Lekarz Krzysztof Majdyło

Lekarz Krzysztof Majdyło Właściciel i lekarz Centrum Św. Łukasza w Gdańsku Doktor Krzysztof Majdyło ukończył Gdańską Akademię Medyczną.

Pracował jako lekarz oraz członek kadry zarządzającej w kilku placówkach medycznych. Na bazie tych doświadczeń stworzył własny, autorski program o nazwie Centrum Medyczne Św. Łukasza w Gdańsku. To wyjątkowa placówka medyczna o charakterze międzynarodowym, której celem jest szukanie rozwiązań według spersonalizowanego podejścia do pacjentów. To miejsce, które charakteryzuje się holistycznym spojrze

niem na każdego z nich. W Centrum Medycznym Św. Łukasza w Gdańsku są leczone choroby przewlekłe, takie jak: choroby autoimmunologiczne, przewlekłe infekcje, choroby zapalne, infekcje odkleszczowe, zespoły przewlekłego zmęczenia. Placówka zajmuje się także terapiami wspomagającymi w chorobach onkologicznych. Doktor Krzysztof Majdyło w swojej codziennej praktyce wraz z zespołem medycznym, zajmuje się medycyną mitochondrialną, medycyną ortomolekuralną, diagnostyką oraz leczeniem ludzkiego mikrobiomu jelitowego. Swoje stanowisko wobec medycyny określa mianem medycyny integracyjnej, czyli takiej, która łączy obecne standardy medyczne ze współczesnymi odkryciami naukowymi, tak by jak najbardziej pomóc swoim pacjentom. Istotne jest dla niego indywidualne podejście, dlatego w swojej praktyce bardzo często wykorzystuje badanie polimorfizmu genów, aby móc stosować zróżnicowane terapie, dobrane indywidualnie dla każdego przypadku. Doktorowi Majdyło najbardziej zależy na tym, aby dzięki profilaktyce zapobiegać chorobie, czyli wyprzedzać pewne zjawiska dotyczące naszego zdrowia. Wierzy w to, że współczesna medycyna stoi przed wielką zmianą paradygmatów z „zarządzania chorobą” w „zarządzanie zdrowiem”. Według niego rewolucja ta będzie opierała się na spersonalizowanym podejściu, które będzie przywiązywało uwagę do polimorfizmu genów, będzie zwrócone na medycynę mitochondrialną oraz mikrobom jelitowy. Zależy mu na tym, aby móc przedłużać życie swoich pacjentów w optymalnym zdrowiu.

31/07/2025

W kontekście leczenia dzieci z zaburzeniami neurorozwojowymi — takimi jak spektrum autyzmu, PANS czy PANDAS — coraz częściej pojawia się pojęcie dysregulacji immunologii. Co to właściwie oznacza?

Nie jest to klasyczny niedobór odporności. Mówimy raczej o braku równowagi:
W pewnych obszarach układ odpornościowy jest zbyt słaby – nie radzi sobie z infekcjami.
W innych – nadaktywny – reaguje alergicznie lub atakuje własne tkanki, wywołując stany autoimmunologiczne.

To właśnie ten brak równowagi, a nie jednolity deficyt, określamy jako dysregulację immunologiczną.

Terapia jest wymagająca, ponieważ wymaga precyzyjnego dostosowania leczenia. Czasem trzeba układ odpornościowy osłabić, kiedy indziej – pobudzić.
Przykłady:
💊 Leki sterydowe – stosowane w celu zahamowania autoimmunologii – wymagają osłony antybiotykowej, by uniknąć wtórnych infekcji.
💊 Immunoglobuliny dożylne (IVIG) – to wyjątkowo skuteczna forma immunomodulacji. Z jednej strony wzmacniają odporność tam, gdzie jest osłabiona, z drugiej – usuwają autoprzeciwciała, czyli przeciwciała atakujące własne tkanki. Co ważne, nie powodują klasycznej immunosupresji.

Dlatego właśnie immunoglobuliny są idealną terapią dla dzieci z dysregulacją immunologiczną – harmonizują odpowiedź immunologiczną, zamiast ją tłumić lub wzmacniać w sposób nieselektywny.
___
In the treatment of children with neurodevelopmental disorders — such as autism spectrum conditions, PANS, or PANDAS — the term immune dysregulation is increasingly common. But what does it actually mean?

This is not a typical immune deficiency. Rather, it’s a loss of immune balance:
In some areas, the immune system is underactive and unable to fight off infections.
In others, it is overactive, triggering allergic responses or attacking the body’s own tissues — leading to autoimmune processes.

