PPIRO - Pracownia Psychoterapii i Rozwoju Osobistego

16/06/2025

Dlaczego warto marzyć… po dorosłemu?

W tym odcinku Madam Monday przyglądam się zjawisku bovaryzmu - ucieczce w iluzję idealnego życia. Inspiracją jest postać Emmy Bovary z powieści Flauberta, ale prawdziwym tematem są nasze codzienne fantazje o „lepszym życiu” – podszyte FOMO, Instagramem, pseudo - coachingiem, estetyzacją rzeczywistości i presją na sukces. Opowiadam o tym, co się dzieje, gdy marzenia przestają być marzeniami, a stają się narzędziem autodestrukcji. I dlaczego warto marzyć… po dorosłemu.

16/06/2025

Od czerwca zapraszamy do Olgi na sesje psychoedukacyjne z elementami coachingu ADHD/ASD

* online i stacjonarnie
* dzieci, młodzież i dorośli

________________________

Psychoedukacja ADHD/ASD
często stanowi pierwszy krok po diagnozie i jest kluczową formą wsparcia w trudnościach związanych z nieróżnorodnością. Pozwala pełniej zrozumieć jej wielowymiarowy aspekt.

Psychoedukacja to nie tylko techniki radzenia sobie z wyzwaniami neurotypowego świata, ale przede wszystkim proces samopoznania. Pełny indywidualnego charakteru i dostrojenia do Twojej wersji życia.

*****

OLGA MODZELEWSKA
psycholog, psychoedukatorka ADHD/ASD

Przyjmuję online i stacjonarnie. Pracuję z dziećmi, młodzieżą i osobami dorosłymi.

tel. 504 563 695

________________________

Jestem magistrem psychologii i w swojej pracy gabinetowej wspieram osoby neuroatypowe – z ADHD i w spektrum autyzmu, prowadząc psychoedukację i wspólnie wypracowując rozwiązania wspierające w wyzwaniach związanych z neroróżnorodnością. Pracuję z osobami, które szukają bezpiecznej i życzliwej przestrzeni do rozmowy, zrozumienia siebie i lepszego radzenia sobie z codziennymi trudnościami.

Temat neuroróżnorodności jest mi szczególnie bliski. Na bieżąco pogłębiam i uaktualniam moją wiedzę w oparciu o specjalistyczne szkolenia i praktykę m.in. współpracując z Fundacją Neuroróżnorodni oraz projektując zajęcia dla dzieci w spektrum autyzmu w Szkole w Chmurze.

W pracy gabinetowej bazuję na relacji pełnej zaufania, autentyczności i akceptacji. Pracuję elastycznie, dostosowując tempo, formę komunikacji i sposób prowadzenia sesji do indywidualnych potrzeb klienta. Jeśli potrzebujesz konkretnych warunków (np. ograniczenia bodźców, jasnego planu sesji, krótszego czasu spotkania) zbadamy to wspólnie i zadbamy o to, by przestrzeń była jak najbardziej wspierająca.

DOŚWIADCZENIE
I KWALIFIKACJE

Ukończyłam Studium Pedagogiczne i studia psychologiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, podczas których odbyłam stypendium na uniwersytetach w Portugalii i Wielkiej Brytanii. Zrealizowałam szkolenie w obszarze Racjonalnej Terapii Zachowania w Instytucie Psychoedukacji i Rozwoju Integralnego (24h), Terapii Skoncentrowanej na Rozwiązaniach w Centrum CTSR (72h) i Porozumienia Bez Przemocy (28h). Jestem również Trenerem Umiejętności Społecznych (TUS) I i II stopnia dzięki kwalifikacjom zdobytym w Fundacji Pomoc Autyzm.

Doświadczenie zawodowe zdobywałam w placówkach klinicznych: Oddziale Psychiatrii Dziecięcej w Wojewódzkim Szpitalu Dziecięcym w Krakowie i Oddziale Dziennym Psychogeriatrycznym w Szpitalu Uniwersyteckim w Krakowie. Swoją praktykę pedagogiczno-psychologiczną pogłębiałam m.in. w Integracyjnej Szkole Podstawowej w Bielsku-Białej i Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Bielsku-Białej. Przy współpracy z Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie w Suchej Beskidzkiej współprowadziłam spotkania terapeutyczne dla dzieci w spektrum autyzmu i ich rodziców oraz zajęcia wspierające dla dzieci z niepełnosprawnością.

DZIAŁALNOŚĆ SPOŁECZNA

Od ponad sześciu lat działam w trzecim sektorze zajmując się koordynacją projektów o charakterze społecznym i edukacyjnym. Współorganizowałam m.in. spotkania zapraszające do społecznego dialogu na temat straty i żałoby po poronieniu z Katarzyną Kachel, autorką książki “Wszystkie moje straty”, depresji wśród mężczyzn z prof. Krajewskim-Siudą i Szymonem Żyśko, autorami książki “Męska depresja. Jak rozbić pancerz”, a także neuroróżnorodności i spektrum autyzmu z dr. Krzysztofem Gercem.

