Gabinet Pomocy Psychologicznej Agnieszka Kulesza

Gabinet Pomocy Psychologicznej Agnieszka Kulesza wizyty umawiane są po wcześniejszym kontakcie telefonicznym

26/05/2025

Mam nadzieję, moje dziatki, że mocno was nie przeorałam swoim jestestwem! I że terapie pójdą gładko! ;) Żyjcie długo i szczęśliwie! A dla mojej mam to tylko już mam jedno: miłość.

30/04/2025

"Donald Winnicott, pisał, że to dobrze móc się ukryć, ale katastrofą jest nie zostać odnalezionym.
Potocznie myślimy, że miłość jest lekarstwem na samotność. Skłonni jesteśmy traktować ją jako szczepionkę na doświadczenie bycia niezrozumianym i opuszczonym. I jeśli szczepionka nie działa, często uznajemy, że ta miłość jest niewiele warta.
To błędne myślenie – miłość, bliskie relacje są z jednej strony lekarstwem na samotność, ale tylko wtedy kiedy zrozumiemy, że aby kochać i być kochanym musimy nauczyć się, że doświadczenie samotności jest nierozerwalnie połączone z byciem w relacji. Że nasza odrębność jako ludzi, inne historie jakie mamy za sobą, inne wzorce przywiązania sprawiają, że w największej nawet miłości nieuchronne są momenty bycia samemu "w chłodnym i pustym miejscu". I że zdolność do tolerowania tego stanu, wychodzenia z niego i gotowość do pomocy drugiej osobie w wyjściu z niego buduje siłę miłości. Miłości, którą możemy rozumieć jako zdolność do powtórnego odnajdywania bliskiej osoby w jej samotności, jak i do tego, że my również pozwalamy się – po oddaleniu w naszą samotność– odnaleźć.

Anna Król- Kuczkowska, fragment wykładu
fot Whereslugo

11/11/2024

Zapytałem kiedyś pewnego mądrego psychoanalityka, czego najczęściej ludzie nie rozumieją na temat innych. Odpowiedział: "Jak bardzo wszyscy się boją". Każdy z nas jest znacznie bardziej przepełniony lękiem, niż to widać i niż sami przed sobą jesteśmy w stanie przyznać. Życie w ogóle jest dość przerażającym doświadczeniem.

Alain de Botton w rozmowie z Agnieszką Jucewicz, Wysokie Obcasy Extra, 6.03.2019

11/08/2024

(...) przykłady myślenia magicznego wskazują na wprzęgnięcie wszechmocnych fantazji w proces tworzenia złudzenia (a czasem urojenia), iż można się wymknąć prawom obowiązującym innych ludzi, na przykład prawom natury, nieuchronności upływu czasu, losowi, nieodwracalności śmierci i tak dalej. Można wówczas wypowiedzieć okrutne, raniące słowa, a następnie wierzyć, że jest się w stanie je dosłownie cofnąć (stworzyć rzeczywistość na nowo - na przykład twierdząc, że się żartowało). Wystarczy jedynie wyrzec słowo. Osoba pogrążona w takim stanie czuje, że jej słowa mają moc zmieniania niewygodnej rzeczywistości na inną, stworzoną przez nią. Inaczej mówiąc, zupełnie swobodnie pisze historię na nowo.

Thomas H. Ogden - Przeżywanie nieprzeżytego życia

fot. Charles Etoroma/Unsplash

01/05/2024

Jedzenie może być protezą dla relacji, może zaspokajać potrzebę bezpieczeństwa, zaufania, bliskości, czyli takich aspektów życia, które są właściwe dla związków międzyludzkich.
Deficyt ten powstaje często podczas kształtowania się bezpiecznego przywiązania pomiędzy dzieckiem, a ważnym dla niego dorosłym. Taka konstytuująca się więź może zostać uszkodzona, kiedy dziecku brakuje czułości, zrozumienia i opieki. Powstaje zaprzeczenie, że miłość, empatia i bezpieczeństwo mogą płynąć od drugiej osoby i pojawia się nowy sposób, aby uzupełniać te braki za pomocą jedzenia. Jedzenie łagodzi wtedy uczucie bycia odrzuconym, zranionym i daje złudzenie sytości także w obszarze relacji. Jedzenie niestety niweluje negatywne uczucia tylko chwilowo, głód relacji pozostaje.

