Wzrastaj

26/07/2025

Istnieje wiele badań psychologicznych, które analizują wpływ wiary, religii na poczucie własnej wartości.

Wyniki tych badań sugerują, że religia może zarówno wspierać, jak i komplikować rozwój zdrowego poczucia własnej wartości – w zależności od kontekstu, treści wiary oraz rodzaju relacji z Bogiem (lub tym, co dana osoba uważa za transcendentne).

Dziś skupimy się na tym, co wspiera poczucie własnej wartości!

🔍 Co mówią badania?

Religia może być źródłem bezwarunkowej miłości.
Badania wykazują, że wiara w Boga jako istotę kochającą i akceptującą bezwarunkowo sprzyja wyższemu poczuciu własnej wartości.

Taka relacja może wzmacniać przekonanie, że „jestem wartościowy, bo jestem stworzony i kochany – niezależnie od moich błędów czy sukcesów”.

Park, Edmondson & Blank (2009) pokazali, że religijna interpretacja cierpienia i poczucia sensu życia może amortyzować negatywny wpływ kryzysów na poczucie własnej wartości.

Hall & Edwards (2002) opracowali The Spiritual Assessment Inventory, który wykazał, że osoby z bardziej dojrzałą relacją z Bogiem (opartą na zaufaniu i intymności, a nie lęku) mają wyższe i bardziej stabilne poczucie własnej wartości.

Zapraszam Was do obejrzenia filmiku na kanale Kinga Krawczyńska Sens- On, który porusza ten pozytywny aspekt dobrej, bezpiecznej relacji z Bogiem, która dla osób wierzących może stać się filarem poczucia własnej wartości.

26/07/2025

Na nasze poczucie własnej wartości wpływa wiele czynników, ono rozwija się w relacji.

Pierwszym i najważniejszym „lustrem”, w którym dziecko uczy się siebie widzieć, jest jego opiekun: matka, ojciec lub inna bliska osoba, która odgrywa kluczową rolę wychowawczą.

🔑 Bezpieczna relacja jako fundament!

Psychologia rozwojowa pokazuje, że styl przywiązania wykształcony w dzieciństwie ma ogromny wpływ na to, jak człowiek będzie postrzegać siebie i innych.

✅ Bezpieczny styl przywiązania:

💓opiekun reaguje na potrzeby dziecka z czułością, regularnie i przewidywalnie,

💓dziecko czuje, że jest kochane „takie, jakie jest” – nie tylko za grzeczność, sukces czy uległość.

👉 W wyniku takich doświadczeń dziecko rozwija wewnętrzne przekonanie:

„Jestem wartościowy, zasługuję na miłość, mogę ufać innym.”

To właśnie poczucie własnej wartości – głęboko zakorzenione przekonanie o byciu ważnym, godnym i akceptowanym.

❌ Brak responsywności lub warunkowa miłość, gdy opiekun:

💥ignoruje potrzeby dziecka,

💥reaguje z lękiem, chłodem, krytyką lub przemocą,

💥obdarza uczuciem tylko wtedy, gdy dziecko „na to zasłuży” (np. przez dobre wyniki, uległość, perfekcję) –

dziecko może ukształtować tzw. warunkowe poczucie własnej wartości.

Taki człowiek będzie w dorosłym życiu przekonany, że:

💥musi coś udowadniać, by być kochanym,

💥nie jest wystarczający „taki, jaki jest”,

💥wartość = osiągnięcia, wygląd, opinia innych.

To zwiększa podatność na lęk, perfekcjonizm, wypalenie oraz trudności w relacjach.

🧪 Co pokazują badania?

Coopersmith (1967) już w klasycznych badaniach wykazał, że dzieci, których rodzice stosowali styl wychowawczy pełen ciepła, ale z jasnymi granicami, miały najwyższe poczucie własnej wartości. Z kolei dzieci wychowywane w atmosferze chłodu emocjonalnego lub nadmiernej kontroli – znacznie niższe.

Karen (1998), analizując różne typy przywiązania, zauważa, że brak bezpiecznego przywiązania jest predyktorem niskiego i niestabilnego poczucia własnej wartości w dorosłości.

Orth, Trzesniewski & Robins (2010) w badaniu podłużnym (ponad 10 lat) stwierdzili, że osoby z niskim poczuciem własnej wartości w wieku nastoletnim miały więcej trudności emocjonalnych i interpersonalnych w dorosłości – w dużej mierze korelujących z jakością relacji rodzinnych z dzieciństwa.

26/07/2025

❓️Bardzo często w pracy gabinetowej Klienci zadają mi pytanie czym różni się poczucie własnej wartości od samooceny.

📍Odpowiadam więc publicznie, aby zawsze można było wrócić to tych treści.

