Wewnętrze Katarzyna Suma-Wójcik Psycholog

09/02/2023

❤️Są jeszcze ostatnie wolne miejsca.
❤️Kolejna grupa dopiero za rok.
❤️Czekamy na Ciebie

21/01/2023

Warto posłuchać

Teoria więzi i stylów przywiązania.Czułe miejsca - o co w tym chodzi?Zaufanie w relacji - czyli co jest potrzebne żeby powiedzieć "przytul mnie".Kontakt do B...

16/01/2023

19/10/2022

Zapraszamy i prosimy o rozpowszechnienie.

18/08/2022

"[...] emocje zabarwiają sposób widzenia rzeczywistości, więc jeżeli ktoś lękowo czy depresyjnie spodziewa się wyłącznie niepowodzenia, to nic innego nie zobaczy. I dobre rzeczy go ominą. Dlatego warto takim osobom pomóc rozmontować tę konstrukcję, żeby pojawił się inny klimat, na przykład bezcenny klimat niewiedzy. Bo jak nie wiesz, to nie wiesz - czy będzie dobrze, czy źle. Ja bym więc to hasło "odpuść sobie" trochę przerobiła, bo ono tak naprawdę nic nie mówi. Powiedziałabym: "Odpuść sobie zarówno złudzenie wszechmocnej kontroli, jak i złudzenie braku jakiegokolwiek wpływu, szukaj innej drogi, ale nie porzucaj kontaktu z rzeczywistością".

A. Jucewicz w rozmowie z D. Golec
Niepewność. Rozmowy o strachu i o nadziei.
fot. własne

06/08/2022

„Niech miłość będzie tym, co pamiętasz najbardziej”

ZAPISY DO GRUPY WSPARCIA W KRAKOWIE:


👉Rusza kolejna edycja grupy wsparcia dla rodziców po stracie dziecka w wyniku poronienia, śmierci okołoporodowej i martwego urodzenia. Spotkania odbywać się będą w Krakowie.
❤️Jeśli jesteś rodzicem po stracie i potrzebujesz bezpiecznego miejsca, by o tym porozmawiać.
❤️Potrzebujesz wsparcia i zrozumienia po stracie swojego dziecka. ❤️Poroniłaś i nie umiesz sobie z tym poradzić.
❤️Chcesz wyjść do świata i opowiedzieć o swojej stracie, o swoim dziecku.
❤️Chcesz przyjrzeć się na nowo relacjom z otoczeniem.
❤️❤️Serdecznie zapraszamy do tworzonej grupy wsparcia.
🔽🔽🔽
👉Spotkania są bezpłatne.
👉Grupa będzie liczyć maksymalnie 8 osób, a spotkania (około 2,5 h) odbywać się będą dwa razy w miesiącu.
👉Grupa będzie zamknięta od drugiego spotkania.
👉Zajęcia prowadzić będzie Katarzyna Suma Wójcik psycholog i psychoterapeuta z Krakowa, mająca wieloletnie doświadczenie w pracy z rodzicami po staracie. Wewnętrze Katarzyna Suma-Wójcik Psycholog ❤️
👉Jeśli jesteś zainteresowana/zainteresowany prosimy o kontakt telefoniczny - 510 620 392. Telefon czynny w godz. od 9 do 16 od poniedziałku do piątku.
👉Przed pierwszymi zajęciami grupowymi odbędzie się w Krakowie indywidualne spotkanie z prowadzącą.

INFORMACJE I ZAPISY:
t. 510 620 392
Fundacja Opes139

19/06/2022

"Na początku depresji warto postępować z chorym, jak z osobą chorą somatycznie. Pozwolić mu leżeć, spać lub podejmować tylko te rodzaje aktywności, które sam wybierze.
Stopniowo, co jakiś czas warto zachęcać chorego do próby podjęcia małego działania. Pierwszą reakcją będzie prawdopodobnie odmowa. Można próbować kolejnej zachęty, obiecać swoją pomoc i wsparcie. Czasami drobne sukcesy mogą nieznacznie poprawić samopoczucie. Namawiając do aktywności trzeba zawsze kierować się aktualnym stanem chorego, a także umieć odróżnić odmowę płynącą z pierwszego odruchu osoby, która nie wierzy we własne siły, od prawdziwej niemożności wykonania najprostszej czynności.
Wszelkie standardowe pocieszenia:„nie przejmuj się tak”, „inni mają większe zmartwienia”, zapraszanie gości czy kupowanie prezentów zwykle nie odniosą efektu, a niekiedy odwrotny do zamierzonego. Również wymuszanie aktywności wypowiedziami typu: „weź się w garść”, „musisz się zmobilizować i przełamać” poza zwiększeniem poczucia winy i przeświadczenia o braku wsparcia i zrozumienia nie przyniosą ulgi. Bliscy muszą być przygotowani na to że depresja nie jest zaburzeniem ustępującym w ciągu kilkunastu dni. Wymaga cierpliwości i rozłożenia sił osoby udzielającej wsparcia.
Osoby które przeszły depresję, mówią że najbardziej pomagała im spokojna i życzliwa obecność bliskich oraz ich wewnętrzne przekonanie, że depresja minie."