This imbalance — weak where it should be strong, and too strong where it should be restrained — is what we call immune dysregulation.

Treatment is complex, as it often requires seemingly contradictory approaches — sometimes suppressing, other times stimulating the immune response.
For example:
💊 Steroids may be used to suppress autoimmunity, but they also lower infection resistance, so antibiotics are often needed in parallel.
💊 Intravenous immunoglobulins (IVIG) are a powerful tool for immunomodulation. They support immune function where needed, but also remove harmful autoantibodies — reducing autoimmunity without causing general immunosuppression.

This is why IVIG therapy is considered an ideal solution in cases of immune dysregulation — it restores immune balance instead of pushing the immune system in one extreme direction.

29/07/2025

Kilka dni temu miałem przyjemność odwiedzić Instytut Mikroekologii. To była dobra okazja do wymiany doświadczeń, nauki oraz zapoznania się z zakresem diagnostyki, którą Instytut oferuje. Lubię porządkować nowe informacje w krótkie zestawy – tym razem wybrałem trzy rzeczy, które szczególnie zapadły mi w pamięć:

1. Borelioza a alergia krzyżowa na skorupiaki
Pacjenci chorujący na boreliozę mogą reagować alergicznie na skorupiaki. W praktyce oznacza to, że spożycie krewetek czy homara — nawet okazjonalne — może zakończyć się ostrą reakcją żołądkowo-jelitową. To ważna wskazówka dietetyczna.

2. SIBO jako przyczyna podwyższonego poziomu kwasu foliowego
U niektórych dzieci z zaburzeniami neurorozwojowymi obserwuję nieprawidłowo wysoki poziom kwasu foliowego. Dotychczas trudno było znaleźć dla tego zjawiska jasne wyjaśnienie. Teraz wiem, że jednym z powodów może być SIBO — przerost bakteryjny w jelicie cienkim. W takich przypadkach poziomy kwasu foliowego i witaminy K mogą być sztucznie zawyżone.

3. Rifaksymina jako alternatywa dla wankomycyny
Dowiedziałem się również, że rifaksymina, stosowana najczęściej w leczeniu SIBO, może być skuteczna także w terapii infekcji Clostridium — jako alternatywa dla wankomycyny. To praktyczna informacja, która może wpłynąć na wybór terapii w niektórych przypadkach.

Będę nadal dzielił się z Wami tym, czego się uczę — bo sam też codziennie uczę się czegoś nowego.
___
A few days ago, I had the opportunity to visit the Institute of Microecology. It was a valuable time for exchanging experiences, learning, and exploring the diagnostic tools the Institute offers. I like to summarize key insights into three points — and here are the three things that stood out to me:

1. Cross-reactivity between Lyme disease and shellfish allergies
Patients with Lyme disease may experience cross-reactive allergic responses to shellfish. In practice, this means that a spontaneous dinner featuring shrimp or lobster could result in severe gastrointestinal symptoms. It’s a relevant dietary consideration.

2. Elevated folic acid in neurodevelopmental patients may indicate SIBO
In some of my neurodevelopmental pediatric patients, I’ve noticed unexpectedly high folic acid levels. I previously struggled to find a clear explanation. It turns out that SIBO — small intestinal bacterial overgrowth — can lead to artificially elevated levels of both folic acid and vitamin K. This is an important diagnostic clue.

3. Rifaximin as an alternative to vancomycin in Clostridial infections
I also learned that rifaximin, commonly used to treat SIBO, may serve as an alternative to vancomycin in managing Clostridium infections. That’s a highly useful piece of information for practical treatment planning.

I’ll continue sharing insights I gather along the way — because I, too, keep learning every day.

24/07/2025

Encefalopatia to uszkodzenie mózgu wywołane przez różne czynniki — infekcje, toksyny, zaburzenia metaboliczne czy immunologiczne. Gdy występuje we wczesnym dzieciństwie, może zaburzyć rozwój układu nerwowego, a w konsekwencji wpłynąć na funkcjonowanie dziecka.