Pojęcia poczucie własnej wartości i samoocena bywają używane zamiennie, jednak w psychologii odnoszą się do nieco innych aspektów funkcjonowania człowieka.

❓️Czym się różni poczucie własnej wartości od samooceny?

🫡POCZUCIE WŁASNEJ WARTOŚCI to ogólne, wewnętrzne przekonanie o tym, że zasługuję na szacunek i miłość – niezależnie od osiągnięć, wyglądu czy porażek.

🪺Jest to wartość podstawowa, często nieuświadomiona, która kształtuje nasze poczucie bezpieczeństwa psychicznego i odporność na stres.

👶Poczucie własnej wartości zaczyna się formować już we wczesnym dzieciństwie, głównie na podstawie relacji z opiekunami.

💓Akceptacja bezwarunkowa, responsywność emocjonalna oraz spójność komunikatów są kluczowe.
Jeśli dziecko doświadcza miłości niezależnej od zachowania (np. „jesteś ważny, nawet jeśli zrobiłeś coś źle”), rozwija się zdrowe poczucie wartości.

Czynniki wpływające na poczucie własnej wartości:

💓Styl przywiązania w dzieciństwie

💓Bezwarunkowa akceptacja ze strony bliskich

💓Doświadczenia traumatyczne lub wspierające

🧠SAMOOCENA to bardziej świadoma i zmienna ocena własnych kompetencji, cech i osiągnięć.
Może dotyczyć różnych obszarów życia – wyglądu, inteligencji, relacji interpersonalnych czy skuteczności zawodowej.

💥Samoocena może być wysoka lub niska, realistyczna lub zniekształcona – i ulega częstym fluktuacjom w zależności od sytuacji i porównań społecznych.

🧒Samoocena u dzieci rozwija się później, wraz z pojawieniem się zdolności do porównań społecznych (zwykle od ok. 6–7 roku). Wpływają na nią sukcesy w szkole, relacje z rówieśnikami i reakcje dorosłych.

Czynniki wpływające na samoocenę:

💓Sukcesy i porażki życiowe

💓Porównania społeczne

💓Krytyka i pochwały

💓Normy kulturowe i społeczne oczekiwania.

Oferujemy pomoc psychologiczną dla dzieci, młodzieży i dorosłych: psychoterapia, diagnoza psychologiczna, terapia grupowa, TUS, warsztaty. Działamy w Mysiadłe k. Piaseczna i Warszawie (Kabaty, Ursynów).

25/07/2025

Kiedy dać dziecku pierwszy telefon? 🧐 Po pierwsze warto odróżnić telefon od smartfona ☎️ Przed 12. rokiem życia dziecko powinno, jeśli jest taka konieczność, mieć telefon jedynie z funkcjami dzwonienia i pisania SMS-ów 📲 Dopiero po 12. urodzinach można myśleć o wprowadzeniu w życie dziecka smartfona 👇

Smartfon to nie tylko narzędzie do kontaktu - to też dostęp do całego świata internetu: gier, mediów społecznościowych, treści dla dorosłych, niebezpiecznych kontaktów, por*ografii, toksycznych wzorców czy cyberprzem*cy.

👉 Dziecko poniżej 12 lat nie ma jeszcze wystarczającej dojrzałości, by bezpiecznie z niego korzystać. Eksperci są zgodni:
🔹 Im później dziecko dostanie smartfona, tym lepiej dla jego rozwoju psychicznego, koncentracji i relacji społecznych.
🔹 Wczesne korzystanie ze smartfona zwiększa ryzyko lęków, depresji, zaburzeń snu, problemów z koncentracją i uzależnienia od natychmiastowej gratyfikacji.
🔹 Smartfon osłabia aktywność fizyczną, kreatywność i uważność.

Co dać zamiast smartfona?
❤️ Prosty telefon do dzwonienia i pisania SMS-ów
❤️ „Telefon rodzinny” - wspólne urządzenie, które nie należy na stałe do dziecka
❤️ Jasną rozmowę - wyjaśnij, że ta decyzja chroni, a nie ogranicza

Warto rozważyć przesunięcie momentu otrzymania smartfona nawet do 13. roku życia, a podejmując decyzję, kierować się nie tylko wiekiem dziecka, ale również m.in. jego dojrzałością emocjonalną, umiejętnością samoregulacji, poziomem odpowiedzialności i kompetencjami społecznymi.

📌 Chcesz dowiedzieć się więcej, jak wprowadzić tę zasadę w życie? Wejdź na 👉 domowezasadyekranowe.pl

Znajdziesz tam dobre praktyki i inspiracje!

Kampanię realizuje Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę we współpracy z Fundacja Orange
W ramach Polskie Centrum Programu "Safer Internet"

22/07/2025

W pierwszych trzech latach życia dziecka jego mózg rozwija się wyjątkowo intensywnie. To, czego wtedy potrzebuje, to przede wszystkim czuła uwaga rodzica, kontakt wzrokowy, dotyk i bliskość, zabawa i słowa wypowiadane z bliska.

