Keep.Talking. - Aleksandra Kowalska

29/07/2025

29/07/2025

podobają mi się te nazwy

PUŁAPKA PRZEŻUWACZA

Poznajcie "Przeżuwacza", młodszego brata "Zamartwiacza"😉 Choć sytuacja już dawno minęła, w głowie Przeżuwacza wciąż trwa powtórka... Przeżuwacz znowu wraca do tej samej myśli. Zupełnie, jakby ktoś przewijał film magicznym pilotem myśli. Przeżuwacz wpadł w pułapkę.

🌀 To błędne koło ruminacji, czyli myślenie "w kółko" o tym, co już się wydarzyło. Poznajmy je z Przeżuwaczem krok po kroku:

1️⃣ Wracam do trudnej sytuacji i rozmyślam („A gdybym wtedy…?”)
2️⃣ Czuję się gorzej (😔 czuję smutek, niepokój, lęk)
3️⃣ Im więcej o tym myślę, tym gorzej się czuję, a im gorzej się czuję, tym więcej o tym myślę…

🔄 I tak powstaje błędne koło, z którego trudno się wydostać.

💡 Ta krótka, obrazowa historyjka pomaga dzieciom zobaczyć, na czym polega błędne koło ruminowania.

Dzięki psychoedukacji dzieci odkrywają, że to wzorzec działania, z którego można znaleźć wyjście: krok po kroku, bez walki z myślami.

💚 W gabinecie korzystam z tego rodzaju zabaw, aby pomóc dzieciom doświadczającym lęku, zamartwiania się i ruminacji inaczej reagować na lękowe myśli. Proste narzędzie - duża zmiana w sposobie reagowania.

👉 Na szkoleniu "Narzędzia terapii ACT w pracy z dziećmi z niespokojnymi i lękowymi myślami" pokażę Ci, jak poprzez angażujące interwencje terapeutyczne wspierać dzieci w "uwalnianiu Przeżuwacza" z błędnego koła ruminowania.

⚓„ Krok po kroku skompletujemy przyjazne narzędzia oparte o terapię Akceptacji i Zaangażowania (ACT), które pomogą Ci skutecznie wspierać dzieci doświadczające intensywnego lęku, zmartwień i katastroficznego myślenia.

🎓 Konkretne narzędzia, gotowe PDFy, przykłady z praktyki.

🚀 Zarejestruj się i pracuj z lękiem efektywnie i przyjaźnie 💙
https://act-niespokojne-mysli.konfeo.com/pl/groups

29/07/2025

27/07/2025

Płacz niemowlęcia to nie tylko hałas. To biologiczny sygnał zaprojektowany, by wywołać reakcję opiekunów. Gdy ten sygnał jest ignorowany – zwłaszcza regularnie – konsekwencje sięgają znacznie głębiej niż tylko chwilowy dyskomfort. Nowe badania pokazują, że ciągłe pozostawianie dziecka samemu sobie, gdy płacze, może wpływać na rozwój jego mózgu, zdolność regulacji emocji, a nawet przyszłą inteligencję.

W zakrojonym na szeroką skalę badaniu japońskim, obejmującym ponad 100 000 par matka–dziecko, stwierdzono silny związek między regularnym brakiem reakcji na płacz niemowlęcia a mierzalnymi opóźnieniami rozwojowymi. Dzieci te częściej miały trudności z komunikacją, koordynacją ruchową, interakcjami społecznymi i rozwiązywaniem problemów już we wczesnym dzieciństwie. Pierwsze miesiące życia to kluczowy czas, kiedy mózg intensywnie się rozwija – a reagująca opieka odgrywa w tym procesie kluczową rolę.

Z fizjologicznego punktu widzenia, długotrwały płacz zalewa mózg i ciało niemowlęcia kortyzolem – głównym hormonem stresu. Gdy taki stres powtarza się regularnie, może osłabić rozwijającą się strukturę mózgu, zaburzyć tworzenie bezpiecznej więzi i zwiększyć ryzyko lęków, agresji oraz problemów behawioralnych w późniejszym życiu. Niektóre badania łączą chroniczne narażenie na stres w niemowlęctwie z niższym IQ i trudnościami w nauce w późniejszych latach.

Wbrew popularnym opiniom o „hartowaniu” dziecka lub zostawianiu go „żeby się wypłakało”, nauka jednoznacznie wskazuje na znaczenie emocjonalnej wrażliwości w pierwszych miesiącach i latach życia. Reagująca opieka to nie rozpieszczanie – to rozpoznawanie sygnałów dziecka, potwierdzanie jego potrzeb i budowanie poczucia bezpieczeństwa oraz zaufania do świata. To właśnie te elementy stanowią fundament odporności emocjonalnej i siły poznawczej.

