Centrum Psychoterapii i Seksuologii

26/09/2025

🔸🔹🔻3 dniowa superwizja masterclass z Jonhem Rathauserem

Praca terapeuty to nie tylko spotkania w gabinecie. To także ciągła troska o rozwój – o wiedzę, doświadczenie - by jeszcze pełniej towarzyszyć Wam w procesie zmian i drodze do pełniejszego życia.

Jolanta Bigocka

Dołącz do unikalnego Masterclass z dr. Johnem Rathauserem – jednym z najbardziej doświadczonych nauczycieli ISTDP na świecie. To wyjątkowe spotkanie, podczas którego będziemy mieli okazję obserwować i analizować styl pracy klinicznej jednego z czołowych ekspertów tej metody. Praktyczna...

25/09/2025

🍂 Jesień to czas magii i przemiany.
Liście spadają, odsłaniając nagie gałęzie – tak jak i my możemy jesienią zrzucić to, co już nam nie służy. To pora roku, która zachęca do zatrzymania się, spojrzenia w głąb siebie i zatroszczenia się o to, co w środku.

Tak jak natura przygotowuje się do zimy, my również możemy zadbać o siebie – o swoje emocje, równowagę i spokój. To czas, gdy warto wejść w proces, który pomaga oczyścić, ułożyć i otworzyć się na nowe. 🍂

Jolanta Bigocka

20/09/2025

Bardzo wartościowe przypomnienie że w centrum zawsze pozostaje dziecko i jego potrzeba relacji – niezależnie od diagnozy.

Wykład prof. Tomasza Srebnickiego

Dzisiejszy wykład dotyczył znaczenia stylu przywiązania u dzieci z ASD. Profesor podkreślił, że:
• objawy autyzmu mogą wpływać na styl przywiązania i nakładać się na trudności więziowe rodziców,
• dzieci z ASD mają takie same potrzeby przywiązaniowe jak ich rówieśnicy neurotypowi,
• zachowania trudne nie muszą oznaczać braku więzi, lecz często są wyrazem niepewnych stylów przywiązania,
• wsparcie w budowaniu bezpiecznego przywiązania zmniejsza stres i może redukować nasilenie objawów.

09/09/2025

Uczucia zaczynają się w ciele

Uczucia są formą energii, która manifestuje się najpierw w ciele – zanim jeszcze zdążymy je rozpoznać czy nazwać. To właśnie ciało jako pierwsze daje sygnały, że coś w nas się poruszyło.

Możesz to zauważyć, gdy:
– rumienisz się – bo czujesz wstyd,
– robi Ci się gorąco – bo narasta złość,
– zaciska Ci się gardło – bo pojawia się lęk.

Dlatego tak ważne jest, by uważnie przyglądać się temu, co dzieje się w ciele i w głosie. To one niosą informacje, zanim jeszcze pojawi się słowo.

Aby skutecznie pracować z emocjami, warto zadać sobie pytania:
– Gdzie w ciele czuję napięcie?
– Czy ta „niestrawność” może być wyrazem niewyrażonego uczucia?
– Czy te „motyle w brzuchu” chcą mi coś powiedzieć?

Pierwszym krokiem do kontaktu z uczuciami jest nie przerywać oddechu. To naturalny odruch wielu osób – wstrzymujemy oddech, zaciskamy gardło, gdy emocje stają się zbyt silne. Na przykład żal i smutek gromadzą się często w górnej części klatki piersiowej – ciało może wtedy automatycznie ograniczać oddech, a głos zaczyna się łamać.

Zamiast tłumić, zatrzymywać, kontrolować – spróbuj zauważyć i pozwolić sobie na oddech. To właśnie on otwiera drogę do rozpoznania i przeżycia emocji – tak, by nie musiały dłużej szukać ujścia poprzez ciało.