Justyna Dworczyk, Jedzenie jako oralna fiksacja.

Fot: Szymon Szcześniak

14/03/2024

Dorastanie dokonuje się na każdym etapie życia, ale w dorosłości postępy w procesie stawania się bardziej sobą trudniej ocenić niż we wcześniejszych fazach. W niemowlęctwie, dzieciństwie i okresie dojrzewania „postęp” wyznaczają takie kamienie milowe jak nauka chodzenia, mówienia, pójście do przedszkola, zdanie matury, ukończenie studiów itd. Gdy jesteśmy dorośli, osiąganie większej dojrzałości – bycie i stawanie się bardziej osobą, którą człowiek jest i może się stać – to przede wszystkim przedsięwzięcie wewnętrzne. Człowiek coraz bardziej samodzielne musi wyczuwać zmiany, np. rosnącą zdolność bycia w pełni obecnym we własnych myślach, emocjach i doznaniach płynących z ciała; bycia bardziej kochającym, empatycznym, dostępnym rodzicem lub dziadkiem; bycia bardziej i głębiej zaangażowanym w swoje małżeństwo lub pracę; aktywnie zaangażowanym w proces rozwijania swojego niepowtarzalnego potencjału i odkrywania sposobów jego wyrażania; bycia bardziej zaangażowanym w przekładanie systemu wartości i standardów etycznych na praktykę itd. Awanse, nagrody i publikacje to bardzo niewiarygodne narzędzia oceny procesu dorastania, ale poczucie pustki i braku znaczenia, jakie często towarzyszą tym wydarzeniom, może pomóc w ujawnianiu, że jednostce trudno stać się osobą, jaką kiedyś miała nadzieję się stać.

Thomas H. Ogden. Budzenie się do życia. W stronę nowej wrażliwości psychoanalitycznej

17/01/2024

Gdyby ktoś chciał pomóc w badaniach :-)

Nazywam się Daria i jestem studentką II roku II stopnia pedagogiki resocjalizacyjnej w Białymstoku. Od dawna interesował mnie temat internetu, mowy nienawiści i zachowań, które możemy zobaczyć w social mediach. W mojej pracy magisterskiej skupiam się na osobach nieheteronormatywnych/ LGBTQ+, które miały tą nieprzyjemność doświadczyć cyberprzemocy (hejtu, buyllingu, zastraszania, poniżania, obrażania, wyśmiewania) na własnej skórze. Wiem, że jest to trudny, teraźniejszy i nadal żywy temat i właśnie dlatego się go podjęłam. Pragnę dołożyć cegiełkę do zburzenia cyberprzemocowego muru oraz pokazać, że problem sam się nie rozwiąże. Badania mają formę wywiadu i są całkowicie anonimowe. Zapewniam, że zdobyte informacje posłużą mi wyłącznie w celach naukowych na potrzeby mojej pracy magisterskiej. Chętne osoby proszę o kontakt mailowy: badaniamagisterka@wp.pl

