Interpsycholog

15/07/2025

08/07/2025

Jak często chciałbyś coś zrobić ale nie masz na to siły? Głowa chce ale ciało odmawia lub odwrotnie ciało ma energię ale głowa odmawia... dlaczego tak jest? Problem często dotyczy niedoboru snu lub złej jakości snu. Śpisz źle, śpisz za mało...tracisz zdrowie we śnie zamiast je pozyskać. Wykorzystaj noc na regenerację.

06/07/2025

Zrozumienie daje spokoj. Człowiek by osiągnąć spokój musi i chce zrozumieć dlaczego cos się wydarzyło. Brak odpowiedzi jest stresem wywołującym lęk. Tak to właśnie stres najczęściej pojawia się pierwszy a pozniej zamienia się w trudny do opanowania lęk. Kiedy lęk nam przeszkadza, wkraczając w ważne aspekty naszego życia musimy zrozumieć własne emocje i przejąć nad nimi kontrolę. Dobrze jest nauczyć się, jak sobie radzić z emocjami aby przestały nas ograniczać.

25/06/2025

Patrzę sobie na to wszystko słucham kobiet i myślę jak okropna jest siła mediów jak media dziś narzucają bycie kimś ponad siebie.... siłownie, diety, zakazy jedzenia, wydzielanie sobie i liczenie kalorii, głodówki, anorekcje i bulimie żylaki celulit grube nogi......można się śmiać ale problem jest ogromny! Kobiety zaburzyły obraz kobiet. W internecie same "kaloryfery" na brzuchach pełno zdjęć upoconych kobiet lub pokazujących jak są szczupłe i mówiących o tym jak musisz ciezko pracować bo musisz byc fit musisz byc chuda... większość z tych kobiet nie osiągnęła ciała ciężką pracą a lekami i zabiegami...inne faktycznie się namęczyly...dlaczego kobieta nie jest już taką kobiecą jak kiedyś? Dlaczego kobiety sobie to robią? Kto komu co narzucił? Uwierzyć można lub nie ale pracuję z młodymi dziewczynami które przez cały dzien zjadły tylko jeden jogurt! Są kobiety które po zajęciu się dziecmi domem pracą nie mają już siły ale istagramowe matki przecież cwiczą z dzieckiem w reku😳 wiec i ona powinna? Rośnie poczucie winy i brak akceptacji. Rosnie smutek i nienawiść do siebie.Nic nie powinnaś! 🫵Ćwiczyć trzeba dla zdrowia 🫵 dla kondycji dla poprawy funkcjonowania chemii w mózgu ale masz byc sobą! Czasem przerażające jest to jak wiele kobiet ostrzykuje sie nawet lekami aby schudnąć, wymiotują ledwo stoją....po to by móc później przedstawić siebie w zewnętrznie lepszej wersji ale piekła i wewnetrznego cierpienia jak i życia to i tak nie zmieni. Włączmy myślenie! Narzucasz coś sobie - ok ale nie buduj chorego trendu poprzez siebie🙏

23/06/2025

Skutki psychologiczne epidemii COVID-19 u dzieci i młodzieży są tematem szeroko badanym i omawianym w moim gabinecie. Pandemia wpłynęła na różne aspekty życia młodych ludzi – od edukacji po zdrowie psychiczne. Chociaż dla jednych to tylko wzruszenie ramion dla innych życiowa tragedia. Dziś po dniu pracy w wyżej wymienionym problemie i jego skutkach chciałabym przedstawić kilka najważniejszych skutków aspektu psychologicznego jaki pozostawiła społeczna izolacja u młodzieży:

🫵 Zwiększony poziom lęku i stresu!
Lęk o zdrowie własne i bliskich, związany z niepewnością co do przyszłości.

Stres związany z izolacją, ograniczeniami w kontaktach społecznych i zmianami w codziennej rutynie.

Lęk przed powrotem do szkoły, nadrabianiem zaległości czy kontaktami społecznymi po dłuższej izolacji.
🫵 Depresja i obniżony nastrój
Wzrost objawów depresyjnych, takich jak apatia, smutek, utrata motywacji i energii.

Samotność spowodowana izolacją i brakiem kontaktów rówieśniczych.

W wielu przypadkach pandemia nasiliła już istniejące problemy psychiczne.

🫵 Zaburzenia snu
Trudności z zasypianiem, koszmary senne, zaburzony rytm dobowy.

Przesunięcie godzin aktywności z powodu zdalnej nauki i braku regularnych obowiązków.

🫵 Zaburzenia koncentracji i trudności w nauce
Problemy z motywacją, koncentracją i pamięcią.

Trudności w adaptacji do nauki zdalnej, a potem – do powrotu do nauki stacjonarnej.