U dzieci z autyzmem lub podejrzeniem spektrum autyzmu najczęściej obserwuję trzy typy encefalopatii. Prawdopodobnie istnieje ich więcej, ale te trzy pojawiają się szczególnie często:
🔹 Encefalopatia mącznicowa
Choć nazwa może wprowadzać w błąd, nie chodzi o klasyczną mącznicę. Ten typ encefalopatii jest związany z obecnością bakterii z rodzaju Clostridium (m.in. C. difficile), które mogą wytwarzać neurotoksyczne metabolity wpływające negatywnie na rozwój i funkcjonowanie mózgu. To częsty obraz w ASD. Terapie mogą obejmować m.in. wankomycynę czy transfer mikrobioty jelitowej (FMT).
🔹 Encefalopatia wątrobowa
Związana z podwyższonym poziomem amoniaku, który przenika do mózgu i wpływa na jego działanie. Diagnoza obejmuje ocenę funkcji wątroby i trawienia. W leczeniu stosuje się wsparcie enzymatyczne, hepatoprotekcyjne oraz preparaty wiążące amoniak, jak laktuloza.
🔹 Encefalopatia Hashimoto
To rzadsza postać, ale także obecna w części przypadków. Współwystępuje z autoimmunologicznym zapaleniem tarczycy. W tym wariancie dochodzi najprawdopodobniej do autoimmunologicznego zapalenia naczyń mózgowych (waskulitis). W leczeniu mogą być wskazane immunoglobuliny.

Wczesna identyfikacja typu encefalopatii może otworzyć drogę do celowanego leczenia — w zależności od przyczyny: mikrobiologicznej, metabolicznej czy immunologicznej.
___
___
Encephalopathy refers to brain dysfunction or damage caused by various factors — including infections, toxins, metabolic imbalances, or autoimmune processes. When it occurs in early childhood, it can disrupt brain development and later functioning.

Among children with autism or those being evaluated for ASD, I frequently observe three types of encephalopathy. There are likely more, but these are the most common:

🔹 Clostridial-related encephalopathy
It is associated with Clostridium bacteria (such as C. difficile) which may produce neurotoxic metabolites affecting brain tissue. This is a frequent finding in autism. Treatment options may include vancomycin or f***l microbiota transplantation (FMT).
🔹 Hepatic encephalopathy
Caused by elevated ammonia levels that cross the blood-brain barrier and impair brain function. Evaluation should include liver and digestive function. Treatment may involve enzyme and liver support, as well as ammonia-binding agents such as lactulose.
🔹 Hashimoto’s encephalopathy
Less common but observed in some children. It co-occurs with autoimmune thyroiditis (Hashimoto’s disease). The mechanism may involve autoimmune vasculitis affecting the brain. Immunoglobulin therapy may be beneficial in such cases.

Early identification of the encephalopathy subtype allows for targeted interventions — whether microbial, metabolic, or immunological in nature.

22/07/2025

Czy wiesz, że Colitis ulcerosa – ciężka, przewlekła choroba zapalna jelita grubego – może być w niektórych przypadkach wywołana przez infekcję bakteryjną, taką jak jersinioza?

Bakterie z rodzaju Yersinia są zdolne do wywołania szeregu objawów ze strony przewodu pokarmowego, które mogą przypominać lub nawet naśladować obraz kliniczny chorób zapalnych jelit. Co więcej, przewlekła jersinioza może stanowić czynnik inicjujący lub podtrzymujący stan zapalny w obrębie jelita grubego.

Jeśli chorujesz na nieswoiste zapalenia jelit (IBD), rozważ wykonanie badań serologicznych w kierunku jersiniozy: przeciwciała IgG, IgM, a szczególnie IgA, które może wskazywać na aktywne zakażenie śluzówkowe.

W procesie diagnostycznym warto również rozważyć inne infekcje, które mogą odgrywać rolę w patogenezie przewlekłych chorób zapalnych jelit, takie jak:
🧪Giardia lamblia (pierwotniak jelitowy),
🧪Chlamydia pneumoniae (bakteria atypowa).

W diagnostyce i leczeniu nieswoistych zapaleń jelit coraz częściej uwzględnia się czynnik infekcyjny jako możliwy element wyzwalający stan zapalny. Włączenie badań w kierunku przewlekłych zakażeń może pomóc lepiej zrozumieć przyczynę objawów i dostosować leczenie.
___
Ulcerative colitis is a serious inflammatory bowel disease that can significantly affect a person’s quality of life. It’s important to know that in some cases, it may be triggered by a bacterial infection — yersiniosis.

Yersinia species are capable of mimicking various gastrointestinal diseases and may be an underlying factor in chronic gut inflammation.

If you are dealing with inflammatory bowel disease, consider getting tested for yersiniosis.
Particularly relevant are antibody tests for:
🧪 IgA (most indicative of mucosal infections),
🧪 as well as IgG and IgM.

In differential diagnosis, it’s also worth checking for other infections such as:
🧪 Giardia lamblia (a parasitic protozoan),
🧪 and Chlamydia pneumoniae (an atypical intracellular bacterium).