Z poważaniem,
Daria Tyborowicz

01/12/2023

"Sygnałem zmęczenia jest niezdolność do przeżywania radości. Nagle znika przyjemność płynąca z pracy i z wysiłku, znika też przyjemność z odpoczywania.
Mówi się często, że w dorosłym życiu traktujemy siebie tak, jak byliśmy traktowani w dzieciństwie. Jeśli słyszeliśmy wtedy, że odpoczynek jest nagrodą i zależy od wykazania się, to jako ludzie dorośli prawdopodobnie potraktujemy siebie podobnie. To ma niewiele wspólnego z dbaniem o siebie i wsłuchiwaniem się w swoje potrzeby. Każdy z nas funkcjonuje zasadniczo w cyklu: wysiłek – mobilizacja – zmęczenie – odpoczynek – regeneracja i ponowny wysiłek. O zdrowym funkcjonowaniu świadczy uczucie przyjemności płynące z podejmowanego wysiłku przy jednoczesnej świadomości potrzeby odpoczynku. Jednak nie w nagrodę czy za osiągnięcie czegoś, ale dlatego że jest to naturalny sposób bycia. Nie da się tego schematu skrócić do nieustannego wysiłku i niejasnej perspektywy odpoczynku – kiedyś, w przyszłości i w dodatku tylko na chwilę, bo trzeba się będzie przecież spieszyć, by wykonać kolejne zadanie. Wówczas odpoczynek przybiera karykaturalną formę inwestycji, która ma podtrzymać naszą zdolność do wysiłku i wydajności."

Rafał Bornus
fot Paweł Czerwiński

29/11/2023

– Nieleczone przez lata ADHD prowadzi do kryzysów i załamań. Aż 3/4 osób ma wtedy tak utrudnione życie, że wpada w depresje, lęki, uzależnienia. Niestety większość dorosłych z ADHD nie wie, że je ma. Szczególnie dotyczy to kobiet – mówi psychiatra Tomasz Kowalczyk*, który specjalizuje się w niesieniu pomocy dorosłym z ADHD powikłanym innymi schorzeniami.

Agnieszka Sztyler-Turovsky: Deklaracja "Mam ADHD", gdy dotyczy dorosłego, od razu wywołuje komentarze w stylu: "znalazłeś sobie w internecie modną chorobę i próbujesz usprawiedliwiać swoje lenistwo i nie ogarnięcie, dziś prawie każdy ma ADHD, bo jest po prostu pochopnie diagnozowane". Jaka jest prawda?

Tomasz Kowalczyk, psychiatra: Nikt nie budzi się rano pewnego dnia, by stwierdzić bez powodu: "no to wejdę w internet i dopasuję sobie jakąś chorobę". Albo: "to dzisiaj sobie zrobię zaległości i zafunduję problemy w pracy" czy "dziś się z kimś pokłócę".

Nie lubimy cierpieć. A ludzie z ADHD cierpią, bo doświadczają niezrozumiałej frustracji — chcą dobrze wypełnić obowiązki, mieć spokój i satysfakcję, ale wbrew ich woli różne rzeczy im nie wychodzą i to się powtarza, np. coś gubią, zapominają, otoczenie przestaje im ufać, bo nie dotrzymują terminów. I to człowiekowi tak mocno dokucza, że z tej bezradności i frustracji poświęca czas, by szukać w internecie odpowiedzi na pytanie: "Dlaczego właśnie mi się to przydarza?". Wiele razy obiecują sobie, że np. już ostatni raz uczyli się do egzaminu na ostatnią chwilę, ale to i tak dalej powtarza się... Większość chorób psychiatrycznych pojawia się epizodycznie, ewentualnie nawracająco.

ADHD trwa od urodzenia non stop, więc człowiek idzie przez życie i przez lata problemy w szkole, w pracy, w związkach, których źródłem jest ADHD, się kumulują.

Dalszy ciąg rozmowy, jaką z Tomaszem Kowalczykiem, lekarzem psychiatrą, specjalizującym się m.in. w leczeniu ADHD dorosłych przeprowadziła Agnieszka Sztyler-Turovsky w komentarzu.

01/09/2023

Serdecznie zapraszamy na kobiecą grupę wsparcia dedykowaną kobietom w ciąży i mamom małych dzieci (do roku). Oferujemy 8 spotkań w bezpiecznym, kameralnym kręgu (6-10 osób), podczas których będziemy dzielić się doświadczeniami ciąży, porodu, macierzyństwa, relacji ze sobą i z bliskimi w tym szczególnym czasie. Cena 50 złotych za 1 spotkanie (możliwość bezpłatnego odwołania 1 spotkania z cyklu) obejmuje 8 (1,5 godzinnych) spotkań moderowanych przez doświadczone psychoterapeutki, możliwość przyjścia z dzieckiem (do roku), kawę, herbatę oraz, co najważniejsze, doświadczenie wsparcia, wspólnoty i życzliwej uwagi kobiet. Szczegółowy program wkrótce.

