Poradnia Creo

21/08/2025

03/07/2025

JAK PRACOWAĆ NAD NORMAMI SPOŁECZNYMI?

Rozwój społeczny dziecka to fascynujący proces, który towarzyszy mu od samego początku jego życia. W tym dynamicznym cyklu pierwszymi fundamentami są rodzina i najbliższe otoczenie, tworzące właściwe warunki do kształtowania pierwszych relacji społecznych. Kluczowym etapem tego rozwoju jest jednak moment, kiedy pociecha wchodzi w kontakt z grupą rówieśniczą. To właśnie podczas tej interakcji podopieczny zdobywa wiedzę na temat punktu widzenia innych. Odkrywa też zasady i normy obowiązujące w konkretnej grupie i stopniowo zdaje sobie sprawę z konieczności ich przestrzegania.

Dziecko w grupie – co warto wiedzieć?

Okres przedszkolny to czas wyjątkowy w życiu każdego dziecka, pełen możliwości i intensywnego nabywania nowych umiejętności społecznych, które stanowią klucz do udziału we wspólnej zabawie i interakcjach z rówieśnikami. Jest to etap, w którym dziecko staje w obliczu wyzwań, nierzadko wykraczając poza swoją własną strefę komfortu np. przedszkolak, żeby dołączyć do wspólnego świata zabawy, może podzielić się zabawkami z rówieśnikami, co stanowi swoiste wyjście poza granice jego dotychczasowego postrzegania świata.

Okres przedszkolny to moment, w którym dziecko zaczyna odkrywać, że aby być akceptowanym i cieszyć się towarzystwem innych, trzeba brać pod uwagę potrzeby i perspektywy rówieśników. W miarę, jak dorasta, oczekuje się od niego coraz większej zgodności z obowiązującymi normami społecznymi. Mowa tutaj o naturalnym procesie, w którym dziecko stopniowo przyswaja wartości i zasady, które panują w konkretnej grupie społecznej. Bardzo ważne jest to, żeby normy te nie były przestrzegane jako uciążliwy obowiązek, lecz jako fundament budujący relacje społeczne i rozwijający tożsamość.

Korzyści bycia częścią grupy

Bycie częścią grupy stanowi źródło zaspokojenia wielu podstawowych potrzeb. Warto wymienić tutaj choćby poczucie przynależności, dzięki któremu dziecko czuje się ważne i akceptowane przez innych. To też zapewnia bezpieczeństwo, gdyż w grupie można liczyć na wsparcie i ochronę.

Co więcej, uczestnictwo w grupie przyczynia się do budowania szacunku i uznania, co kształtuje poczucie własnej wartości. Przynależność do grupy otwiera też drzwi do nawiązywania głębszych relacji emocjonalnych — pozwala dziecku lepiej rozumieć siebie i innych w atmosferze pełnej akceptacji oraz zrozumienia. To natomiast stwarza solidne podstawy dla dalszego rozwoju społecznego i emocjonalnego pociechy, co wpłynie na jej przyszłość.

Najskuteczniejsze sposoby pracy nad normami społecznymi

Normy społeczne stanowią istotny element kształtowania tożsamości i relacji społecznych. Skuteczna praca nad nimi może znacząco wpłynąć na rozwój dzieci. W tym kontekście bardzo przydatny okazuje się Trening Umiejętności Społecznych. Mowa tutaj o jednej z form pracy nad normami społecznymi.

Trening umiejętności społecznych to jeden z najskuteczniejszych narzędzi w pracy nad normami społecznymi. Dzięki niemu łatwiej jest dzieciom nawiązywać i podtrzymywać relacje z rówieśnikami czy dorosłymi. Pociecha, która opanowała te umiejętności, łatwiej odnajduje się w grupie i staje się bardziej świadoma społecznie. Wszystko to stanowi klucz do zrozumienia i przestrzegania norm.

,

01/07/2025

SERDECZNIE GRATULUJEMY🥰👑🏆

10/06/2025

,

Mała i duża motoryka na pewno się wzmocnią💪🥰

05/06/2025

ZACHOWANIA OPOZYCYJNO – BUNTOWNICZE U DZIECI

Zaburzenia opozycyjno-buntownicze u dzieci są tematem, który często budzi zainteresowanie wśród nauczycieli, wychowawców i rodziców. Trudności w zrozumieniu skąd biorą się agresywne zachowania u dzieci i radzeniu sobie z tymi zachowaniami mogą stanowić wyzwanie.

