMY, czego POTRZEBUJEMY. Powiedzieć o tym swoim bliskim. Zastanowić się co by sprawiło, że poczulibyśmy się lepiej. Czasem ciężko nam wypracować w sobie taki mechanizm działania w chwili, gdy jest nam ciężko. Łatwiej nam zamykać się w sobie, niż otwarcie prosić o uwagę. Wydaje się nam, że o uwagę nie powinniśmy prosić i w pewnym sensie jest to prawda, ale należy podejść do tego zdrowo rozsądkowo i pamiętać, że Z pomocą w takich przypadkach przychodzi również psychoterapia, która pozwoli nam nauczyć się rozróżniać potrzeby oraz je sygnalizować w odpowiedni sposób… ale przede wszystkim psychoterapia nauczy Cię wsłuchiwania się w samego siebie i opiekowania się sobą. ✅

18/06/2025

Jak wspomnieliśmy w ostatnim poście – ZESPÓŁ STRESU POURAZOWEGO nie zawsze występuje na skutek pojedynczego, traumatycznego zdarzenia. Co dzieje się z naszą psychiką, kiedy doświadczamy WIELOKROTNIE zranienia, zdrad, strat bliskich osób, lub innych życiowych KATASTROF? Co dzieje, kiedy te MNIEJSZE katastrofy, traumy, zaczynają się powoli w nas KUMULOWAĆ? 🤕

Czasami wydaje nam się, że już tyle przeszliśmy na swojej drodze, że nic nas nie ruszy. Potrafimy się dostosowywać do okoliczności, do sytuacji. Potrafimy wiele lat tkwić w przemocowych relacjach, potrafimy dostosować się do rzeczywistości w chwili wybuchu wojen, czy zaakceptować fakt wykorzystania seksualnego, myśląc, że przecież mamy to w sobie przepracowane. Nie czujemy żalu. Na co dzień nawet nie myślimy o tym, co nam się przytrafiło. Jednak zdarzają nam się KOSZMARY, mamy poczucie BYCIA W CIĄGŁYM STANIE GOTOWOŚCI, towarzyszy nam DRAŻLIWOŚĆ. Nie jesteśmy w stanie w pełni KONTROLOWAĆ emocji, choć nie umiemy powiązać tych problemów z KONKRETNĄ sytuacją. Twierdzimy, że życie nauczyło nas, aby NIE UFAĆ nikomu w pełni, lub wręcz odwrotnie, tak rozpaczliwie pragniemy towarzystwa innych osób, że nadmiernie UZALEŻNIAMY się od ludzi. Być może to wszystko wpływa nawet na nasz OBRAZ SAMEGO SIEBIE. Pojawiają się myśli, że może nie zasługujemy na lepsze życie, że nie jesteśmy na tyle mądrzy, na tyle bystrzy, czy nawet na tyle atrakcyjni dla innych, by wieść lepsze życie. 🫥

Objawy te do złudzenia przypominają depresję, zaburzenia osobowości, lub zaburzenia lękowe, chociaż mogą nimi nie być. ZŁOŻONY ZESPÓŁ STRESU POURAZOWEGO, CZYLI C-PTSD to zaburzenie, które powstaje w wyniku DŁUGOTRWAŁEGO lub POWTARZAJĄCEGO się narażenia na traumę, zwłaszcza w relacjach, gdzie osoba nie miała możliwości UCIECZKI ANI OCHRONY. C-PTSD jest bardzo trudne do zdiagnozowania. Dużo osób, które na nie cierpi, nawet nie zdaje sobie sprawy, że przyczyną wystąpienia powyżej wymienionych objawów, może być właśnie traumatyczna przeszłość. Osoby cierpiące na to zaburzenie, nieraz nawet nie potrafią ROZRÓŻNIAĆ stanów emocjonalnych, które im towarzyszą, myśląc, że tacy po prostu są. Nie potrafią UZNAĆ własnego bólu. Nie widzą go i nie potrafią go NAZWAĆ, a ból staje się nieodłączną częścią ich bytu. ❤️‍🩹

