Centrum Psychoterapii Mental Balance

19/09/2025

19/09/2025

(Matka 5 dzieci, terapeutka z 30 letnim doświadczeniem w pracy z dziećmi zdradza swój SEKRET…)

18/09/2025

Druga część ✨ „Trudnych, ale prawdziwych wniosków, które podsuwa nam psychologia”, bo pierwsza tak bardzo Wam się spodobała 💛

Te zdania nie zawsze są łatwe do przyjęcia, ale często otwierają oczy na to, co naprawdę kieruje naszym życiem i relacjami – z innymi, ze sobą, z pracą, pieniędzmi, ciałem czy naturą.

I jeśli ta grafika jest dla Was bliska – to jeszcze bliższa okaże się „Relacyjność”, czyli moja trzecia książka 📖, w której zebrałam te i wiele innych refleksji o relacjach, jakie tworzymy każdego dnia.

➡️ Dajcie znać, które z tych zdań poruszyło Was najmocniej.
➡️ A jeśli chcecie link do książki – skomentujcie hasłem „Relacyjność”, a wyślę Wam go w wiadomości. [autopromocja]

18/09/2025

Agnieszka Jucewicz: Czym jest bliskość?
Zofia Milska-Wrzosińska: - Przypomina mi się scena z jakiejś staroświeckiej książki dla młodzieży, chyba z "Ani z Zielonego Wzgórza". Siostrzenica pyta ciotkę, czym właściwie jest ten zdrowy rozsądek, na który ona tak często się powołuje. Ciotka na to: "Młoda damo, ten, kto zdrowy rozsądek ma, doskonale wie, czym on jest. A kto go nie ma, i tak nie zrozumie, niezależnie od tego, ile by tłumaczyć".
Z bliskością jest podobnie. Ktoś, kto jest blisko z ludźmi, na ogół wie, na czym to polega. Co nie oznacza, że potrafiłby podać definicję. A jeśli komuś tak się życie ułożyło, że bliskości nie doświadcza i nie okazuje, to nie bardzo wie, czym ona jest. Nie rozumie, czym się różni od takich form relacji jak na przykład współpraca, kolegowanie się czy zakochanie.
To o czym będziemy rozmawiać?
- Są różne definicje bliskości, ale nie znalazłam takiej, która ujmuje wszystko, więc powiem własnymi słowami - zwięźle i podniośle. Bliskość to trwałe, wzajemne zaangażowanie emocjonalne z przewagą afektu pozytywnego.
Co to znaczy?
- Ktoś jest dla nas ważny, my jesteśmy dla niego ważni i towarzyszą temu głównie pozytywne uczucia. Czyli jak ludzie są dla siebie bardzo ważni, ale negatywnie - odnoszą się do siebie z wrogością, agresywnie rywalizują - to nie o to chodzi. Skądinąd takie związki potrafią trwać latami i bywają bardzo namiętne, jednak to już temat na zupełnie inną rozmowę.
Czy blisko można być tylko z kimś, kogo się długo zna?
- Bywają przelotne olśnienia bliskością. Spędzamy z kimś cały wieczór, weekend, nawet dwa tygodnie, wydaje się, że nadajemy na tej samej fali, ale przychodzi następny dzień, powrót z wyjazdu integracyjnego albo wakacji, i okazuje się, że w naszym prawdziwym życiu nie ma miejsca na tę relację. Z jakichś powodów nie wyłoniła się z niej prawdziwa bliskość - nacechowana troską i otwartością, czyli dwoma zasadniczymi elementami bliskiej relacji. Zdarza się, że jeden z tych elementów jest obecny bardziej niż drugi. Na przykład niektóre przyjaźnie, częściej męskie, charakteryzują się wielką wzajemną gotowością do niesienia pomocy - żona narzeka: "Mąż, żeby kumplowi auto odholować, to zawsze czas znajdzie, a nasz składzik od miesięcy niesprzątnięty" - ale nie ma specjalnej potrzeby częstych zwierzeń. No, chyba że sytuacja jest wyjątkowa: "Słuchaj, muszę pogadać, zostawiła mnie.
I to też jest bliskość?
- Tak, jeżeli możliwość odsłonięcia pozostaje wciąż otwarta, choćby nawet mało używana. Gorzej w drugą stronę. Bywa, że w relacji jest bardzo dużo otwartości, ludzie bez przerwy wszystko sobie opowiadają, ale kiedy jedno trafia do szpitala, to słyszy: "Wiesz, przepraszam, poproś kogoś innego, żeby ci przyniósł wodę, owoce czy co tam jeszcze potrzebujesz. Babcia umierała w szpitalu dwa tygodnie w okropnych warunkach i teraz mam traumę, więc raczej nie przyjdę". A przecież bliskość sprawdza się przede wszystkim wtedy, kiedy ktoś doświadcza cierpienia czy jest w kryzysie.

fragment rozmowy dla Wysokich Obcasów
(o bliskości też będziemy mówić na warsztacie dla par:)
fot Boris Misevic

17/09/2025

W idealnym świecie rodzice okazują każdemu swojemu dziecku tyle samo troski, miłości i zrozumienia. Ale w rzeczywistości mało kiedy tak jest.

