Psychoterapia Angelika Ścieszka-Knapik

22/07/2025

https://www.facebook.com/share/1CcrvfhZWQ/

22/07/2025

Jeżeli czegoś nie dostało się w dzieciństwie, to dosłownie tego samego nie dostanie się już nigdy – 30-letnia kobieta już nie będzie trzyletnią dziewczynką ani 15-latką. Ta luka nie zniknie. Można co najwyżej odżałować, odpłakać, pocieszyć się, że wszyscy ludzie mają mniejsze lub większe niespełnienia i jakoś sobie z tym radzą, i iść dalej. (...)
Uznanie, że pewnych rzeczy w życiu już nie będziemy mieć i nie ma co biegać po świecie, szukać i oczekiwać, daje ukojenie, ale nie możemy tego zrobić na komendę: „Dobrze, to ja od dzisiaj nie oczekuję, nie tęsknię, nie cierpię”. Ale warto wiedzieć, że jakieś nasze zachowania, na przykład ataki złości, stany depresyjne, objawy psychosomatyczne, mogą się brać z tego właśnie, że nie pogodziliśmy się z tym, że czegoś nie dostaliśmy. Czasami nie tylko oczekujemy, by świat nam okazał, że nie jesteśmy tacy beznadziejni, jak nam mama to przekazała, ale przede wszystkim wobec tej realnej matki żywimy oczekiwania, że ona jednak się zmieni i da nam to, czego nigdy dać nie chciała lub nie potrafiła. I przez to nie możemy pójść dalej, w dorosłe życie.

Zofia Milska-Wrzosińska w rozmowie z Agnieszką Jucewicz, "Żyj wystarczająco dobrze"

Fot. Ali Falak

̇ałoba

03/07/2025

"Bywa, że młodzi ludzie traktują doświadczenia seksualne jako rodzaj sprawdzenia się czy dopasowania do innych – wszyscy rówieśnicy już mają takie doświadczenia, więc i ja jak najszybciej powinienem mieć je za sobą. Jeśli takie są motywacje, wówczas podejmowanie kontaktów seksualnych bywa traumatyczne w skutkach.

Moja praca z pacjentami każe mi sądzić, że młodzi ludzie w doświadczeniach erotycznych niekoniecznie poszukują seksu, ale często na przykład bliskości. Spotkałem młode osoby, które wchodziły w relacje paraseksualne, aby przeżyć taką właśnie bliskość. To może być źródłem problemu, bywało jednak, że nic złego nikomu się nie stało, a potem osoby te realizowały bardziej dojrzałe związki.

Współczesna kultura nadaje bardzo wysoką rangę cielesności i erotyzmowi. Mamy w niej również do czynienia ze zjawiskiem komercjalizacji relacji, także komercyjnego podejścia do seksualności. Wywieranie nacisku na młodzież, żeby wcześnie podejmowała życie seksualne może mieć dramatyczne konsekwencje, podobnie jak straszenie seksem, seksualnością i ciałem. Spotykam osoby, które są w sferze cielesnej nadmiernie zahamowane. Zdarzają się i takie, które wręcz deklarują: wolę popełnić samobójstwo, niż rozpocząć życie seksualne. I nie ma dla nich znaczenia, czy stanie się to przed, czy po zawarciu małżeństwa. Każdy człowiek ma własne tempo rozwoju i trudno tu o stworzenie jakiegoś jednego szablonu dla wszystkich."

Cezary Żechowski dla czasopisma "Więź"

Obraz: Egon Schiele.Za Konteksty.Miejace paychoterapii

"Bywa, że młodzi ludzie traktują doświadczenia seksualne jako rodzaj sprawdzenia się czy dopasowania do innych – wszyscy rówieśnicy już mają takie doświadczenia, więc i ja jak najszybciej powinienem mieć je za sobą. Jeśli takie są motywacje, wówczas podejmowanie kontaktów seksualnych bywa traumatyczne w skutkach.

Moja praca z pacjentami każe mi sądzić, że młodzi ludzie w doświadczeniach erotycznych niekoniecznie poszukują seksu, ale często na przykład bliskości. Spotkałem młode osoby, które wchodziły w relacje paraseksualne, aby przeżyć taką właśnie bliskość. To może być źródłem problemu, bywało jednak, że nic złego nikomu się nie stało, a potem osoby te realizowały bardziej dojrzałe związki.

