14/11/2024
Pięknie opisane przyczyny chorób autoimmunologicznych i alergii ✨
AUTOIMMUNOLOGIA I ALERGIE
KIEDY ZWRACAM SIĘ PRZECIWKO SOBIE
WTEDY CIAŁO MÓWI NIE
____________________________
Dzisiejszy post, można uznać za kontynuację wczorajszego.
Co się dzieje w ciele człowieka kiedy nie wolno mu i nie wyraża swoich granic?
Zacznijmy od początku.
(…) Odwrócenie ról między dzieckiem a rodzicem, jeśli nie ma charakteru tymczasowego, niemal zawsze jest nie tylko oznaką patologii u rodzica, lecz także jej przyczyną u dziecka.
~John Bowlby Przywiązanie
Zamiana ról z rodzicem wypacza relacje dziecka z całym światem, a ponieważ predysponuje do stresu, stanowi potężne źródło późniejszych chorób psychicznych i fizycznych.
Wśród innych cech wspólnych dostrzeżonych w badaniach psychologicznych osób cierpiących na schorzenia reumatoidalne wymienia się perfekcjonizm, lęk przed własnymi odruchami gniewu, wypieranie wrogości oraz silne poczucie nie przystosowania.
Jak już zostało stwierdzone, podobne cechy są kojarzone z osobowością nowotworowa czy też z osobowościami sprzyjającymi rozwojowi stwardnienia rozsianego, stwardnienia zanikowego i innych chorób przewlekłych.
Innymi słowy, mamy do czynienia z sytuacją, gdy rozzłoszczone dziecko wpada w tarapaty i doświadcza odtrącenia przez opiekunów.
⛔️Aby zachować silną więź z rodzicem i zaopiekować się jego emocjami w reakcji na to, dziecko musi wewnętrznie skierować gniew i odrzucenie przeciwko sobie.
Powstaje tu poczucie winy na skutek odczutego gniewu.
To z kolei prowadzi do silnego poczucia nieprzystosowania i słabo wykształconej świadomości samego siebie, które stwierdzili naukowcy u osób cierpiących na choroby Reumatoidalne. Nierzadko gniew wzbudzony przez bliską osobę która go wywołała zostaje przeniesiony na siebie skutkiem tego jest nieuzasadniony samokrytycyzm.
🆘W przebiegu choroby autoimmunologicznej mechanizmy obronne organizmu zwracają się przeciwko niemu samemu. W życiu społecznym — gdyby spojrzeć na organizm przez pryzmat polityki — takie postępowanie zostałyby potępione jako zdrada. W ramach pojedynczego organizmu bunt fizyczny wynika z zagubienia systemów odpornościowych i znakomicie odzwierciedla nieświadomą dezorientację psychologiczną między tym co stanowi „ja” a co „nie-ja”. Ze względu na rozpad owej granicy komórki odpornościowe atakują ciało, jak gdyby było one obcą substancją; na tej samej zasadzie na jakiej psychika jest zaatakowana przez skierowane do wewnątrz wyrzuty sumienia i gniew.
🌿Odnieśmy się teraz do dekodowania biologicznego.
Po co natura stworzyła gniew?
Pamietajmy, że ciagle jesteśmy ssakami.
…Zapędzone w kozi róg zwierzę odwraca się do prześladowcy, ponieważ jest zaatakowane i czuje, że przekroczone zostaną jego granice, odwraca się by pokazać mu swój gniew. Gniew ten może uratować mu życie — bo wystraszy napastnika albo umożliwi skutecznie stawienia oporu. Gniew może obudzić się zwierzęciu także wtedy, gdy na jego terytorium wtargnie obcy osobniki tego samego gatunku, pochodzący z poza rodziny czy stada. Gdyby oba stworzenia od razu wdały się w fizyczny pojedynek o sporny obszar, prawdopodobnie któryś z nich — lub oba— odniosłoby rany.
W sukurs przychodzi natura, która skłania zwierzęta do okazywania gniewu: odsłaniają zęby, wykonują groźne ruchy i wydają złowrogie dźwięki. Dzięki temu pokazowi siły osobnik, który okaże się bardziej przekonujący, często wygrywa bez walki, co pozwala adwersarzom uniknąć wzajemnej krzywdy.
Gniew został wyrażony. Zagrożenie zażegnane.
Aby gniew znalazł właściwe zastosowanie, organizm powinien odróżniać sytuacje groźne od niegroźnych. Najważniejsze rozróżnienie, jakiego musi dokonać, dotyczy odrębności między „ja” a „nie- ja”. Skoro nie wiem, gdzie zaczynają się i kończą moje własne granice, nie mogę wiedzieć także tego, że coś potencjalnie groźnego je narusza.
Niezbędne umiejętności odróżnienia między własnym a obcym, tym, co niegroźne, a co potencjalnie szkodliwe, wymaga trafnej oceny „ja” i „nie- ja”. Gniew jest wyrazem zarówno dostrzeżenia czegoś obcego i niebezpiecznego, jak i związanej w tym reakcji.
Upośledzenie psychologicznej zdolności do odróżnienia „ja” od „nie ja” musi rzutować na fizjologię.
⛔️Wypieranie gniewu prowadzi do zaburzeń odporności. Niezdolność do skutecznego przetwarzanie i wyrażania emocji oraz tendencja do przedkładania cudzych potrzeb nad własne są typowymi wzorcami zachowania osób zapadających na choroby przewlekłe.
Te metody radzenia sobie z przeciwnościami są odzwierciedleniem zatarcie granic, pomieszaniem „ja” i „nie- ja” na poziomie psychologicznym. To samo pomieszanie następuje na poziomie komórek, tkanek i organów ciała. Układ odpornościowy staje się zbyt zdezorientowany by odróżnić własny organizm od intruza bądź niewydolny w sposób uniemożliwiający obronę przed niebezpieczeństwem.
🆘Komórki odpornościowe, które atakują własny organizm, są w normalnej sytuacji natychmiast zabijane lub dezaktywowane. Jeśli nie zostaną zniszczone lub unieszkodliwiony, zwrócą się przeciwko tkankom organizmu, którego mają bronić. W takich przypadkach może dojść do reakcji alergicznych bądź chorób autoimmunologicznych.
®️Wyobraźmy sobie teraz lwa, który nie ryczy ponieważ boi się odrzucenia.
Czy nadal można nazwać go drapieżnikiem?
Na tekst pokierowała mnie rzeczywistość.
Czego wg psychobiologii brakuje alergikowi?
-POCZUCIA BEZPIECZEŃSTWA które płynie z gniewu i złości jako agresji z natury. Bo tylko tam w zdrowy sposób przeżywamy ją stawiając granice.
Trudno je stawiać jeśli wypieramy swoją złość. Jedyne pole informacji o naruszeniu naszej przestrzeni.
Pamiętajcie ❤️🔥
Dzieci mogą nieść Wasze pole emocji, zagrożeń i braków.
___________
🍀🌿🍀 Zapraszam do kontaktu:
🎯 stacjonarnie Białka tatrzańska
☎️ online lub telefonicznie nr 795 822 824
🎯 WHatsUp
💌 katarzynakuruc@gmail.com - formularz oraz ankietę wysyłam tylko tutaj
Tekst
🪶 Katarzyna Kuruc Kowal w Miłości do Życia
w oparciu o Maté Gabor „Kiedy ciało mówi nie”