Miałam też przyjemność współpracować z Fundacją Neuroróżnorodni, gdzie razem z zespołem osób neuroatypowych projektowaliśmy inkluzywną przestrzeń publiczną. Brałam udział w maratonie programowania organizowanym przez NOSPR, Kyndryl i ING, tworząc rozwiązania zwiększające dostępność muzyki dla osób z niepełnosprawnościami, a z Fundacją Stert-ED przygotowaliśmy cykl materiałów psychoedukacyjnych dotyczących motywacji do nauki i idei uczenia się przez całe życie (life-long learning). Jako mentorka wspieram też młodzież podczas hackathonów organizowanych przez Fundację Kraków Miastem Startupów.

11/06/2025

Dobra psychoedukacja ADHD / ASD nie uczy, jak być „normalnym”. Pomaga zrozumieć siebie – i żyć w zgodzie z tym, kim jesteś.

ADHD/ASD to nie wada do naprawy, ale inny sposób odbierania świata. Spotkania pomagają:

• poznać swoje ADHD/ASD
• zrozumieć skąd biorą się trudności i jak sobie z nimi radzić
• obalić mity i stereotypy

———————————————

🌿Diagnoza
• Barbara Micherda-Nyczka 530 278 834

🌿Psychoedukacja
• Olga Modzelewska 504 563 695

🌿Terapia pozn-beh
• Renata Golonka 530 333 996
• Marta Mika 660 442 629

———————————————

Bez etykiet. Bez ocen.
Z empatią i językiem,
który daje ulgę.

29/04/2025

Krótka ściąga z odpoczywania ❤️🌿 od Mateusz Banaszkiewicz

14/04/2025

Na drodze KU ludziom i
OD pop-diagnoz

❤️🌿

W social mediach mamy dziś inflację diagnoz.
Wystarczy trudna relacja, zawód, nieporozumienie – i już mówimy o kimś:
„To toksyk.”
„Ma borderline.”
„To typowy narcyz.”

Według badań epidemiologicznych:
– zaburzenia osobowości występują u ok. 9–10% populacji ogólnej,
– osobowość borderline (BPD) dotyczy ok. 1,6% populacji,
– narcystyczne zaburzenie osobowości (NPD) występuje u ok. 0,5–1% populacji.

To oznacza, że większość ludzi, z którymi masz trudność, NIE MA zaburzenia osobowości.
Być może mają trudne cechy. Być może ranią. Ale to nie to samo co diagnoza kliniczna.

Ciągłe obwinianie innych może prowadzić do tego, że:
– zamiast rozmowy wybieramy permanentne wycofywanie się z relacji,
– każdą różnicę zdań zaczynamy traktować jak formę przemocy,
– nadużywamy języka psychologii, by unikać odpowiedzialności.

Dlaczego tak łatwo etykietujemy innych?
Bo etykieta daje złudzenie porządku i wyższości.
Bo „to on/ona jest toksyczny” pozwala nam nie konfrontować się z własną reakcją, emocjami i granicami.
To mechanizm obronny – uproszczenie, które chroni przed trudnym pytaniem:
„Co we mnie zareagowało tak mocno? Co mnie w tym dotyka?”

Potrzebujemy mniej diagnoz w komentarzach o innych, a więcej refleksji w sobie.
Psychologia to nie moda ani narzędzie do rozliczania ludzi.
To język wrażliwości, świadomości i pokory – również wobec tego, że relacje bywają trudne, a ludzie nie zawsze mieszczą się w prostych szufladkach.

Toksyk, Narcyz, Border
Pop-psychologiczne bzdury.

03/04/2025

Czytanie Waszych zwrotek z warsztatów to dla nas niekłamana uczta 🤭

18/03/2025

Łapcie Katowice i okolice 🌿 ❤️ Taka perełka wśród dobrych praktyk

Zapraszam do udziału w 8-tygodniowym Treningu uważności MBCT 🌿

Trening uważności MBCT (Terapia poznawcza oparta na uważności – Mindfulness-Based Cognitive Therapy) – program ten jest połączeniem elementów terapii poznawczej oraz treningu uważności. Został opracowany przez Zindela Segala, Marka Williamsa i Johna Teasdale’a jako grupowa interwencja mająca na celu zapobieganie nawrotom depresji.

