Anna Wawszczak

Anna Wawszczak Jestem psycholożką i psychoterapeutką z wieloletnim doświadczeniem, po licznych szkoleniach. Jestem psycholożką, psychoterapeutką i psychotraumatolożką.

Prowadzę psychoterapię dorosłych i młodzieży w gabinecie w Gdańsku oraz online. Zapraszam na konsultacje psychologiczne oraz psychoterapię osoby, które mierzą się z trudnościami psychicznymi, psychosomatycznymi, doświadczają kryzysu, spadków nastroju, stanów lękowych, chcą przyjrzeć się swoim mechanizmom funkcjonowania, pragną polepszyć swoje relacje z innymi, zmienić swoje funkcjonowanie, potrzeb

ują wsparcie w trudach rodzicielstwa. Pasjonuje mnie odkrywanie wewnętrznego świata ludzi, ich zasobów, determinacji i motywacji do zmiany. Psychoterapię rozumiem jako drogę ku lepszemu życiu. A ponieważ drogi są różne, tak jak ludzie i ich historie, to podchodzę do każdego klienta w sposób indywidualny i staram się mu towarzyszyć w jego drodze. Posiadam doświadczenie w pracy z dziećmi i młodzieżą, dorosłymi w różnych instytucjach. Wspierając swoich klientów łączę różne nurty psychoterapii. Korzystam z założeń terapii systemowej i psychodynamicznej oraz z z metod psychoterapii BSFT (brief solution focused therapy), poznawczo-behawioralnej. Ukończyłam:
- szkolenie z Psychotraumatologii Praktycznej przy Fundacji Pomorskie Centrum Psychotraumatologii we współpracy z Instytutem Psychoterapii Zintegrowanej w Monachium
-4-letnie szkolenie w zakresie psychoterapii, Studium Profesjonalnej Psychoterapii przy Centrum Terapii Krótkoterminowej Skoncentrowanej na Rozwiązaniu
-szkolenie: „ABC Terapii Krótkoterminowej Skoncentrowanej na Rozwiązaniu” w Centrum Terapii Krótkoterminowej Skoncentrowanej na Rozwiązaniu
-dwa lata szkolenia w zakresie psychoterapii, atestowane przez Sekcję Terapii Rodzin i Sekcję Naukową Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, przygotowujące do uzyskania certyfikatu psychoterapeuty; MABOR sp, zo.o. Centrum Doradztwa i Szkoleń
-Polski Instytut Ericksonowski w Łodzi; szkolenia na temat: terapii depresji; diagnozy i podstaw terapii dzieci i młodzieży; terapii lęku; zasady terapii krótkoterminowej; komunikacji werbalnej i niewerbalnej; terapia rodzin-cykl szkoleniowy
-Uniwersytet Łódzki, studia magisterskie, dzienne; kierunek: psychologia zdrowia i kliniczna
Brałam udział w licznych konferencjach dotyczących psychoterapii i psychologii klinicznej. Doświadczenie kliniczne zdobywałam w CSK UM w Łodzi, CLDiM w Zaborze, WSP w Gdańsku, NZOZ Young Fosa w Gdańsku, PZP Esculap w Gdyni. Pracowałam również m.in. w Poradniach Psychologiczno-Pedagogicznych w Koluszkach i Gdyni, w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej w Łodzi, w Przedszkolu w Gdańsku, w Fundacji Fosa oraz jako szkoleniowiec. Swoją prace poddaje superwizji. Prowadzę konsultacje psychologiczne oraz psychoterapię młodzieży/dorosłych w gabinecie w Gdańsku oraz online przez Skype. Cennik:
konsultacja psychologiczna indywidualna 50 min 170zł
sesja psychoterapii indywidualnej 50min 170zł
konsultacja rodzinna, jeden terapeuta 75min 270zł