Iwona Koszewska, Ewa Pragłowska, „O depresji, o manii, o nawracających zaburzeniach nastroju”
fot Davies Designs Studio

09/06/2022

Zapraszamy

👉Rusza kolejna edycja grupy wsparcia dla rodziców po stracie dziecka w wyniku poronienia, śmierci okołoporodowej i martwego urodzenia. Spotkania odbywać się będą w Krakowie.
❤️Jeśli jesteś rodzicem po stracie i potrzebujesz bezpiecznego miejsca, by o tym porozmawiać.
❤️Potrzebujesz wsparcia i zrozumienia po stracie swojego dziecka. ❤️Poroniłaś i nie umiesz sobie z tym poradzić.
❤️Chcesz wyjść do świata i opowiedzieć o swojej stracie, o swoim dziecku.
❤️Chcesz przyjrzeć się na nowo relacjom z otoczeniem.
❤️❤️Serdecznie zapraszamy do tworzonej grupy wsparcia.
🔽🔽🔽
👉Spotkania są bezpłatne.
👉Grupa będzie liczyć maksymalnie 8 osób, a spotkania (2,5 h) odbywać się będą dwa razy w miesiącu, od września 2022.
👉Grupa będzie zamknięta od drugiego spotkania.
👉Zajęcia prowadzić będzie Katarzyna Suma Wójcik psycholog i psychoterapeuta z Krakowa, mająca wieloletnie doświadczenie w pracy z rodzicami po staracie. Wewnętrze Katarzyna Suma-Wójcik Psycholog ❤️
👉Jeśli jesteś zainte resowany prosimy o kontakt telefoniczny - 510 620 392. Telefon czynny w godz. od 9 do 16 od poniedziałku do piątku.
👉Przed pierwszymi zajęciami grupowymi odbędzie się w Krakowie indywidualne spotkanie z prowadzącą. Terminy spotkania do wyboru: 14.VI, 21.VI i 23 VI.

11/04/2022

Matka mozaika... ❤️

Nie, nie pogodziłam się.
Tak, wciąż płaczę.
Pomimo, że minęły prawie dwa lata, tak...
Już dwa lata...

Gdy mówisz “dwa lata” widzisz ciąg zdarzeń, osiągnięcia Twoich dzieci i nowe zdjęcia w albumie. Dla mnie “dwa lata” oznaczają ponad 700 dni tęsknoty, bólu i pustki. Pustki we mnie i pustki naokoło. Ponad 700 dni pustych dni w kalendarzu. Dni, które przecież mogły być pełne życia. Ale nie były.

Gdy Ty dziwisz się i mówisz, że to przecież już dwa lata, ja zastanawiam się jak zdołałam je przeżyć, gdzie byłabym teraz, gdyby przed dwoma laty świat nie runął... To byłyby dwa lata osiągnięć mojego Syna – ukończone studia, początek ekscytującej kariery, fascynujące projekty, odkrycia, nowe znajomości... Budziłabym się ciekawa tego, co przyniesie nowy dzień, czym mnie zaskoczy. Dwa lata... Przy Jego energii i tempie działania, te dwa lata niejednemu wypełniłyby całe życie...

Nie dostałam tych dwóch lat, tak, jak nie dostanę kolejnych. Jego koledzy założą rodziny, będą mieć dzieci. Docierać będą do mnie informacje o kolejnych przygodach, awansach i przedsięwzięciach. I zawsze pytać siebie będę, gdzie w tej opowieści byłabym ja, gdzie byłby On. Gdyby był.