Objawy zaburzeń opozycyjno-buntowniczych

Agresywne zachowania

Jednym z pierwszych zauważalnych objawów zaburzeń opozycyjno-buntowniczych są agresywne zachowania u dzieci – nieadekwatne do wieku wybuchy złości. Dzieci te często mają trudności z samoregulacją emocji, co prowadzi do intensywnych reakcji, opartych na agresji słownej lub fizycznej. Zespół opozycyjno-buntowniczy manifestuje się silną złością, nieproporcjonalną do sytuacji, co utrudnia radzenie sobie z takimi zachowaniami.

Opór wobec autorytetów i reguł

Dzieci i młodzież z zaburzeniami opozycyjno-buntowniczymi często wykazują opór wobec zadań oraz naruszanie ustalonych reguł. Zachowania opozycyjno-buntownicze obejmują nieposłuszeństwo i brak szacunku wobec autorytetów, co może prowadzić do problemów w relacjach społecznych i edukacyjnych. Nadwrażliwość na krytykę i skłonność do usprawiedliwiania własnych błędów, jednocześnie obwiniając innych, są typowe dla tego zaburzenia.

Przyczyny zaburzeń opozycyjno-buntowniczych

Przyczyny zaburzeń opozycyjno-buntowniczych są złożone i mogą obejmować czynniki genetyczne, biologiczne oraz czynniki środowiskowe. Wczesne doświadczenia życiowe, takie jak trudności w relacjach rodzinnych, przemoc domowa, czy brak stabilności emocjonalnej mogą przyczyniać się do rozwoju tych zaburzeń. Zrozumienie tych przyczyn jest kluczowe dla efektywnej interwencji, wy wiedzieć jak wspierać dzieci i młodzież.

Konsekwencje ignorowania zaburzeń opozycyjno-buntowniczych

Niepodjęcie odpowiednich działań wobec zachowań buntowniczych u dzieci może prowadzić do rozwoju poważnych zaburzeń osobowości w przyszłości. Poważne zaburzenia zachowania u dzieci mogą eskalować do poważniejszych problemów w dorosłym życiu. Wsparcie terapeutyczne, takie jak terapia indywidualna, trening radzenia sobie z agresją oraz nauka umiejętności społecznych, są kluczowe w pracy nad poprawą zachowań dzieci z tymi zaburzeniami. Terapia zachowań opozycyjno-buntowniczych to nie tylko proces dziecka – rodzice oraz wychowawcy powinni być wspierani w procesie edukacyjnym, aby efektywnie i równolegle pracować nad problemami.

Diagnoza zaburzeń opozycyjno-buntowniczych

Diagnoza zaburzeń opozycyjno-buntowniczych jest pierwszym krokiem do skutecznej interwencji. Rozpoznanie zaburzeń opozycyjno-buntowniczych zwykle wymaga współpracy z psychologiem dziecięcym lub psychiatrą. Wsparcie psychologiczne, terapia rodzinna, a czasem farmakoterapia, są fundamentem w pracy nad poprawą zachowań i relacji społecznych dzieci dotkniętych tymi zaburzeniami. Edukacja rodziców i otoczenia dziecka jest niezbędna w tworzeniu wspierającego środowiska, które pozwoli na efektywne przeciwdziałanie i leczenie.

Strategie terapeutyczne i interwencje

Efektywne strategie terapeutyczne obejmują terapię poznawczo-behawioralną (CBT), terapię rodzinną oraz interwencje szkolne. Terapia zaburzeń opozycyjno-buntowniczych często koncentruje się na nauce samoregulacji emocji i zachowań. Terapia poznawczo-behawioralna pomaga dzieciom zrozumieć i zmieniać negatywne wzorce myślowe i zachowania, natomiast terapia rodzinna skupia się na poprawie dynamiki rodzinnej i komunikacji. Interwencje szkolne mogą obejmować współpracę z nauczycielami w celu opracowania planów wsparcia behawioralnego, co jest szczególnie ważne, gdy mamy do czynienia z zaburzeniami opozycyjno-buntowniczymi w szkole.

