Igłotonia Masażu

11/10/2024

Masaż zatok Shiatsu

"Zanim zaczniesz masaż shiatsu na zatoki, dobrze oczyść nos. Wykonując uciski, staraj się oddychać przez nos. Na poniższym obrazku zaznaczyliśmy miejsca, które należy masować w czasie masażu shiatsu na zatoki.
Są to:

-pionowa linia od brwi do połowy czoła,
-miejsca pod brwiami, nad oczodołami,
-miejsca obok górnej granicy skrzydełek nosa,
-miejsca tuż obok i poniżej skrzydełek nosa.

Połóż pionowo 4 palce prawej dłoni na czole w taki sposób, by mały palec znalazł się między brwiami, a wskazujący w połowie czoła. Lekko uciskając, wykonuj palcami ruchy koliste przez ok. 20 sekund.

Przejdź do punktów pod brwiami. Uciśnij je lekko kciukami przez 20 sekund. Następnie oprzyj opuszki palców skazujących obok nosa powyżej nozdrzy. Uciskaj je 20 sekund. Ostatni etap, to punkty obok skrzydełek nosa i tuż pod nimi. Użyj palców wskazujących i uciskaj te punkty przez 20 sekund.

Co daje masaż na udrożnienie zatok?
Zacznij od zapoznania się z poniższym obrazkiem, który z jednej strony pokazuje położenie zatok czołowych, przynosowych (sitowych i klinowych) oraz szczękowych. Z drugiej strony wyjaśnia, na czym polega zapalenie zatok – to obrzęk śluzówki, zamykający ujścia zatok, stan zapalny błony śluzowej i wysięk, czyli wydzielina zalegająca w zatokach.

Masaż na udrożnienie zatok zmniejsza obrzęk śluzówki, udrażnia odpływy zatok i ułatwia wydmuchanie z nich wydzieliny. Pozwala też do razu poczuć ulgę, jakby ciśnienie w zatokach zmniejszyło się, a powietrze mogło przez nie swobodniej przepływać. Bardzo często po masażu wyraźnie poprawia się też przepływ powietrza przez nos.

Masaż na zatoki potrafi też zmniejszyć ból głowy, ból zatok i zębów, jeśli wynika właśnie z nieprawidłowości w ich obrębie."

Do masażu używam olej żywokostowy.

05/04/2023

https://www.facebook.com/FIkosmetykinaturalne

Naturalne Kosmetyki
Hand Made 100%
Rękodzieło

06/02/2023

Masaż w zespole bólowym krzyża
W okresie ostrym przeciwwskazane jest podejmowanie jakichkolwiek rękoczynów. Chory powinien odpoczywać nawet do 2 tygodni. W tym czasie można jednak stosować wybrane metody fizykalne bądź zażywać środki przeciwbólowe.

Do masażu klasycznego można przystąpić po ustąpieniu stanu ostrego. Rozpoczynając je – w pierwszym etapie – ograniczamy się do delikatnego głaskania, rozcierania oraz wibracji na odcinku lędźwiowym kręgosłupa i grzbietu.

Techniki prezentują się następująco:

głaskanie podłużne kręgosłupa i grzbietu;
głaskanie poprzeczne grzbietu;
rozcieranie podłużne kręgosłupa i grzbietu;
rozcieranie poprzeczne grzbietu;
wibracja labilna grzbietu.
Po kilku masażach wstępnych można przystąpić do masaży zasadniczych, podczas których należy opracować przede wszystkim odcinek lędźwiowy kręgosłupa i grzbietu, a także pośladki. Jeżeli ból promieniuje na tylne strony ud wskazane jest również opracowanie również tych obszarów.

25/09/2022

MOKSOWANIE 🧐🔥

"Być może już wcześniej spotkałeś się z terminem „moksowanie”, ale nie wiedziałeś, co to jest. Otóż to niezwykle ciekawa, przyjemna i przede wszystkim zdrowa sprawa.