For some patients, chronic infections may play a key role in the onset or persistence of IBD symptoms. Identifying and addressing these causes can open the door to more targeted and effective treatment.

18/07/2025

W niedawnym artykule “Different treatments in patients with neuroborreliosis and coinfections” prof. Schardt przedstawił argumenty za stosowaniem wielolekowych terapii w leczeniu neuroboreliozy. Jeden z kluczowych fragmentów tego tekstu dotyczy biologii samej bakterii (Borrelia burgdorferi) i wyjaśnia, dlaczego jej leczenie bywa wyjątkowo trudne. Poniżej kilka najważniejszych punktów z komentarzem:

🔹 Powolna replikacja
Borrelia dzieli się co 18–24 godziny (dla porównania: E. coli – co 20 minut). Antybiotyki działają głównie w czasie podziału komórki, więc przy boreliozie konieczne są dłuższe terapie.

🔹 Formy wewnątrzkomórkowe i przetrwalnikowe
Bakteria potrafi ukryć się wewnątrz komórek i tworzyć tzw. cyst (ciałek owalnych). Wymaga to doboru leków zdolnych do penetracji komórkowej i działania na formy przetrwalnikowe.

🔹 Biofilmy
Borrelia buduje biofilmy – struktury chroniące ją przed antybiotykami i układem odpornościowym. Leczenie musi więc obejmować również substancje rozbijające te struktury.

🔹 Fragmenty DNA i toksyny
Borrelia wytwarza cząsteczki z fragmentami DNA, które silnie aktywują układ immunologiczny. Dodatkowo produkuje lipofilne toksyny, przypominające te wytwarzane przez pleśnie – mogą one tłumić odporność i odpowiadać za objawy ogólnoustrojowe.

🔹 Ruchliwość i zmienność
To bakteria mobilna i adaptacyjna – migruje między tkankami (zwłaszcza nerwową i łączną), przechodzi przez barierę krew–mózg, a nawet zmienia swoje białka powierzchniowe, “oszukując” układ odpornościowy. Może to tłumaczyć długotrwałą obecność przeciwciał IgM.

Borrelia to przeciwnik wymagający złożonego i długofalowego leczenia: wielolekowego, celowanego w różne formy bakterii i wspierającego funkcjonowanie organizmu. Właśnie taką strategię opisuje prof. Schardt – i to podejście zasługuje na uwagę kliniczną.
___
In his recent article “Different treatments in patients with neuroborreliosis and coinfections,” Prof. Schardt provides strong arguments for the use of multi-drug therapies in treating neuroborreliosis. One particularly important aspect he discusses is the unique biology of Borrelia burgdorferi - the bacterium responsible for Lyme disease - which explains why treatment is often so challenging. Here are the key points:

🔹 Slow replication
Borrelia replicates every 18–24 hours (compared to E. coli’s 20 minutes). Since antibiotics work best during cell division, longer therapy durations are necessary for Lyme disease.

🔹 Intracellular and cystic forms
Borrelia can hide inside human cells and form cysts, or persister forms. This requires antibiotics that can pe*****te cells and target dormant forms.

🔹 Biofilms
The bacteria create biofilms - protective structures that shield them from both the immune system and antibiotics. Treatment must include agents that break down these biofilms.

🔹 DNA fragments and toxins
Borrelia releases liposome - like vesicles with DNA fragments that overstimulate the immune system. It also produces lipophilic toxins that can suppress immunity and contribute to systemic symptoms, much like mold toxins do.

🔹 Mobility and antigenic variation
Borrelia is highly motile and migrates across tissues, including crossing the blood-brain barrier. It can survive in connective and nervous tissues and periodically changes its surface proteins, evading immune recognition. This may explain the persistent presence of IgM antibodies even in late-stage infections.

Borrelia is a complex and elusive pathogen. Its biology demands a comprehensive, multi-drug, and long-term therapeutic approach, targeting various forms and defense mechanisms. This is the strategy Prof. Schardt proposes and it deserves serious clinical consideration.

15/07/2025

Buduję nowy zespół lekarski w obszarze neuroimmunologii – i szukam osób, które chcą rozwijać się w medycynie przyszłości.

Pozwól, że posłużę się cytatem jednego z najbardziej inspirujących lekarzy – sir Williama Oslera, ojca współczesnej medycyny klinicznej. Ponad 100 lat temu powiedział:
„Lekarz, który praktykuje bez książek, jest jak żeglarz bez map.
Lekarz, który nie widzi pacjentów, jest jak ten, który nigdy nie wypłynął z portu.”

