Kaja Tomczyk - Psycholog i Trener

22/09/2025

Miałam już spotkania w kinie, prowadzenie dyskusji, wywiady w telewizji i radio. Jestem przyzwyczajona do tej adrenalinki i bardzo to lubię.

Ale…spotkanie autorskie mam pierwsze w życiu 🫢 czuję, że to inny rodzaj spotkania i nie jestem na niego gotowa. Jednocześnie praktykuję to, co podpowiadam innym: staram się po prostu uznać, że tak mam. Że dopada mnie stres, że obawiam się pustej sali. Przyjmuję to i puszczam i puszczam. Niech płynie 🌊

Ile czasu będę się regulować po tym wydarzeniu, biorąc pod uwagę że przy ADHD istnieje spora dysregulacja emocjonalna? Nie wiem, ale dzięki wiedzy o diagnozie podchodzę do tego świadomie. W piątek zaplanowałam już tylko film na Festiwalu Filmowym, żeby móc usiąść w ciemnej sali i patrzeć, jak światła padają na kogoś innego 📽️

W świecie medialnym świetnie sprzedaje się pewność siebie. Ale mnie zawsze interesuje proces, normalność, całość. Czy twórcy wierzyli w swój projekt? Co się zmieniło? Kiedy mieli dosyć w drodze do celu? Chcę o tych rzeczach mówić, chociaż są odsłaniające. 🫣

Więc czego możecie się spodziewać na spotkaniu? Na pewno autentyczności i szczerości w odpowiadaniu na pytania i na mówieniu o procesie pisania książki. Szczerości wobec diagnozy. Na to możecie liczyć. I oczywiście na podpis w książce!

Serdecznie Was zapraszam już w ten czwartek! ☀️

15/09/2025

Tę rolkę nagrałam, gdy dostałam swoją książkę do ręki 📘😊

07/09/2025

Nie mieliście okazji jeszcze przeczytać książki? To możecie przeczytać jej fragment na łamach Newsweek. To fragment o syndromie oszusta, który przeżywają osoby neuroróżnorodne, które swoje diagnozy otrzymują w wieku dorosłym.

Link:

Nie jest chorobą ani zaburzeniem, tylko negatywnym wzorcem postrzegania siebie. U jego podstaw leży brak poczucia bezpieczeństwa: ponieważ osoba z syndromem oszusta nie czuje się pewnie, zaczyna rekompensować to różnymi zachowaniami.

26/08/2025

Książka jest już dostępna w Legimi! Jeżeli macie abonament, to możecie już czytać „Neuroróżnorodny umysł” w formie ebooka 🙌🏻

25/08/2025

Za dwa dni premiera! Kiedy to minęło? 🫣

15/08/2025

Czy ta rozmowa miała zerową wartość? 🫣🤨

Możecie sprawdzić to od 1:42:00 (słownie: godzina czterdzieści dwie) na YouTube pod tym linkiem: https://www.youtube.com/live/BBD-VCawlIU?si=pT3N5IRiG7nn-odJ

🌿 Rozmawialiśmy o zdrowiu psychicznym młodzieży i życiu z diagnozą ADHD oraz spektrum autyzmu 🍀

03/08/2025

Zapowiedź! 🌟
Już w tym miesiącu premiera!

🧠 ZAPOWIEDŹ 🧠

👉 Co robić po otrzymaniu diagnozy neuroróżnorodności?
👉 Od czego zacząć?
👉 Gdzie szukać pomocy i zrozumienia?

📚 Książka "Neuroróżnorodny umysł. Jak odnaleźć siebie po diagnozie ADHD i spektrum autyzmu” Kai Tomczyk – psycholożki, trenerki i osoby z diagnozą ADHD – to kompas dla osób, które właśnie usłyszały diagnozę neuroróżnorodności. Znajdziesz w niej rzetelną wiedzę psychologiczną, osobiste historie i konkretne wskazówki, jak odnaleźć się w nowej rzeczywistości.

📍 Jeśli jesteś w punkcie zwrotnym – ta książka pomoże Ci zrozumieć siebie i zadbać o to, czego naprawdę potrzebujesz.

📅 PREMIERA: 27 SIERPNIA

🛒 Kup teraz w przedsprzedaży z rabatem: -30%
📦 Wysyłka od 28 sierpnia

28/07/2025

📗Napisałam książkę dla osób, które dopiero co usłyszały diagnozę ADHD albo spektrum autyzmu – lub podejrzewają, że są blisko.

To nie jest poradnik o tym, czym jest neuroróżnorodność. Tych już trochę jest.
To książka o tym, co dzieje się z Tobą zaraz po diagnozie.

O tym, jak miesza się ulga z zagubieniem.
O wątpliwościach typu „czy to naprawdę o mnie?”, o żałobie po starym obrazie siebie, o próbach poukładania codzienności na nowo – mając w ręku nową wiedzę o sobie.

✍️Zebrałam emocje, pytania i codzienne dylematy, które pojawiają się po diagnozie. Takie, o których często nie mówi się głośno.

Nie chcę Ci dawać gotowych rozwiązań.
Chcę Ci dać coś, co pomoże oswoić ten moment i podjąć decyzje w zgodzie ze sobą.

🌱 Premiera już w sierpniu.