Więc jeśli zdarzy się tak, że za dziesięć lat świat wciąż będzie trwał, a Ty i ja w nim, niech Cię nie zdziwi fakt, że nieraz jeszcze zapłaczę i wciąż nie będę „pogodzona”... Podczas gdy w Twoim świecie czas leczy rany, w moim czas wciąż na nowo je otwiera. Kolejne dziesięć lat oznacza kolejne lata ciszy i niezapisanych w kalendarzu dni. To kolejne niespędzone razem święta i wakacje, to blaknące na parapecie pamiątki, to wytarte rogi albumów...wciąż tych samych...

Nie rozumiesz i nie mam do Ciebie o to żalu. Widzisz, zostałam obdarowana doświadczeniem, którego nie chciałam. Są tacy, którzy powiadają, że czemuś to ma służyć, do czegoś prowadzić... Może mają rację. A może nie... Dwa lata temu zmarł mój Syn i podczas gdy dla Ciebie to zdarzenie zamknięte w przeszłości, dla mnie to wciąż na nowo odtwarzająca się rzeczywistość. Czas przeszły przeniesiony w teraźniejszość. Czas przeszły nie tyle rzucający cień na przyszłość, co zamieniający przyszłość w niechcianego gościa, którego wizyta nazbyt się przedłuża.

Patrzysz dziś na mnie i myślisz, że przecież nieźle sobie radzę. Absolutnie. Zażartuję nawet. Skomentuję życzliwie Twoją nową fryzurę czy zakup samochodu, tak, jakby miało to dla mnie znaczenie. Zrobię to, bo wiem, że ma dla Ciebie. Widzisz mnie całą, ponieważ nie przyglądasz się uważnie. Posklejana jestem z milionów kawałków. Matka Mozaika. Niektórych części brakuje, ale nie zauważasz tego. Dla Ciebie znów mam kształt siebie i to jest najważniejsze.

Powiadają, że pęknięcia dobra rzecz, bo przez nie wpada światło. Tak, być może... Dobra dla światła i dla tego, który je widzi. Czy dla pękniętego obiektu również...? Przez pęknięcia wpada też, czasem z hukiem i łoskotem, wiatr... Przewraca i rozrzuca wszystko, co już zdawało się być ułożone. To tylko świat, w którym życie toczy się swoim rytmem. Czy mogę mieć żal do wiatru? Nie, oczywiście, że nie. Czy mam żal do pęknięcia? Tak. Chciałabym być cała. Ale wiem, że tkwienie w sferze życzeń i żalów niczemu nie służy, więc niosę moją popękaną skorupę w milczeniu i nieść ją tak będę przez kolejne lata.

Widzisz... moje dziecko nie umarło dwa lata temu, ono umiera codziennie, bo codziennie na nowo Go nie ma. I fakt Jego śmierci boli każdego dnia, choć zaskakuje coraz rzadziej. Coraz rzadziej budzę się przerażona, coraz rzadziej wyję do poduszki, coraz rzadziej wypatruję Jego powrotu... To dzięki tym zmianom możesz dziś ze mną rozmawiać „jak gdyby nigdy nic”...lub prawie... Jeśli nie widzisz mojego bólu to nie dlatego, że go nie ma. Mój ból zrodził się ze śmierci mojego dziecka, dlatego jest mi bardzo drogi. Obchodzę się z nim z szacunkiem i miłością- nie wystawiam na pokaz, nie obnoszę się z nim, nie wymachuję jak chorągiewką. Jest delikatny i wrażliwy, daję mu matczyną czułość i uwagę, na którą zasługuje. Obserwuję jak się zmienia. Dokładnie tak, jak Ty obserwujesz swoje dziecko. Mówię do niego, głaszczę, opiekuję się nim. Nie chcę narażać go na złe traktowanie, lekceważenie. Czemu miałabym to robić? Chcę, by był bezpieczny, więc tulę go w sercu mocno - jego miejsce jest tam, gdzie mieszka miłość... Jeśli nie potrafisz lub nie jesteś gotowy, by spojrzeć w moje serce, nie zobaczysz go. I tak ma być. Tak lepiej dla Ciebie i dla nas. Jeśli jednak nie obawiasz się zobaczyć mnie taką, jaką jestem, spotkawszy mnie dziś lub za dziesięć lat, powiedz w swoim sercu „dzień dobry” mojemu bólowi, a on na pewno odwzajemni Ci się najpiękniejszym uśmiechem na świecie. Uśmiechem mojego Syna.
Lucyna Teszka

obraz: Lucy Campbell

09/04/2022

05/04/2022

"Posłuchaj,
jak mi prędko bije twoje serce" ❤️

PSYCHOLOGIA W LITERATURZE

Zdarzyć się mogło.
Zdarzyć się musiało.
Zdarzyło się wcześniej. Później. Bliżej. Dalej.
Zdarzyło się nie tobie.

