Gabinet pomocy psychologiczej i psychoterapeutycznej - Ilona Laskowska

Gabinet pomocy psychologiczej i psychoterapeutycznej - Ilona Laskowska - Konsultacje psychologiczne, psychoedukacja, wsparcie psychologiczne
-Psychoterapia indywidualna

O mnie:
Od ponad 15 lat praktykuję jako psycholog, a od 10 lat jako specjalista psychoterapii uzależnień i współuzależnienia. Wiedzę i umiejętności nabyłam w wyniku ukończenia dwóch kierunków studiów (psychologia, pedagogika), szkoleń, licznych kursów w tym szkolenia potwierdzonego certyfikatem Instytutu Psychologii Zdrowia i Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Doświadczenie kliniczne zdobywałam w placówkach leczniczych świadczących pomoc w obszarze ochrony zdrowia psychicznego ( ośrodki i poradnie leczenia uzależnień) jak i wieloletnie doświadczenie w pracy z dziećmi i młodzieżą jako psycholog szkolny. Wieloaspektowe doświadczenie kliniczne i szkoleniowe wykorzystuję aktualnie w swojej pracy jako psycholog i specjalista psychoterapii uzależnień.

21/09/2025

Związek partnerski jest jedną z najbliższych możliwych więzi w życiu człowieka. To relacja, która z jednej strony konfrontuje nas z niekomfortową niekiedy prawdą o nas samych, naszym funkcjonowaniu, cierpliwości, zdolności do stawiania granic i szanowania granic drugiego, a także rozwiązywania konfliktów czy ogólnej gotowości do tworzenia więzi i budowania międzyludzkiej intymności. Z drugiej strony w bliskiej relacji do głosu dochodzą nasze najgłębsze pragnienia, tęsknoty i potrzeby w spełnieniu i kojeniu których zwracamy się ku drugiej osobie. (...) W bliskiej partnerskiej więzi mamy poczucie zależności oraz pokładamy wielkie nadzieje w tym, że druga osoba zareaguje na nasze trudności i cierpienia. Co sprawia, że stajemy się niezwykle wrażliwi i podatni na wszelkie przejawy obojętności czy wrogości, nieporozumienia i rozwinięcia się we wzajemnym kontakcie.

Anna Król - Kuczkowska, Diagnoza w psychoterapii par. Tom 2. Specyficzne zjawiska w diagnostyce par
Redakcja naukowa Hanna Pinkowska-Zielińska, Bartosz Zalewski
Rozdział 6 Mentalizacja w diagnozie par- możliwe zastosowania
Str.214
fot Cor Dulce

12/09/2025

📅 24 września spotkajmy się na konferencji „Chronię, bo potrafię”!

To już druga edycja wydarzenia, podczas którego przyjrzymy się wyzwaniom w edukacji - tym razem skupiając się szczególnie na dobrostanie uczniów i uczennic oraz roli dorosłych w tworzeniu bezpiecznego środowiska szkolnego.

👉 Porozmawiamy m.in. o:
🔹 konsekwencjach bullyingu i sposobach reagowania dorosłych,
🔹 wpływie nauczycieli na rozwój niezależnych młodych umysłów,
🔹 komforcie nauki w czasie dojrzewania,
🔹 sytuacji osób neuroatypowych w szkołach,
🔹 sztucznej inteligencji – wsparciu czy zagrożeniu dla młodych ludzi.

To wyjątkowa okazja, by wysłuchać specjalistów z neuronauk, psychologii, pedagogiki oraz ekspertów RESQL, wymienić się doświadczeniami i wspólnie poszukać rozwiązań dla szkół przyszłości.

