Gabinet Psychoterapii Vivens Adriana Kurasz

22/08/2025

JAKBY NIE BYŁO JUTRA
(Stanisław Sojka)

Kochaj mnie tak jakby nie było jutra
życie jak ptak ulatuje
zmysłowe usta i ja
gejzer biały gorący
kto kocha się tak nie żałuje
każdy dotyk ty wiesz
dotyk twojej ręki
nieopisany dreszcz powoduje

chwila bez ciebie to wiek
wiek z tobą to mgnienie
dzikie nienasycenie wywołuje

kochaj mnie tak jakby nie było jutra
kto kocha się tak nie żałuje

niech cały świat
w naszym szalonym tańcu
do brzegu nocy do dnia
zawiruje

/Link do piosenki w komentarzu/

*****

Grafika: Adriana Laube

22/08/2025

„To niezła filozofia. MOŻESZ PRZEŻYĆ CAŁE SWOJE ŻYCIE I TAK NAPRAWĘ NIKOGO NIE POZNAĆ.

Moja żona popierdywała, kiedy się zdenerwowała. Miała mnóstwo cudownych słabości. Pierdziała przez sen. Wybacz, że ci o tym mówię. Pewnej nocy obudziła tym psa. Sama też się przebudziła i pyta: „To ty?” Powiedziałem, że ja. Już od dwóch lat nie żyje, a ja pamiętam takie rzeczy. Cudowne, małe, codzienne drobiazgi. Za tym najbardziej tęsknię. Za jej małymi słabostkami, o których wiedziałem tylko ja.

Moja żona była wyjątkowa. Ona też znała moje grzeszki. Ludzie to nazywają „niedoskonałości”. Ale właśnie one są ważne. Sami wybieramy, kogo wpuścimy do naszego małego, dziwnego świata. Nie jesteś doskonały. I pozwól, że ci coś powiem. Dziewczyna, którą spotkałeś, też nie jest doskonała. Ważne jest tylko, czy do siebie pasujecie. Tylko o to chodzi. Na tym polega bliskość. Jedyny sposób, żeby się tego dowiedzieć, to spróbować. Nie dowiesz się tego ode mnie. A nawet, gdybym wiedział, nie powiedziałbym takiemu szczylowi.”

/cytat z filmu „Buntownika z wyboru”/

*****

Grafika: Wydawnictwo Ilustris

21/08/2025

19/08/2025

Jerzy Hajduga

18/08/2025

Odwiedził mnie spokój.
Rozsiał ciszę po kątach,
nie zadając pytań.
„Burza minie” – szepnął,
i zniknął bez śladu.

Odwiedziła mnie cierpliwość.
Usiadła w kącie, nie ponaglając.
„Nie wszystko od razu” – powiedziała,
i zamilkła na długo.

Odwiedziła mnie nadzieja.
Zapukała nieśmiało,
zostawiła ślad na parapecie.
„Zawsze wracam” – napisała
i odpłynęła w dal.

Odwiedziła mnie pokora.
Nie spojrzała w lustro,
nie czekała na pochwały.
„Jestem, kiedy mnie nie widać” – rzekła,
i wyszła bez hałasu.

Odwiedziła mnie życzliwość.
Zasunęła firankę przed wiatrem,
poprawiła książki na półce.
„Bądź delikatna” – dorzuciła
i wyszła, nie trzaskając drzwiami.

Odwiedziła mnie pewność siebie.
Nie kłaniała się nisko,
ale też nie wspinała na palce.
„Jesteś” – oznajmiła krótko,
i nie czekała na odpowiedź.

Odwiedziła mnie miłość.
Nie prosiła, nie żądała.
„Jestem” – szepnęła,
i została.

/Wioletta Kinal/

17/08/2025

„Wszyscy jesteśmy zmęczeni (...).
Być może powinniśmy częściej świętować, jak daleko zaszliśmy.
I odpoczywać więcej.
I rozkoszować się prostymi przyjemnościami.
I szukać miłości wszędzie.

Niedaleko miejsca, w którym mieszkam, płynie rzeka.
Meandruje powoli, spokojnie.
Nie zadaje sobie pytania, dlaczego nie jestem oceanem, szalejącą rzeką lub czymś innym.
Po prostu poddaje się temu, czym jest.

Może po prostu musimy bardziej
poddać się temu, kim jesteśmy.”