Żaden ekran nie zastąpi dziecku prawdziwego kontaktu z drugim człowiekiem, a wręcz może utrudniać jego rozwój, prowadząc m.in. do opóźnień mowy, problemów z koncentracją czy zaburzeń snu.
👉 Dlatego eksperci mówią jasno: do ukończenia 3. roku życia dziecko NIE powinno mieć styczności z ekranami – ani telefonami, ani tabletami 🚫📺

Nawet bajka w tle „do obiadu” czy „na usypianie” tylko pozornie pomaga.

W rzeczywistości: pogarsza sen, wycisza interakcje, przebodźcowuje, zaburza koncentrację.
Co możesz zrobić zamiast?
💙 Czytaj do usypiania
💙 Śpiewaj przy przewijaniu
💙 Baw się, pokazuj, nazywaj
💙 Odkładaj telefon, gdy jesteś z dzieckiem

📌 Chcesz dowiedzieć się więcej, jak wprowadzić tę zasadę w życie?

Przeczytaj więcej na 👉 domowezasadyekranowe.pl

Znajdziesz tam dobre praktyki i inspiracje!

Kampanię realizuje Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę we współpracy z Fundacja Orange

W ramach Polskie Centrum Programu "Safer Internet"

22/07/2025

🌧 "Mamo, nudzę się!" – co robić, gdy dzieciom nudzi się w deszczowe dni? 🌧

Deszcz za oknem, energia w domu sięga zenitu, a z ust dziecka po raz dziesiąty pada to magiczne: „Nudzę się!”

Brzmi znajomo? 😉

🧠Wbrew pozorom nuda nie jest wrogiem – to ważny sygnał z mózgu, że pora na twórcze myślenie, inicjatywę i... chwilę bez natychmiastowej stymulacji.

💪Badania pokazują, że dzieci, które mają czas na nudę, rozwijają większą kreatywność i umiejętność samodzielnego planowania aktywności (Eastwood et al., 2012).

🎮 A co z elektroniką? Tablety i telewizory to szybkie wyjście z nudy, ale ciągła ekspozycja na ekran ogranicza rozwój wyobraźni i samoregulacji.

🤔Dzieci przyzwyczajone do stałej „rozrywki na żądanie” mają trudność z wyciszeniem się i szukaniem aktywności samodzielnie.

👉 Co możesz zrobić jako rodzic?

❓️Zamiast natychmiast proponować rozwiązania, zapytaj: „Co chciałbyś zrobić?”

📍Pomóż stworzyć „słoik nudy” – z pomysłami na deszczowe dni (np. teatrzyk cieni, robienie domowego slime’a, pisanie własnej książki).

🚲Ustalcie wspólnie „czas bez ekranu” – i pokaż, że też z niego korzystasz!

Bo nuda to nie problem – to zaproszenie do odkrywania siebie 💡

A Ty? Jaki pomysł wrzuciłbyś do słoika nudy?
Zostaw komentarz :)

15/07/2025

🏖Po wakacyjnych przygodach wracamy do Was z cyklem "codzienność gabinetowa".

🧠Dziś przedstawiamy grę "Zagraj o swój lęk" od Edukowisko.pl

💪Gra Zagraj o(swój) Lęk! może być wykorzystywana w warunkach domowych, jak i w gabinecie specjalisty (psychologa, psychoterapeuty, pedagoga) jako wsparcie procesu terapeutycznego.

Gra przeznaczona jest dla dzieci od 7. do 16. roku życia.

14/07/2025

👤Samodzielne wakacje? - co o tym myślicie❓️

🧑‍🧑‍🧒‍🧒W świecie pełnym oczekiwań, ról i ciągłej dostępności, myśl o wyjeździe wakacyjnym bez partnera, dzieci, czy grupy znajomych może wywoływać mieszane emocje.
Czy to nie egoizm?
Czy nie oddalam się w ten sposób od rodziny? Czy mój związek na tym nie ucierpi?

💥Z psychologicznego punktu widzenia — niekoniecznie.
A wręcz przeciwnie.

💆‍♀️Samodzielne wyjazdy mogą być nie tylko formą głębokiego self-care, ale też czymś, co wzmacnia więzi, zbliża i oczyszcza przestrzeń między ludźmi.

❓️Dlaczego warto wyjechać samemu?

📍Powrót do siebie

W codzienności często funkcjonujemy w trybie „dla innych”. Jesteśmy partnerami, rodzicami, pracownikami — a gdzie w tym wszystkim „ja”? Samotna podróż pozwala wrócić do kontaktu ze sobą: ze swoimi emocjami, potrzebami, rytmem.
Czasem dopiero w ciszy zaczynamy słyszeć, co naprawdę w nas gra.

