Dagmara Suma - psychoterapia

02/09/2025

:(

Chyba dam sobie spokój z pisaniem o autyzmie⬇️

Wiele osób w spektrum autyzmu zmaga się również z PTSD. To nie przypadek – badania wskazują, że ryzyko zespołu stresu pourazowego jest u osób autystycznych istotnie wyższe niż w populacji ogólnej (m.in. Rumball et al., 2020). Autystyczny mózg częściej doświadcza traum i mocniej je zapamiętuje.

Najczęstsze źródła:

1. Przeciążenie sensoryczne
Codzienny hałas, światła, dotyk działają jak przewlekłe stresory.
Klinicznie: flashbacki wywołane przez syrenę karetki czy jarzeniówkę.

2. Bullying i przemoc rówieśnicza
Autystyczne dzieci są 2–3 razy częściej ofiarami bullyingu (Humphrey & Symes, 2010).
Klinicznie: koszmary senne, napady paniki przy wejściu do szkoły, nawet po latach.

3. Przemoc ze strony dorosłych
„Naprawianie” zachowań, bicie, zawstydzanie.
Klinicznie: dysocjacja, trudności z ufnością wobec autorytetów.

4. Maskowanie
Długotrwałe udawanie neurotypowego.
Klinicznie: chroniczne napięcie, derealizacja, poczucie „straty tożsamości”.

5. Przemocowe terapie
Awersyjne formy ABA, zmuszanie do kontaktu wzrokowego.
Klinicznie: objawy zbliżone do traumy więziennej – flashbacki, unikanie gabinetów, somatyzacja.

6. Trudności komunikacyjne
Brak możliwości zakomunikowania bólu czy lęku → poczucie bezradności.
Klinicznie: paniczny lęk w sytuacjach, gdzie brakowało słów.

7. Wysoka wrażliwość układu nerwowego
Reakcje stresowe trwają dłużej i są intensywniejsze. To cecha neurobiologiczna, nie „słabość”.

8. Stygmatyzacja i medykalizacja
Traktowanie jako „gorszego” lub „chorego”.
Klinicznie: obniżona samoocena, intruzywne wspomnienia z gabinetów.

9. Przymusowe interwencje
Unieruchomienia, hospitalizacje, interwencje policyjne.
Klinicznie: objawy identyczne jak u ofiar przemocy fizycznej.

10. Samotność i izolacja
Brak wsparcia zwiększa ryzyko, że trauma zostanie zinternalizowana.

Trauma autystycznych osób to nie „nadwrażliwość” ani „przesada”. To realne zjawisko, potwierdzone w literaturze klinicznej. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe zarówno w diagnozie, jak i w planowaniu terapii.

Zdjęcie dzieci w zakładzie psychiatrycznym (umieszczano tam dzieci z autyzmem także) z 1982 roku.

11/08/2025

Dlaczego terapia własna jest tak ważna - i kto ją naprawdę odbył

Wyobraź sobie chirurga, który nigdy nie otworzył człowieka.
Albo trenera wspinaczki, który sam nigdy nie zawiśnie na linie.

W psychoterapii jest podobnie.
Terapia własna to nie formalność. To fundament uczciwości.

Bo jak terapeuta ma iść z tobą w rany, jeśli nie zszedł do swoich
Jak ma rozpoznać przeniesienie, jeśli nie zna własnych obron
Jak ma być lustrem, jeśli nigdy nie spojrzał naprawdę w swoje odbicie

Terapia własna to proces, w którym terapeuta sam staje się pacjentem
Zazwyczaj trwa od 100 do 300 godzin - to oznacza od 2 do 6 lat regularnych spotkań
Bez pozy, bez ochronnych masek, bez roli eksperta

W większości szkół psychoterapii jest obowiązkowa
W wielu nurtach, bez niej nie ma certyfikatu
W podejściach psychodynamicznych, analitycznych czy integracyjnych to podstawa
Nie po to, by odhaczyć wymóg
Po to, by nieść odpowiedzialność za drugiego człowieka

Bo terapeuta też ma historię
Też ma zranienia, wstydu, głód bycia widzianym
Tylko ten, kto to przeżył i zobaczył, nie pomyli ciebie ze sobą

Masz prawo zapytać, czy twój terapeuta był w terapii
To nie niegrzeczność. To świadomość
To troska o własne granice i o to, czy ktoś naprawdę wie, co robi

Bo wiesz co jest trudne?
Że terapeuta bez terapii własnej potrafi wymagać od pacjenta odwagi
której sam nigdy nie musiał podjąć

I nikt tego nie sprawdza
Nikt nie prowadzi centralnego rejestru
Niektórym po prostu wierzymy na słowo

Można mieć certyfikat superwizora i nigdy nie usiąść po drugiej stronie
Można mówić o przeniesieniu, nie wiedząc, jak smakuje

Dlatego mówimy o tym głośno
Nie po to, by zawstydzać
Po to, by chronić

Pacjent nie ma być terapeucie potrzebny do przepracowania jego własnych ran
Pacjent ma być bezpieczny

Terapia własna nie gwarantuje doskonałości
Ale brak terapii własnej, powinien być dla ciebie sygnałem
że ktoś nie przeszedł tej drogi, a jednak cię przez nią prowadzi

Nie musisz tego akceptować
Masz prawo wymagać dojrzałości
Nawet jeśli nikt poza tobą o to nie pyta

To szczególnie ważne, bo wiele osób wybiera dziś psychologie chcąc lepiej zrozumieć swoje problemy - ale pamiatajmy "knowing the path vs walking the path"...