08/07/2025

"Bowlby stworzył swą niezwykłą teorię przywiązania, która opisuje negatywne następstwa odrzucenia przez rodziców i pozytywne skutki rodzicielskiej czułości. Nazwałem tę teorię "niezwykłą", ponieważ wynikające z niej przewidywania znalazły potwierdzenie w wynikach wielu badań empirycznych i mają ogromne znaczenie społeczne.
Według Bowlby'ego niemowlę traktuje opiekuna jako bezpieczną bazę,z której może badać otaczający świat - ma poczucie, że kiedy oddala się od rodzica, w każdej chwili może do niego wrócić, aby uzupełnić zapas emocjonalnego paliwa (opiekunem dziecka jest na ogół - choć nie zawsze - jego biologiczna matka lub ojciec). Chwaląc dziecko, pocieszając je i zapewniając mu poczucie bezpieczeństwa, czuły rodzic pomaga mu w radzeniu sobie z lękiem oraz w budowaniu pewności siebie i ufności w bezpieczeństwo relacji.
Oto moja parafraza teorii Bowlby'ego: to, co opiekun daje dziecku w pierwszych, decydujących latach życia, jest niczym garniec złota. Stwierdzenie to wyraża myśl - opartą na Freudowskiej idei wglądu - że napełniając swoje dziecko pozytywnymi emocjami, rodzic obdarza je czymś dużo cenniejszym niż jakiekolwiek dobro materialne. Ów wewnętrzny garniec złota jest czymś, co dziecko może nieść w sobie przez życie - nawet jeśli stanie się uchodźcą bez grosza przy duszy albo będzie się borykać z innymi poważnymi problemami. Ów wewnętrzny garniec złota daje jednostce siłę niezbędną do walki z trudnościami, umiejętność podnoszenia się po niepowodzeniach oraz zdolność okazywania miłości i cieszenia się bliskością z innymi, w innych związkach."

"Teoria zła. O empatii i genezie okrucieństwa"
Simon Baron-Cohen, Wydawnictwo Smak słowa, Sopot 2014
fot Judith Fahner

05/07/2025

Kinga Kruczek: Czego pan się boi w tym nadchodzącym świecie?

prof. Andrzej Leder: Najbardziej boję się o dzieci, bo o siebie to nie. Jestem już w takim wieku, że niewiele mnie przestrasza. I nie boję się tylko o swoje dziecko, tylko o ludzi z tego pokolenia i młodszych. Bo świat, w którym będziecie żyć, będzie trudniejszy niż nasz. Gdy historia zrywa się z łańcucha, trzeba mieć dużo siły. A nie jesteście do tego świata dobrze przygotowani.

KK: Dlaczego?

AL: Na przykład jest taka cecha, po angielsku nazywa się resilience, a którą w języku polskim rozumiem jako „nieustępliwość”. Czyli niezależnie od tego, jak bardzo trudne rzeczy się dzieją, idzie się swoją drogą. I nie jest to bardzo popularna postawa w dzisiejszym świecie. Z tej perspektywy bardzo podoba mi się Ostatnie Pokolenie – już abstrahując od tego, że zgadzam się z ich postulatami – oni są nieustępliwi. I uważam, że jest to godne szacunku.

KK: Jak zacząć budować w sobie taką nieustępliwą postawę?

AL: Przede wszystkim zrewidować swoje oczekiwania i diagnozy wobec świata. Myślę, że jedną ze słabości, nazwijmy to europejskiej klasy średniej, jest to, że sądzi ona, iż możliwa jest retrotopia, czyli, że będzie tak, jak było na początku lat 2000. Fukuyama nam obiecał koniec historii i że po wsze pokolenia będziemy żyli w dobrobycie. Po pierwsze trzeba zrozumieć, że świat się gwałtownie zmienił. Pod drugie nasze założenie, że jest to świat strasznie fajny, było fałszywe. On był dla nas fajny, a dla innych był niefajny – i to oni wywracają nam nasz stolik. Warto przyjąć do wiadomości, że to jest zupełnie racjonalny proces, tylko nasze założenia nie były do końca racjonalne.

fragment rozmowy dla portalu IR2.

Inne rozmowy o tym, jak odnaleźć elastyczność psychiczną w zmieniającym się świecie na naszej letniej konferencji - zapraszamy! (Zostało juz niewiele miejsc...)