↘︎ Zapisz się: http://bit.ly/4mev0tj

12/09/2025

„We wspomnianej książce opisałam proces wychodzenia z traumy, przebiegający w pewnym przybliżeniu w trzech etapach. Na pierwszym etapie ocalały musi skupić się na złożonym i trudnym zadaniu, jakim jest osiągnięcie poczucia bezpieczeństwa w teraźniejszości, z myślą o uniknięciu dalszej przemocy. Bezpieczeństwo pozwala ocalałemu otrząsnąć się z koszmaru, który doprowadził go do skrajnej uległości, i odzyskać poczucie sprawczości. Wrażenie utrzymywania pewnej kontroli i możliwości dokonywania wyborów w codziennym życiu jest z kolei warunkiem koniecznym dalszego zdrowienia. Dlatego nawet motywowane dobrymi chęciami interwencje policji czy przedstawicieli wymiaru sprawiedliwości mogą wyrządzić dalsze szkody, jeśli odbierają one ocalałemu poczucie siły i kontroli. Z tego samego powodu interwencje prawne dokonywane z poszanowaniem ocalałych i ku ich umocnieniu, są sprawiedliwym i uzdrawiającym sposobem zadośćuczynienia za doznane krzywdy.

Na drugim etapie zdrowienia ocalały może powrócić do przeszłości, aby przeżyć żal z powodu traumy i nadać jej znaczenie. Taka osoba nigdy nie będzie tą samą, jaką była przed traumatycznym wydarzeniami w swoim życiu, lecz może przekuć ów żal w nową tożsamość, która nie neguje przeszłości, ale też nie pozwala, by ta w pełni ją definiowała. Poczynione w ramach wielu badan obserwacje powrotu do zdrowia ocalałych potwierdziły zjawiska, które są intuicyjnie logiczne: wsparcie społeczne stanowi silny czynnik prognostyczny skutecznego powrotu do zdrowia, a izolacja społeczna jest toksyczna. W samotności ludzie nie mogą czuć się bezpiecznie, opłakiwać swoich krzywd ani nadać im sensu. Wydawałoby się, że opłakiwanie przeszłości może trwać w nieskończoność, lecz w istocie dobiega ono końca.

Na trzecim etapie ocalały może ponownie skupić się na teraźniejszości i przyszłości, rozwijając i pogłębiając relacje z szerszą społecznością oraz zyskując głębsze poczucie życiowych możliwości. Niektóre osoby, dostrzegłszy w swoim cierpieniu część dużo większego problemu społecznego, potrafią przemieniać znaczenie swojej traumy poprzez potraktowanie swoich doświadczeń jako znaczącego doświadczenia i wspólną walkę z innymi o lepszy świat. Wykształca się w nich coś, co mój kolega po fachu i przyjaciel Robert Jay Lifton, nazwał „misją ocalałego” (ang. Survivor misson). Przez lata miałam zaszczyt być świadkiem i osobą wspierającą dla wielu pacjentów, którzy przeszli przez wymienione etapy zdrowienia i odzyskali umiejętności cieszenia się pełnią życia.”

Dr. Judith L. Herman „Prawda i odnowa. Wizje nowej sprawiedliwości według ocalałych”. Tłum. Piotr Cieślak. Wyd Czarna Owca
fot Leandra Rieger

12/09/2025
12/09/2025

Chociaż wszyscy chcemy być lubiani przez osoby, które sami darzymy sympatią, to u neurotyków występuje niezróżnicowane pragnienie aprobaty lub uczucia, niezależnie od tego, czy lubią daną osobę i czy jej ocena ma dla nich jakiekolwiek znaczenie. Najczęściej nie zdają sobie sprawy z tego bezgranicznego pragnienia, ale o jego istnieniu świadczy wrażliwość jaką wykazują wtedy, gdy troskliwość jakiej oczekują od innych nie nadchodzi. Mogą na przykład czuć się pokrzywdzeni, jeżeli ktoś nie przyjmie ich zaproszenia, jeśli przez dłuższy czas nie dzwoni czy nawet gdy w jakiejś sprawie ma inne zdanie niż oni. Wrażliwość tę mogą maskować przyjmując postawę typu "nie zależy mi na tym".
Co więcej, występuje sprzeczność między pragnieniem uczucia a własną niezdolnością do jego przeżywania czy dawania innym. Wygórowane żądania, aby ich własne pragnienia były respektowane, mogą iść w parze z równie wyraźnym brakiem troskliwości wobec innych."