Ocalałeś, bo byłeś pierwszy.
Ocalałeś, bo byłeś ostatni.
Bo sam. Bo ludzie. Bo w lewo. Bo w prawo.
Bo padał deszcz. Bo padał cień.
Bo panowała słoneczna pogoda.

Na szczęście tam był las.
Na szczęście nie było drzew.
Na szczęście szyba, hak, belka, hamulec,
framuga, zakręt, milimetr, sekunda.
Na szczęście brzytwa pływała po wodzie.

Wskutek, ponieważ, a jednak, pomimo,
co by to bylo, gdyby ręka, noga,
o krok, o włos
od zbiegu okoliczności.

Więc jesteś? Prosto z uchylonej jeszcze chwili?
Sieć była jednooka, a ty przez to oko?
Nie umiem się nadziwić, namilczeć się temu.
Posłuchaj,
jak mi prędko bije twoje serce

Wisława Szymborska – Wszelki wypadek

20/03/2022

https://www.youtube.com/watch?v=8eo1xMC7VbU

To opowieść nie tylko o stracie i żałobie. Polecam na słuchawkach.

From the new album by Ólafur Arnalds, "For Now I Am Winter":iTunes: http://smarturl.it/OAiTunesAmazon: http://smarturl.it/OAamazonVinyl: http://smarturl.it/O...

01/03/2022

Ważny post od Stając się sobą.
Zrób kanapki, herbatę w termosie, weź na wszelki wypadek maskotki dla dzieci, koce, poduszki na czas podróży -poinformuj, że są i można z tego skorzystać, ale nie bombarduj informacjami. Nie "ocieplaj" na siłę atmosfery, bo cisza i chcesz za wszelką cenę złagodzić cierpienie. Nie masz takiej mocy.
Przygotuj się, bądź do dyspozycji. Ogarnij logistykę, transport, potrzebne rzeczy, ale zostaw przestrzeń i uszanuj żałobę.

Drodzy, wielu z Was przyjmuje uchodźców. Ci ludzie przeżyli TRAUMĘ i mogą zachowywać się INACZEJ niż w czasach pokoju. Co mam na myśli?

- mogą być wycofani, bardzo małomówni, co można odebrać jako brak wdzięczności z ich strony.

- Ich pytania lub zachowania mogą być dla nas nie do końca zrozumiałe, czasem absurdalne (dziewczyna, którą przyjęliśmy, dopytywała o gąbki do mycia naczyń), a kiedy zobaczyła, że na przegotowanej wodzie osadza się kamień – była w rozpaczy. Płakała, pytając, czy na takiej wodzie można zrobić kaszkę dla dziecka…

- Nie zadawajcie ZBĘDNYCH pytań! Ci ludzie są okropnie przeciążeni psychicznie, zastanawianie się nad przyszłością lub codziennością sprawia im ogromna trudność. Nasza dziewczyna nie potrafiła powiedzieć czego potrzebuje, jakie jedzenie kupić jej dziecku, czy ma ubrania dla siebie oraz maleństwa… Czasem musicie sami zastanowić się, czego potrzebowalibyście w takiej sytuacji. Tych ludzi to przerasta.

- Bardziej słuchajcie, nie pytajcie. Niektórzy mogą chcieć mówić o wojnie, a inni działają tak, że zamiast wojny mówią o wakacjach lub innych dobrych rzeczach. To mechanizmy psychiczne! Ci ludzie są PRZERAŻENI nawet jak sie wydaje, ze tak nie jest.

Słuchajcie, najważniejsze — ci ludzie są nam wdzięczni i będą pamiętać o naszym wsparciu do końca życia, nawet jeśli tego nie okazują odrazu. Często nie są w stanie tego zrobić, bo są STRAUMATYZOWANI. Zachowania i pytania naszej dziewczyny można by było odebrać jako czepialstwo, brak wdzięczności i roszczeniowość. Nie jest i nie może być jednak sobą w tej sytuacji. Jej zachowania wynikają z okropieństwa, które przeżyła, uciekając pod ostrzałem rosyjskiego wojska.

