24/09/2021
Myśl pierwsza: Życie to nieustanna zmiana. Ruch i zmiana są najbardziej podstawowymi atrybutami życia. I druga: Życie to ciągła współzależność. Wszystko jest ze sobą powiązane. Wszystko, co istnieje tworzy gęstą i złożoną sieć powiązań, w której poszczególne byty od siebie zależą. Te dwie refleksje sprawiają, że dla mnie granica między psychologią i ekologią jest czymś zupełnie umownym. Obie te dyscypliny łączą się i przenikają na wielu płaszczyznach.
U podłoża wielu naszych małych i dużych kryzysów psychicznych leży to samo, czego szukać można u podstaw kryzysu ekologicznego. Oddzielenie.
Coraz bardziej oddzielamy się od siebie, swojego doświadczenia i świata, który nas otacza. Widzimy świat we fragmentach, wszystko osobno, w kawałkach odległych od siebie jak galaktyki. Oddzielamy się od samych siebie, od własnej natury. Odcinamy się od swoich emocji, od tego, co nas boli, od swojej złości, smutku i lęku. Znieczulamy się i otumaniamy. Nie chcemy mieć kontaktu z tym, co w nas samych wydaje się nam niefajne. Tracimy połączenie z przyrodą, dni spędzamy w klimatyzowanych pomieszczeniach, z twarzą przed ekranami. Odpuszczamy kontakt ze swoim ciałem, traktujemy je jak narzędzie, coś osobnego od „ja”. Odgradzamy się od tu i teraz, bezustannie planując coś na przyszłość lub rozpamiętując przeszłość. Oddzielamy się od innych ludzi, wchodzimy w coraz rzadsze, krótsze i płytsze relacje. Pogłębiamy dystans wierząc, że status jest ważny, że duże domy, drogie samochody, ubrania i luksusowe wakacje są drogą do szczęścia. Pozwalamy sprowadzać świat do statusu przedmiotu, który można ciąć na kawałki, używać, niszczyć.
Świat jest żywy, żyjący, powiązany ze sobą i współzależny. Troska o nasz wspólny dom to troska o siebie. Czułość, głębokie przejęcie się drugim bytem, jego kruchością, niepowtarzalnością, jego nieodpornością na cierpienie i działanie czasu jest tą samą czułością, którą kierujemy do samych siebie. Pielęgnujmy ją.
Tak bardzo potrzebujemy życzliwości dla samych siebie. Tak bardzo świat potrzebuje naszej życzliwości do siebie nawzajem. Potrzebujemy poczuć się częścią tego pięknego świata.
Dobrego dnia.
Łukasz