Czym jest moksowanie?
Moksowanie należy do dużej grupy metod leczniczych stosowanych w medycynie chińskiej. To głębokie rozgrzanie dotkniętych obszarów punktów akupunkturowych. Ogrzewanie to odbywa się poprzez powolne tlenie się wysuszonego piołunu.

W przeciwieństwie do akupunktury, która działa na istniejącą energię ciała i ją redystrybuje, moksowanie może dostarczać energię do ciała poprzez ciepło. Dlatego metoda ta stosuje się przy chorobach spowodowanych brakiem energii, przy chorobach przeziębieniowych oraz w przypadku osób przewlekle chorujących, słabych i starszych. Ta metoda jest również często stosowana u dzieci.

Na czym polega moksowanie?
Jak już wiemy, moksowanie to ogrzewanie powierzchni lub punktów akupunkturowych za pomocą moksy. Moksa to właściwie coś w rodzaju cygara, które składa się z ziół, najczęściej piołunu. Ma bardzo silne działanie rozgrzewające i oczyszczające na nasz organizm. Moksa to suszony liść piołunu, zwłaszcza włókien pozyskiwanych ze spodniej strony liści. Takie„cygaro” moksa zapala się i zaczyna działać przyjemnym ciepłem. Można go umieścić w specjalnej kolbie lub użyć bezpośrednio. Lekko nakłada się na ciało i emituje promienie podczerwone, które dogłębnie ogrzewają niezbędne obszary.

Kiedy stosuje się moksowanie i jakie są jego skutki zdrowotne?
Moksowanie jest skuteczne przy stanach wyczerpania, chronicznego zmęczenia, problemach trawiennych, przewlekłych chorobach układu oddechowego, zaburzeniach miesiączkowania, niepłodności, zaburzeniach pęcherza i układu moczowego, bólach krzyża, reumatycznych bólach mięśniowo-szkieletowych, a także chorobach i bólach stawów.

Metodę tę stosuje się głównie przy problemach spowodowanych przeziębieniem, przeciągami czy zmianami pór roku.

Doskonałe efekty osiąga się, stosując moksę, która ma między innymi silne działanie immunostymulujące, w leczeniu stanów depresyjnych, przy niskim ciśnieniu krwi oraz w rekonwalescencji po przewlekłych chorobach i operacjach. Moksa jest zwykle nakładana około 2 cm powyżej punktu na ciele, na który chcemy aplikować działanie. Ciepło z moksy wnika następnie głęboko w mięśnie, a tym samym stymuluje i leczy organizm. Zabieg ten również stabilizuje układ nerwowy, podnosi odporność i przyspiesza metabolizm. Moksowanie to także świetna metoda profilaktyczna.

Według medycyny chińskiej regularne moksowanie niektórych punktów na ciele potrafi przedłużyć życie.

Kto nie powinien używać tej metody?
Moksowanie w żadnym wypadku nie jest odpowiednie dla kobiet w ciąży. Chociaż jest stosowane w celu złagodzenia i leczenia problemów z miesiączką, nie może być stosowane w przypadku mocnej miesiączki. Moksa nie powinna być stosowana nawet przy wysokiej gorączce.

Moksowanie w warunkach domowych
Moksowanie to jedna z bardzo przyjemnych i przeważnie bezbolesnych metod. Jest również bardzo łatwa w wykonaniu w domu i może być stosowana w leczeniu łagodnych i umiarkowanych chorób.

Moksę należy zapalić nad świecą lub zapalniczką. Zachowaj ostrożność podczas podgrzewania. Miej pod ręką popielniczkę, w której możesz wybić popiół. Moxa może rozwijać bardzo wysokie temperatury, do 800 ° C. Po moksowaniu na skórze pojawia się zaczerwienienie, które po pewnym czasie znika.

