04/07/2024
Badając rodziny, których członkowie mówią, że czują się w nich dobrze znaleziono następujące cechy wspólne:
• Komunikacja - jest jasna, otwarta, bezpośrednia (zarówno werbalna jak i pozawerbalna), uczucia i emocje mogą być wyrażane swobodnie a gniew jest uznawany jako wyraz potrzeby zmiany. Każdy z członków rodziny słyszy i reaguje na to, co komunikują pozostali jej członkowie.
• Autonomia - każdy bierze odpowiedzialność za swoje działania i zachowania.
• Akceptacja - szacunek dla wyborów każdego z członków.
• Struktura - jest jasna i przejrzysta ale nie sztywna, role wypełnia się w sposób elastyczny, rodzina posiada zdolność do rozwiązywania konfliktów i radzenia sobie ze stresem.
• Przywództwo - władza jest dzielona między rodziców, w sposób przeżywany przez oboje jako sprawiedliwy (bez dominacji a tym bardziej bez poniżania), nikt nikomu nie mówi, co powinien myśleć czy czuć.
• Partnerstwo - istnieje silna więź i współpraca między rodzicami.
• Elastyczność - istnieje zdolność dostosowywania się do potrzeb poszczególnych członków rodziny i zmieniających się okoliczności, zmiana nie jest przeżywana jako przerażająca.
• Sieci wsparcia - istnieją zarówno wewnątrz rodziny jak i poza nią, członkowie rodziny potrafią sięgać po pomoc i brać wsparcie w sytuacjach kryzysu, załamania.
• Czas wspólny - członkowie rodziny czerpią przyjemność z robienia niektórych rzeczy razem.
• Rozwój - w rodzinie jest ciepła i "karmiąca" atmosfera.
• Potrzeba intymności - wrażliwość i czułość nie są postrzegane jako słabości a bliskość nie jest zagrażająca.
• Etyczna refleksja - w rodzinie istnieją pozytywne wartości (ujmowane w języku religii lub poza nią) część uwagi poświęca się refleksjom nad sprawami duchowymi, wychodzącymi poza bieżące problemy.
na podstawie: No Single Thread: Psychological Health in Family Systems
fot Ioann Mark