📍Regeneracja emocjonalna

Wypoczynek w pojedynkę to szansa na odpoczynek na własnych zasadach.
Nie trzeba dostosowywać się do tempa innych, kompromisów przy wyborze restauracji czy planowania dnia.
Można po prostu być — bez roli do odegrania.

📍Troska o związek

Paradoksalnie — chwilowa rozłąka może wzmocnić relację. Daje przestrzeń na zatęsknienie, na nową perspektywę, na zatroszczenie się o siebie, by później móc zatroszczyć się o drugą osobę z nową energią i świeżością. To forma „oddechu”, który pomaga nie wypalić się w bliskości.

📍Przykład dla dzieci

Jeśli jesteś rodzicem, taka decyzja niesie jeszcze jedną wartość: modelujesz zdrowe podejście do dbania o siebie.
Pokazujesz, że odpoczynek nie jest nagrodą, ale potrzebą i że rodzic również ma prawo do chwili dla siebie — nie wbrew rodzinie, ale właśnie z miłości do niej.

🧠 Dowody naukowe mówią jasno:

🏆Samotny czas sprzyja wzmacnianiu poczucia autonomii

Badania Netty Weinstein z Uniwersytetu w Reading pokazują, że dobrowolna samotność – zwłaszcza podczas podróży – wiąże się z większym poczuciem autonomii i kompetencji, co bezpośrednio przekłada się na lepsze samopoczucie.

🏆Samoświadomość i zaufanie – efekty uboczne samotności

Podczas samotnych podróży mamy czas na obserwowanie własnych reakcji – jak radzimy sobie z nieprzewidywalnością, planowaniem, samotnością. To wzmacnia zaufanie do siebie, redukuje lęki i sprawia, że lepiej radzimy sobie z wyzwaniami w codziennym życiu.

❓️A Ty?
Wybrałbyś/wybrałabyś się na samodzielny urlop?

10/07/2025

🏖Wakacje nie muszą oznaczać zagranicznej wyprawy.
Badania pokazują, że regeneracja psychiczna zależy bardziej od jakości odpoczynku niż od odległości podróży.
Czasami kilka dni offline w domowym ogrodzie przynosi większy efekt niż tygodniowy lot na Bali.

❓️Dokąd i jak? Podróże, a osobowość.

🧠Badania psychologiczne wskazują, że wybory wakacyjne często odzwierciedlają cechy naszej osobowości.

✨️Zgodnie z teorią Wielkiej Piątki (pięcioczynnikowy model osobowości) preferencje wakacyjne mogą wyglądać następująco:

💥Otwartość na doświadczenia – osoby otwarte chętniej wybierają egzotyczne kierunki, kulturową różnorodność i aktywności intelektualne (np. muzea, kuchnie świata, spotkania z lokalną społecznością).

💥Sumienność – preferują dobrze zaplanowane wyjazdy, często all inclusive lub city break z przewodnikiem i harmonogramem.

💥Ekstrawersja – wybierają miejsca tętniące życiem: festiwale, imprezy, plaże z dużą liczbą turystów.

💥Ugodowość – częściej stawiają na podróże z rodziną, chętnie dopasowując się do potrzeb innych uczestników wyjazdu.

💥Neurotyczność – osoby wysoko neurotyczne mogą wybierać miejsca dające poczucie kontroli i bezpieczeństwa, np. znane kurorty, bliskie lokalizacje.

✨️Zgodnie z klasyczną typologią Hipokratesa-Galena:

📍Sangwinik – poszukuje aktywności, towarzystwa, różnorodności. Wakacje to dla niego „ruchomy festiwal”.

📍Melancholik – preferuje spokojne miejsca, kontakt z naturą, samotność lub kameralne towarzystwo. Wypoczywa poprzez refleksję i wewnętrzne wyciszenie.

📍Choleryk – lubi mieć wpływ na plan podróży, często organizuje wypoczynek dla innych. Potrzebuje bodźców, ale pod kontrolą.

📍Flegmatyk – najchętniej spędza czas w jednym miejscu, w znanym otoczeniu, ceni stabilność i prostotę.

🏖Podróżowanie to nie tylko zmiana miejsca, ale często także spotkanie z samym sobą.

To, jak spędzamy wakacje, może być nieocenionym źródłem informacji o naszych potrzebach, granicach, relacjach i kondycji psychicznej.
Warto więc nie tylko spakować walizkę, ale też uważnie przyjrzeć się temu, co w niej (i w nas) się znajduje.

A Ty ?
Wybrałeś/wybrałaś wakacje zgodnie ze swoim temperamentem czy może kompletnie odwrotnie?