Dzisiaj mamy dostęp nie tylko do książek, ale też do potężnych baz danych, sieci kontaktów z naukowcami na całym świecie, aktualnych badań i możliwości ich syntezy dzięki AI. Te „mapy” są na wyciągnięcie ręki. A „morza”, które chcę Ci zaproponować, to codzienna praktyka kliniczna z pacjentami wymagającymi interdyscyplinarnego podejścia.

Neuroimmunologia to dziedzina dla lekarzy, którzy myślą nieszablonowo i chcą leczyć pacjentów, których objawy nie mieszczą się w jednej specjalizacji. Wymaga łączenia wiedzy z immunologii, neurologii, gastroenterologii, endokrynologii, psychiatrii czy chorób zakaźnych.

Jeśli masz ochotę rozwijać się w tym kierunku – zapraszam Cię. Oferuję Ci morze możliwości i dostęp do najlepszych „map”. Szukam lekarzy z pasją, którzy chcą uczyć się, współpracować i realnie zmieniać losy pacjentów.

Napisz do mnie – możemy razem wypłynąć.
___
I’m building a new medical team in the field of neuroimmunology, and I’m looking for physicians eager to grow and shape the future of medicine.

Let me share a quote from Sir William Osler, one of the most influential physicians and the father of modern clinical education. Over 100 years ago, he said:
“The physician who practices medicine without books sails an uncharted sea.
The one who never sees patients never leaves port.”

Today, our “books” are extensive scientific databases, direct access to researchers, real-time studies, and the powerful ability to synthesize data using AI. And the “sea”? That’s the daily clinical work with patients whose conditions require multidisciplinary thinking.

Neuroimmunology is for physicians who think beyond standard boxes – for those ready to treat patients whose symptoms cross traditional medical boundaries. It brings together knowledge from immunology, neurology, gastroenterology, psychiatry, endocrinology, and infectious diseases.

If this excites you – I invite you aboard. I offer you wide horizons and strong navigation tools. Let’s set sail together and redefine what modern medicine can be.

10/07/2025

Chciałbym podzielić się z Wami rozmową, którą odbyłem z dr n. med. Mirosławą Gałęcką – lekarzem internistą, wieloletnią ekspertką w dziedzinie terapii probiotycznej, mikrobiologicznej oraz spersonalizowanej dietoterapii. Dr Gałęcka od 2006 roku prowadzi Instytut Mikroekologii w Poznaniu, gdzie z powodzeniem wdraża holistyczne podejście do zdrowia, opierając się na założeniu, że zdrowie zaczyna się w jelitach.

Nasza rozmowa dotyczyła wyzwań, jakie napotykają lekarze i rodzice dzieci z zaburzeniami neurorozwojowymi, w szczególności w kontekście mikrobioty jelitowej. Dr Gałęcka podkreślała, jak ogromne znaczenie ma zróżnicowanie bakteryjne i równowaga mikrobiomu – porównując go do lasu, w którym każde drzewo i krzew pełni swoją funkcję. Wskazywała, że nie chodzi wyłącznie o eliminację „złych” bakterii czy grzybów, ale o całościowe wsparcie ekosystemu jelit poprzez dietę, probiotyki i odpowiednie odżywianie śluzówki.

W rozmowie pojawiły się konkretne wskazówki dotyczące postępowania w przypadku wykrycia nadmiaru Clostridium, obecności pleśni, czy też znacznego zubożenia mikrobiomu. Dr Gałęcka zwracała uwagę na rolę diety eliminacyjnej, suplementacji oraz konieczność indywidualnego podejścia do każdego pacjenta. Podkreślała, że nie istnieje jedno uniwersalne rozwiązanie, a skuteczność terapii wymaga cierpliwości i obserwacji efektów.

Szczególnie inspirujące były jej spostrzeżenia dotyczące wpływu mikrobioty na wchłanianie leków i ogólne funkcjonowanie organizmu – od odporności po rozwój neurologiczny. Rozmowa z dr Gałęcką była dla mnie niezwykle cenna i otworzyła nowe perspektywy w myśleniu o zdrowiu dzieci i dorosłych. Mam nadzieję, że okaże się pomocna dla lekarzy, terapeutów i rodziców, którzy szukają skutecznych i rzetelnych rozwiązań w codziennej praktyce.
___
I would like to share with you a conversation I had with Dr. Mirosława Gałęcka, MD, an internist and long-standing expert in probiotic therapy, microbiological therapy, and personalized dietetics. Since 2006, Dr. Gałęcka has been running Instytut Mikroekologii in Poznań, where she successfully implements a holistic approach to health, based on the principle that health begins in the gut.