Możesz wykonywać moksing na kilka sposobów:
• Metoda "ptasiego dziobania" to poruszanie moksy w górę i w dół w wybranym miejscu. Moksa pozostawiana jest w każdej pozycji przez kilka sekund (około 1,5–2 cm od ciała). Ruch podobny jest do ptasiego dziobania. Ta metoda jest najbardziej intensywna.
Po zakończeniu możesz ugasić moksę w wodzie, a następnie wysuszyć i użyć ją ponownie.

W przypadku wykonywania moksingu w warunkach domowych ważne jest, aby przejść kurs i nie zrobić sobie krzywdy. Za jednodniowy kurs zapłacisz około 1500 CZK. Cygara do moksowania kosztują około 180 CZK za 10 sztuk.

Moksowanie fachowe
Idealnym wyborem jest jednak wizyta u doświadczonego masażysty, który oferuje taką usługę lub jeszcze lepiej, u terapeuty medycyny chińskiej. Przekonasz się, że taka wizyta naprawdę stanie się przeżyciem.

Moksowanie skutecznie pomaga jako:

• sposób na zimne kończyny,
• pomocnik u osób z częstymi przeziębieniami, zaburzeniami odporności i wymiotami,
• uzupełnianie ciepła podczas dużego wysiłku (sportowcy, ciężko pracujący i osoby narażone na zimno),
• sposób na zespół zmęczenia, chroniczne zmęczenie i wyczerpanie,
• miejscowe ocieplenie zimnych stawów, ścięgien i mięśni,
• sposób na nadmierne zimno w ciągu dnia,
• ogólne wsparcie dla zdrowia i odporności,
• zachęta i dostarczanie energii do organizmu,
• lek na ból reumatyczny, który nasila się pod wpływem przeziębienia,
• sposób na stany depresyjne,
• sposób na częste oddawanie moczu u osób starszych z powodu pustego yang nerek,
• rozwiązanie na moczenie nocne pogorszone przez zimno,
• pomoc przy problemach takich jak rwa kulszowa, ból lędźwiowy, sztywność barku i szyi, odstające dyski, ból pleców - hexus"

https://www.herbavis.pl/blog/moxovani-je-receptem-na-zdravi-a-dlouhovekost

https://fb.watch/fLRjwPFZyC/

02/06/2022

Rwa barkowa – ( rwa ramienna ) charakteryzuje się bólem promieniującym od karku, do ramienia oraz całej kończyny górnej. Często dolegliwość odczuwa się w okolicach łopatki i klatki piersiowej.

Rwa barkowa to ból korzeniowy który najczęściej pojawia się po przebudzeniu i często towarzyszą mu niedowłady i zaburzenia czucia w postaci mrowienia i pieczenia.

Mechanizm powstawania

zwyrodnienie krążka międzykręgowego powoduje wypadniecie lub uwypuklenie jądra miażdżystego (składnik krążka międzykręgowego), co powoduje ucisk korzeni unerwiających mięśnie ramienia i kończyny górnej. Taki ucisk często prowadzi do zmian zapalnych dodatkowo nasilających proces chorobowy.

Objawy

- silny ból karku i ramienia nasilający się podczas ruchów głowy, kaszlu i kichania oraz promieniujący do kończyny górnej.
- Zależnie od miejsca uszkodzenia kręgosłupa ból promieniuje do bocznej, tylnej lub przyśrodkowej powierzchni ramienia.
- Dolegliwości bólowe powodują, ze mięśnie są napięte i przykurczone (zwłaszcza mięśnie karku)
- ból może obejmować także plecy (najczęściej okolice łopatki) i przednia powierzchnie klatki piersiowej
- pojawia się zazwyczaj rano po przebudzeniu (często nagle) - niekiedy towarzysza mu niedowłady (zmniejszona zdolność poruszania) mięśni
- występować mogą zaburzenia czucia w postaci mrowienia i pieczenia (tzw. parestezje)

Masaż klasyczny przy rwie barkowej; leczenie usprawniające trwa długo i w okresie ostrym masaż klasyczny nie jest zalecany. Po ustąpieniu tego okresu możemy wykonać masaż, który łączymy z ćwiczeniami biernymi chorej kończyny górnej. Pacjent siedzi na krześle. Przeprowadzamy masaż po stronie chorej karku i obręczy barkowej, a następnie masaż stawu ramiennego i całej kończyny górnej chorej.

