23/08/2025
Osteopatia a IBS – fakty i możliwości holistycznego podejścia do zaburzeń przewodu pokarmowego
Zespół jelita drażliwego (IBS) to jedno z najczęstszych zaburzeń przewodu pokarmowego. Szacuje się, że dotyka około 1 na 10 osób i objawia się nawracającymi bólami brzucha, wzdęciami, zmianami rytmu wypróżnień. Mimo że nie jest chorobą zagrażającą życiu, znacząco obniża komfort codziennego funkcjonowania i często prowadzi do przewlekłego stresu, lęku czy zaburzeń snu.
Osteopatia, a w szczególności podejście wisceralne, jest coraz częściej stosowana jako uzupełnienie standardowych metod leczenia. Jej podstawą jest praca manualna z narządami jamy brzusznej, przeponą, powięziami i układem nerwowym, które wzajemnie się ze sobą komunikują. Celem terapii nie jest „leczenie jelit” w sensie medycznym, ale poprawa ruchomości tkanek, zmniejszenie napięć i wsparcie naturalnych procesów regulacyjnych organizmu.
Badania kliniczne sugerują, że osteopatia może przynosić krótkoterminową ulgę w objawach IBS, szczególnie w zakresie bólu brzucha, wzdęć czy biegunek. Pacjenci często zgłaszają poprawę komfortu trawienia, lepszy sen i zmniejszenie przewlekłego napięcia w obrębie brzucha i miednicy. Co istotne, terapia uznawana jest za bezpieczną, a działania niepożądane należą do rzadkości i mają charakter łagodny.
Trzeba jednak podkreślić, że aktualnie dowody naukowe są ograniczone, liczba badań jest niewielka, obejmują małe grupy pacjentów, a efekty zwykle oceniane są w krótkim czasie po terapii. Dlatego nie możemy jeszcze mówić o jednoznacznie potwierdzonej skuteczności osteopatii w leczeniu IBS. To, co wiemy na pewno, to fakt, że jako metoda wspomagająca może poprawiać jakość życia pacjentów, zmniejszać poziom stresu i wspierać tradycyjne formy leczenia.