26/06/2025

„Terapeuci lubią powtarzać: „Jeśli przed czymś uciekasz, to przy tym właśnie powinieneś się zatrzymać. Trzeba wreszcie dostrzec to, czego staramy się nie widzieć”. Wolimy tego nie słuchać. Wolimy wieść życie wiecznych uciekinierów, nie zdając sobie sprawy, że uciekamy od własnych uczuć i tego, co je wzbudza. Nie wykorzystujemy okazji, żeby doświadczyć różnicy pomiędzy tym, kim naprawdę jesteśmy, a tym, za kogo staramy się uchodzić. Jeśli mamy przestać uciekać przed samymi sobą, potrzebujemy kogoś, kto nam pomoże spokojnie usiąść i będzie przy nas, kiedy zwali się na nas ciężar naszych emocji. To, czego w pojedynkę nie bylibyśmy w stanie znieść, okazuje się do wytrzymania, gdy nie jesteśmy sami.”

Jon Frederickson „Kłamstwa którymi żyjemy”
fot Charis Gegelman

Uczestniczę w VIII Międzynarodowej Konferencji Psychotraumatologicznej w Gdańsku.Wspaniali goście, bardzo ciekawe wystąp...
23/05/2025

Uczestniczę w VIII Międzynarodowej Konferencji Psychotraumatologicznej w Gdańsku.
Wspaniali goście, bardzo ciekawe wystąpienia i ogrom wiedzy.

17/04/2025

"Każdy człowiek jest inny ‒ dotyczy to po równi dzieci i dorosłych ‒ i dlatego trzeba szukać takich sposobów okazywania miłości innym, żeby mogła być przez nich odbierana jako miłość.
Często się to nie udaje. Dlatego tak wiele par, które się kochają, nie potrafi żyć ze sobą razem. I dlatego też tak wielu rodziców, którzy naprawdę kochają swoje dzieci, codziennie je krzywdzi, mimo najlepszych i najczulszych intencji."

Jesper Juul, Twoja kompetentna rodzina
fot Lewis F**g

12/03/2025

„Kiedy człowiek jest młody, próbuje wyprzedzić świat. Potem zaledwie dotrzymuje mu kroku, aż wreszcie zaczyna być przez świat wyprzedzany.“

— Sławomir Mrożek
Źródło: Baltazar, rozdział Starość
fot Ben White

05/03/2025

„Wrażliwe dzieci są nazywane trudnymi, ponieważ dorośli mają problemy ze zrozumieniem ich temperamentu, a metody rodzicielskie z powodzeniem sprawdzające się wobec innych dzieci są frustrująco nieskuteczne w przypadku tej grupy. Podobnie jak „bunt dwulatka” termin „trudne dziecko” jest odzwierciedleniem uprzedzeń dorosłych. Z doświadczenia dziecka wynika, że to dorosły jest drażliwy. Gdyby dzieci decydowały o języku, słyszelibyśmy o „trudnych rodzicach” i „zbuntowanych trzydziestolatkach”.”

Gabor Maté „Rozproszone umysły”, przeł. Piotr Cieślak:
s. 76
fot
Jen Theodore

14/02/2025

Im więcej strachów z dzieciństwa i im bardziej przerażające są te doświadczenia, tym więcej trudności ma dorosły z tolerowaniem niepewności. Frenkel-Brunswik (1949) dowodziła, że groźni rodzice, którzy wymagali uległości i arbitralnej, przytłaczającej dyscypliny oraz domy w których panował chaos - stworzyły dzieci, które miały trudności z niejednoznacznością. W życiu tych dzieci jedna źle odczytana wskazówka lub niewłaściwy krok mogły natychmiast zmienić niejednoznaczną sytuację w złą. Osoby z taką historią - jako dorośli - mają tendencję do wyciągania szybkich wniosków, widzenia świata w jednoznacznych kategoriach (dobry/zły, czysty/brudny) i do sztywności poglądów co pozwala im unikać niepewności. W psychoterapii takie osoby naciskają na szybkie odpowiedzi, a gdy ich nie otrzymują, stają się niespokojne lub rozdrażnione. Ich zapotrzebowanie na pewność ma chronić przed zranieniem związanym z niewiedzą."