Karen Horney, Neurotyczna osobowość naszych czasów

04/08/2025

Terapia grupowa? Tylko nie to!
10 najczęstszych obaw, mitów i przesądów.

1. Terapia grupowa = grupa wsparcia

Pamiętacie “Podziemny krąg” albo “Był sobie chłopiec” i to, jak tam wyglądały grupy? Przymus mówienia, niechciany kontakt fizyczny, ciągłe “współczujące” kiwanie głowami i to skandowanie: Single parents single together! Nie, nie i jeszcze raz nie. Terapia grupowa to zupełnie co innego.

2. Na terapii grupowej trzeba opowiedzieć całe swoje życie. Ze szczegółami!
Musisz wyrzucić z siebie absolutnie wszystko i jeszcze cię dopytają. To będzie straszny wstyd, a nawet jak zdołasz jakoś się przed tym obronić, to będziesz czuł zawstydzenie, słuchając jak inni dzielą się intymnymi detalami…

Nie. Wcale nie trzeba opowiadać o swojej przeszłości. I nie trzeba mówić dużo. Jedni będą mówić więcej, drudzy mniej, inni dopiero po jakimś czasie. Tak, jak potrzebują.

3. Terapeuci zmuszają do mówienia
Albo grupa zmusza. Jest presja na dzielenie się, a jak odmówisz, to zrobi się nieprzyjemnie…

Stop. W dobrej terapii o to też chodzi, żeby nauczyć się rozpoznawania i zaznaczania własnych granic. Mówienia i niemówienia w zgodzie z nimi. Jasne, że dobrze jest odważyć się na to, żeby się odzywać. Im bardziej się zaangażujemy, tym więcej dobrego wyniesiemy z grupy. Ale zmuszanie nie wchodzi w skład żadnej etycznie prowadzonej terapii.

4. Terapia grupowa to gorsza terapia
Jest mniej kontaktu z terapeutą, niż w terapii indywidualnej, więc jest to mniej leczące.

Gdyby założyć, że źródłem pomocy są wyłącznie terapeuci, to tak, tak by było. Ale w terapii grupowej pomoc niesie przede wszystkim sama grupa. Na różne sposoby. Rolą terapeutów jest dbanie o bezpieczeństwo i usprawnianie komunikacji, pomaganie grupie w tym, by była jak najskuteczniejsza. Brzmi dziwnie? Tutaj opowiadałam więcej o czynnikach leczących. Trzeba jeszcze dodać, że dla niektórych terapia w grupie może okazać się bardziej efektywna niż indywidualny kontakt z terapeutą. Więc w niektórych przypadkach nie tylko nie jest gorsza, ale wręcz lepsza.

5. Grupa terapeutyczna polega na opowiadaniu i słuchaniu historii

Oczywiście, historie z życia mogą się pojawić, ale to nie jest główny cel i treść pracy. W grupie prowadzonej psychodynamicznie lub “po yalomowsku” głównym zadaniem jest skoncentrowanie się na tu i teraz, czyli na interakcjach między uczestnikami, tak by każdy z uczestników mógł dowiedzieć się czegoś o swoich schematach relacyjnych.

6. Opowiadanie o sobie na forum to obciach

To nie obciach. To odwaga.

