Gabinet Psychoterapii, Terapii Par i Małżeństw - Lucyna Jendrzejczyk

15/07/2023

Drodzy Odbiorcy,

przed Wami uaktualniona lista wszystkich liveów, podkastów i rolek. Na YouTube jest już cały "wieszak" dla tych, którzy chcieliby objąć materiał w całości od razu. W tym tygodniu dołączy też "hak".

LISTA NAGRAŃ DO KORZYSTANIA

𝗟𝗜𝗩𝗘’𝗬 𝗡𝗔 𝗙𝗔𝗖𝗘𝗕𝗢𝗢𝗞𝗨:

• “UCIELEŚNIĆ EMOCJE, UZIEMIĆ LĘK” - LIVE WYKŁADOWY 15 X 2022
https://fb.watch/lIIFoNpDQX/

• "LĘK ZAPISANY W CIELE" - LIVE WYKŁADOWY 27 VIII 2022
https://fb.watch/fdDI2pYtkf/

• "DEPRESYJNOŚĆ ZAPISANA W CIELE"- LIVE WYKŁADOWY 26 II 2022
https://fb.watch/fdDDdtDGCm/

• "ZŁOŚĆ NIE JEST ZŁA" - LIVE WYKŁADOWY 26 XI 2021
https://fb.watch/b8xmn_h_y5/

• "PAMIĘĆ MIEDNICY" - LIVE WYKŁADOWY 25 IX 2021
https://fb.watch/b8xxHcRGMT/

• "TRAUMY RELACYJNE, POWRÓT DO CIAŁA - Jak odzyskać dobrą relację z ciałem i pożegnać identyfikację traumatyczną" LIVE WYKŁADOWY cz. 2, 11 VIII 2021
https://fb.watch/b8xMR_Zzjx/

• "TRAUMY RELACYJNE A DOŚWIADCZANIE CIAŁA DZIŚ", LIVE WYKŁADOWY cz. 1, 30 VII 21:
https://fb.watch/b8x_b3qGJk/

• "PRZEWLEKŁE NAPIĘCIA...HISTORIA ZAPISANA W CIELE", LIVE WYKŁADOWY 15 IV 2021:
https://fb.watch/b8yiwQkEjK/

• "GDY CIAŁO WOŁA OBJAWAMI... PSYCHOSOMATYCZNE DROGI POWROTU DO SIEBIE", LIVE WYKŁADOWY 8 I 2021:
https://fb.watch/b8ywdK2_Is/

• "RELACJA Z CIAŁEM A DOSTĘP DO SAMOREGULACJI", LIVE WYKŁADOWY 31 X 2020:
https://fb.watch/b8yzO2c5tG/

𝗟𝗜𝗩𝗘'𝗬 - 𝗥𝗢𝗭𝗠𝗢𝗪𝗬:

• ROZMOWA Z AGNIESZKĄ CEGIELSKĄ W RAMACH MIĘDZYNARODOWEGO DNIA WALKI Z DEPRESJĄ podczas instagramowego live'a na koncie naturalnieozdrowiu_pl, 23 II 2023
https://youtu.be/5CTRabYWmpM

• ROZMOWA Z AGATĄ LITWIŃSKĄ Z RUCH NIE MA WAGI “O NIEPODLEGŁYM CIELE I UCIELEŚNIANIU GRANIC” 11 XI 2022
https://fb.watch/lDCdDSC2yb/

• FUNDACJA MAŁGOSI BRAUNEK BĄDŹ "EMOCJE ZAPISANE W CIELE" 4 III 2021
https://fb.watch/b8zEyoyagL/

• ROZMOWA Z AGATĄ LITWIŃSKĄ Z RUCH NIE MA WAGI, "JAK ZBUDOWAĆ DOBRĄ RELACJĘ Z CIAŁEM" 18 II 2021:
https://fb.watch/b8zu_qDpoV/

