24/04/2025
Dlaczego oddech nosem jest tak ważny ⬇️
Kto jeszcze pamięta mój rysunek sprzed ponad 5 lat? To porównanie profilu twarzy osoby oddychającej nosem oraz oddychającej ustami.
A czy Twoje dziecko ma w nocy zamkniętą buzię?
A może podczas oglądania bajki czy wciągającej zabawy Twoja pociecha ma rozchylone usta?
To niby proste pytania, ale odpowiedź na nie jest niezwykle ważna!
Jeśli dziecko śpi z otwartą buzią, albo zdarza mu się w ciągu dnia mieć przez dłuższy czas rozwarte usta - to znaczy że ODDYCHA TOREM USTNYM.
Co w tym takiego, że dziecko czasami oddycha buzią?
To niezwykle ważna sprawa! Powiedziałabym nawet kluczowa w prawidłowym wzroście twarzy i zgryzu dziecka.
Normalną, fizjologiczną drogą oddychania jest oddychanie przez nos. Powietrze dostające się do jamy nosowej i zatok przynosowych jest wstępnie filtrowane, ogrzewane i nawilżane. Nos stanowi więc pierwszą barierę ochronną dla wirusów i bakterii, zmniejszając ryzyko infekcji dróg oddechowych.
Oddychając ustami powietrze dostaje się od razu do gardła, gdzie zlokalizowane są migdałki podniebienne oraz tzw. trzeci migdał. To one stanowią w tym wypadku pierwszą barierę ochronną przed drobnoustrojami. Nieogrzane, nienawilżone i nieprzefiltrowanie powietrze "drażni" tkankę migdałów powodując ich reakcję obronną w postaci przerostu zapalnego i zwężenia dróg oddechowych. To w konsekwencji wtórnie utrudnia oddychanie nosem, utrwala nawyk oddychania przez usta i zaczyna toczyć się błędne koło.
Czasami trudno jest określić co było pierwsze - j***o czy kura?
Czy może początkowo dziecko otwierało jamę ustną np. ze względu na obniżone napięcie mięśniowe i w konsekwencji doszło do przerostu migdałów?
A może najpierw doszło do przerostu migdała gardłowego i dziecko nie ma możliwości swobodnego oddechu nosem i dopiero wtedy otwarta buzia stała się nawykiem?
A być może maluch boryka się z alergią i jego nos jest permamentnie niedrożny, tak więc ustny tor oddechowy to jedyny możliwy sposób oddychania.
U pacjentów oddychających ustami możemy obserwować:
🔵 przerost migdałków podniebiennych lub trzeciego migdała
🔵 częste infekcje górnych dróg oddechowych
🔵 trudności z koncentracją ( dziecko oddychające ustami jest słabiej dotlenione)
🔵 charakterystyczny wyraz twarzy, często określany jako adenoidalny - buzia dziecka jest otwarta, policzki zapadnięte, oczy podkrążone, a język znajduje się w niskiej, międzyzębowej pozycji
🔵 chrapanie, nocny bezdech
🔵 nieprawidłowy rozwój zgryzu - np. zwężenie podniebienia, zwężenie łuku zębowego szczęki i żuchwy, stłoczenia zębów
🔵 wydłużenie dolnego piętra twarzy
🔵 brak kontroli saliwacyjnej - nadmierne ślinienie
🔵 trudności artykulacyjne (nieprawidłową wymowę)
Utrwalony nieprawidłowy sposób oddychania może prowadzić do nieharmonijnego wzrostu kości twarzoczaszki.
-lek. dent. Donata Oziemczuk
