22/01/2025
Poczucie własnej wartości to sposób, w jaki postrzegamy i oceniamy samych siebie. Jest to postawa i niejako stosunek do nas samych, który może mieć wymiar neutralny, negatywny lub pozytywny. Uważa się, że poczucie własnej wartości zawiera w sobie samoocenę oraz samoakceptację.
Wycofywanie się i izolowanie od innych osób, nieśmiałość, niechęć do wchodzenia w interakcje z innymi, lęk przed publicznymi wystąpieniami lub byciem w centrum uwagi, brak wiary we własne możliwości, brak pewności siebie, brak asertywności, nadwrażliwość na krytykę: to tylko niektóre z objawów jakie przejawia osoba z niskim poczuciem własnej wartości.
Oceniając własne dziecko pamiętajmy o tym aby być jego towarzyszem w wędrówce po tym co nieznanie i być może częściowo niedoścignione. Bądźmy obok, nie negujmy, nie oceniajmy zbyt surowo, nie "podcinajmy skrzydeł" tym którzy dopiero uczą się życia!
"Niektóre dzieci mają niską samoocenę, ponieważ nigdy nie było im dane poczuć, że można je kochać po prostu takimi, jakie są. Miłość zawsze wydaje im się obwarowana pewnymi warunkami. Poczucie własnej wartości może na przykład opierać się na przekonaniu: "Kochają mnie tylko wtedy, gdy jestem użyteczny" (gdy opiekuję się rodzeństwem, gdy jestem małą pomocnicą mamy) albo "Kochają mnie tylko wtedy, gdy odnoszę sukces". Kiedy dziecko dostaje złą ocenę ze sprawdzianu, miłość rodziców zmienia się w złość lub chłodne wycofanie. Taka reakcja łatwo ulega uwewnętrznieniu, jeśli więc dziecko robi coś trochę gorzej niż perfekcyjnie, zaczyna być dla siebie przykre i łajać się (...)"
Nauczyć kochać za to, że ktoś jest taki jaki jest, że istnieje, że można z nim spędzić czas, być go ciekawym to dla niektórych ogromne wyzwanie.
Spróbuj każdego dnia poświęcić kilka minut na bycie ze swoim dzieckiem bez oczekiwań, presji, pośpiechu, komentowania jego zachowania. Pobądź z nim/nią, zaciekaw się tym co robi, co mówi, pośmiejcie się razem, pomilczcie, spójrz mu/jej w oczy uśmiechnij się z czułością, zagrajcie w grę, wymyślcie wspólną zabawę. Bądź dla niego/niej. Wyłącz ocenianie, zmartwienia, lęk. Włącz swoją wrażliwą, czującą część - bo taką na pewno masz❤
Tylko prawdziwa miłość, poczucie bezpieczeństwa, poczucie, że jestem ważny/ważna niezależnie od osiągnięć to podstawa poczucia własnej wartości i drzwi do rozwijania autentycznego Ja (bez masek, perfekcjonizmu i wstydu). To droga ku szczęściu. Towarzysz swojemu dziecku w tej drodze z czułością i wiarą w jego/jej siły.
Powyższy cytat pochodzi z książki "Niska samoocena u dzieci" Margot Sunderland - książka dla odważnych rodziców, którzy chcą przyjrzeć się temu co może powodować rozwój krytycznego głosu w głowach ich dzieci. Odkrycie swoich słabości może pomóc rozwijać mocne strony.