7. Brudy pierze się w domu

Gdyby to pomagało, nikt nie potrzebowałby terapii. Paradoksalnie często najłatwiej jest rozmawiać o sobie z obcymi ludźmi. Z tymi, których nie spotkamy nigdzie indziej i od których nie jesteśmy w żaden sposób życiowo zależni. Z tego wynika zasada, że uczestnicy grupy terapeutycznej nie powinni się wcześniej znać. Nie dotyczy to grup wsparcia, warsztatów i wszelkich form psychoedukacji. Grupa terapeutyczna oraz trening interpersonalny wymagają jednak, by ten warunek był spełniony. Dlatego nie można zapisać się na terapię grupową z koleżanką.

8. Terapia grupowa jest tylko dla uzależnionych

Nie tylko. Też dla: nieśmiałych, bojących się oceny, obawiających się odrzucenia, zahamowanych, wiecznie wchodzących w konflikty, samotnych, nadopiekuńczych…

9. Grupa terapeutyczna polega na realizowaniu planu

Na wiele osób zadziałałoby to pewnie uspokajająco, ale grupa terapeutyczna jako taka nie ma jasnej struktury. Nie ma listy rzeczy, które “powinny się wydarzyć”. Dlatego każda grupa jest inna i mogą dziać się w nich różne rzeczy, zależnie od tego, czego aktualnie potrzebują uczestnicy.

10. W grupie wszyscy mówią prosto z mostu, co o kim myślą

Można obawiać się konfrontacji, usłyszenia od innych, jak nas postrzegają. Po to jednak są terapeuci, by dbać o bezpieczeństwo. Jeżeli ktoś jest obcesowy albo robi coś destrukcyjnego, ich rolą jest reagowanie. Więc tak, w grupie mogą wydarzać się trudne rzeczy, ale dzieje się to w bezpiecznych warunkach i chodzi o to, by je przepracować — by np. konflikt mógł się zakończyć wyjaśnieniem i porozumieniem, odnowieniem relacji, i by jego uczestnicy dzięki temu przestali się obawiać różnicy zdań.

Joanna Piekarska, Notatki terapeutyczne
Fot: Kadr z filmu Rocketman

W Kontekstach stworzyliśmy specjalny rodzaj doświadczenia grupowego, weekendowa pre-Grupa, aby skonfrontować swoje wyobrażenia, mity i przekonania z rzeczywistością. Myślisz o terapii grupowej i zatrzymują Cię utarte twierdzenia? Spróbuj grupy korzystając z pre-Grupy
Szczegóły i link do zapisów w komentarzu

14/05/2025

"Po co Ci to? W twoim wieku...";
"W pewnym wieku, nie wypada";
"Taki kolor to DLA MŁODYCH"
"Jak już ma się tyle lat, to takie kolczyki nie pasują"

Tyle, że...
Potem umieramy.

I WYPADAMY z życia.

I nikt już się nie zastanawia,
co i gdzie wypadało.
Jeśli nikomu nie sprawiasz krzywdy, a jedyną nieszczęśliwą osobą, gdy tego nie zrobisz, jesteś Ty, to znasz odpowiedź, czy warto 🙂

Rysunek: Lisa Aisato

Adres

Wąwozowa 15
Brodnica
87-300

Godziny Otwarcia

Poniedziałek 16:30 - 18:30
Wtorek 10:30 - 16:30
Piątek 14:00 - 19:00
Sobota 08:00 - 12:00

Telefon

+48792055475

Strona Internetowa

Ostrzeżenia

Bądź na bieżąco i daj nam wysłać e-mail, gdy Gabinet pomocy psychologiczej i psychoterapeutycznej - Ilona Laskowska umieści wiadomości i promocje. Twój adres e-mail nie zostanie wykorzystany do żadnego innego celu i możesz zrezygnować z subskrypcji w dowolnym momencie.

Skontaktuj Się Z Praktyka

Wyślij wiadomość do Gabinet pomocy psychologiczej i psychoterapeutycznej - Ilona Laskowska:

Udostępnij

Share on Facebook Share on Twitter Share on LinkedIn
Share on Pinterest Share on Reddit Share via Email
Share on WhatsApp Share on Instagram Share on Telegram

Kategoria