🌿 Dla kogo jest ten program?
Program MBCT jest skierowany przede wszystkim do osób, które doświadczyły epizodów depresyjnych lub stanów obniżonego nastroju. Jego celem jest zmniejszenie ryzyka nawrotu stanów depresyjnych, co zostało potwierdzone w badaniach naukowych. Program może być również korzystny dla osób zmagających się z zaburzeniami lękowymi oraz dla tych, którzy chcą poprawić swoje umiejętności radzenia sobie ze stresem i emocjami.

📍 Trening jest dobrym wyborem dla osób, które:
- Zmagają się z nawracającymi stanami obniżonego nastroju
- Chcą nauczyć się lepiej radzić sobie z trudnymi emocjami oraz stresem
- Poszukują sprawdzonych metod na poprawę koncentracji i jakości snu
- Nie mają wcześniejszego doświadczenia lub dopiero zaczynają swoją przygodę z praktyką uważności

🧐 Co zyskasz dzięki praktyce uważności?
Badania potwierdzają, że regularna praktyka uważności wpływa na:
🌱 Redukcję ryzyka nawrotu depresji poprzez rozwijanie umiejętności rozpoznawania negatywnych wzorców myślenia i reagowania na nie w sposób bardziej adaptacyjny.
🌱 Poprawę samopoczucia psychicznego dzięki zwiększeniu świadomości własnych myśli, emocji, ciała i reakcji.
🌱 Zwiększenie zdolności do radzenia sobie ze stresem i trudnymi emocjami dzięki uważności i akceptacji.
🌱 Rozwój samoświadomości, co może prowadzić do lepszego funkcjonowania w codziennym życiu.
🌱 Poprawę koncentracji, uwagi i pamięci.

📍 Jak wygląda program?
Program składa się z 8 cotygodniowych spotkań grupowych (2,5 h każde) oraz dnia uważności (sobota, 6 h praktyki) Ważnym elementem programu jest codzienna praktyka własna (około 20-40 minut).

📍 Podczas kursu:
🔸 Poznasz podstawowe techniki praktyki uważności
🔸 Nauczysz się rozpoznawać wzorce myślowe prowadzące do obniżonego nastroju
🔸 Odkryjesz, jak być bardziej obecnym w codziennym życiu
🔸 Rozwiniesz umiejętność łagodnego reagowania na trudne sytuacje
🔸 Otrzymasz materiały audio do praktyki w domu oraz szczegółowe wskazówki do pracy własnej

Program prowadzony jest w małych grupach (maksymalnie 8 osób), co zapewnia komfortową atmosferę i możliwość indywidualnego wsparcia.

📍 Przeciwwskazania
Przeciwwskazaniami do udziału w treningu są:
- Doświadczanie silnego kryzysu
- Aktualnie zdiagnozowany ciężki epizod depresyjny
- Zaburzenia psychotyczne
- Doświadczenie traumy nie objęte wcześniejszą psychoterapią indywidualną
- Uzależnienia
- Nasilone myśli samobójcze

📍 Zapisy na grupę możliwe są po wcześniejszej indywidualnej konsultacji z prowadzącą. W trakcie konsultacji przeprowadzony zostanie szczegółowy wywiad dotyczący aktualnej sytuacji uczestnika, a także zostaną udzielone dokładne informacje na temat programu MBCT i jego przebiegu.

MBCT to metoda oparta na dowodach naukowych, łącząca tradycyjne praktyki uważności z elementami terapii poznawczej. Została opracowana przez zespół naukowców z uniwersytetów Oxford i Cambridge. Jej skuteczność potwierdzono w licznych badaniach klinicznych.

📍 Terminy:
- 7 kwietnia, poniedziałek
- 14 kwietnia, poniedziałek
- 23 kwietnia, środa
- 05 maja, poniedziałek
- 12 maja, poniedziałek
- 19 maja, poniedziałek
- 26 maja, poniedziałek
- 02 czerwca, poniedziałek
Dzień uważności: 24 maja, sobota, godz. 10:00 - 16:00

📍 Zapisy
📞 519 873 977
📧 beata.cugowska@gmail.com
lub przez aplikację:
https://app.fitssey.com/beata_cugowska/frontoffice/courses

Koszt udziału: 1000 zł
Koszt konsultacji wstępnej: 200 zł

📍 O prowadzącej:
Beata Cugowska - jestem psychoterapeutką poznawczo-behawioralną oraz nauczycielką jogi. W swojej pracy łączę wiedzę akademicką z własną praktyką uważności. Jestem absolwentką 4-letniego całościowego szkolenia w Centrum Terapii Poznawczo-Behawioralnej w Warszawie (akredytowanej przez European Association for Behavioural and Cognitive Therapies). Swoją wiedzę systematycznie poszerzam o najnowsze podejścia w psychoterapii, szczególnie w obszarze tzw. trzeciej fali terapii poznawczo-behawioralnych.
Moja praktyka zawodowa opiera się na metodach o potwierdzonej naukowo skuteczności, wzbogaconych o osobiste doświadczenie w praktykowaniu i nauczaniu uważności. Jako certyfikowana nauczycielka jogi (absolwentka Akademii Praktyków Jogi GWSH w Katowicach oraz 3-letniego kursu nauczycielskiego w Pracowni Agnieszki i Maćka Wielobobów) oraz trenerka mindfulness dla dzieci i młodzieży, rozumiem, jak ważne jest dostosowanie praktyki do indywidualnych potrzeb i możliwości każdej osoby.