Mary Jo Peebles “When psychotherapy feels stuck”, 2022 Routledge. Tłumaczenie własne.

fot Ýlona María Rybka

06/02/2025

Mała, wielka zmiana.
Klient ostatnio mi powiedział, że dzięki terapii udało mu się dopisać to „D”.
To duży sukces, bo chyba nie ma osoby, dla której taka zmiana nie byłaby czasochłonna i trudna.
Przyzwyczajeni od małego, że jesteśmy oceniani i najczęściej są to oceny krytyczne, a nie rzadko wręcz obraźliwe w dorosłości sami i same tak siebie traktujemy.
Myślenie o sobie: jestem głupia, jestem do niczego, nieudacznik ze mnie jest odbiciem tego jak o nas w dzieciństwie myślało czy odnosiło się otoczenie.
W dorosłości potrzeba świadomej pracy, budowania uważności szczególnie na to co się do siebie mówi i myśli o sobie.
Dzięki temu można zatrzymać automatyczne negatywne ocenianie i zamienić w czułe rozumienie oraz docenianie.
To jest praca na dłuższy czas ale gdy się udane staje się małą, ogromną zmianą w relacja z samą i samym sobą.

Kto z Was pilnuje tego co i jak o sobie i do siebie mówi?

10/12/2024

"Utrzymanie związku z drugim człowiekiem wymaga dobrych stosunków z samym sobą. Zdrowy szacunek do siebie jest uwewnętrznionym poczuciem własnej wartości, które nie popycha nas ani w pychę (jestem lepszy od…), ani w zawstydzenie (jestem gorszy).
Pogarda tłumaczy, dlaczego tak wielu mężczyznom tak trudno wytrwać w związku z drugim człowiekiem. Zdrowe poczucie własnej wartości polegające na tym, żeby nie być ani na górze, ani pod spodem, wciąż nie wchodzi w rachubę. Położenie „pod spodem” wyzwala pogardę własną i otoczenia, więc większość mężczyzn uczy się ukrywać chroniczny wstyd, który ich prześladuje umykając od własnych ludzkich cech i od bliskości z innymi."

Terrence Real, „Jak mam do ciebie dotrzeć? Dlaczego małżeńskie doświadczenia mężczyzn i kobiet są tak odmienne”
fot Nguyen Dang Hoang Nhu

25/11/2024

"Gdybyście na początku zawodowej praktyki zapytali mnie, po co ludzie najczęściej przychodzą na terapię, odpowiedziałabym, że po pomoc w pozbyciu się lęku lub depresji oraz w rozwiązaniu problemów osobistych, najczęściej związanych z relacjami. Jednak niezależnie od konkretnych okoliczności elementem wspólnym dla wszystkich była samotność, łaknienie i brak silnego poczucia związku z innymi. Chcenie. Rzadko kto wyrażał to wprost, ale im lepiej poznawałam szczegóły czyjegoś życia, tym wyraźniej wyczuwałam ten rodzaj głodu. Sama zresztą go odczuwałam w wielu sytuacjach."

Lorry Gottlieb, „Czy chcesz o tym porozmawiać?”
fot Eugenia Maximova

19/11/2024

"Stopień intensywności cierpienia, jakie odczuwamy, jest równy dystansowi, jaki dzieli nas od rzeczywistości. Niestety, zamiast szukać uleczenia, zwracając się czym prędzej ku prawdzie, uciekamy od niej coraz dalej – w objadanie się, pracę, alkohol, narkotyki albo seks. Mówimy, że jesteśmy od tych rzeczy uzależnieni. Mylimy się. To tylko symptomy, a prawdziwe uzależnienie jest jedno – od złudzenia, że jesteśmy gdzie indziej, gdziekolwiek indziej niż tu i teraz, w rzeczywistości naszego życia. Nie chcemy czuć tego, co czujemy. Nie chcemy teraźniejszości, tylko wymyśloną przeszłość albo przyszłość."

Jon Frederickson, Kłamstwa, którymi żyjemy
fot Annie Spratt

Adres

Hemara 11/30
Gdansk
80-280

Godziny Otwarcia

Poniedziałek 10:00 - 20:00
Wtorek 13:00 - 20:00
Środa 09:00 - 20:00
Czwartek 10:00 - 20:00
Piątek 11:00 - 18:00

Telefon

+48730005107

Strona Internetowa

Ostrzeżenia

Bądź na bieżąco i daj nam wysłać e-mail, gdy Anna Wawszczak umieści wiadomości i promocje. Twój adres e-mail nie zostanie wykorzystany do żadnego innego celu i możesz zrezygnować z subskrypcji w dowolnym momencie.

Skontaktuj Się Z Praktyka

Wyślij wiadomość do Anna Wawszczak:

Skróty

Udostępnij

Kategoria