23/02/2022

‼️Warto o siebie zawalczyć‼️
‼️Nie bój się pomocy‼️

26/01/2022

♦️Zachęta, którą chcemy przekazać każdemu rodzicowi: Trzeba S Z U K A Ć pomocy !
♦️Jeśli nie widzieliście jeszcze programu, to link tutaj: https://krakow.tvp.pl/52793145/krzemionki-30

21/01/2022

Dzisiaj zakończyła się pierwsza edycja grupy wsparcia w Tarnowie. Niezwykły czas, niezwykła podróż... Dziękuję za możliwość towarzyszenia... Fundacja Opes139

21/01/2022

21/01/2022

15/01/2022

Tarnów, nowa grupa wsparcia

❤POWSTAJE NOWA GRUPA WSPARCIA DLA RODZICÓW PO STRACIE!
❤Grupa adresowana jest dla rodziców po stracie dziecka w wyniku poronienia, śmierci okołoporodowej i martwego urodzenia.
❤Spotkania są bezpłatne.
❤Jeśli jesteś rodzicem po stracie i potrzebujesz bezpiecznego miejsca by o tym porozmawiać. Potrzebujesz wsparcia i zrozumienia po stracie swojego dziecka. Poroniłaś i nie umiesz sobie z tym poradzić i żyć na nowo. Chcesz wyjść do świata i opowiedzieć o swojej stracie, o swoim dziecku. Chcesz przyjrzeć się na nowo relacjom z otoczeniem.
❤Serdecznie zapraszamy do tworzonej grupy wsparcia.
❤Grupa będzie liczyć maksymalnie 8 osób, a spotkania (2,5 h ) odbywać się będą dwa razy w miesiącu, od lutego 2022. Grupa będzie zamknięta od drugiego spotkania.
❤Zajęcia prowadzić będzie Katarzyna Suma Wójcik psycholog i psychoterapeuta z Krakowa, mająca wieloletnie doświadczenie w pracy z rodzicami po staracie. Jeśli jesteś zainteresowany prosimy o kontakt telefoniczny - 510 620 392. Telefon czynny w godz. od 9 do 16 od poniedziałku do piątku.
Przed pierwszymi zajęciami grupowymi odbędzie się indywidualne spotkanie z prowadzącą. Terminy spotkania indywidualnego do wyboru: 21 I, 4 II.

06/12/2021

„Wyobraźmy sobie kogoś, kto idzie rowem z wodą, a obok ma porządną ścieżkę albo chodnik. Nam się może wydawać, że nic prostszego, jak wyjść z rowu z wodą i iść po twardym. Jeśli tak tę sytuację widzimy, to aż się prosi przeprowadzać tę osobę na wygodny szlak. A tymczasem jest jakaś podstępna moc w tym chodzeniu w, wydawałoby się, niewygodzie. Więc raczej trzeba sprawdzać, jakie są powody dawne i obecne, że ktoś wybiera tę gorszą drogę. Albo: jakie dodatkowe siły zatrzymują cię na tym gorszym szlaku?”
Bogdan de Barbaro w rozmowie z Danutą Kondratowicz, „I jak się tu dogadać”
Fot. Jeff Finley/unsplash

28/11/2021

[Bywa], że czyjaś uwaga i miłość bolą. Przypominają bowiem tym osobom, co mogły dostać, a czego nie dostały. Uświadamiają im, że ta strata nie wynika z ich „okropności”,ale z tego, że najbliższe im osoby nie były w stanie kochać ich tak, jak potrzebowali. I nie mieli na to jako dzieci żadnego wpływu. Jeśli nawet zdarza się dobra, karmiąca relacja, te osoby często uciekają, niszczą kogoś, kto chce im coś bezinteresownie dać, a wybierają partnerów, którzy nie potrafią kochać. Chronią się w ten sposób przed przeżyciem żałoby, przed bolesnym uświadomieniem sobie nieodwracalności pewnych wczesnych strat. W psychoterapii mówi się też o masochistycznym uwikłaniu. Takie osoby „oczekują dobrych rzeczy od złych ludzi i złych rzeczy od dobrych ludzi”, jak powiedział psychoanalityk Arnold Modell.

Anna Król Kuczkowska w: „Czując, rozmowy o emocjach”, Agnieszka Jucewicz, Warszawa 2019
fot.Jacek Adamski