Our conversation focused on the challenges faced by doctors and parents of children with neurodevelopmental disorders, particularly in the context of gut microbiota. Dr. Gałęcka emphasized the enormous importance of bacterial diversity and microbiome balance—comparing it to a forest, where every tree and shrub has its role. She pointed out that it is not just about eliminating "bad" bacteria or fungi, but about supporting the entire gut ecosystem through diet, probiotics, and proper nourishment of the intestinal mucosa.

The discussion included specific guidelines for managing excess Clostridium, the presence of molds, or significant depletion of the microbiome. Dr. Gałęcka highlighted the role of elimination diets, supplementation, and the necessity of an individualized approach to each patient. She stressed that there is no universal solution, and effective therapy requires patience and careful observation of the effects.

Particularly inspiring were her insights into the impact of the microbiome on drug absorption and the overall functioning of the body—from immunity to neurological development. My conversation with Dr. Gałęcka was extremely valuable and opened new perspectives on the health of both children and adults. I hope it will be helpful for doctors, therapists, and parents who are looking for effective and reliable solutions in everyday practice.

03/07/2025

Jesteś lekarzem, który planuje rozwój zawodowy lub chce poszerzyć swoje kompetencje? Chcę opowiedzieć Ci o neuroimmunologii – dziedzinie, która zmienia podejście do pacjenta i całej współczesnej medycyny.

Rozmawiałem kiedyś z dr. Arthurem Krigsmanem, amerykańskim gastroenterologiem zajmującym się dziećmi ze spektrum autyzmu. Powiedział coś, co zapadło mi w pamięć. Wspólnie stworzyliśmy metaforę: neuroimmunologia to ogromny gmach z wieloma wejściami.

Dlaczego? Bo ta dziedzina łączy neurologię i immunologię, a w centrum umieszcza mikrobiom. Przebiega w poprzek tradycyjnych specjalizacji – od chorób zakaźnych, przez gastroenterologię, po psychiatrię. Wszystko, co nowoczesne i przełomowe we współczesnej internie, mieści się właśnie pod jej dachem.

Dr Krigsman opowiadał, że na jednej z konferencji spotkał specjalistów z różnych dziedzin – neurologów, immunologów, zakaźników – i nagle wszyscy mówili jednym językiem. Każdy wszedł innymi drzwiami, ale wszyscy spotkali się w środku – w neuroimmunologii.

Nie ma znaczenia, z jaką specjalizacją zaczynasz. Nieważne, czy jesteś już doświadczonym lekarzem, czy dopiero zaczynasz drogę. Ważne, że chcesz się rozwijać i poznawać medycynę przyszłości. Neuroimmunologia to przestrzeń, w której kompetencje różnych specjalności spotykają się i wzajemnie wzmacniają.

Zapraszam Cię do mojego zespołu – wejdź do gmachu neuroimmunologii i zacznij tworzyć z nami nowoczesną, interdyscyplinarną medycynę.
___
Are you a physician planning your career or looking to expand your expertise? Let me introduce you to neuroimmunology – a field that’s transforming how we understand patients and modern medicine itself.

I once had a conversation with Dr. Arthur Krigsman, a well-known American gastroenterologist working with children on the autism spectrum. He shared an insight that stuck with me. Together, we created a metaphor: neuroimmunology is a vast building with many doors.

Why? Because it connects neurology and immunology, placing the gut and microbiome at its core. It cuts across traditional specialties – from infectious diseases to gastroenterology and psychiatry. Everything that’s modern and transformative in today’s internal medicine fits under the umbrella of neuroimmunology.

Dr. Krigsman told me about a medical conference where specialists from different fields – neurologists, immunologists, infectious disease experts – suddenly found themselves speaking the same language. Each entered through a different door, but they all met in the same hall: neuroimmunology.

It doesn’t matter where you’re starting from. Whether you’re an experienced clinician or just beginning your journey, what matters is your willingness to grow and embrace the future of medicine. Neuroimmunology is where specialties converge and empower one another.

Join my team. Step into the building of neuroimmunology – and be part of shaping tomorrow’s interdisciplinary medicine.

01/07/2025

„Moje dziecko ma napady agresji lub autoagresji” – to zdanie często słyszę od rodziców dzieci ze spektrum autyzmu. Jako lekarze musimy potraktować rodziców jako partnerów w rozumieniu tego zjawiska, bo źródła takich zachowań bywają bardzo złożone.