Więcej o książce przeczytasz na stronie wydawnictwa: https://mando.pl/produkt/neuroroznorodny-umysl-kaja-tomczyk

09/07/2025

Na tym zdjęciu widzicie kilka rzeczy:
1. Udręczoną, ale dumną pisarkę, która po kilku miesiącach samotnej i konsekwentnej podróży skończyła pisać tekst do książki.
2. Brak pisarskiego romantyzmu: choć moja mama wyobrażała sobie mnie piszącą z kubkiem herbaty i patrzącej na morze 🌊w rzeczywistości patrzyłam na ścianę i dwa ekrany przed sobą. Żeby być jednak z Wami uczciwą, powiem, że mogłabym patrzeć na morze z mojego mieszkania, ale musiałabym skręcić sobie kark.
3. Pisarki outfit: zamiast kapelusza i cygara, powyciągane ciepłe dresy, które choć wygodne, powinny już dawno trafić do kosza.

Zdjęcie zrobiłam sobie na pamiątkę. Widzicie na nim prawdziwą, autentyczną chwilę, gdy właśnie postawiłam ostatnią kropkę w książce ☝🏼

Tak, Moi Drodzy, choć ten kanał od miesięcy leży cichutki i zapomniany, przyszłam tu żeby powiedzieć Wam, że już pod koniec sierpnia będziecie mogli przeczytać napisaną przeze mnie książkę z gatunku: literatura psychologiczna popularnonaukowa 📖

Została napisana dla osób neuroróżnorodnych, które swoje diagnozy dostały w dorosłym życiu. Trochę też odsłaniam w niej siebie.

Obiecuję wrócić ze szczegółami, jak tylko będziemy z wydawnictwem na finiszu. Póki co jeszcze skanuję tekst poszukując baboli. I mierzę się z lękiem, że to co napisałam wcale się nikomu nie spodoba 🫠

29/04/2025

„Jeśli coś czujesz intuicyjnie, posłuchaj tego. Prędzej czy później to i tak nie wypali”.

Zapisałam to w notesie Jaśnie Myśli (to fajny dziennik z pytaniami do rozwijania samoświadomości) kilka miesięcy temu. Myślałam, że już zapomniałam o tej refleksji. Jednak nie jest tak źle 😏 niedawno miałam do podjęcia decyzję i moja intuicja była taka zdecydowana, że pomyślałam sobie, że mogę udawać jeszcze przez jakiś czas, że „ojej co robić?” i przeciągać niepewność przez wiele miesięcy. Albo uciąć te męczarnie już teraz.

Słowo zapisane ma podwójną moc, więc czasem warto zrobić porządek z myślami, przelewając je na kartkę.

29/07/2024

To ludzkie, że chcielibyśmy aby wydarzenia w naszym życiu miały jeden koloryt: że skoro otrzymuję szansę, to powinnam się cieszyć. Że osiągając sukces powinnam być dumna, a jadąc na wymarzone wakacje, być zadowolona 🙄

Ambiwalencja to jedna z najbardziej dorosłych emocji. Niektórzy nawet nie znają znaczenia tego słowa. To przeżywanie różnych (często wydaje się że wykluczających) emocji wobec czegoś: pracy, człowieka, sytuacji.

Uczymy się przeżywać ambiwalencję poprzez przynajmniej dwie rzeczy:
• rozumienie swoich emocji i tego, że rzeczy nie są czarno-białe;
• akceptację, że tak jest (chociaż często jest to chropowate jak przeciągnięcie dłoni po asfalcie).

🌵 „To mój ukochany, to dlaczego czuję wobec niego złość?”
🌵 „Przecież to świetna okazja, czemu jest mi smutno gdy o niej myślę?”
🌵„Zmarła mi mama, powinnam się smucić, a czuję ulgę. Jak tak można?!”.

Życie emocjonalne to nie koncept marketingowy. To nie social media.

Jesteśmy złożeni i odkrycie tego i przyjęcie siebie jest procesem, którego uczymy się dopiero jako dorośli ludzie. Trudne, ale przydatne.

25/07/2024

Puszczam sobie rano podcast o chwytliwym tytule na słuchawkach. Robię jajka po turecku na Skyrze. 🍳

Gość od początku audycji opowiada o swoim projekcie wstawania wcześnie rano. Robi oblegane live’y przed 6 rano, na które przychodzi tysiące osób. Rzuca dwoma cytatami ludzi sukcesu 🏆

Słyszę, że jest bardzo zaangażowany w to co robi, a na dodatek pije rano szklankę ciepłej wody. Uważa, że trzeba poranki rozpocząć dobrze, bo to nastawia nas na cały dzień. Rozmawiają o tych niezwykłych nawykach, a ja zaczynam czuć, że z każdą minutą mój nastrój idzie na łeb na szyję (chociaż obudziłam się o 5:30) 🤷🏼‍♀️

Obecnie dominuje kultura produktywności. Sukces gościa podcastu też pokazuje, że temat jest świetnym produktem. Ludzie poszukują lifehacków jak lepiej, skuteczniej żyć. To tworzy poczucie wiecznego niedostatku, którym od razu trzeba się zająć. Jesteś nieidealny, nie potrafisz zrezygnować z przyjemności, nie masz dobrze prosperującej firmy - przegrywasz 😣

Wiem to, bo rozmawiam z ludźmi, którzy czują WINĘ gdy przez kilka godzin są zmęczeni, nie robią nic produktywnego i czas przelewa im się przez palce. Chwilowy odpoczynek i nuda pobudza w nich krytyczne myśli na swój temat. Słuchanie i respektowanie swojego organizmu to nadal rzadka umiejętność 🛌

Nie ma w tym nic złego w temacie efektywności, gdyby nie to, że ilość takich informacji, książek i treści nad zalewa. Opisy książek obiecują, że jak wprowadzisz te 3 złote zasady, możesz zmienić swoje życie. Na jakie? Na takie, które jest LEPSZE. O 1% każdego dnia.

Tak trudno poczuć się w tych czasach ze sobą po prostu dobrze.