26/02/2024
Rodzice nastolatków często stają przed pytaniem na ile "trzymać", a na ile "puszczać" dorastające dzieci w świat. Ta wątpliwość wydaje się trafiać w samo sedno tego, co przeżywają nastoletni ludzie, czyli ambiwalencję pomiędzy dzieciństwem a dorosłością.
I często pojawia się pokusa by wybrać jedną ze skrajności, podczas gdy pomocne dla nastolatka jest wytrzymanie tego stanu "niedojrzałości", który jest wielkim potencjałem.
Winnicott pisze o tym, w ten sposób:
"Niedojrzałość jest istotnym elementem zdrowia w okresie dorastania. Są w niej zawarte najbardziej ekscytujące cechy twórczej myśli, nowe i świeże odczuwanie, pomysły na nowe życie. (...).Jeśli dorośli abdykują, nastolatek przedwcześnie i fałszywie staje się dorosły. Społeczeństwu można by doradzić: dla dobra nastolatków i ze względu ma ich niedojrzałość nie pozwólcie, by przekraczali swe możliwości i zdobywali fałszywą dojrzałość, dlatego nie przekazujcie im odpowiedzialności, która do nich jeszcze nie należy, nawet jeśli o to walczą" (Winnicott, 2009, s. 154).
Fragment obrazu S. Botticellego, Wiosna, ok. 1480