05/08/2025

Czasami, po kilku miesiącach terapii, pojawia się taka myśl, że może już wystarczy, że już jest ok, że nic się dzieje na tych spotkaniach, że może nie ma co tego ciągnąć… a tymczasem…

30/07/2025

…

To zdanie trafia w samo sedno traumatycznego uwikłania: często najbardziej boli już nie samo zranienie, ale to, że ci, którzy kiedyś skrzywdzili, nadal nie chcą swojej winy uznać, nadal nie chcą nas usłyszeć, zobaczyć i zrozumieć.

To dziecko w tobie szuka potwierdzenia, że jednak było warte miłości, ale szuka go u tych, którzy tej miłości nie potrafili dać i często nadal nie potrafią.

Ta potrzeba bycia w końcu zobaczonym i usłyszanym jest głęboko ludzka i zrozumiała, jednak dojrzałość może zacząć się wtedy, gdy pozwalisz sobie odejść - gdy przestaniesz mylić walkę o czyjąś uwagę z troską o siebie. I w końcu naprawdę się o siebie zatroszczysz.

Serdeczności!
_ Karo

26/06/2025

Zawsze powtarzam, że psychoterapia to potężny wysiłek i masa kosztów pozamaterialnych. Jednocześnie podkreślam, że najczęściej jest tak, że chociaż może się wydawać, że to się nie opłaca to jednak warto podjąć ten trud.

Mówili Ci, że zdrowienie to ulga, spokój, lekkość.

Ale nikt nie uprzedził, że najpierw przyjdzie żal.

Złość. Zmiana. Samotność. Odpuszczenie.

To wszystko, co kiedyś pomagało Ci przetrwać, dziś musisz zostawić.

To boli.

Ale właśnie ten ból oznacza, że coś się ruszyło. Że już nie znieczulasz, tylko czujesz.

Zdrowienie to nie bajka. To proces.

Bywa trudny.

Ale prawdziwy.

I wart każdego kroku.

Zaobserwuj mnie, jeśli chcesz iść tą drogą z kimś, kto wie, jak bardzo boli pierwszy krok.

Tu znajdziesz słowa, które rozumieją. I wsparcie, które działa.
______
Obserwuj
Obserwuj
Obserwuj
______
leczenie traumy, zdrowienie po trudnym dzieciństwie, jak wygląda proces terapii, objawy zdrowienia emocjonalnego, poczucie winy po terapii, samotność w zmianie, mechanizmy obronne psychika, utrata relacji po terapii, psycholog dla kobiet, terapia emocji mężczyzna, co się dzieje w terapii

23/06/2025

Psycholog a psychoterapeuta - niby podobne zawody a jednak różne

🧠 Czy będę bezpieczny, jeśli mój psychoterapeuta nie jest psychologiem lub psychiatrą?
To jedno z najczęstszych pytań – i bardzo ważne! 💬

✅ Tak – po wejściu w życie ustawy, gdy zacznie działać oficjalny Rejestr Psychoterapeutów oraz Rejestr Psychoterapeutów Aplikantów, bezpieczeństwo pacjenta będzie wyraźnie uregulowane i gwarantowane przepisami.

🔹 Psychoterapeuta wpisany do rejestru to osoba, która:

* przeszła wieloletnie, rygorystyczne szkolenie teoretyczne i praktyczne

* zdobyła wiedzę z zakresu psychologii lub medycyny (jeśli nie posiadał wcześniejszego wykształcenia w tym zakresie)

* zdała państwowy egzamin, organizowany przez samorząd zawodowy

* jego praca jest monitorowana i superwizowana przez doświadczonych specjalistów.

🔸 Psychoterapeuta-aplikant, który będzie widniał w rejestrze, to osoba:

* będąca w trakcie szkolenia akredytowanego przez samorząd zawodowy

* mająca zgodę kierownika szkolenia na prowadzenie psychoterapii

* korzystająca z superwizji, czyli profesjonalnego wsparcia w pracy z pacjentami

* realizująca własną psychoterapię i rozwój kompetencji zawodowych.

📌 Dzięki rejestrowi i nowym regulacjom każdy pacjent będzie miał jasność co do kwalifikacji osoby, z którą pracuje.

❓Jaka będzie różnica między pracą z psychologiem a pracą z psychoterapeutą?
To ważne, szczególnie jeśli do tej pory chodziłeś/-aś na terapię do psychologa.

