Reha-Medicare

04/07/2025

01/06/2025

🎉🎈🎁📌 Wszystkiego Najlepszego, Radości i Dużo Uśmiechu z Okazji Dnia Dziecka 🎉🎈

23/04/2025

🧠 w punkt 🤌👇

🔹 Czy Twoje dziecko już siada?
To jedno z najczęstszych pytań, które słyszą rodzice. Wielu z nas z niecierpliwością czeka na ten moment – pierwszy samodzielny siad. Ale... czy naprawdę powinniśmy go „uczyć”? Czy warto ćwiczyć siadanie?

Nie chcę wskazywać jednej „słusznej” drogi. Ale jeśli dziecko nie siada, warto zadać sobie pytanie:
czy ma aktywne wzorce powiązane ze sterowaniem ciałem, które może uruchomić bez uczenia – spontanicznie, nieświadomie?

👉 Dlaczego moje dziecko nie siada?
To pytanie otwiera wiele kolejnych:
Na jakim etapie wieku biologicznego jest?
Czy jego ciało i układ nerwowy są gotowe?
Czy ma motywacje i do tego narzędzia posturalne – te zapisane w jego genetycznym kodzie?

📌 Wiek kalendarzowy to nie wszystko.
To, że dziecko ma 10 miesięcy, nie oznacza, że jest gotowe na samodzielny siad. Każde dziecko dojrzewa inaczej. I jeśli nie siada, warto szukać przyczyny – a nie uczyć go pozycji, do której jego ciało nie jest jeszcze przygotowane.

🧠 Prof. Václav Vojta jako pierwszy zwrócił uwagę na to, że sterowanie postawą i motywacja są ze sobą nierozerwalnie związane.
Jego myśl towarzyszy mi w całym procesie fizjoterapii. To właśnie dzięki niemu nauczyłam się patrzeć uważniej na motywację dziecka i jego kontakt wzrokowy – bo to z nich często wynika aktywacja postawy i gotowość do ruchu.
Ale motywacja potrzebuje narzędzi wykonawczych użytych nieświadomie .

🔍 Zamiast uczyć siadania – zadbajmy o zrozumienie.
Diagnoza, obserwacja, wspieranie naturalnych wzorców ruchu – to jest klucz. Pokazywanie i powtarzanie „jak usiąść” może zablokować inne ważne funkcje i drogi, które dziecko miałoby szansę odkryć samodzielnie.

🎯 Zawsze pytajmy: czy odpowiadamy na potrzeby dziecka – czy dorosłych?
Bo może Twoje dziecko nie siada .... Bo? Bo układ nerwowy nie daje zielonego światła. Dlaczego? To wymaga diagnostyki, a nie... szukania filmów jak nauczyć dziecko siadać.

💡 Zamiast zaczynać od pytania: „Jak nauczyć dziecko siadać?”, zacznijmy od pytania:
„Dlaczego dziecko siada?”
To pytanie prowadzi do głębszego zrozumienia jego rozwoju.

🧠 Moja fascynacja ontogenezą – rozwojem ruchu dziecka – trwa od zawsze. I wiem jedno: diagnoza i przyczyna są ważniejsze niż metryka.

Dlatego widzimy sie jutro w Łodzi pomimo napiętego kalendarza... 💪🏼 Dominika Kubik

A we wrześniu pozostały już ostatnie miejsca na szkolenie: Ontogeneza motoryczna w I roku życia z odruchami w Warszawie.
Joanna Surowińska
Manus Medica

18/02/2025

Możliwość umawiania wizyt przez ZnanyLekarz

02/02/2025

Patrząc na zdjęcia rodziców trzymających swoje dzieci, można spotkać mnóstwo komentarzy: „Tak nie wolno!”, „Nie wolno całować!”, „Nie wolno nosić przodem!”. Cały internet zalewa rodziców informacjami o tym, czego nie mogą robić i jak powinni trzymać swoje dzieci.

Chciałabym pokazać inną drogę. Instynkt dla rodziców, wiedza dla specjalistów – a dla rodziców tylko tyle wiedzy, ile naprawdę potrzebują.

DNAJSPediatrics – rozwój motoryczny a rozwój społeczny.

Ontogeneza motoryczna w kontekście rozwoju społecznego to fundament koncepcji DNAJSPediatrics. Jedną z najważniejszych cegieł tej koncepcji jest wiedza prof. Vojty o rozwoju motorycznym. Kolejnym kluczowym elementem jest jakość rozwoju społecznego w kontekście wzorców ruchowych.

Obecnie wielu badaczy zajmuje się tematem „mózgu społecznego”, czyli rozwoju zdolności komunikacyjnych i społecznych u dzieci. Nie ma wątpliwości, że rozwój mowy i umiejętności społecznych są harmonijnie powiązane z rozwojem ruchowym.

Mózg społeczny niemowlęcia rozwija się w zależności od interakcji:

➡️ Rodzic – dziecko

➡️ Dziecko – rodzic

Trzymanie dziecka to podstawa relacji!