13/03/2025

Zajrzyjcie tu ❤️ Świetni specjaliści, naprawdę fajny klimat i moc inspiracji

24/02/2025

Dziękujemy za zaufanie i wspólną praktykę 🌿❤️

22/02/2025

Wskazówki do zrobienia okresowego przeglądu relacji - szczególnie na czas turbulencji i tarć

• Czy czuję się w niej bezpiecznie i dzięki temu swobodnie?
• Czy znajduję w niej zaspokojenie moich rzeczywiście fundamentalnych potrzeb (nie pragnień)?
• Czy mam poczucie, że jest fair - wnoszę swój wkład i dostaję w zamian coś wartościowego?
• Czy umiemy się dogadać w sytuacjach konfliktowych lub różnicy zdań?

Te punkty kontrolne są od Przemka Mućko z Psychowiedza

Więcej, dużoooo więcej o nich i nie tylko o nich mówi "prosto i do ucha" w podcaście 🔈 Ludzie tak mają

[edit] Wkradł się babol - nie ten link miał być 🙆 ale, że też dobry to zostaje. W komentarzu macie ten do odcinka, o którym wyżej

Schemat uwikłania i nie w pełni rozwiniętego ja czyni cię kimś bardziej podatnym na oddziaływanie różnych wikłających osób. Na co uważać?

21/02/2025

🌿 los nie rozdziela trudności według naszej odporności psychicznej

🌿 nie rozdaje sprawiedliwych „pakietów do uniesienia”

🌿 potrzebujemy siebie nawzajem, zamiast wierzyć, że każdy musi poradzić sobie sam

🌿 Nie potrzebujemy fałszywego pocieszenia, tylko prawdziwego wsparcia. Zamiast mówić „los daje tyle, ile możesz udźwignąć”, zapytaj: „Czy jest coś, co mogę dla ciebie/siebie zrobić?”.

POP-psychologicznym bzdurom od Psycholog Joanna Flis ❤️

Człowiek dostaje od losu tyle, ile może udźwignąć – naprawdę?

To jedno z tych haseł, które mają dodać otuchy, ale w rzeczywistości mogą wyrządzać wiele szkody. Oczywiście warto wierzyć, że mamy w sobie siłę, by radzić sobie z trudnymi doświadczeniami. Ale to nie znaczy, że los rozdziela trudności według naszej odporności psychicznej.

Najtrudniejsze doświadczenia nie trafiają do „najsilniejszych”. Trudności, cierpienie i straty nie są żadnym „sprawdzianem” siły. Spotykają ludzi niezależnie od ich zasobów. Niektórzy rzeczywiście znajdują w sobie siłę, by przetrwać, ale inni – mimo ogromnych starań – nie dają rady.

To, że ktoś nie prosi o wsparcie, nie znaczy, że daje radę. Cierpienie stało się prywatnym doświadczeniem, na które nie ma miejsca w publicznym świecie. Współczesny świat spycha trudne emocje do sfery prywatnej – publicznie oczekuje się, że będziemy silni, pozytywni, „ogarnięci”.

Nie wszyscy mówią o swoim bólu, nie wszyscy proszą o pomoc. Wielu ludzi dźwiga swój los w samotności – nie dlatego, że są „wystarczająco silni”, ale dlatego, że nie widzą przestrzeni, w której mogliby się podzielić tym, co ich przerasta.

To przekonanie rozprasza odpowiedzialność za pomaganie. Jeśli uwierzymy, że „każdy dostaje tyle, ile jest w stanie znieść”, łatwo przestać dostrzegać cierpienie innych.

Nie, życie nie rozdaje sprawiedliwych „pakietów do uniesienia”. Niektórzy dostają więcej, niż są w stanie unieść – i się załamują. Nie dlatego, że są słabi, ale dlatego, że rzeczywistość bywa brutalna. I właśnie dlatego potrzebujemy siebie nawzajem, zamiast wierzyć, że każdy musi poradzić sobie sam.

Nie potrzebujemy fałszywego pocieszenia, tylko prawdziwego wsparcia. Zamiast mówić „los daje tyle, ile możesz udźwignąć”, zapytaj: „Czy jest coś, co mogę dla ciebie zrobić?”.