👩‍⚕️ Psycholog:

* Diagnozuje i ocenia funkcjonowanie psychiczne

* Prowadzi interwencję kryzysową i pomoc doraźną

* Zajmuje się psychoedukacją i wsparciem

🧑‍⚕️ Psychoterapeuta:

* Leczy zaburzenia psychiczne poprzez psychoterapię

* Pracuje w określonej metodzie, częstotliwości i czasie trwania

* Korzysta z umiejętności wymagających dodatkowego, specjalistycznego szkolenia

* przechodzi własną psychoterapię, by:

- lepiej rozumieć emocje i mechanizmy psychiczne

- poznać swoją rolę i ograniczenia w relacji terapeutycznej

- zwiększyć świadomość etyczną i odpowiedzialność w pracy z pacjentem

📌 Zarówno gdy psychoterapeutą jest psycholog, jak i w sytuacji, kiedy nim nie jest – zawsze przechodzi on dodatkowe, wymagające szkolenie, egzamin oraz praktykę przygotowującą do prowadzenia psychoterapii. Dopiero wtedy może samodzielnie ją wykonywać.

🧩 Podsumowując – psycholog i psychoterapeuta to dwa różne zawody, które mogą się uzupełniać, ale wykonują odmienne zadania. Rejestry i ustawy mają pomóc pacjentom lepiej się w tym odnaleźć i wybrać właściwą pomoc.

18/06/2025

„Niektóre grupy wsparcia krytycznie odnoszą się do wszelkich prób hamowania cech typowych dla ADHD. Żadnego maskowania. Bądźmy sobą, bądźmy ludźmi z ADHD, pokażmy innym prawdę o sobie. Trzeba jednak pamiętać, że uczenie się, jak kontrolować nasze nastroje, zachowania i odruchy to po prostu część procesu dorastania, bez względu na to, czy ktoś ma ADHD, czy też nie.”

https://www.miesiecznik.znak.com.pl/co-zmienia-diagnoza-adhd/?fbclid=IwQ0xDSwK_KQRleHRuA2FlbQIxMQABHgGpFsR2_QHlYOyAJ8RVVaT3AY086bpzym8m4uNhjzNC5WMFASWApXgcB5F4_aem_UKiXSoWaD0aHSpjAh_uR-g

ADHD staje się częścią tożsamości wielu młodych ludzi. Niektóre grupy wsparcia krytycznie odnoszą się do wszelkich prób hamowania cech typowych dla ADHD.

01/06/2025

Zapraszam do spotkania w innej formule niż gabinetowa 🙂

Oto w naszych Gliwicach, w naszym studyjnym kinie KINO AMOK będzie miało miejsce ważne wydarzenie:
ZEF MOVIE 1. Młody Festiwal Filmowy 🤯🤩🥳

A w ramach tego, moje i Dzieckiem po Oczach (Marcin Drzazga), warsztaty wokół filmu „Kosmiczna Wiadomość”

Przybywajcie i korzystajcie, bo takie jakościowe imprezy, to naprawdę rzadkość.

Zapraszamy!

Linki w komentarzu.

W Gliwicach istnieje Kino Amok, a w nim rozpoczął się wyjątkowy festiwal filmowy przeznaczony głównie dla dzieci, młodzieży i dla Ciebie.
Jeśli mieszkasz w Swarzędzu lub w Białej Podlaskiej i jesteś w amoku, to prawdopodobnie żona podaje Ci walerianę albo pielęgniarka zapina Cię pasami albo gdzieś w lesie bawisz się w niedźwiadka. W Gliwicach natomiast bycie w Amoku oznacza tylko jedno.
Doświadczanie Sztuki przez duże D.
Przez duże Szy również.

https://www.facebook.com/share/p/16Jv1mtcxq/

30/05/2025

Nieco spóźnione w kontekście minionego dnia matki, ale ważne dlatego, bo warto pamiętać, że bliscy osób w terapii bardzo różnie reagują na zmiany jakie ci wprowadzają.

Mam nadzieję, moje dziatki, że mocno was nie przeorałam swoim jestestwem! I że terapie pójdą gładko! ;) Żyjcie długo i szczęśliwie! A dla mojej mam to tylko już mam jedno: miłość.

22/05/2025

Bardzo lubię pracować z Marcinem z Dzieckiem po Oczach. Karmi mnie to dobrą energią i daje poczucie głębokiego sensu z inwestowania w budowanie relacji.
W najbliższym czasie nadarzy się kolejna okazja do naszej współpracy.
7 czerwca o g. 11:00 będziemy w kinie Amok w Gliwicach gdzie, po seansie filmu „Kosmiczna wiadomość”, poprowadzimy spotkanie warsztatowe dla rodzin.
Gorąco zapraszamy!

Strona kina studyjnego AMOK w Gliwicach przy ulicy Dolnych Wałów 3

03/05/2025

Trudności w funkcjonowaniu społecznym lub rodzinnym to problem nie tylko dziecka. Dziecko najczęściej jest „tylko” nadajnikiem problemu systemu (np. rodzinnego, szkolnego, rówieśniczego) - ugłaśnia go.

Chłopiec, który biega i krzyczy, bardziej przeszkadza dorosłym niż dziewczynka, która jest rozkojarzona i nieuważna. O niej powie się: 'Leniwa, nieogarnięta' - mówi prof. Tomasz Wolańczyk