Magdalena Babiarz - psycholog

22/07/2025

Polecam 🥰

Wakacyjne terminy na konsultacje! :)
Chętnych zapraszam do kontaktu telefonicznego: 570814026

26/06/2025

Nie oceniaj.
Doceniaj.

Doceniaj – oceniaj. Jedna litera, a tak wiele może zmienić.

Jutro zakończenie roku szkolnego.
Czas rozdania świadectw, podsumowań, nagród i wyróżnień.

Jutro też każde dziecko powinno poczuć się docenione.
Każde dziecko zasługuje na wyróżnienie.

Zatrzymajmy się jutro i zobaczmy znacznie więcej niż to, co na papierze.
Pomóżmy dziecku dostrzec to, co może być dla niego trudne do zauważenia.
Zauważmy „pomimo”.
Co dziecko zrobiło pomimo lęku, pomimo choroby, pomimo trudności, pomimo zwątpienia, pomimo trudnej sytuacji w domu?

Doceńmy to, co często ciche i niezauważalne, a tak piękne:
bycie koleżeńskim, życzliwość, pomaganie, robienie małych kroków, troszczenie się o siebie, wyrażanie swojego zdania, trzymanie się swoich wartości, uczciwość.

Jako dorośli mamy jutro ważne zadanie – sprawić, by dzieci poczuły się docenione.
Docenione nie przez oceny, ale przez prawdziwe (ich) ZOBACZENIE.
♡
-------

Jak zawsze czekam na Wasze refleksje i ślady, że post Was wspiera.
♡

11/06/2025

Polecam odsłuchać, trudny, ale ważny temat, bądźmy uważni…

Dr Halszka Witkowska w ostatni piątek na TEDxWarsaw poruszyła setki serc.

W swoim wystąpieniu powiedziała o tym, jak ważne jest zobaczyć to co ukrywane i usłyszeć to co niewypowiedziane

26/05/2025

Nasze myśli kierujemy dziś szczególnie w stronę Mam. Wszędzie pełno kwiatów, serc ❤️… To piękny dzień i sama tak planuję go przeżyć.

Z drugiej strony jednak pojawia się refleksja nad tym - co pod tym wszystkim (zdecydowanie głębiej i na zewnątrz mniej widoczne). Nawet jeśli spróbujemy przemilczeć – to nic nie da. Święta (w tym Dzień Mamy) mogą być trudne.

- Może Twoje dziecko cierpi na poważną chorobę?
- Może to nastolatka z diagnozą depresji, która w ogóle nie chce z Tobą rozmawiać?
- Może dziecko jest dla Ciebie tylko marzeniem?
- Może jesteś Mamą dziecka z autyzmem, które nie chce Cię przytulić?
- Może masz świadomość tego, że Twoje dziecko nigdy nie powie ,,mamo”?
Te i mnóstwo innych sytuacji, wymagają wiele subtelności, cierpliwości, czasu w dążeniu do ich akceptacji.

W mojej pracy ciągle uczę się tego, żeby nie oceniać, ale starać się zrozumieć.
Myślę, że to odpowiedni dzień, żeby o tym przypomnieć. Nigdy nie wiemy co przeżywa druga osoba. Macierzyństwo ma swoje blaski (niewątpliwie!), ale też cienie.

- Może to niewyobrażalne dla nas zachowanie to skutek depresji poporodowej?
- Może nadopiekuńczość wobec dziecka jest efektem wielu strat?
- Może budowanie relacji z dzieckiem jest obciążone trudną relacją z naszymi rodzicami?

Być Mamą jest pięknie, ale też trudno.
Nie bójmy się prosić o pomoc.
Doceniajmy to, co mamy.
Pamiętaj Mamo, że Twoja miłość ma ogromną moc! ❤️

20/05/2025

Dzieci często przychodzą do nas z jakimś problemem.
Z opowieścią o tym, co wydarzyło się w szkole, na podwórku w relacji z rówieśnikiem.
Z emocjami, które są dla nich trudne.
Z napięciem, którego jeszcze nie potrafią nazwać.
Z lękiem, smutkiem albo złością, która domaga się zrozumienia.

My - DOrośli – często z najlepszych intencji – od razu uruchamiamy „tryb działania”. Jest w nas przekonanie, że tak trzeba, że pewnie chodzi o to, by jak najszybciej zadziałać, podać konkret.
Proponujemy rozwiązania. Rady.
Czasami całe mnóstwo
Czasami przerywamy w pół zdania, żeby już „pomóc”.

A przecież nie zawsze o to chodzi.
Często dziecko chce po prostu być usłyszane.
Zobaczone w tym, co czuje.
Potrzebuje, żeby ktoś przyjął to, co dzieje się w jego środku – bez poprawiania, bez naprawiania.

Potrzebuje naszej obecności.
Nie planu naprawczego.