17/09/2025

17/09/2025

Justyna Kopińska: (...) mówi się, że współczesny świat ma obsesję na punkcie dopaminy. Czym jest dopamina i jak działa na nasz mózg?
prof. Anna Lembke: Na najbardziej fundamentalnym poziomie dopamina jest neuroprzekaźnikiem przetrwania. Neuroprzekaźniki regulują sygnały elektryczne w mózgu. Dopamina związana jest z motywacją, pragnieniem, a w konsekwencji przyjemnością i nagrodą. Nasz układ działa sprawnie, gdy przyjemność poprzedzona jest zaangażowaniem. Genetycznie zmodyfikowane myszy, niezdolne do wytwarzania dopaminy, nie będą szukały pożywienia i umrą z głodu. Obecnie żyjemy w świecie, w którym otrzymujemy natychmiastowe, wysokodopaminowe bodźce bez należnego wysiłku. Nadmiar różnorodnych czynników - uzależniające substancje, Facebook, Twitter, seksting, konsumpcja, gry wideo, hazard - dezorientują nasze mózgi, nieprzystosowane do nowej rzeczywistości. By zrekompensować liczne nagrody, mózgi obniżają produkcję dopaminy nie tylko do poziomu podstawowego, ale poniżej tego poziomu, aż do stanu chronicznego deficytu. Niekiedy odczuwamy ten proces w postaci stanów lękowych i braku skupienia.

JK: Zachęcasz do znalezienia sposobu, by w pełni zanurzyć się w życiu, które prowadzimy. Jak przestać marzyć o byciu kimś innym?
AL: Nieadaptacyjne marzenia, czyli budowanie innego życia w fantazjach, trwających nawet kilka godzin dziennie, to także forma uzależnienia umysłu. Jej popularność wynika z rzeczywistości, w której żyjemy. Zalecałabym porzucenie wszystkiego, co jest narzędziem snu na jawie - gry wideo, śledzenie celebrytów, wirtualne zakupy… I stopniowe praktykowanie codziennej świadomości.Pod wpływem praktyki nasze umysły się wyciszą. Pamiętajmy, że każde uzależnienie to choroba izolacji. Narkotyk zastępuje bliskie więzi międzyludzkie. Z czasem zaczynamy przeceniać jego wartość. Leczenie uzależnień jest niezwykle satysfakcjonujące, ponieważ zdrowie jednej osoby rozpoczyna uzdrawianie całego systemu rodzinnego i koleżeńskiego. Z każdym miesiącem widzę, jak pacjent staje się lepszym ojcem, mężem, pracownikiem i przyjacielem.

JK: Nawiązując do słynnej metafory: Nie możemy kontrolować wiatru. Ale jak nauczyć się dobrze ustawić żagle?
AL: Kluczowa jest świadomość, że żyjemy w świecie nieustannych pokus. System, działający na rzecz globalnych zysków, próbuje nas zmienić w bezwolny, uzależniony tłum. Na ten proces szczególnie narażone są dzieci. Żagle to odmowa udziału w dopaminowym wyścigu oraz codzienna troska o bliskość i zdrowy, silny charakter.

rozmowa dotyczy książki Anny Lembke: “Niewolnicy dopaminy. Jak odnaleźć równowagę w epoce obfitości, tłum Grażyna Chamielec, wyd. Zysk

fot Maxim Berg

16/09/2025

Poznaj zatwierdzoną przez Instytut Poliwagalny grafikę, którą możesz samodzielnie analizować, odwoływać się do niej i dzielić się nią z innymi!

Ten diagram został sprawdzony i zatwierdzony przez współzałożyciela Polyvagal Institute USA, dr Stephena Porgesa.

Mamy nadzieję, że ta grafika pomożeCi pogłębić zrozumienie Teorii Poliwagalnej i wesprze Cię, gdziekolwiek jesteś na swojej osobistej i zawodowej drodze.

👉Dlaczego stworzyliśmy tę wersję grafiki? Cóż, czasami Teoria Poliwagalna jest błędnie przedstawiana w infografikach, które są szeroko rozpowszechnione w Internecie. Niektóre ilustracje ignorują bardzo ważne stany hybrydowe, które tu znajdziesz; jeszcze więcej zapomina pokazać, że stany te występują na kontinuum. Niewiele z nich wspomina o tym, że reakcje behawioralne różnią się znacznie w zależności od tego, czy wykrywamy środowisko bezpieczeństwa, czy zagrożenia.

W naszym przedstawieniu stanów autonomicznego układu nerwowego zawarliśmy wiele szczegółów, aby zapewnić jeszcze bardziej wszechstronny obiektyw oparty na poliwagalnej informacji.

📨Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat Teorii Poliwagalnej i nerwu błędnego, koniecznie daj nam znać, odwiedź naszą stronę internetową i dołącz do naszej listy mailingowej tutaj:https://instytutpoliwagalny.pl/newsletter

👨‍🎓Koniecznie sprawdź naszą ofertę edukacyjną - jeśli dopiero poznajesz Teorię Poliwagalną, znajdziesz tam bezpłatne kursy wprowadzające.
Jeśli masz już podstawy i chcesz pogłębiać wiedzę, znajdziesz kursy praktyczne, z certyfikatem i wiele innych: https://instytutpoliwagalny.pl/szkolenia

Zapraszamy.

15/09/2025

15/09/2025

Łączenie emocji to raczej nie dla przedszkolaków, ale dorośli mogą się temu mixowi przyjrzeć... :-)

źródło: Wróżka od serduszka

15/09/2025

Ciało może otwierać się na Innego lub może się przed nim zamykać. Można je zdobić i troszczyć się o nie, można też je zaniedbywać i atakować, przekształcać nie do poznania, usiłując zyskać ciało, które nazwie się własnym. Można czuć, że jest ono miejscem spotkania lub obszarem odrzucenia. Ciało może upewniać w poczuciu, że jest się kochanym, lub może dowodzić, że nie jest się godnym pożądania. Mówiąc inaczej, ciało jest najbardziej podatnym na wpływy medium, jakim dysponujemy, by przekazać lub wyrazić nasze wewnętrzne stany umysłu. Relacja z ciałem jest zapewne najbardziej dosłownym wyznacznikiem tego, jak czujemy się ze sobą i z innymi ludźmi.

Alessandra Lemma
Grafika Egon Schiele