Obecnie wiele postów i kursów uczy, jak prawidłowo zgiąć nogę dziecka, jak je obrócić na bok… Ale co proponuje DNAJSPediatrics?

✅ Podejście instynktowne – bez nauczania konkretnych chwytów.

✅ Swoboda w noszeniu dziecka – tylko dzieci z poważnymi zaburzeniami neurologicznymi wymagają kontrolowanego podejścia.

✅ Bliskość, dotyk, kontakt wzrokowy i przytulanie – to naturalne i niezbędne dla prawidłowego rozwoju dziecka.

Sztywne reguły ograniczają rodziców!

Rodzice, którzy z obawą zastanawiają się, czy prawidłowo przytulają swoje dziecko, tracą naturalną swobodę budowania relacji. DNAJSPediatrics proponuje instynktowne noszenie dziecka – z koncentracją na bliskości, a nie na „prawidłowym ułożeniu nóżki”.

Nie ma potrzeby bać się noszenia dziecka przodem do siebie czy podnoszenia go w taki sposób, by móc na nie spojrzeć i je pocałować. Ta pozycja została niemal całkowicie wyeliminowana przez wielu specjalistów, a niesłusznie!

Rodzicu, zaufaj intuicji!

✅ Nie kieruj się wyuczonymi wzorcami – kieruj się tym, czy możesz spojrzeć dziecku w oczy i je pocałować.

✅ Rodzic jest „oferentem” kontaktu wzrokowego – i nigdy nie jest go za dużo!

✅ Rodzic całuje swoje dziecko, nosi je instynktownie.

✅ Terapeuta tworzy środowisko i prowadzi terapię w razie trudności, ale nie ma czegoś takiego jak „profilaktyczna pielęgnacja” zapobiegająca problemom.

Bo kluczem do rozwoju jest orientacja wzrokowa i rozwój społeczny, a nie sztywne reguły noszenia dziecka na rękach.

Zaufaj swojemu instynktowi i buduj relację ze swoim dzieckiem w naturalny sposób!

Joanna Surowińska
Manus Medica

17/11/2024

17 Listopada Swiatowy Dzień Wczesniaka 💜❤️

15/08/2024

❤️ w punkt☝️👌

25/05/2024

👇Oto odpowiedź dlaczego nie używać chodzików dla dzieci 👇

Dlaczego chodziki nie powinny być używane do nauki chodzenia dzieci?

1️⃣ Korzystając z chodzików dzieci nie wykonują ruchów, jak przy prawdziwym chodzeniu.
2️⃣ Pionizowane są dzieci niegotowe na chodzenie, przez co obciążony jest odcinek szyjny kręgosłupa.
3️⃣ Dzieci uczą się nieprawidłowych schematów poruszania się, bo odpychają się od podłoża.
4️⃣ Nie wykonują tego, co do chodzenia najlepiej przygotowuje, czyli nie przebywają na podłodze i nie czworakują.
5️⃣ Nie wolno dzieci uczyć chodzenia. To jest umiejętność rozwojowa, którą nabywają przechodząc przez wcześniejsze etapy rozwoju ruchowego, dzięki temu układ szkieletowy i mięśniowy mają czas, żeby dojrzeć na tyle, by dziecko było gotowe do poruszania się na dwóch nogach.
6️⃣ Dziecko nie trenuje przenoszenia wzroku z daleka na blisko (co normalnie robi przy czworakowaniu), więc może mieć słabsze umiejętności okoruchowe potrzebne do czytania i pisania.
7️⃣ Dziecko nie wzmacnia obręczy barkowej potrzebniej do późniejszych umiejętności motorycznych (w tym pisania i rysowania).
8️⃣ Dziecko nie trenuje stopniowego podnoszenia się do pozycji wyprostowanej i nie ma wystarczająco dużo doświadczeń w upadaniu, przez co ma później słabsze reakcje równoważne.
9️⃣ Zbyt wczesna pionizacja dziecka skutkuje asymetrią, nieprawidłowym rozwojem krzywizn kręgosłupa, niewłaściwym ustawieniem miednicy, co często – zwłaszcza u dzieci z zaburzeniami napięcia mięśniowego – skutkuje wadliwym ustawieniem kolan i stóp.

Jeśli macie Państwo więcej argumentów, to zapraszamy do komentowania.

Tych z Państwa, którzy chcieliby skomentować "moje dziecko chodziło w chodziku i nic mu nie jest", prosimy o powstrzymanie się od komentowania, jeśli nie mają dyplomu z fizjoterapii lub chociaż zaświadczenia od fizjoterapeuty, że rzeczywiście dziecku "nic nie jest".

29/04/2024

09/04/2024

☝️

21/03/2024

❤️

17/03/2024

To była dobra niedziela👌...fizjoterapeuta Dariusz postanowił spędzić ten dzień na szkoleniu👨‍🎓 AG zastosowanie terapii metodą vojty u pacjentów z asymetria i wadami postawy i pod wszystkowidzącym 👁 Łukasza Argiera doskonalił swój warsztat pracy.