Jolanta Bigocka.
www.cpis.com.pl

07/09/2025

Moment złamania często otwiera przestrzeń na coś nowego — ale tylko wtedy, gdy z odwagą spojrzymy w to, co było. Bez spotkania się z własną historią, nie da się napisać nowego rozdziału.
W pracy terapeutycznej widzę to każdego dnia — że dopiero wtedy, gdy człowiek pozwoli sobie naprawdę poczuć ból, żal, stratę czy złość z przeszłości, zaczyna odzyskiwać wpływ na własne życie.
Złamanie nie jest końcem, choć często tak wygląda — to może być punkt zwrotny, jeśli potraktujemy go z uważnością. Nowy rozdział nie zaczyna się od ucieczki, ale od zatrzymania. Od spojrzenia wstecz z empatią wobec siebie, od rozpoznania tego, co było trudne — i co być może dalej w nas żyje. To proces, który wymaga odwagi, ale daje prawdziwą wolność.

Jolanta Bigocka

28/08/2025

Dobry, trwały związek to taki, w którym ludzie wciąż się rozwijają i uczą – tego, co znaczy być rodzicem, jak to jest dojrzewać i starzeć się razem, jak budować własną autonomię, a jednocześnie pozostawać w więzi. To także relacja, która pozwala naprawdę poznać drugiego człowieka na głębokim, intymnym poziomie.

Jeśli związek ma w sobie przestrzeń na zmiany i potrafi unieść proces dojrzewania obojga partnerów, wtedy istnieje szansa, że będzie trwały. Jeśli jednak tej elastyczności zabraknie, rozstanie nie musi być porażką. Ważne jest jednak, by zrozumieć, dlaczego do niego dochodzi. Zawsze powtarzam pacjentom: jeśli nie poznacie prawdziwych powodów, będziecie nieświadomie powtarzać te same błędy w kolejnych relacjach lub tych w których pozostaniecie.

Zagrożeniem krótkich, seryjnych związków jest to, że ludzie tak naprawdę nie angażują się w drugą osobę. W efekcie nie rozwijają się psychologicznie, tkwią w tych samych schematach, bo są rzeczy, których można się nauczyć tylko w długotrwałej, głębokiej i intymnej więzi. Między innymi tego, kim naprawdę się jest – i jak wielki potencjał można odkryć w sobie dzięki spotkaniu z drugim człowiekiem.

Jolanta Bigocka
Terapeuta par

22/08/2025

Bliskość w związku to coś żywego – zmienia się, oddycha, czasem się rozszerza, czasem cofa. Nie ma jednej normy. To, ile jej potrzebujemy i jak ją wyrażamy, zależy od tego, co aktualnie przeżywamy i jakie mamy poczucie bezpieczeństwa – w sobie i we wspólnej relacji.

👭🏼 Często w parach pojawia się pytanie: co zrobić, gdy jedna osoba pragnie więcej kontaktu, a druga mniej?
To wcale nie musi oznaczać, że związek jest zagrożony. Raczej, że różnimy się w sposobie regulowania napięcia. Jedna strona szuka potwierdzenia i bliskości, druga – przestrzeni, by móc odetchnąć.

👩🏻‍🤝‍👨🏼 Bywają okresy, gdy intensywniej tęsknimy za dotykiem, seksem, rozmową czy wspólnym czasem. Są też momenty, gdy większą wartość ma samotność i możliwość bycia ze sobą. Oba doświadczenia są naturalne.

🫂 Każdy z nas inaczej rozumie więź. Dla jednej osoby bliskością będzie długa rozmowa i czułe przytulenie, dla drugiej – wspólne działanie, albo po prostu spokojne bycie razem w tym samym pokoju.

👬🏻 Problem zaczyna się wtedy, gdy te różnice pozostają nienazwane. Cisza i brak rozmowy mogą tworzyć błędne koło: im bardziej jedno potrzebuje kontaktu, tym mocniej drugie się wycofuje. A przecież w tle kryje się lęk – o więź, o bycie zauważonym i przyjętym.