Agresja może być skutkiem wysokiego poziomu dopaminy – np. w przebiegu procesów autoimmunologicznych. Czasem dopamina wzrasta też przy przeroście bakterii z rodzaju Clostridium. Co więcej, znane neuroinfekcje jak Bartonella i szczególnie Babesia również mogą wywoływać agresję i autoagresję. To wszystko wymaga odpowiedniej diagnostyki.

Ale jest coś jeszcze ważniejszego – dzieci niewerbalne nie powiedzą, że coś je boli. Nie powiedzą: „mam kolkę”, „czuję zgagę”, „boli mnie brzuch”. One pokażą to zachowaniem. Uderzą się, kogoś innego, zrobią coś gwałtownego. To forma komunikacji bólu.

Dlatego proszę – zanim pomyślicie o lekach psychoaktywnych, spróbujcie prostych rzeczy:

✅ Czy dziecko się wycisza po ibuprofenie?
✅ Czy reaguje pozytywnie na leki rozkurczowe (np. pediatryczna wersja pyralginy)?
✅ Czy poprawa następuje po lekach na żołądek (np. omeprazol)?

Jeśli odpowiedź brzmi „tak” – być może źródłem problemu nie są zaburzenia zachowania, ale niewyrażony ból. I wówczas leczenie powinno iść nie w stronę psychotropów, ale w stronę ulżenia w cierpieniu.
___
“I see aggression or self-injury in my child” – this is something I often hear from parents of children on the autism spectrum. As physicians, we must treat parents as partners in deciphering this behavior, as the causes are often complex.

Aggression can result from high dopamine levels, sometimes caused by autoimmune processes. In other cases, dopamine may rise due to an overgrowth of Clostridium bacteria. Moreover, known neuroinfections like Bartonella and especially Babesia can also trigger aggression or self-harm. This makes proper diagnostics essential.

Equally important is the fact that nonverbal children cannot tell us what hurts. They won’t say: “I have cramps,” or “I feel acid reflux.” Instead, they may strike themselves or others — a behavioral form of expressing pain.

So before considering psychiatric medications, try simple tests:

✅ Does your child calm down after ibuprofen?
✅ Do antispasmodic drugs (e.g., pediatric metamizole) help?
✅ Does stomach medicine (e.g., omeprazole) make a difference?

If yes – the issue might not be behavioral at all, but physical pain that the child cannot express. In such cases, the solution is not psychotropics, but real pain relief.

26/06/2025

Neuroimmunologia to dynamicznie rozwijająca się dziedzina medycyny, która odpowiada na realne potrzeby współczesnego pacjenta. Łączy wiedzę z zakresu neurologii, immunologii, mikrobiomu, endokrynologii, neuroprzekaźników i chorób infekcyjnych – tworząc spójną całość i nowy sposób myślenia o zdrowiu człowieka.

Z jednej strony odpowiada na rosnące wyzwania, takie jak zaburzenia ze spektrum autyzmu, przewlekłe zmęczenie u osób w średnim wieku czy choroby neurodegeneracyjne w wieku starszym. Z drugiej – daje lekarzowi możliwość spojrzenia na pacjenta całościowo i poszukiwania przyczyn, a nie tylko objawów.

To dziedzina przekrojowa – idealna zarówno dla tych, którzy chcą rozwijać się w nowoczesnej, praktycznej medycynie, jak i dla lekarzy stojących przed wyborem specjalizacji. Jeśli interesuje Cię medycyna oparta na faktach, translacja aktualnych badań naukowych na praktykę kliniczną i praca z pacjentami, którzy potrzebują kompleksowej diagnostyki i terapii – zapraszamy do naszego zespołu 👥🧠💪

W Gdańsku mamy ręce pełne pracy i wielu pacjentów, którzy szukają właśnie takiej pomocy. To doskonałe miejsce do nauki i zdobycia doświadczenia – zarówno dla młodych lekarzy, jak i tych bardziej doświadczonych, którzy chcą wyjść poza granice klasycznej specjalizacji.

Dołącz do nas – razem tworzymy medycynę jutra.
___
Neuroimmunology is a rapidly growing field of medicine that directly responds to the needs of today’s patients. It combines knowledge from neurology, immunology, the human microbiome, endocrinology, neurotransmitters, and infectious diseases – creating a comprehensive and integrative approach to health.

It addresses some of the most pressing issues of our time: developmental disorders such as autism spectrum conditions, chronic fatigue in middle-aged individuals, and neurodegenerative diseases in older adults. At the same time, it empowers physicians to look beyond symptoms and search for root causes.

Neuroimmunology crosses traditional boundaries – making it an ideal field for anyone eager to practice modern, holistic medicine. Whether you're a physician looking to expand your expertise, or a young doctor still deciding on a specialty, this could be your path.