Te badania przypominają nam, że dzieci nie płaczą, by manipulować. Płaczą, ponieważ ich organizm biologicznie domaga się kontaktu. Gdy odpowiadamy z troską, nie tylko je uspokajamy – kształtujemy ich mózg na całe życie.

Znalezione na stronie Minds Canvas, tłumaczenie Ewa Rosa.

21/07/2025

W pierwszych trzech latach życia dziecka jego mózg rozwija się wyjątkowo intensywnie. To, czego wtedy potrzebuje, to przede wszystkim czuła uwaga rodzica, kontakt wzrokowy, dotyk i bliskość, zabawa i słowa wypowiadane z bliska.

Żaden ekran nie zastąpi dziecku prawdziwego kontaktu z drugim człowiekiem, a wręcz może utrudniać jego rozwój, prowadząc m.in. do opóźnień mowy, problemów z koncentracją czy zaburzeń snu.
👉 Dlatego eksperci mówią jasno: do ukończenia 3. roku życia dziecko NIE powinno mieć styczności z ekranami – ani telefonami, ani tabletami 🚫📺

Nawet bajka w tle „do obiadu” czy „na usypianie” tylko pozornie pomaga.

W rzeczywistości: pogarsza sen, wycisza interakcje, przebodźcowuje, zaburza koncentrację.
Co możesz zrobić zamiast?
💙 Czytaj do usypiania
💙 Śpiewaj przy przewijaniu
💙 Baw się, pokazuj, nazywaj
💙 Odkładaj telefon, gdy jesteś z dzieckiem

📌 Chcesz dowiedzieć się więcej, jak wprowadzić tę zasadę w życie?

Przeczytaj więcej na 👉 domowezasadyekranowe.pl

Znajdziesz tam dobre praktyki i inspiracje!

Kampanię realizuje Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę we współpracy z Fundacja Orange

W ramach Polskie Centrum Programu "Safer Internet"

21/07/2025

Do przepuszczenia przez swój własny krytyczny filtr. Ale warte zatrzymania się i pomyślenia.

21/07/2025

Każde dziecko przeżywa i doświadcza życia inaczej.

Być może Twoje dziecko:
🔸 przeżywa trudności rozwojowe - typowe innym dzieciom w jego wieku;
🔸 mierzy się z ekstremalną sytuacją;
🔸 przechodzi żałobę, przeżywa utratę,
🔸 doświadcza przemocy;
🔸 doświadcza choroby psychicznej, ma postawioną diagnozę;
🔸 przechodzi przez kryzys psychiczny.

Cierpienie i trudności są subiektywne.

Nie wartościuj dziecięcego cierpienia. Każda dziecięca trudność, wątpliwość, niepokój zasługuje na wsparcie.

Sprawmy, aby młodzi ludzie czuli, że każde wyzwanie, niepokój, wątpliwość są ważnymi tematami do rozmowy i uwagi ze strony dorosłych.

Zadanie realizowane ze środków Narodowego Programu Zdrowia na lata 2021-2025, finansowane przez Ministra Zdrowia.

19/07/2025

19/07/2025

Kasia Damps też o tym pisała!!!

18/07/2025

18/07/2025

haters just need a hug, a dzieciaki, które zachowują się agresywnie, potrzebują mamy*...

03/04/2025

Przy dzieciakach to chyba wiedza powszechna - jeśli przedłużymy za bardzo zabawę, położenie się do łóżka będzie koszmarem. Dlatego warto wyjść w środku nawet szampańskiej zabawy, żeby darować sobie trudne dla wszystkich minuty, a nawet godziny wracania do równowagi.

To nie jest tak, że z dzieckiem coś jest nie tak - jest po prostu człowiekiem, który ma określoną moc przerobową i jeśli jego granice zostaną srogo przekroczone, to stanie się drażliwe i będzie zachowywało się, jakby odczuwało duży dyskomfort.

Nic nowego, prawda?

To dlaczego tak trudno nam zobaczyć ten sam mechanizm u samych siebie?

Macie pomysły?

…

A jak ktoś chce mi postawić kawę, to ja daję znać, że ja chcę ją dostać ❤️ www.buycoffee.to/mileobrazki

(eksperymenty ze słowem “chcę” trwają :))