Leczenie C-PTSD zazwyczaj wymaga długoterminowej terapii, opartej na zaufaniu i bezpieczeństwie. Pomocne mogą być terapie takie jak EMDR, terapia sensoryczno-motoryczna, terapia schematów, czy terapia skoncentrowana na emocjach (szczególnie, gdy pojawiają się problemy z ich nazwaniem, lub z ich regulacją). Możliwości jest wiele i jedyne czego trzeba to DAĆ SOBIE SZANSĘ na lepsze życie. ☘️

Jeśli czujesz, że ten opis może dotyczyć Ciebie lub kogoś bliskiego – sięgnij po pomoc. C-PTSD to historia PRZETRWANIA, a nie słabości. ZDROWIENIE JEST MOŻLIWE. ✅

Znajdź wsparcie którego potrzebujesz Jesteśmy ośrodkiem psychoterapeutycznym, oferującym profesjonalną pomoc w przypadku występowania zaburzeń psychicznych, trudności emocjonalnych oraz kryzysów psychicznych Oferowane formy pomocy psychoterapia indywidualnapsychoterapia…

11/06/2025

LĘK jest dla człowieka naturalnie występującym zjawiskiem. Chroni nas przed NIEBEZPIECZEŃSTWEM. Wedle tego lęk powinien pojawić się w chwili zagrożenia i minąć wraz z nim. Jednak nie żyjemy już za czasów naszych praprzodków i nasza konstrukcja psychiczna bardzo uległa zmianie. Pojęcie „zagrożenia” rozmyło się, gdyż sytuacje, które w jakiś sposób mogą zagrozić naszemu zdrowiu lub życiu, nie są już tak oczywiste i zero-jedynkowe, dlatego mózg nie zawsze rozumie, kiedy powinien się bać, a kiedy przestać. Bywają jednak w naszym życiu sytuacje, kiedy zagrożenie staje się na tyle silne, że nasza psychika próbuje się przed nim OCHRONIĆ „na przyszłość”. 🛡

ZESPÓŁ STRESU POURAZOWEGO, czyli tzw. PTSD to zaburzenie psychiczne, które może wystąpić po doświadczeniu lub byciu świadkiem silnie STRESUJĄCEGO wydarzenia. Często kojarzymy go z weteranami wojennymi, ofiarami przemocy lub katastrof, jednak PTSD może dotknąć każdego – NIEZALEŻNIE od wieku, płci czy stylu życia. Warto zaznaczyć, że wystąpienie PTSD NIE JEST skutkiem niskiej odporności psychicznej. Każda psychika ma swoje granice i ciężko byłoby dywagować, co nazwać niską, a co wysoką odpornością. Inaczej reagujemy w zależności od różnych sytuacji i różne sytuacje mogą być dla nas w inny sposób odczuwane. To samo źródło, u jednej osoby może budzić silne emocje, a u drugiej niemal w ogóle na nią nie wpłynąć. Dlatego nie uważajmy osób, które cierpią na zespół stresu pourazowego za słabe, bo absolutnie nie o tym to świadczy. 💪

Ponadto zespół stresu pourazowego może wystąpić nie tylko w skutek skrajnie traumatycznych przeżyć, o czym opowiemy sobie przy okazji kolejnego posta. Może wystąpić nawet wtedy, gdy przez długi czas narażeni jesteśmy na drobne sytuacje stresowe. Ważne jest, że nie samo zdarzenie definiuje PTSD, lecz sposób, w jaki osoba go doświadczyła i jak jej psychika na nie zareagowała. 🤓

ZESPÓŁ STRESU POURAZOWEGO charakteryzuje się występowaniem FLASHBACKÓW – wrażenia, że znowu jesteśmy w traumatycznej sytuacji, nie tylko przeżywamy ją w środku, ale odnosimy wrażenie, że to dzieje się tu i teraz. Objawami są również KOSZMARY SENNE oraz nagłe NIEKONTROLOWANE MYŚLI O ZDARZENIU. Ponadto osoby cierpiące na PTSD często unikają ludzi, miejsc, rozmów, które przypominają traumę. Następuje tłumienie emocji i izolacja. PTSD może być również związane z wystąpieniem objawów typowych dla depresji, obniżone samopoczucie, poczucie winy, trudności w zaufaniu, czy występowanie negatywnych, dołujących myśli. Mogą wystąpić problemy ze snem, które potęgują złe samopoczucie, ale również może wystąpić nadmierna drażliwość, problem z kontrolowaniem emocji, wybuchy złości i nadmierna czujność. 🤕