≥ Głaskanie karku i barku

≥ Głaskanie okolicy łopatkowej — okolicy łopatkowej należy poświęcić więcej uwagi tak przy głaskaniu, jak i przy rozcieraniu i ugniataniu.

≥ Rozcieranie — karku i barku, rozcieranie punktowe na odcinku szyjno-piersiowym oraz rozcieranie okolicy łopatkowej.

≥ Ugniatanie — barku i karku, ugniatanie punktowe oraz ugniatanie okolicy łopatkowej.

≥ Wibracja — potylicy i okolicy łopatkowej.

≥ Wibracja karku i barku

≥ Głaskanie — jak na początku.

Następnie przeprowadzamy masaż stawu ramiennego, który łączymy z masażem mięśnia naramiennego po stronie chorej.

≥ Głaskanie

≥ Rozcieranie — masowanie mięśnia naramiennego łączymy z rozcieraniem stawu ramiennego z lekko odwiedzionym ramieniem od tułowia.

≥ Ugniatanie i wibracja

Następnie przeprowadzamy masaż ramienia, stosując techniki z wyjątkiem oklepywania i wałkowania. Kolejno masujemy staw łokciowy, przedramię oraz rękę, zachowując dosercowy kierunek masażu.

27/05/2022

Masaż w Reumatoidalnym Zapaleniu Stawów

Postępowanie fizjoterapeutyczne ma na celu:
- utrzymanie i polepszenie czynności narządu ruchu;
- zmniejszenie bólu w stawach i mięśniach;
- zmniejszenie lub zlikwidowanie wysięków w stawie;
- wzmocnienie osłabionych mięśni;
- zmniejszenie istniejących przykurczów (zazwyczaj zgięciowe);
- zwiększenie zakresu ruchu;
- zapobieganie zesztywnieniom stawowym.

Masaż zmniejsza sztywność i napięcie mięśni, następuje poprawa miejscowego krążenia krwi i stanu ukrwienia tkanek (także w przypadku zaników mięśniowych i zaburzeń czucia).

1. Masaż klasyczny – należy wykonywać łagodnie na poszczególnych stawach kończyn GG i DD oraz na mm. przykręgosłupowych. Siłę masażu dostosować do indywidualnych odczuć pacjenta (głaskanie, rozcieranie, słaba wibracja).
Masaż mm. przykręgosłupowych wykonuje się w całości używając różnych technik z wyjątkiem oklepywania. W okresie ostrym wykonuje się delikatne głaskanie ciała.
2. Masaż wirowy – wykonuje się na KKG i KKD, temperatura wody około 38oC. Czas zabiegu 10 – 20 min. codziennie lub co drugi dzień w serii 10 – 15 razy.
3. Masaż wibracyjny ręczny – aquavibron – celem masażu jest zwiększenie ruchomości stawu, poprawa sprężystości mięśni, regeneracja tkanek. Wykonywany w pozycji siedzącej albo leżącej lub też w wodzie (wanna, basen).
4. Masaż podwodny – celem tego masażu jest zmniejszenie bolesności stawów i zwiększenie ich ruchomości, zwiększenie sprawności fizycznej, uelastycznienie skóry, poprawa samopoczucia i zmniejszenie dolegliwości, uregulowanie snu.

24/03/2022

Łokieć golfisty – co to jest?

Patologia zwana potocznie łokciem golfisty często obejmuje przyczep mięśnia zginacza promieniowego nadgarstka i nawrotnego obłego, rzadziej natomiast – przyczepy zginacza powierzchownego palców i zginacza łokciowego nadgarstka. Co ciekawe, łokieć golfisty występuje znacznie częściej u mężczyzn niż u kobiet.