• ROZMOWA Z EWELINĄ STĘPNICKĄ "RELACJA Z CIAŁEM, RELACJA ZE SOBĄ" 24 VI 2020:
https://fb.watch/b8zj8qpTrV/

𝗣𝗢𝗗𝗖𝗔𝗦𝗧𝗬:

• Podcast “Sztuka gadania” Krzysztofa Jakubowskiego - E121 “Odważmy się usłyszeć siebie” 29 VI 2023
https://open.spotify.com/episode/2Ayv0UM1aQyDHOaf1vQa3X?si=43evw9UuQ4GVjPJZHQvDjA

• Podcast “O Zmierzchu” Marty Niedźwieckiej - S05E01 “Dosłownie do ciała” 7 I 2023
https://open.spotify.com/episode/4hV5K6kWhSHrRGiqBq63EJ?si=nqVnxsnaR8Sk9nh0XVv5Dw

• Podcast „Osobiste rozmowy holistyczne” Oriny Krajewskiej - s. 2, odc. 2: Psychoterapia przez ciało, emocje zawieszone w ciele i metoda Lowena 8 X 2022
https://www.vogue.pl/a/podcast-osobiste-rozmowy-holistyczne-s-2-odc-2-psychoterapia-przez-cialo

𝗬𝗢𝗨𝗧𝗨𝗕𝗘:

• ODWIEŚ SIĘ - cykl z typami zawieszenia emocji wg. Lowena:
https://www.youtube.com/playlist?list=PLMfnRJRi8Ahv3zJ6mexPHt8KwaL-MgtRe

• I oczywiście nagrania z praktykami na YOUTUBE:
https://www.youtube.com/

Jest, co oglądać!
Marzena Barszcz

30/12/2022

"Każdy się może pomylić – rzekł jeż schodząc z ryżowej szczotki. Na pewno był mało usatysfakcjonowany a i może jego wrażliwe miejsca trochę zostały nadwątlone. Tak się możesz poczuć, gdy pomylisz psychoterapeutę z psychologiem albo psychiatrą. Jak to - wykrzyknie większość ludzi - przecież to to samo!....
Brak wiedzy na temat, czym zajmuje się który specjalista z tytułem zaczynającym się na: psy...jest zatrważający. Mniej więcej co drugi mój pacjent rozpoczyna opowieść o sobie od słów: byłem z tym u takiej pani psycholog, ale mi nie pomogła. Tak. Bo nie mogła pomóc. Bo psycholog nie ma kwalifikacji do psychoterapii. ....
A teraz do rzeczy: dlaczego prawdziwy psychoterapeuta to nie psycholog.
Mity. Co jest prawdą a co fałszem, na temat psychoterapii i psychologii.

𝙋𝙨𝙮𝙘𝙝𝙤𝙩𝙚𝙧𝙖𝙥𝙞𝙖 𝙩𝙤 𝙨𝙥𝙚𝙘𝙟𝙖𝙡𝙞𝙯𝙖𝙘𝙟𝙖 𝙖𝙡𝙗𝙤 𝙪𝙨ł𝙪𝙜𝙖 𝙥𝙨𝙮𝙘𝙝𝙤𝙡𝙤𝙜𝙞𝙘𝙯𝙣𝙖 – 𝙁𝙖ł𝙨𝙯
Psychoterapia to odrębny, wolny zawód, oparty na innej dyscyplinie naukowej – psychoterapii - nabywany w toku specjalistycznego kształcenia, które rozpoczyna się po zakończeniu studiów
wyższych, zwłaszcza w naukach humanistycznych czy społecznych. Psycholodzy nie mają przygotowania do prowadzenia psychoterapii, nawet jeśli im się tak wydaje.