🫵 Problemy w relacjach społecznych
Spadek kompetencji społecznych, zwłaszcza u młodszych dzieci (np. umiejętność współpracy, rozwiązywania konfliktów).

U niektórych dzieci i nastolatków rozwinęła się fobia społeczna – lęk przed interakcjami społecznymi.

🫵 Zaburzenia odżywiania i obrazu ciała
Czas spędzany w domu i większe korzystanie z mediów społecznościowych nasiliły problemy z akceptacją siebie.

Wzrost przypadków anoreksji, bulimii i kompulsywnego objadania się.

🫵 Wzrost uzależnień od technologii
Nadmierne korzystanie z urządzeń elektronicznych: gier, mediów społecznościowych, internetu.

Utrata równowagi między czasem online i offline.

🫵 Obniżone poczucie bezpieczeństwa i przewidywalności
Zmiany w codziennej rutynie, brak jasnych ram czasowych i struktury dnia przyczyniły się do dezorganizacji życia dzieci.
Co warto zrobić: dać dziecku duzo wyrozumiałości i wsparcia, ale uwaga problem moze przekroczyć możliwości rodzica dlatego najlepiej udać się z dzieckiem do psychologa na konsultacje co i jak dalej robic. Psycholog trafnie określi problem i pomoze "całej rodzinie" wyjść z problemu bo pamiętajmy ze problem jednego członka rodziny to problem "całej rodziny" 🙏 Interpsycholog

17/06/2025

Takie proste i oczywiste 🙆‍♀️

18/05/2025

Żal bywa w życiu wiekszy niż wdzięczność takie są socjologiczne statystyki! Starajmy się by tu i teraz było wdzięcznością za to co jest a życie bedzie lepsze.

14/05/2025

Terapeuta Bezek zawsze sprawdza się podczas zajęć z dziećmi ❤️

13/05/2025

Witajcie Mamy!❤️ Dziś dwa słowa do wszystkich Mam które niedawno urodziły. Wiem, że jest Wam ciężko. Wiem, że czujecie się samotne, jesteście zmęczone, nie macie sily i ochoty o siebie zadbać bo całą energię pochłonęło Wasze macierzyństwo. I nie ma to nic wspólnego z miłością do dzieci bo je kochacie ponad cały świat. Życie kobiet które były bardzo aktywne, które podróżowały które były zorganizowane nagle zmienia się zupełnie. Porady ludzi z boku, filmiki mam pokazujących szczupłe brzuchy ćwiczących i instagramowych gwiazd dobijają Was i szukacie winy w sobie. Ciało które nie jest już takie jak przed ciążą założenia że po porodzie nic się nie zmieni nagle legnie w gruzach. Macie prawo się tak czuć! To etap to minie musicie byc dzielne i wytrwałe. Czas szybko leci dzieci rosną i będą z Was jako Mam dumne. Miłość od dziecka to jedyna pewna miłość. Jest czysta i wierna dlatego też tak bardzo warto w nią inwestować. Sama wszystko przeszłam i wiem co mówię.
Przychodzą do mnie Mamy z łzami w oczach, wyczerpane, nie czujące się już atrakcyjnie nie mające sily na ćwiczenia bo pracują gotują sprzątają i zajmują się dziećmi. Trzymajcie się dzielnie! Nie wstydźcie się tego że nie macie sil bo macie do tego prawo a ludzie nie mają prawa Was osądzać bo nikt Wami nie jest i nie ma pojęcia przez co aktualnie przechodzicie. Wszystkim Mamom "świeżo" upieczonym chciałabym polecić dwie literatury. Ksiazki te pozwolą Wam zrozumieć rozwoj dziecka ich etapy i otrzymać wewnętrzny spokój. Trzymajcie się dzielnie ❤️

08/05/2025

Dziś kilka słów o zaburzeniach nerwicowowych.
Zaburzenie nerwicowe, nazywane też zaburzeniami lękowymi lub nerwicami, to grupa schorzeń psychicznych, które charakteryzują się silnym lękiem, niepokojem, a czasem też objawami fizycznymi, takimi jak drżenie, pocenie się, kołatanie serca czy duszności. Pomimo że nie są to poważne choroby psychiczne jak np. schizofrenia, mogą znacznie utrudniać codzienne funkcjonowanie i obniżać jakość życia.

