
20/09/2025
Emocje dzieci niemówiących przed wprowadzeniem terapii AAC:
Głęboka frustracja: Ciągłe poczucie bezsilności, gdy próby komunikacji kończą się niepowodzeniem. Chcą coś powiedzieć, zapytać, zaprotestować, ale świat ich nie rozumie.
Samotność i izolacja: Świat toczy się wokół, rozmowy, żarty, pytania, a one czują się jak niewidzialne. Brak głosu odcina je od budowania relacji i uczestnictwa w grupie.
Gniew i rozpacz: Niemożność wyrażenia siebie, swoich potrzeb, bólu czy zwykłego „nie” często przeradza się w wybuchy złości, autoagresję lub apatię. To jedyne sposoby, by zamanifestować swoje istnienie.
Poczucie bycia nierozumianym: Wiedzą, co chcą powiedzieć, mają swoje zdanie, pomysły, poczucie humoru, ale wszystko to jest uwięzione w głowie bez klucza, aby to uwolnić.
Utrata kontroli: Ich życie jest sterowane przez innych, którzy zgadują ich potrzeby. Brak możliwości wyboru czy decydowania o sobie rodzi poczucie bezradności.
Terapia AAC daje im klucz – narzędzie do otwarcia drzwi do świata i pokazania, co kryje się w ich umyśle i sercu. Zamienia frustrację na nadzieję, a izolację na connection.