I jasne — czasami dziecko chce też porozmawiać o tym, co można zrobić.
Ale zanim przejdziemy do rozwiązań, warto najpierw pobyć przy emocji.
Otulić. Wysłuchać. Ojojać.
A potem zapytać:

„Chcesz usłyszeć, jaki mam na to pomysł?”
„Potrzebujesz pomocy, żeby to jakoś rozwiązać?”
„Chcesz się wspólnie zastanowić, co można z tym zrobić?”

Dzieci (częściej, niż nam się wydaje) potrafią odpowiedzieć na te pytania.
A jeśli mówią „tak” – weźmy kartkę, kredki, długopis.
Zróbmy wspólną burzę mózgów.
Nie narzucajmy – tylko szukajmy razem.

I bądźmy.
Obecni.
♡

---------
Dawno tutaj nie pisałam (i naprawdę tęskniłam za tym)

20/05/2025

Zwolniło się miejsce na konsultację/ terapię
w najbliższy czwartek - 22.05 g. 12. Zapraszam do kontaktu 🙂

12/05/2025

Pamiętajcie 🍀

04/05/2025

Jutro zaczynają się matury.

Rodzicu, przytul swoje dziecko

04/05/2025

02/04/2024

01/03/2024

Dzisiaj obchodzimy Światowy Dzień Świadomości Autoagresji.

Krzywdzenie siebie (autoagresja) to jeden z najtrudniejszych tematów, z którym mierzą się rodzice, terapeuci czy ogólnie otoczenie młodego człowieka. Nie jest prawdą, że swoje ciało okaleczają wyłącznie osoby mające problemy psychiczne (zaburzenia czy choroby), gdyż takie zachowania występują w całej populacji. Jeśli dodamy do tego zachowania autodestrukcyjne, takie jak te związane z zaburzonym przyjmowaniem pokarmów czy zażywanie substancji psychoaktywnych, to grupa uwikłana w szkodzenie sobie staje się jeszcze liczniejsza. Wśród nich są nastolatki.🧑‍🦰👱🧑‍🦱

Powodów, dla których młodzi ludzie szkodzą swojemu ciału, jak również okaleczają siebie lub zachowują się autodestrukcyjnie, jest tak wiele, jak osób, które się do tego uciekają. Terapia dialektyczno - behawioralna postuluje dwa powody.

👉Pierwszym z nich jest założenie wrodzonej wrażliwości na odbierane bodźce zewnętrzne i wewnętrzne, intensywniejsze ich przeżywanie, co może przekładać się na doświadczanie silniejszego cierpienia wewnętrznego.

👉Drugim czynnikiem jest środowisko w którym młoda osoba dorasta, (szczególnie te unieważniające przeżycia wewnętrzne) lub/i gdy doświadczy traumy.

Niezależnie od tego, kiedy wrażliwa osoba spotyka się z brakiem zrozumienia i akceptacji dla swoich przeżyć może uciekać się do zachowań autodestrukcyjnych, aby sobie z tym poradzić. Ważne aby pomóc jej w radzeniu sobie poprzez stosowanie różnych strategii:

1️⃣ Związanych z przetrwaniem sytuacji kryzysowych - wyznaczanie celów długoterminowych, opóźnianie ulegania impulsom powiązanym z autoagresją, szukanie sposobów wspierających z możliwością natychmiastowego rozładowania;

2️⃣ Dotyczących uważności - wspierające w łagodzeniu bólu emocjonalnego bez działania pod wpływem impulsu poprzez skupianie się na doświadczaniu przyjemnych odczuć związanych z lubianymi czynnościami,, jak również realizowanie celów związanych z wartościami;

3️⃣ Związanych z regulacją emocji i ogólną ich znajomością (poprzez troskę o sen, zdrowie, żywienie czy brak używek, podstawową psychoedukację afektywną, wzbudzanie w sobie postawy nieosądzania, akceptacji rzeczywistości czy samouważniania);

4️⃣ Zawierających umiejętności dotyczące udanej komunikacji z innymi ludźmi - jak tworzyć oraz pogłębiać relacje z innymi oraz porozumiewać się w zdrowy, skuteczny sposób.

👇👇
Na podstawie informacji z książki, z której korzystałam aby tworzyć tego posta (Sheri van Dijk "Samookaleczenia nastolatków") sporządziłam grafikę dotyczącą fizycznego regulowania impulsów.

❗Sposoby te mają działać krótkoterminowo i ich celem jest oderwanie się od przeżywanych emocji i uzyskanie dystansu, a tym samym czasu na przemyślenie i skuteczne, zdrowe postąpienie.❗

Ta krótka ściąga może być pomocna w pierwszych próbach radzenia sobie z autodestrukcyjnymi zachowaniami, które następnie należy rozszerzać o kolejne techniki, a nawet wizytę u terapeuty czy psychiatry.

Dbajmy o siebie. 🧘

23/02/2024