𝙎𝙩𝙪𝙙𝙞𝙖 𝙥𝙨𝙮𝙘𝙝𝙤𝙡𝙤𝙜𝙞𝙘𝙯𝙣𝙚 𝙥𝙧𝙯𝙮𝙜𝙤𝙩𝙤𝙬𝙪𝙟ą 𝙙𝙤 𝙯𝙖𝙬𝙤𝙙𝙪 𝙥𝙨𝙮𝙘𝙝𝙤𝙩𝙚𝙧𝙖𝙥𝙚𝙪𝙩𝙮– 𝙁𝙖ł𝙨𝙯
Na studiach psychologicznych nawet przedmioty, które ewentualnie mogłyby być zgodne z wymogami kształcenia psychoterapeuty, najczęściej są nauczane przez naukowców, a nie klinicystów, albo treściowo nie są związane z psychoterapią, więc są zazwyczaj bezużyteczne. Podczas kształcenia psychoterapeutycznego psychologów trzeba uczyć od zera, tak samo jak absolwentów innych studiów.
Jako wieloletni nauczyciel psychoterapii i psycholog z wykształcenia stwierdzam też, że dodatkowo wielu z nich trzeba reedukować w zakresie fatalnych nawyków w kontaktach z ludźmi: używania żargonu psychologicznego, intelektualizacji, wymądrzania się, wywyższania oraz tendencji do pouczania.

𝙋𝙨𝙮𝙘𝙝𝙤𝙡𝙤𝙜 𝙢𝙤ż𝙚 𝙯𝙤𝙨𝙩𝙖ć 𝙥𝙨𝙮𝙘𝙝𝙤𝙩𝙚𝙧𝙖𝙥𝙚𝙪𝙩ą – 𝙋𝙧𝙖𝙬𝙙𝙖
Tak jak inni absolwenci studiów wyższych, pod warunkiem, że będzie miał predyspozycje, dostanie się do szkoły psychoterapii i ukończy specjalistyczne wieloletnie (4-10 lat) kształcenie składające się z własnej psychoterapii, szkolenia praktycznego i teoretycznego, praktyki pod superwizją i stażu klinicznego. Podobnie psycholog może być lekarzem – jeśli tylko ukończy studia medyczne.

𝙋𝙨𝙮𝙘𝙝𝙤𝙩𝙚𝙧𝙖𝙥𝙚𝙪𝙩𝙖 𝙥𝙤 𝙨𝙩𝙪𝙙𝙞𝙖𝙘𝙝 𝙥𝙨𝙮𝙘𝙝𝙤𝙡𝙤𝙜𝙞𝙘𝙯𝙣𝙮𝙘𝙝 𝙟𝙚𝙨𝙩 𝙡𝙚𝙥𝙨𝙯𝙮𝙢 𝙥𝙨𝙮𝙘𝙝𝙤𝙩𝙚𝙧𝙖𝙥𝙚𝙪𝙩ą 𝙣𝙞ż 𝙥𝙤 𝙞𝙣𝙣𝙮𝙘𝙝 𝙨𝙩𝙪𝙙𝙞𝙖𝙘𝙝 – 𝙁𝙖ł𝙨𝙯
Badania przeprowadzone na ten temat w 2011 roku wykazały, że ani skutecznością ani kompetencjami psychoterapeutycznymi psychoterapeuci-psycholodzy nie różnią się od niepsychologów. Co więcej, istotną statystycznie różnicą było to, że po sesji z nie-psychologiem pacjenci czuli się silniejsi niż po sesji z psychologiem. Ten wynik jest spójny z innymi badaniami (amerykańskimi) prowadzonymi od wielu lat. Dlatego nie powinno być faworyzowania psychologów ani absolwentów innych studiów w dostępie do kształcenia w zawodzie psychoterapeuty.

