29/05/2025
Różni, a jednak tacy podobni… w tym, co czujemy 💬
Dziś na warsztatach rozmawialiśmy o różnicach między ludźmi – tych widocznych i tych ukrytych. Przyklejaliśmy na planszy postaci – każda była inna: ktoś miał okulary, ktoś był na wózku, ktoś miał kręcone włosy, inny – zupełnie brak włosów. Ale obok nich pojawiły się obrazki rzeczy, które kochamy wszyscy: lody, muzyka, zwierzaki, książki…
Ale to, co najbardziej poruszyło dzieci, to emocje ukryte w postaciach! W jednej z nich dzieci natychmiast zobaczyły smutek – i wtedy zaczęła się prawdziwa rozmowa:
📌 „Ten chłopiec chyba jest smutny, może coś mu się nie udało…”
📌 „A może nikt nie chciał się z nim bawić?”
To był piękny moment – dzieci rozpoznały emocje u innych, a potem zaczęły dzielić się swoimi.
Tak naturalnie i szczerze.
Na koniec każde dziecko dostało ilustrację z uśmiechniętą grupą różnorodnych osób – nie po to, by ją natychmiast pokolorować, ale po to, by móc zabrać ją ze sobą z myślą: Ludzie są jak kredki – każda ma inny kolor, kształt, niektóre są krótsze, inne dłuższe… Ale dopiero razem możemy stworzyć piękny rysunek.
Może dziś i Ty zapytasz swoje dziecko:
„Co czujesz, kiedy ktoś jest inny niż Ty?”
„Czy zauważasz, że czasem czujemy i lubimy to samo?”