Współczesna kultura nadaje bardzo wysoką rangę cielesności i erotyzmowi. Mamy w niej również do czynienia ze zjawiskiem komercjalizacji relacji, także komercyjnego podejścia do seksualności. Wywieranie nacisku na młodzież, żeby wcześnie podejmowała życie seksualne może mieć dramatyczne konsekwencje, podobnie jak straszenie seksem, seksualnością i ciałem. Spotykam osoby, które są w sferze cielesnej nadmiernie zahamowane. Zdarzają się i takie, które wręcz deklarują: wolę popełnić samobójstwo, niż rozpocząć życie seksualne. I nie ma dla nich znaczenia, czy stanie się to przed, czy po zawarciu małżeństwa. Każdy człowiek ma własne tempo rozwoju i trudno tu o stworzenie jakiegoś jednego szablonu dla wszystkich."

Cezary Żechowski dla czasopisma "Więź"

Obraz: Egon Schiele

03/07/2025

https://www.facebook.com/share/p/1FEmnHwE4F/

🎗 Oddział Terapii Uzależnienia od Alkoholu dla Kobiet 🎗
Kliniczny Szpital Psychiatryczny SPZOZ w Rybniku

🔸 Jesteś kobietą i czujesz, że alkohol przestał być „dodatkiem” do życia, a stał się jego centrum? Nie jesteś sama. U nas znajdziesz bezpieczną przestrzeń, gdzie możesz zatrzymać się, złapać oddech i rozpocząć prawdziwą zmianę.

👉 Dlaczego warto?
To jedyny taki oddział w regionie, stworzony wyłącznie dla kobiet. Wiemy, jak ważne jest zrozumienie, szacunek i wsparcie dostosowane do kobiecych doświadczeń.

💬 Program terapii trwa 8 tygodni i obejmuje:
✔ psychoterapię grupową i indywidualną,
✔ zajęcia społeczności terapeutycznej,
✔ treningi umiejętności społecznych,
✔ wsparcie lekarzy i pielęgniarek,
✔ tematy ważne dla kobiet: macierzyństwo, przemoc, stereotypy, odbudowa poczucia własnej wartości.

🌱 Społeczność, która daje siłę
Tworzymy wspierającą społeczność terapeutyczną. Dodatkowo umożliwiamy udział w mityngach AA i NA.

👩‍⚕️ Oddziałem kieruje Elżbieta Kisała – doświadczona terapeutka, która z życzliwością i profesjonalizmem towarzyszy pacjentkom na drodze zdrowienia.
📞 Masz pytania? Zadzwoń: (32) 432 82 81

📋 Jak się zgłosić?
1️⃣ Umów rozmowę kwalifikacyjną i termin przyjęcia
2️⃣ Uzyskaj skierowanie od lekarza rodzinnego lub psychiatry
3️⃣ Zgłoś się do Izby Przyjęć w wyznaczonym terminie

💖 Jeśli zastanawiasz się, czy warto – to znak, że warto.
Nie musisz radzić sobie sama. Zrób pierwszy krok – jesteśmy tu dla Ciebie.

03/07/2025

https://www.facebook.com/share/p/19K3sRrP1F/

Między nami kobietami – bezpłatne wsparcie psycholożki i prawniczki

Czasem potrzebujesz porozmawiać.
Czasem zapytać.
Czasem po prostu – być wysłuchaną.

Właśnie z takiego założenia powstała inicjatywa „Między nami kobietami” – bezpłatny telefon (i czat) wsparcia, skierowany do kobiet, które potrzebują rozmowy, porady lub po prostu obecności drugiej osoby.

To bezpieczna przestrzeń – bez ocen, bez pośpiechu, w kobiecym kręgu wsparcia – gdzie każda kobieta może poczuć się zrozumiana i zaopiekowana.

📅 Dyżury specjalistek:
🟣 Psycholożka – wtorki i czwartki, godz. 16:00–19:00
🔵 Prawniczka – środy, godz. 16:00–19:00

Nie musisz się zapisywać ani wychodzić z domu – wystarczy telefon lub wiadomość.

📞 800 201 211 (wew. 9)
🌐 www.prawadlakobiet.pl

Zadzwoń lub napisz – tak, jak Ci wygodnie. Jesteśmy tu dla Ciebie.

28/06/2025

28/06/2025

https://www.facebook.com/share/p/1EqQ38Woic/

"Nauczyciele są dla społeczeństw trampoliną do lepszego jutra. Kiedy są pełni pasji i energii, dostrzegą talenty w uczniach, będą ich wspierać i ciągnąć w górę, a wtedy może narodzić się siła, która pchnie świat do przodu. Jeśli natomiast ich zapał zostanie stłumiony brakiem wsparcia i szacunku, kiedy ich pasja wypali się przez nieprzystające do stresu i odpowiedzialności zarobki, przyszłość namaluje się w ciemnych barwach"

Źródło:Olga Tokarczuk - 8 lV 2019 rok
Facebook.