If you’re interested in evidence-based medicine, in translating cutting-edge research into clinical practice, and in working with patients who need a more comprehensive approach – we invite you to join our team in Gdańsk 👥🧠💪

We’re facing a growing number of patients and a wide range of complex cases. It’s a great opportunity to learn, grow, and gain hands-on experience in a field that’s transforming the future of medicine.

Join us – let’s build the medicine of tomorrow, together.

25/06/2025

Coraz więcej badań naukowych wskazuje na związek toksyn pleśni (mykotoksyn) z chorobami przewlekłymi – zwłaszcza neurologicznymi, immunologicznymi czy autoimmunologicznymi. Wśród nich wymienia się m.in. stwardnienie rozsiane, SLA czy zaburzenia neurozwojowe u dzieci.

Mykotoksyny są cząsteczkami lipohydrofilnymi – z łatwością przenikają przez błony komórkowe i docierają do różnych narządów. Uszkadzają mitochondria, układ nerwowy, odpornościowy i jelita. Przykład? Lek immunosupresyjny mykofenolan mofetylu to właśnie mykotoksyna – pokazuje to, jak silnie mogą działać te związki.

Niektórzy pacjenci mają genetyczną trudność w usuwaniu toksyn pleśni (np. przez określone warianty układu HLA). Wówczas organizm może próbować wydalić je przez żółć – ale z powodu krążenia wrotnego często dochodzi do reabsorpcji toksyn w jelitach. Powstaje błędne koło, sprzyjające stanom zapalnym i dalszym uszkodzeniom.

Charakterystyczne objawy to m.in. nadwrażliwość na leki i chemikalia, wewnętrzne drżenia czy uczucie „prądu” w ciele ⚡. Diagnostyka? Najbardziej czułe okazują się badania kwasów organicznych z moczu – lepsze niż klasyczne testy przeciwciał.

Jeśli chodzi o leczenie – mamy zarówno substancje naturalne (chlorella, zeolit, pektyny, saccharomyces boulardii), jak i farmaceutyki. Skuteczność cholestyraminy jako „bindera” dla mykotoksyn jest dobrze udokumentowana. Leczenie jest procesem długoterminowym – może trwać miesiące lub lata. Wymaga indywidualnego podejścia, cierpliwości i kontroli objawów.

🧩 Warto, by temat mykotoksyn był brany pod uwagę nie tylko przez pacjentów, ale i przez lekarzy zajmujących się przewlekłymi chorobami neurologicznymi czy immunologicznymi.
___
In recent years, scientific studies have increasingly pointed to the involvement of mold toxins (mycotoxins) in many chronic conditions – especially neurological, immunological, and autoimmune disorders. These include multiple sclerosis, ALS, and neurodevelopmental issues in children.

Mycotoxins are lipohydrophilic molecules – they pass easily through cell membranes and spread throughout the body. They can damage mitochondria, the nervous and immune systems, and the gut. A striking example: the immunosuppressive drug mycophenolate mofetil is, in fact, a mycotoxin – showing the profound biological effects these substances can have.

Some individuals have a genetic predisposition (e.g., specific HLA variants) that limits their ability to eliminate mycotoxins. While the liver tries to excrete them via bile, reabsorption in the intestines often occurs due to enterohepatic circulation – leading to a harmful loop of accumulation and inflammation.

Typical symptoms may include chemical sensitivity, internal tremors, or a “current-like” sensation ⚡. For diagnosis, organic acid testing from urine proves more sensitive than traditional antibody tests.

Treatment? We have both natural binders (e.g., chlorella, zeolite, saccharomyces boulardii) and pharmaceuticals. The effectiveness of cholestyramine as a mycotoxin binder is well-documented. The detox process is long-term – lasting months or even years – and must be personalized and closely monitored.

🧩 This topic deserves more attention – not only from patients but also from physicians working with chronic neurological or immune conditions.

Adres

Narwicka 11a
Gdansk
80-557

Strona Internetowa

https://www.youtube.com/channel/UCT0Xmf2mvmt7-LkAamZebyg, https://www.linkedin.com/in/krzys

Ostrzeżenia

Bądź na bieżąco i daj nam wysłać e-mail, gdy Lekarz Krzysztof Majdyło umieści wiadomości i promocje. Twój adres e-mail nie zostanie wykorzystany do żadnego innego celu i możesz zrezygnować z subskrypcji w dowolnym momencie.

Skontaktuj Się Z Praktyka

Wyślij wiadomość do Lekarz Krzysztof Majdyło:

Skróty

Udostępnij

Kategoria