Aby zdiagnozować zespół stresu pourazowego musimy spełnić kryterium czasowe. Objawy muszą trwać PONAD MIESIĄC I UTRUDNIAĆ CODZIENNE FUNKCJONOWANIE. PTSD wcale nie musi pojawić się od razu. Najczęściej pojawia się do 3 miesięcy po traumatycznym zdarzeniu, natomiast należy pamiętać, że może pojawić się NAWET PO LATACH. ⏳

Istnieją doraźne metody pomocy w chwili, gdy dopada nas atak paniki, np. GROUNDING, który polega na skupieniu się na tym, co tu i teraz, czy np. różne TECHNIKI ODDECHOWE. Jednak najszerszy zasób najskuteczniejszych technik i metod, które ODWRAŻLIWIAJĄ nas na bodźce wywołujące ataki paniki, posiadają odpowiednio wyszkoleni psychoterapeuci, np. terapia EMDR. Takich technik jest wiele i nie trzeba martwić się o ich skuteczność – TO DZIAŁA. Jak wiadomo konkretną technikę należy wybierać indywidualnie przy pomocy obserwacji, co na Ciebie wpływa, a co nie do końca Ci pomaga. Jednak z całą pewnością psychoterapeuta pomoże Ci dobrać odpowiednią metodę. 🧘‍♀️

Zespół dyplomowanych Psychologów, Psychoterapeutów oraz Terapeutów par w samym centrum Łodzi

06/06/2025

„DLACZEGO KTOŚ TKWI W RELACJI, KTÓRA GO RANI?” Takie pytanie często zadajemy sobie, gdy mamy kontakt z osobą, która tkwi w toksycznej relacji. Ciężko zrozumieć takie postępowanie, dopóki samemu nie znajdziesz się w tym błędnym kole. Toksyczne związki nie są wyłącznie domeną romantycznych partnerstw – mogą występować w relacjach rodzinnych, przyjacielskich, zawodowych. Co ciekawe, wiele mechanizmów psychologicznych, które utrzymują nas w takich relacjach, przypomina to, co obserwujemy w syndromie sztokholmskim. 💔

SYNDROM SZTOKHOLMSKI to zjawisko, w którym ofiara zaczyna IDENTYFIKOWAĆ się z oprawcą, BRONI go, TŁUMACZY jego zachowania, a nawet odczuwa wobec niego LOJALNOŚĆ czy sympatię. Może to wydawać się irracjonalne – jak można „polubić” kogoś, kto wyrządza nam krzywdę? A jednak to MECHANIZM PRZETRWANIA. Gdy jesteśmy zależni od kogoś, kto jednocześnie nas rani i daje „namiastki dobra” – nasz mózg, szukając bezpieczeństwa, uczy się przywiązywać właśnie do tej osoby. 🛡

W toksycznych relacjach dzieje się coś bardzo podobnego. Na zmianę jesteśmy ranieni i nagradzani – słowem, czułością, obietnicą poprawy. To wzorzec, który tworzy silne, emocjonalne uzależnienie. Przypomina to tzw. WARUNKOWANIE ZMIENNE – raz coś dostajemy, raz nie – co sprawia, że jeszcze trudniej jest się oderwać. Czasem też toksyczna relacja uruchamia nasze stare schematy – np. próbujemy naprawić w obecnym związku to, czego nie doświadczyliśmy w dzieciństwie. Często okazuje się, że dzieci pochodzące z toksycznych, dysfunkcyjnych rodzin, opracowały w głowie schemat działania podobny do syndromu sztokholmskiego, aby przystosować się do sytuacji i naturalnym dla nich jest, że relacje są emocjonalnym rollercoasterem. Spokojne, zdrowe relacje, są na tyle dziwne, nienaturalne, że dziecko w dorosłym życiu często nie czuje się kochane, akceptowane, bo nie taki wzorzec został wyciągnięty z domu. Czasem będąc w zdrowym związku sami doszukujemy się toksycznych sytuacji, jesteśmy podejrzliwi, sprawdzamy partnera, ciężko nam zaufać, co powoduje kolejne napięcia i ponownie sprowadza atmosferę do toksycznej. 🐍