28/06/2025

„Zastanawiałem się nad tym, co wtedy mówiłeś. O moim obrazku. Przez pół nocy o tym myślałem. Wreszcie coś pojąłem. Zapadłem w długi, spokojny sen. Przestałem się nad tym zastanawiać. Wiesz, co zrozumiałem? Po prostu dzieciak z ciebie. Nie wiesz, o czym mówisz. Nie byłeś nigdy poza Bostonem? Zapytany o sztukę, przytoczysz każdą napisaną na ten temat książkę. Michał Anioł. Dużo o nim wiesz: dzieło życia, poglądy polityczne, relacje z papieżem, orientacja seksualna. Ale nie możesz mi opisać zapachu Kaplicy Sykstyńskiej. Nigdy nie stałeś tam i nie patrzyłeś na to piękne sklepienie. Nie widziałeś go. Gdybym cię spytał o kobiety, prawdopodobnie podałbyś mi całą listę upodobań. Może nawet parę razy kogoś przeleciałeś. Ale nie opowiesz mi, jak to jest budzić się obok kobiety i czuć się naprawdę szczęśliwym. Twardziel z ciebie. Jeśli spytam cię o wojnę, zacytujesz mi Shakespeare’a: „Znów bitwa przed nami, przyjaciele moi.” Ale nigdy nie byłeś na wojnie. Twój najlepszy kumpel nie umierał na twoich kolanach, prosząc cię o pomoc. Zapytany o miłość, zacytujesz sonet. Ale nigdy, patrząc na kobietę, nie czułeś się kompletnie bezbronny, ale równocześnie nieskończenie szczęśliwy.”

Buntownik z wyboru. Kwestia Seana Maguirego, w tej roli Robin Williams, w roli Willa Huntinga Matt Damon.
Za Konteksty.Miesce psychoterapii

„Zastanawiałem się nad tym, co wtedy mówiłeś. O moim obrazku. Przez pół nocy o tym myślałem. Wreszcie coś pojąłem. Zapadłem w długi, spokojny sen. Przestałem się nad tym zastanawiać. Wiesz, co zrozumiałem? Po prostu dzieciak z ciebie. Nie wiesz, o czym mówisz. Nie byłeś nigdy poza Bostonem? Zapytany o sztukę, przytoczysz każdą napisaną na ten temat książkę. Michał Anioł. Dużo o nim wiesz: dzieło życia, poglądy polityczne, relacje z papieżem, orientacja seksualna. Ale nie możesz mi opisać zapachu Kaplicy Sykstyńskiej. Nigdy nie stałeś tam i nie patrzyłeś na to piękne sklepienie. Nie widziałeś go. Gdybym cię spytał o kobiety, prawdopodobnie podałbyś mi całą listę upodobań. Może nawet parę razy kogoś przeleciałeś. Ale nie opowiesz mi, jak to jest budzić się obok kobiety i czuć się naprawdę szczęśliwym. Twardziel z ciebie. Jeśli spytam cię o wojnę, zacytujesz mi Shakespeare’a: „Znów bitwa przed nami, przyjaciele moi.” Ale nigdy nie byłeś na wojnie. Twój najlepszy kumpel nie umierał na twoich kolanach, prosząc cię o pomoc. Zapytany o miłość, zacytujesz sonet. Ale nigdy, patrząc na kobietę, nie czułeś się kompletnie bezbronny, ale równocześnie nieskończenie szczęśliwy.”

Buntownik z wyboru. Kwestia Seana Maguirego, w tej roli Robin Williams, w roli Willa Huntinga Matt Damon

25/06/2025

https://www.facebook.com/share/p/12Fb1K9cA3o/

Phil Mollon napisał piękną i odważną książkę. O tym czym jest ADHD, czym są zaburzenia ze spektrum autyzmu, czym są zaburzenia somatopsychiczne i co może w tej sprawie zrobić biedny psychoterapeuta czy psychoanalityk. Te zaburzenia (szczególnie ADHD) to często biała plama w umysłach klinicystów. Bywa że są niewidziane, unieważniane lub wręcz negowane. Bywa, że czujemy się wobec tych zaburzeń bezradni i zagubieni. Bywa, że nie rozumiemy tych pacjentów i nie potrafimy im pomóc. Tym bardziej "Rozpadające się self", które brawurowo integruje teorię psychoanalityczną z perspektywą nuerobiologiczną, może się przydać. (R. Ch.)