𝙋𝙨𝙮𝙘𝙝𝙤𝙩𝙚𝙧𝙖𝙥𝙚𝙪𝙩𝙖 𝙣𝙞𝙚 𝙢𝙤ż𝙚 𝙥𝙧𝙤𝙬𝙖𝙙𝙯𝙞ć 𝙙𝙞𝙖𝙜𝙣𝙤𝙯𝙮 𝙥𝙨𝙮𝙘𝙝𝙤𝙡𝙤𝙜𝙞𝙘𝙯𝙣𝙚𝙟 – 𝙋𝙧𝙖𝙬𝙙𝙖
Chyba że ukończy studia psychologiczne, nauczy się wykonywać testy i ewentualnie uzyska specjalistyczne uprawnienia do np. badania psychometrycznego kandydatów na operatorów suwnic.

𝘿𝙞𝙖𝙜𝙣𝙤𝙯𝙖 𝙥𝙨𝙮𝙘𝙝𝙤𝙡𝙤𝙜𝙞𝙘𝙯𝙣𝙖 𝙥𝙤𝙬𝙞𝙣𝙣𝙖 𝙗𝙮ć 𝙥𝙤𝙙𝙨𝙩𝙖𝙬ą 𝙥𝙨𝙮𝙘𝙝𝙤𝙩𝙚𝙧𝙖𝙥𝙞𝙞 - 𝙁𝙖ł𝙨𝙯
Są to dwa różne rodzaje diagnozy wykonywane przez specjalistów o odmiennych, niepokrywających się kompetencjach. Zwięźle: diagnoza psychologiczna jest nieprzydatna w psychoterapii i na odwrót. Wyjątkiem jest diagnoza neuropsychologiczna, gdzie neuropsycholog konsultuje pacjenta
skierowanego przez psychoterapeutę, np. z powodu podejrzenia choroby neurologicznej.

𝙍𝙚𝙖𝙨𝙪𝙢𝙪𝙟ą𝙘: psychoterapeuta to odrębny zawód, polegający na szeroko pojętym leczeniu zaburzeń i problemów psychicznych metodami psychoterapeutycznymi, wymagający około 7 letniego specjalistycznego szkolenia, które zaczyna się po zakończeniu studiów magisterskich, a psycholog to absolwent pięcioletnich studiów magisterskich, zaczynających się po maturze, przygotowany do prowadzenia diagnostyki, badań naukowych, doradztwa i prostych form pomocy ludziom zwanych pomocą psychologiczną.

✴️ Fragmenty artykułu "Dramat jeża na szczotce, czyli jak nie pomylić psychoterapeuty z psychologiem" Mileny Karlińskiej-Nehrebeckiej

Za Mariusz Mituś Psychoterapia

Edit Autorką grafiki jest pani dr Anna Kieszkowska-Grudny z Minds Of Hope - Instytut BezStresu a zaczerpnięto ją z wpisu na stronie: https://mindsofhope.eu/psycholog-psychoterapeuta-czy-psychiatra-kto-moze-mi-pomoc/

25/06/2022

Czym jest psychoterapia ? Ta interpretacja jest spójna z tym co myślę.

"W wyniku psychoterapii pacjent nie staje się lepszym człowiekiem, nie staje się doskonalszy ani szlachetniejszy w swoich potrzebach i pragnieniach, nie otrzymuje nowej osobowości, nie nabywa umiejętności zabezpieczających go przed kłopotami
życiowymi. W wyniku psychoterapii pacjent staje się bardziej świadomym tego, jaki jest i tego, co przeżywa. Staje się bardziej świadomy własnych pragnień i własnych zobowiązań, własnych możliwości i ograniczeń. Staje się bardziej świadomy tego,
jaki jest świat, w którym żyje, jacy są ludzie, ci najbliżsi i ci, z którymi musi współdziałać w realizacji swoich celów."

Czesław Czabała, Czynniki leczące w psychoterapii
fot Nathan Fertig

14/06/2022

Polecamy Wam bardzo ciekawy wywiad z prof. Bogdanem de Barbaro - “Ile chłopca w mężczyźnie” o zmieniających się wzorcach kulturowych dotyczących mężczyzn, o wyzwaniach, o trudach łączenia często sprzecznych dążeń i pragnień.