✅ Pomocne bywa wtedy mówienie prostym językiem uczuć:
„Zaczynam się bać, kiedy czuję, że się oddalasz…”
„Potrzebuję chwili tylko dla siebie, żeby wrócić spokojniejszy/a…”
„Jest mi łatwiej, gdy…”

💫 Troska o obie strony nie zawsze polega na szukaniu kompromisu „pośrodku”. Czasem chodzi o to, by na zmianę dawać i brać. Czasem o zgodę na różnice i poszukanie nowej formy kontaktu, która będzie odżywiać oboje.
Najważniejsze jest, by rozmawiać, nazywać swoje uczucia i pamiętać, że potrzeby w obszarze bliskości naturalnie się zmieniają – i że to jest w porządku.

Jolanta Bigocka
Terapeuta par

17/08/2025

Ciało nigdy nie kłamie.
Ból brzucha, napięcie w klatce piersiowej, ścisk w gardle czy migreny – często to nie przypadek, ale sposób, w jaki organizm pokazuje nagromadzone, tłumione emocje.

W terapii ISTDP uczymy się, jak odczytywać te sygnały i docierać do emocji, które stoją za objawami. To nie walka z ciałem, ale odkrywanie jego języka.

„Gdy ciało mówi – warto go posłuchać.”

Jolanta Bigocka

05/08/2025

🔹 „To, co doprowadziło Cię tutaj, nie zaprowadzi Cię tam.” – Marshall Goldsmith

Czasem łapiemy się na tym, że tkwimy w znajomych schematach. W relacjach, które bolą. W myślach, które ranią. W codzienności, która bardziej męczy niż koi. A przecież tak bardzo pragniemy czegoś innego…

Ciepła. Spokoju. Bliskości. Zrozumienia. Oddechu.

Ten cytat porusza, bo przypomina, że zmiana zaczyna się od decyzji, by pójść inną drogą. Czasem wymaga to odwagi. Czasem – pomocy drugiego człowieka.

Jeśli czujesz, że nadszedł moment, by spojrzeć na siebie z czułością i zacząć żyć inaczej – jesteśmy tutaj.

🧡 W Centrum Psychoterapii towarzyszymy ludziom właśnie w tej podróży – z miejsca bólu, zagubienia i samotności, do miejsca, gdzie można oddychać pełną piersią.

Bo każdy z nas zasługuje na dobre „tam”.

Jolanta Bigocka

27/07/2025

Każdy z nas ma momenty, w których potrzebuje drugiego człowieka. Pozwolenie sobie na wsparcie to nie słabość – to odwaga.

Jolanta Bigocka

24/07/2025

Urlop psychoterapeuty w terapii psychodynamicznej.

Tymczasowe rozstanie z terapeutą – choć z perspektywy zewnętrznej może wydawać się czymś błahym – w przestrzeni psychoterapii psychodynamicznej zyskuje szczególne znaczenie. To nie tylko przerwa w spotkaniach, ale potencjalnie silne doświadczenie emocjonalne, które dotyka głęboko zakorzenionych wzorców przywiązania, lęków i wewnętrznych reprezentacji relacji.

Dla wielu pacjentów urlop terapeuty może nieświadomie uruchamiać doświadczenia wcześniejszych strat lub emocjonalnych deficytów – np. z dzieciństwa, gdy ważna figura opiekuńcza była niedostępna, nieprzewidywalna lub nieobecna emocjonalnie.

Rozmowa o tym w gabinecie, kiedy ożywają emocje, lęki separacyjne w relacji z terapeutą, może być okazją do symbolizacji trudnych emocji, do pracy nad utrzymywaniem wewnętrznego obrazu terapeuty, a także – w dalszej perspektywie – do budowania bardziej stabilnego i bezpiecznego doświadczenia relacyjnego.

Alina Rogaczewska