01/05/2025
lękowe
Z powodu zaburzeń lękowych w Polsce cierpi około 10% społeczeństwa. Ta liczba oczywiście pozostaje niedoszacowana ze względu na to, że najprawdopodobniej nie wszystkie osoby z zaburzeniami lękowymi są zdiagnozowane przez specjalistę, z drugiej zaś strony część osób może nie spełniać pełnych kryteriów zaburzenia, a jednak cierpieć z powodu nadmiarowego lęku. Czym jest zatem lęk i na czym polega problem z lękiem?
Najpierw subtelne rozróżnienie między strachem a lękiem. Strach jest naszym naturalnym systemem alarmowym. To emocja, która informuje nas, że znaleźliśmy się w niebezpieczeństwie i musimy podjąć działania, by siebie chronić. Strach wzbudza nas w impuls do natychmiastowego działania – często bez namysłu, umożliwiając nam jednak tym samym ochronę przed zagrożeniem. Przykładowo, gdy idąc przez przejście dla pieszych, zobaczymy pędzący na nas samochód, wzbudzony w jednej chwili strach umożliwi nam natychmiastową ucieczkę, by uratować swoje życie. Nieprzyjemna, ale bardzo potrzebna emocja.
Lęk natomiast dotyczy zagrożenia, które może się wydarzyć w przyszłości. Ostrzega nas w związku z ważnymi i potencjalnie niebezpiecznymi sytuacjami, które mogą nas dopiero w życiu spotkać. Motywuje nas do tego, by zapobiec bądź przynajmniej ograniczyć tego rodzaju negatywne zdarzenia. Tutaj przykładem może być lęk przed rozmową rekrutacyjną, który skłania nas do tego, by przygotować się do tej rozmowy i nie dać się zaskoczyć jakimś niespodziewanym pytaniem. Ponownie, niezbyt przyjemna emocja pełni w naszym życiu bardzo ważną rolę.
Kiedy w takim razie pojawia się problem z lękiem albo strachem? Po pierwsze, kiedy osoba doświadcza intensywnego lęku lub strachu w odpowiedzi na bodziec, który obiektywnie u innych ludzi nie wywołuje tak silnej reakcji. Po drugie, gdy lęk lub strach w istotnym stopniu zakłóca życie człowieka w różnych ważnych dla niego obszarach (praca, szkoła, relacje, rozrywka, itd.). Ktoś powiedział „lęk jest problemem, gdy sam zaczyna powodować problemy”.