Oto niektóre z najczęstszych zaburzeń nerwicowych:

Zaburzenie lękowe uogólnione (GAD) – to ciągłe, nadmierne i nieuzasadnione uczucie niepokoju, które trwa przez dłuższy czas i dotyczy różnych spraw.
➡️ Fobia specyficzna – silny, irracjonalny lęk przed określonym obiektem lub sytuacją, np. pająkami, wysokościami, lataniem.
➡️ Fobia społeczna (lęk społeczny) – obawa przed oceną innych ludzi, co powoduje unikanie sytuacji społecznych.
➡️ Napady paniki – nagłe epizody silnego lęku, które mogą obejmować objawy fizyczne, takie jak duszność, kołatanie serca, drżenie.
➡️ Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (OCD) – powtarzające się myśli (obsesje) i rytuały (kompulsje), które mają na celu zmniejszenie lęku.
➡️ Zaburzenie stresowe pourazowe (PTSD) – reakcja na traumatyczne wydarzenie, objawiająca się m.in. powracającymi wspomnieniami, koszmarami i nadmiernym czuwaniem.
W przypadku nerwicy warto podjąć dłuższą współpracę z psychologiem i wypracować umiejętności radzenia sobie z problemami. Jest to długa praca ale zawsze warto ją podjąć. W przypadku niektórych zaburzeń koniecznie jest włączenie leków.

25/04/2025

Często pracuję z rodzinami DDA. Dorośli wychodząc z domu alkoholowego bardzo często albo zupełnie zmieniają własne życie albo w dorosłym życiu wchodzą w ten sam schemat który mieli w domu. Osoby te zazwyczaj wchodzą szybko w relacje małżeńskie bo już około 18 roku życia. Koszmar zaczyna się kiedy rodzą się dzieci i trzeba dorastać w tak zwanym domu alkoholowym. Serce i umysł rozdzierają się pomiędzy wyidealizowanego partnera a dzieci. Jakie role swoim dzieciom rozdaje alkoholik? To bardzo ważne pytanie — i niestety bardzo życiowe. W rodzinach z problemem alkoholowym dzieci często nie mają możliwości być po prostu dziećmi. Zamiast tego przyjmują konkretne role, które pomagają "utrzymać" rodzinny system w całości, ale dzieje się to kosztem ich rozwoju emocjonalnego.

Przytoczę 5 najczęstszych ról dzieci w rodzinach z alkoholizmem:

1. Bohater rodzinny (Perfekcyjny)
Najczęściej najstarsze dziecko.

Przejmuje odpowiedzialność, opiekuje się rodzeństwem, dba o porządek.

Stara się być "bez zarzutu", by zrekompensować chaos w domu.

W dorosłości: często perfekcjonista, pracoholik, z trudnością w okazywaniu emocji i odpuszczaniu kontroli.

2. Dziecko zagubione (Niewidzialne)
Ciche, wycofane, nie sprawia problemów.

Ucieka w świat marzeń, książek, gier – żeby przetrwać.

Unika konfliktów i nie wyraża swoich potrzeb.

W dorosłości: może mieć problemy z budowaniem relacji, niską samoocenę, trudności z wyrażaniem emocji.

3. Błazen (Maskotka)
Najczęściej najmłodsze dziecko.

Rozładowuje napięcie żartami, by odciągnąć uwagę od problemu.

Używa humoru jako tarczy obronnej.

W dorosłości: może ukrywać ból za śmiechem, mieć trudności z powagą i głębokimi emocjami.

4. Kozioł ofiarny (Buntownik)
Dziecko, które „ściąga” na siebie całą uwagę, sprawiając problemy.

Buntuje się, łamie zasady, często obwiniane za wszystko.

To jego sposób na poradzenie sobie z emocjami i chaosem.

W dorosłości: może mieć problemy z prawem, agresją, uzależnieniami, ale często też głęboko czuje niesprawiedliwość.

5. Opiekun (Rodzic zastępczy)
Czasem łączy cechy „bohatera” i „dziecka niewidzialnego”.

Przejmuje rolę dorosłego wobec rodzica lub rodzeństwa.

Dba o emocje innych, rezygnując ze swoich potrzeb.

W dorosłości: często ląduje w relacjach z osobami z problemami, bo „musi” się kimś opiekować.

Spokój i zmiany wynikają poprzez zrozumienie roli jaką się dostało żyjąc z alkoholikiem. Alkoholizm to choroba w której człowiek niszczy siebie i wszystko co jest wokół niego. Chorobę tą absolutnie należy leczyć.
Jeżeli wychowywałeś się w domu alkoholowym zapewne odgrywałeś jakąś rolę i ona prędzej czy później dogoni Cię ale nie musi historia kołem się toczyć.

24/04/2025

Taka jest natura i człowieka również...jesteśmy jak przyroda i przemijamy dlatego to co powinniśmy robić to skoncentrować swoją uwazność na tym co mamy i czym możemy się cieszyć. Ludzie tak bardzo nie dostrzegają i nie doceniają tego co udało im się osiągnąć. Przemijają w zamartwianiu pomijając wdzięczność i uwazność.