/Jeff Brown/

16/08/2025

😉

16/08/2025

To już?…Tak szybko??!!!
Biegłam zbyt prędko…
Z wartkim nurtem codzienności
Nie dostrzegałam tylu osób, miejsc i zdarzeń
Dni, nocy, wiosen i jesieni…
Nie weszłam na Olimp ani Kilimandżaro
Spóźniłam się na pociąg do Miłości, Marzeń, Ciszy i do…Honolulu
Zdyszana staję na peronie z wielkim bagażem
Zbędnych rzeczy i myśli
Szarych codzienności, bezsennych nocy
Z drżącym sercem…
Porzucę te ciężkie walizki
Zabiorę tylko szkatułkę z biżuterią
I lekką jak piórko-odlecę…!
Dogonię jeszcze i odnajdę siebie”

/Małgorzata Drabek - Czas/

15/08/2025

„Nagle poraziła mnie pewną myśl: po raz pierwszy w życiu objawiła mi się prawda po tylekroć wplatana w pieśni przez poetów i ogłaszana najwyższą mądrością przez filozofów, a mianowicie, że MIŁOŚĆ JEST NAJWYŻSZYM I NAJSZLACHETNIEJSZYM CELEM, DO JAKIEGO MOŻE DĄŻYĆ CZŁOWIEK.

Pojąłem wówczas sens największej tajemnicy, której rąbka uchylają przed nami dzieła największych poetów, myślicieli i duchownych: droga do zbawienia człowieka wiedzie poprzez miłość i sama jest miłością.

Zrozumiałem, że nawet ktoś, komu wszystko na tym świecie odebrano, wciąż może zaznać prawdziwego szczęścia, choćby nawet przez krótką chwilę, za sprawą kontemplacji tego, co najbardziej ukochał.

W sytuacji całkowitej samotności, gdy nie sposób wyrazić samego siebie poprzez pozytywne działanie, gdy jedynym i największym osiągnięciem jest godne i szlachetne znoszenie własnego cierpienia, nawet w takiej sytuacji można doświadczyć spełnienia, kontemplując z uczuciem noszony w sercu obraz najdroższej nam osoby.”

/Viktor E. Frankl - Człowiek w poszukiwaniu sensu/

*****

Grafika: Adriana Laube

15/08/2025

JEST TAKA CISZA …

Jest taka cisza która krzyczy
Nie przechodź obok obojętnie
Wiesz, ona na nic już nie liczy
Jak kwiat w wazonie cicho więdnie

Jest taka miłość co zastygła
Jak zatopiony świat w bursztynie
Pokaż jej że ma jeszcze skrzydła
I niech przy tobie je rozwinie

Jest taka wiara której niebo
Dawno upadło w czarną przestrzeń
Nawet nie pytaj jej, dlaczego?
Poproś, by zaufała jeszcze

Są takie oczy w których smutek
Miesza się z lękiem i niemocą
Patrz, one łzami są zasnute
Od łez tych chciałyby odpocząć

Różnie się przecież w życiu dzieje
Czasami idzie jakby wspak
Dlatego proszę, daj nadzieję
Tym którym poszło coś nie tak

Nie musisz świętym być czy magiem
Nie musisz dni poświęcać wielu
Zwyczajnie, czasem zwróć uwagę
Powiedz, daj rękę przyjacielu

Pójdziemy chwilę po wybojach
Wiesz, czasu szkoda jest na łzy
Ta droga moja jest i twoja
Jutro ty rękę podasz mi

/Izabela Barańska/

14/08/2025

„LUDZIE MYLĄ GŁÓD Z MIŁOŚCIĄ.
Myślą, że to, co czują, to pragnienie drugiego człowieka.
W rzeczywistości to często tylko brak – samotność, która domaga się zapełnienia.

Teoria deficytów jest bezlitosna:
Jeżeli masz w środku dziurę, to cokolwiek w nią włożysz – przecieknie.
Możesz włożyć tam partnera, przyjaciół, uznanie, pieniądze, lajki w internecie… ale jeśli sam nie zamkniesz tej dziury, wszystko to ucieknie.

Dlatego pogoń za kimkolwiek jest zawsze skazana na porażkę, jeśli biegniemy z pustymi rękami do siebie samego.
Nie da się zbudować zdrowej więzi na głodzie. Bo głód nie kocha – głód pożera.

Prawdziwa przyjaźń zaczyna się wtedy, gdy przestajesz handlować sobą w zamian za uwagę.
Gdy nie zgadzasz się już na „kogokolwiek” i „byle jak”, tylko po to, by przez chwilę było cieplej.
Kiedy potrafisz usiąść sam ze sobą i czuć się bezpiecznie, wtedy dopiero masz przestrzeń, by kogoś naprawdę wpuścić.
I wtedy ta relacja nie jest protezą, tylko wyborem.

Jeśli sam sobie nie dasz tego, czego najbardziej potrzebujesz – nikt inny nie będzie w stanie ci tego dać.
A jeśli spróbuje – w końcu się wypali i odejdzie.”

/Łukasz Milewski/