➡️ https://wdrodze.pl/prof-bogdan-de-barbaro-o-mezczyznach/

27/03/2020

23/03/2020

Wywiad prof B.de Barbaro
O obecnej sytuacji.

Myślę, że każdy z nas będzie miał za jakiś czas możliwość dowiedzenia się czegoś nowego o sobie. Jedni odkryją w sobie pokłady dobroci, inni - trwogi egzystencjalnej, jeszcze inni zorientują się, jak bardzo byliśmy napełnieni pychą, że "człowiek wszystko potrafi". Rozmowa z prof. Bogdanem de Barbaro, psychiatrą i terapeutą.





Co pana niepokoi najbardziej w tej sytuacji?

Niepokojące są dwie skrajne postawy: z jednej strony chojraka, który lekceważy zalecenia lekarzy i epidemiologów, a z drugiej strony – postawa osoby dewastowanej przez własną panikę. Pierwsza z nich jest niebezpieczna indywidualnie i społecznie, druga – indywidualnie. Niebezpieczna jest reaktywność bez refleksyjności, czyli działanie oparte wyłącznie na lęku przed groźnym i nieznanym.

Na czym ono polega?

Chociażby na tym, że taka osoba spędza cały dzień przed telewizorem, radiem czy w internecie, szukając wszystkich informacji na temat rozprzestrzeniania się pandemii i najnowszych statystyk. Chojrak z kolei nie będzie brał pod uwagę przestróg, narażając siebie i innych. Sądzę, że w tej chwili przeważa pierwsza postawa. Można powiedzieć, że atakują nas dwa niebezpieczeństwa: to biologiczne i to psychiczne.

Czego boimy się najbardziej?

Myślę, że źródłem głębokiego lęku jest fakt, że nie wiemy, jak się skutecznie i szybko przeciwstawić zagrożeniu, nie wiemy, jak długo zagrożenie będzie trwało, jakie będą ofiary. Lęk budzi – mimo uspokajających wypowiedzi polityków – chaos i poczucie, że najgorsze jest przed nami, a jego postać niewiadoma.

Ludzie się boją, ale w tym wypadku ten strach chyba sprawia, że zachowują się odpowiedzialnie?

Obserwując to, co dzieje się w Polsce, czyli chociażby puste ulice, można dojść do wniosku, że Polacy, w porównaniu z Anglikami czy wcześniej – Włochami – radzą sobie jako tako. Myślę, że to rodzaj sytuacji, którą odzwierciedla fraza Wisławy Szymborskiej – tyle o sobie wiemy, ile nas sprawdzono.

Sprawdza nas wirus?



Tak. Sprawdza, jak zachowujemy się wobec sytuacji zupełnie obcej, nieznanej, z którą pierwszy raz mamy do czynienia. To, co z nas wydobywa ta sytuacja, może być nie tylko ważne, ale i frapujące poznawczo dla socjologów, polityków czy psychoterapeutów. Nie dowiemy się zbyt szybko, co to takiego, ale to na pewno coś ważnego.

Odkryjemy raczej, że dbamy głównie o własną skórę, czy przeciwnie, że potrafimy być heroiczni? A może jedno nie wyklucza drugiego? Co panu podpowiada intuicja?

Myślę, że każdy z nas będzie miał za jakiś czas możliwość dowiedzenia się czegoś nowego o sobie.

Jedni odkryją w sobie pokłady dobroci i altruizmu, inni – trwogi egzystencjalnej, jeszcze inni zorientują się, jak bardzo byliśmy napełnieni pychą, że „człowiek wszystko potrafi”.

W gabinecie obserwuje pan, jak ta sytuacja z jednej strony dużego niebezpieczeństwa, z drugiej – izolacji wpływa na pacjentów?

