21/09/2021
Dziś kilka słów o INSULINOOPORNOŚCI. 👩⚕️👇
Za główną przyczynę rozwoju insulinooporności uważa się niską aktywność fizyczną, w połączeniu z nadmiarem spożywanych kalorii. Nadwyżka energii prowadzi do przyrostu tkanki tłuszczowej oraz nadwagi i otyłości. Nadmiar węglowodanów prostych w diecie (wyroby cukiernicze, białe pieczywo i makarony, słodkie przekąski) oraz tłuszczów nasyconych i podjadanie między posiłkami powodują ciągłą nadwyżkę produkcji insuliny przez trzustkę.
Insulina jest hormonem potrzebnym min. do regulacji gospodarki węglowodanowej, jednak jej ciągły nadmiar powoduje, że nasze komórki przestają na nią reagować we właściwy sposób. Trzustka wytwarza jej coraz więcej, a z czasem może ulec wyczerpaniu. Chociaż insuliny jest dużo, poziom glukozy we krwi pozostaje ciągle podwyższony.
Jeśli nie podejmiemy odpowiednich działań(konsultacja z lekarzem endokrynologiem, diabetologiem), nie zmienimy stylu życia na bardziej aktywny z odpowiednio dostosowaną dietą - u większości osób rozwinie się cukrzyca typu 2.
Wśród czynników środowiskowych istotną rolę odgrywa również stres, nieregularny tryb życia oraz brak odpowiedniej ilości snu i używki (papierosy, alkohol).
Objawy insulinooporności:
-przyrost masy ciała
-obniżenie nastroju
-nadmierna senność po posiłkach (zwłaszcza węglowodanowych)
-zmiany na skórze (szyja, pachy)- tzw. rogowacenie ciemne
-ogólne ciągłe zmęczenie i rozdrażnienie
-problemy z pamięcią oraz koncentracją
-częste uczucie głodu (co 2-3 godz.)
-wilczy apetyt na słodycze
-niepowodzenia w redukcji masy ciała
-obwód pasa: kobiety >80 cm
mężczyźni >94 cm.
Badanie , które warto zrobić , jeśli podejrzewasz u siebie insulinooporność:
- insulina i glukoza rano na czczo
- profil lipidowy.
Konieczność farmakoterapii indywidualnie ustala lekarz. Zmiana nawyków żywieniowych, modyfikacja diety i włączenie aktywności fizycznej stanowią pierwszą linię obrony przed rozwojem cukrzycy.
~Lena Leśniak