Na terapii warto zwrócić uwagę na to, jak umiejętności społeczne dzieci z zaburzeniami mogą być rozwijane. Niezwykle pomocny jest w tym trening umiejętności społecznych, który pomaga radzić sobie z tym zaburzeniem zarówno dziecku jak i dorosłemu.

, , , ,

04/06/2025

SERDECZNIE GRATULUJEMY👏👏👏😍

27/05/2025

,

23/05/2025

, ,

22/05/2025

Czy ruch może "rozgadać" dziecko?
TAK – jeśli to mądry ruch!

❗️Każdy ruch jest genialny❗️

🧨Huśtanie,🧨 balansowanie, 🧨skakanie na piłce – to nie tylko zabawa, ale... potężne wsparcie dla mowy!

W logopedii coraz częściej sięgamy po ćwiczenia równoważne z elementami integracji sensorycznej (SI).

Dlaczego❓️

🔴🔴Bo mowa zaczyna się od ciała.🔴🔴

Równowaga, napięcie mięśniowe, koordynacja – to baza dla:

🧐lepszej artykulacji,

🧐wyraźniejszej mowy,

🧐spokojniejszego oddechu,

🧐świadomej pracy buzi i języka.

🤯🤯To nie magia. To neurologia w ruchu – dosłownie.

⭕️⭕️Podejście holistyczne = lepsze efekty terapeutyczne. Bo dziecko to nie tylko buzia – to cały mały człowiek w ruchu.

💪💪💪Ćwiczenia równoważne z elementami integracji sensorycznej (SI) w terapii logopedycznej są coraz częściej wykorzystywane w podejściu holistycznym do wspomagania rozwoju mowy, funkcji poznawczych i motoryki u dzieci.

Co dają ćwiczenia równoważne z elementami SI w logopedii?

👐Wzmacnianie przetwarzania w zakresie integracji sensoryczno-motorycznej.

👋Ćwiczenia równoważne (np. stanie na jednej nodze, huśtanie, ćwiczenia na piłkach terapeutycznych) stymulują układ przedsionkowy, który odpowiada za równowagę i orientację przestrzenną.

👍Lepsza integracja sensoryczna wpływa na poprawę napięcia mięśniowego, koordynacji ruchowej, a co za tym idzie – sprawność artykulacyjną.

👉Regulacja napięcia mięśniowego twarzy i ciała.
Dzieci z zaburzeniami mowy często mają obniżone lub wzmożone napięcie mięśniowe w obrębie twarzy (np. warg, języka, policzków).

👌Ćwiczenia SI, w tym równoważne, wspierają normalizację tego napięcia, co przekłada się na lepszą kontrolę nad narządami mowy.

✋️Wpływ na uwagę i koncentrację.
Ćwiczenia ruchowe stymulujące sensorykę wpływają na funkcje wykonawcze, dzięki czemu dziecko jest bardziej skupione podczas sesji logopedycznych.

👋Stymulacja nerwu błędnego (n. vagus).
Ruch, szczególnie ten aktywujący układ przedsionkowy, może regulować autonomiczny układ nerwowy poprzez stymulację nerwu błędnego, wpływając na mowę, oddech i regulację emocji.

🫱Wpływ na ciało, mowę, twarz:

🚩Ciało
Lepsza postawa, napięcie mięśniowe, koordynacja i stabilność.
🚩Mowa
Poprawa kontroli oddechu, artykulacji i tempa mowy.
🚩Twarz
Lepsza praca mięśni mimicznych, ust i języka. Redukcja napięć.
🚩Emocje
Większe poczucie bezpieczeństwa, redukcja stresu i niepokoju.

🏁Podejście holistyczne

Terapia logopedyczna z elementami SI traktuje dziecko jako całość – integruje rozwój ruchowy, emocjonalny, sensoryczny i językowy. Ruch i mowa są ze sobą nierozerwalnie związane (np. teoria Embodied Cognition).

Chcesz wiedzieć więcej?
Zajrzyj do:
Ayres, Miller, Porges, Kranowitz… – światowa czołówka w neuroterapii dzieci!