21/06/2023

Być może trzeba będzie też obalić pewne mity. Terapeuta nie milczy cały czas. Terapeuta nie potrafi czytać w myślach. Terapia nie trwa wiecznie. Terapeuta nie jest zainteresowany zmianą orientacji seksualnej pacjenta. Pacjent nie musi leżeć na kanapie i swobodnie kojarzyć. Psychoterapia nie przypomina archeologicznych wykopalisk, w których poprzez hipnozę wydobywa się na światło dzienne głęboko ukryte szczątki przeszłości, co prowadzi do dramatycznych i emocjonalnych momentów katharsis. W trakcie tej dyskusji należy jasno wytłumaczyć, że psychoterapia jest wspólnym przedsięwzięciem. Pacjent musi postawić sobie pewne cele, powinien wnosić istotny materiał do pracy nad osiągnięciem tych celów i pomagać terapeucie w zrozumieniu jak obecne wzorce zachowania pasują do jego przeszłości. Terapeuta może wyjść naprzeciw pacjentowi i spotkać go w połowie drogi, ale nie dużo dalej.

Glen O. Gabbard, Długoterminowa psychoterapia psychodynamiczna. Wprowadzenie

11/05/2023

"W przestrzeni cyfrowej, w której biegamy za dopaminą jak chomiki w kołowrotku, nuda nie istnieje. Każdy jej objaw wyłapują algorytmy i od razu serwują nam kolejne pomysły na zajęcie uwagi. A nuda, której nie da się pokazać w mediach społecznościowych, wydaje się czymś zupełnie nieatrakcyjnym.

Tak, nuda jest dzisiaj luksusem. Nie tylko dlatego, że nie każdy może sobie na nią pozwolić z powodu codziennych obowiązków. Coraz więcej z nas nie stać na nią mentalnie. Nie potrafimy dać sobie i innym prawa do nicnierobienia. Do obejrzenia kolejny raz starego filmu zamiast aktualnej głośnej produkcji. Do czytania dla bezcelowej przyjemności, a nie dla wiecznego rozwoju. Co robiłeś w majówkę? A nic. Dla wielu to może brzmieć wstydliwie.

Nic nie robić? Patrzeć w sufit lub na drzewa, gapić się na przejeżdżające tramwaje i nie myśleć o niczym? Pozwolić, aby czas płynął, abyśmy snuli się po domu, zjedli śniadanie na obiad i nie myśleli o pracy? Ile można byłoby przecież zrobić w czasie takiego nicnierobienia! Nie mówiąc już o strachu na myśl o pozostawieniu naszych myśli bez uzdy internetowych algorytmów, które powożą naszą uwagę od nagrody do nagrody.

Straszny stres.

Tymczasem nuda jest nam bardzo potrzebna, a dzieciom – jeszcze bardziej. Kiedy się nudzimy, nasz umysł naturalnie zaczyna szukać sobie zajęcia. Dzieci stają się bardziej kreatywne, czują sprawczość, gdy udaje im się wymyślić sposób na zajęcie czasu. Kiedy pozwalamy myślom płynąć swobodnie, mamy czas zatrzymać się nad czymś dłużej niż kliknięcie lubię to."

Fragment tekstu Magdaleny Bigaj - wiez.pl, 1.05.2023
(obraz: Gaston La Touche)

Adres

Zwierzyniecka 11/2
Białystok

Telefon

+48605347569

Strona Internetowa

Ostrzeżenia

Bądź na bieżąco i daj nam wysłać e-mail, gdy Gabinet Pomocy Psychologicznej Agnieszka Kulesza umieści wiadomości i promocje. Twój adres e-mail nie zostanie wykorzystany do żadnego innego celu i możesz zrezygnować z subskrypcji w dowolnym momencie.

Skróty

Udostępnij

Kategoria