Co ważne, w takich relacjach pojawia się często poczucie winy, wstydu i mechanizmy obronne: „To moja wina”, „on/ona miał trudne dzieciństwo”, „czasem przecież jest dobrze”. Im dłużej trwamy w takim układzie, tym trudniej zauważyć, że jesteśmy ofiarą PRZEMOCY EMOCJONALNEJ. 🥊

Wyjście z toksycznej relacji wymaga CZASU, WSPARCIA i ODBUDOWANIA KONTAKTU ZE SOBĄ. Terapia często pomaga zrozumieć, dlaczego wybieramy takie osoby, jak działają nasze mechanizmy obronne i jak odbudować granice. Bo ZASŁUGUJESZ na relację, w której NIE MUSISZ WALCZYĆ o prawo do spokoju, szacunku i godności. 🫶

̨zki

04/06/2025

Rok 1968. 📅

W amerykańskich szkołach podstawowych pojawiają się badacze i proszą dzieci o wypełnienie testu, który rzekomo ma zmierzyć ich ukryty potencjał intelektualny. W rzeczywistości mają wypełnić zwykły test IQ. Badacze wybierają w tym celu losową grupę dzieci. Po zmierzeniu wyników części tej grupy osób, ponownie wybieranej w sposób losowy, przedstawiono je, ale zafałszowane. Część dzieci i ich nauczycieli dowiaduje się o ich wybitnych zdolnościach. Nauczyciele zostają poinformowani, że prawdopodobnie część dzieci biorących udział w badaniu zrobi ogromne postępy w ciągu roku. Ani nauczyciele, ani dzieci nie wiedzą, że przedstawione przez badaczy wyniki badań są celowo zmanipulowane i tak naprawdę dzieci uznane za wybitnie zdolne, nie osiągnęły wyjątkowo wysokich wyników w testach IQ. W JAKIM CELU ZMANIPULOWANO WYNIKI? 🧐

W odpowiedzi na informację o wybitnie zdolnych uczniach, okazuje się, że nauczyciele zmieniają swoje podejście do tych dzieci. Stają się bardziej cierpliwi, dociekliwi, lepiej tłumaczą zadania, poświęcają tym dzieciom więcej uwagi oraz dają im częstsze informacje zwrotne, ale też więcej od nich wymagają. JAKI JEST EFEKT? 👨‍🏫

Okazuje się, że na skutek wyższych oczekiwań nauczycieli wobec dzieci, rzeczywiście osiągają one wyższe wyniki. Po ponownym wypełnieniu testu IQ okazuje się, że u dzieci, które były podane jako wybitnie uzdolnione, odnotowano większy wzrost ilorazu inteligencji. Najszybszy wzrost widoczny był u najmłodszej grupy osób, co sugeruje wniosek, że im młodsze dziecko, tym bardziej jest ono podatne na wpływ zachowania osób dorosłych. 🤓

EFEKT PYGMALIONA to jedno z najbardziej interesujących zjawisk wpływu społecznego. Polega on na tym, że to, co myślimy o innych – nasze oczekiwania, przekonania i postawy – może realnie kształtować ich zachowanie i osiągnięcia. Pokazuje to, jak ogromny wpływ mamy na to, co dookoła nas oraz jak wielkie znaczenie ma zwyczajna, ludzka wiara. Ponadto ma to odwzorowanie również względem samego siebie, jako tzw. „samospełniająca się przepowiednia”. Ostatnimi czasy wiele słyszy się na temat pozytywnych afirmacji, część z nas nie wierzy w ich działanie, a powyższe, proste badanie uzasadnia ich istotę. WIERZMY więc w siebie nawzajem. Jeśli oczekujemy czegoś od innych, WIERZMY w to, że to osiągnie. Jeżeli sami chcemy coś osiągnąć, WIERZMY w to, że to się UDA. ✅