29/06/2025
👶 Czy można rozpoznać wczesne sygnały rozwoju w spektrum autyzmu już u noworodka?
W swoim najnowszym wpisie Monika Jerzyk z Gadatek Centrum Rozwoju Porozumiewania dzieli się poruszającą relacją z Sympozjum Polskiego Towarzystwa Psychoanalitycznego. Przedstawia nowatorski model wczesnej interwencji, w którym łączą się obserwacja ruchu, wsparcie osteopatyczne, psychoterapia i leczenie dolegliwości somatycznych – wszystko po to, by od pierwszych dni życia wspierać rozwój i relację dziecka z rodzicem.
📌 Warto przeczytać – temat niezwykle ważny.
Spróbuję pozbierać i uporządkować notatki, myśli i emocje wokół wczorajszego Sympozjum “Praca interdyscyplinarna z niemowlęciem z ryzykiem autyzmu oraz jego rodzicami” zorganizowanego przez Polskie Towarzystwo Psychoanalityczne, w którym brałam udział.
➡ istnieją badania prowadzone przez różne zespoły badaczy potwierdzające jednoznacznie korelację pomiędzy nieprawidłowymi ruchami globalnymi płodu (kinetyczny rezonans magnetyczny) oraz niemowlęcia (już w pierwszych dniach po porodzie), a wynikami M-CHAT w 18 miesiącu życia,
➡ pozwala to na wczesne wykrywanie ryzyka rozwoju autystycznego,
➡ ruchy globalne: ruchy wijące (życie płodowe i pierwsze tygodnie życia) oraz ruchy drobnookrężne (od 12 tygodnia życia),
➡ nagrania wideo pokazują widoczną różnice jakościową tych ruchów u dzieci diagnozowanych w późniejszym czasie, jako rozwijające się w spektrum autyzmu,
➡ trójczęściowy model opieki dotyczy równoczesnej pracy psychoterapeuty psychoanalitycznego, osteopaty oraz pracy sensoryczno-motorycznej (podejście Andre Bullinger), specjaliści pracujący z ciałem w ramach tego modelu są jednocześnie zorientowani psychoanalitycznie,
➡ podejmowane działania zawsze uzupełniane są konsultacją z gastrologiem,
➡️ wczesna interwencja w tym modelu oznacza pracę z dzieckiem natychmiast po narodzinach, jeśli ruchy globalne jakościowo są nieprawidłowe,
➡ we Francji nie istnieją jeszcze badania przesiewowe, analiza ruchów globalnych prowadzona jest szczególnie u niemowląt z grup ryzyka (rodzeństwo dzieci z diagnozą zaburzeń ze spektrum autyzmu, uznanie podłoża genetycznego),
➡ ból fizyczny powiązany z refluksem przełykowo-żołądkowym leczony jest omeprazolem,
➡ ból fizyczny (związany z refluksem) doświadczany przez niemowlęta traktowany jest jako główna “przyczyna” wycofania z interakcji i dezorganizacji struktury psychicznej,
➡ prezentowane przypadki kliniczne zobrazowały natychmiastowe pogorszenie jakości interakcji w momencie przerwania leczenia omeprazolem,
➡ dziecko z genetyczną predyspozycją “słabo oddziaływuje” na matkę co może zatrzymywać matkę w interakcji, taki ciąg przyczynowo skutkowy widzi zespół badawczy Dr. Laznik,
➡ wsparcie osteopaty polega na rozluźnianiu napięcia co zwrotnie indukuje zaangażowanie w interakcję z matką,
➡ uporanie się z bólem (gastrolog, osteopata) tworzy przestrzeń na doświadczenie dobrej interakcji,
➡ zaleca się sesję osteopatyczną bezpośrednio przez sesją psychoterapeutyczną matki/ojca/rodziców z niemowlęciem, rozluźnienie struktur i związany z tym komfort/ulga ułatwia nawiązanie relacji,
➡ nadmiar empatii emocjonalnej niemowląt z predyspozycją genetyczną, sprawia, że dziecko nie stosuje filtra, który chroni go przed nadmiarem,
➡ niemowlęta z grup ryzyka reagują na prozodię głosu matki (motherese) w sposób analogiczny do niemowląt z grup kontrolnych stąd skupienie na utrzymanie/wykształcenie w matce tej umiejętności,
➡ zespół dr Laznik zaobserwowała znaczenie pracy wokół proprioocepcji, ustanowienie granic ciała zmniejsza podatność na “przekroczenia” ze strony świata zewnętrznego,
➡ okno neuroplastyczności na zmiany epigenetyczne zamyka się w kilku pierwszych miesiącach życia.
Ilość i treść materiału klinicznego, z którym miałam możliwość się zapoznać poruszyła mnie niezwykle.
Jutro postaram się zrobić podsumowanie na Kołyska - wsparcie wczesnego rodzicielstwa z większym naciskiem na paradygmat psychoanalityczny.
