28/07/2025
Warto przyjrzeć się uczuciom, jakie pojawiają się w pacjentach, gdy terapeuta odchodzi na urlop. Być może, najbardziej oczywistym doświadczeniem, które przynosi przerwa w terapii, jest doświadczenie porzucenia i separacji.
Bycie pozostawionym przez terapeutę, który wyjeżdża na wakacje, to nie to samo, co porzucenie przez rodzica lub pozostawienie przez partnera. W naturze procesu psychoterapeutycznego leży jednak rozumienie oraz przeżywanie myśli i uczuć, które należą gdzieś indziej, ale są doświadczane w kontekście relacji terapeutycznej. Kiedy psychoterapeuta odchodzi na przerwę, podkreśla to zależność pacjenta i jego potrzebę pomocy. Próba odpowiedzi na pytanie, kto kogo potrzebuje, może być sposobem radzenia sobie z doświadczeniem bycia pozostawionym.
Nierzadko zdarza się, że w okresie przerwy w terapii, pacjenci nagle podejmują życiowe decyzje w (np. rozstanie, zmiana kariery). Decyzje te mogą mieć sens i być prawdziwe, ale mogą również stanowić obronę przed poczuciem uzależnienia i potrzeby pacjenta. Terapeuta może być doświadczany jako niewrażliwy lub okrutny za oddalenie się w tak kluczowych momentach.
Trwanie w terapii, umożliwia pacjentowi osłabienie obron oraz pozwala na wejście w świadomą i bezpieczną zależność. W tym znaczeniu, przerwy terapeutyczne zapewniają pacjentowi szansę na przepracowanie ambiwalentnych uczuć oraz złożoności prawdziwych relacji.
Referencje:
https://www.allangois.co.uk/blog/impact-breaks-psychotherapy/
Paul Gauguin (1892): „When Will You Marry?”