Dla wielu pacjentów jest to sytuacja nowa i dramatyczna. Obserwuję cały wachlarz reakcji, od zaprzeczania powagi zagrożenia, po zwracanie się do czynników nadprzyrodzonych i przekonanie, że nadchodzi apokalipsa.

Jak ludzie znoszą izolację?

Taka kwarantanna we własnym mieszkaniu może wywoływać różne rzeczy u różnych osób. Dla jednych jest to paraliżująca katastrofa, ale dla innych będzie to okazja do przeczytania zaległych lektur.

Wyzwaniem będzie zadanie stałego bycia z bliskimi. W niektórych rodzinach jest to okazja, by jednoczyć się w obliczu zagrożenia, a w innych rodzinach będzie rosło międzyludzkie napięcie.

Tej ostatniej sytuacji można się spodziewać tam, gdzie stosunek do zagrożenia jest skrajnie różny: chojraka będzie irytowała osoba pozostająca w głębokim lęku, a lęk osoby lękowej będzie się nasilał wobec kogoś, kto niebezpieczeństwo lekceważy.

Brak bezpośredniego kontaktu, dotyku, seksu, ograniczenie aktywności – jak to przetrwać?

Trudno tu o uogólnienie, ale wierzę w uniwersalną radę Marka Aureliusza: "Jeśli widzisz, że złe rzeczy dzieją się dookoła, to znajdź dla siebie jakąś dobrą cząstkę działania". Warto znaleźć kawałek własnej sprawczości, robić coś dobrego dla siebie lub innych. Działać tak, by mieć poczucie, że nie jest się biernym, bezsilnym, bezwolnym.

Sądzi pan, że stąd duża skala inicjatyw społecznych, ogłoszeń ludzi, którzy chcą jakoś pomóc czy ulżyć innym? To jakieś intuicyjne działanie terapeutyczne?



Bardzo podobają mi się te akcje. Dając, bierzemy, bo czynienie dobra może być częścią naszego rozwoju. W środowisku psychoterapeutów jest wiele działań na rzecz tych, którzy są „na pierwszej linii frontu”: staramy się ich wspierać, chociażby – oczywiście nieodpłatnymi – konsultacjami poprzez Skype’a. Narastające napięcie budzi naturalną solidarność i gotowość niesienia pomocy.

Co jeszcze można zrobić?

Warto zadbać o swoją sieć społeczną, nawet tę ułomną, internetową. Otoczyć się czymś, co sprawia przyjemność, interesuje, wciąga. Dla jednych to będzie czytanie poezji, dla innych seriale w telewizji, jeszcze inni zajmą się robieniem porządków na strychu. Chodzi o to, by nie dać się owładnąć lękowi. Jeśli jestem sam w czterech ścianach mojego pokoju, to mogę je wytapetować albo grozą, albo zadbać o swój umysł i – nie lekceważąc zagrożenia, dbając o bezpieczeństwo swoje i innych – postarać się o to, by to, co mądre i dobre, miało do mnie dostęp. A jeśli izolacja przebiega w grupie rodzinnej – warto zadbać o klimat między bliskimi.





Warto też monitorować, ile czasu dziennie spędzamy na śledzeniu ataków koronawirusa, a ile na innych sprawach, które pozwolą na głębszą refleksję i pomogą trwać bez paraliżującego strachu.

Czego absolutnie nie robić?

Nie wolno lekceważyć zagrożenia, by nie narażać siebie i innych na niebezpieczeństwo. A z drugiej strony nie pozwólmy, by lęk zabrał nam zdrowy rozsądek. Bo tego rozsądku i w planowaniu codziennych czynności, i w szukaniu rozwiązań dalekosiężnych jak nigdy potrzebujemy.

18/03/2020

Witając się z Wami, chciałabym pokazać i równocześnie zaprosić serdecznie do mojego gabinetu. Prowadzę psychoterapię indywidualną oraz par i małżeństw.