Różnicowanie od innych schorzeń
Zespół należy różnicować z neuropatią nerwu łokciowego i niestabilnością więzadła pobocznego przyśrodkowego.

Entezopatia nadkłykcia przyśrodkowego często występuje przy wykonywaniu powtarzalnych ruchów ponad głową i dotyczy sportowców posługujących się rakietami, u których na staw łokciowy działają siły koślawiące.

Objawy – czy istnieje test na łokieć golfisty?
W badaniu fizykalnym dominuje ból w przyśrodkowej stronie łokcia, nasilający się przy nawracaniu przedramienia lub zginaniu nadgarstka z oporem. Punkt największej bolesności znajduje się około 5 mm obwodowo od centralnego punktu nadkłykcia przyśrodkowego. Ból może promieniować aż do nadgarstka. W aktywnym zapaleniu może pojawić się prawdziwy obrzęk łokcia.

Dodatkowo, może występować zmniejszenie ruchomości w stawie łokciowym i przykurcz zgięciowy stawu. Na zdjęciach radiologicznych najczęściej nie udaje się uwidocznić zmian patologicznych, lecz mogą być zauważalne osteofity z pociągania w okolicy przyśrodkowej kości łokciowej i zwapnienia w obrębie więzadła pobocznego przyśrodkowego, związane z przewlekłym uszkodzeniem więzadła pobocznego łokciowego.

Leczenie łokcia golfisty
Podstawą leczenia jest leczenie zachowawcze. U większości chorych trwałą poprawę można uzyskać, stosując:

-leki przeciwzapalne,
-unieruchomienie i
czasami miejscowe wstrzyknięcia glikokortykosteroidów.

Jednakże łokieć tenisisty jest trudniejszy do wyleczenia, dlatego w tym wypadku przyzwolenie na tzw. blokady jest większe. Pozostałe, według praktyki bardziej skuteczne metody leczenia, są identyczne jak w przypadku leczenia także i tej drugiej entezopatii.

Nieleczona łokieć golfisty – czym grozi?
Nieleczony łokieć golfisty będzie prowadził do jeszcze większych dolegliwości bólowych i osłabienia siły mięśniowej, aż do poziomu braku możliwości prawidłowego chwytania przedmiotów np. złapania małej piłeczki czy uchwycenia szklanki z napojem.

Pomaga:
1.Masaż poprzeczny
Jeśli ból jest związany z przemęczeniem ręki, to ulgę może wtedy przynieść odpoczynek i rozluźniający masaż głęboki mięśni (trwający ok. 10-15 minut). Masaż ten polega na dociśnięciu mięśnia, przesunięciu go i rozluźnieniu.

Podczas takiej relaksacji mięśni chory powinien odczuwać zmniejszenie bólu.

2.Kinesiotaping
Jest to metoda fizjoterapeutyczna, której celem jest przywrócenie prawidłowej funkcji organizmu poprzez odpowiednie naklejenie na ciele specjalnego plastra.
Plaster ten nie jest nasączony żadnym lekiem, ale odpowiednio zaaplikowany działa na receptory powierzchowne skóry oraz ciałka Ruffiniego, które odpowiadają za stopień napięcia i rozciągnięcia skóry.

Kinesiotaping wspomaga kontrolę motoryczną, zapobiega dalszym urazom, zmniejsza stan zapalny, usuwa zastoiny limfatyczne, czyli działa przeciwbólowo.

Zapobieganie łokciowi golfisty
Zapobieganie łokciowi golfisty obejmuje stosowanie się w codziennym życiu do kilku zasad:

-używaj ergonomicznej klawiatury oraz właściwie układaj ręce podczas korzystania z niej,
-miej nadgarstki ustawione w jednej linii z myszką lub klawiaturą, a przedramiona podparte,
-używaj ergonomicznej myszki,
swobodnie układaj rękę na myszce, bez wywoływania napięcia w nadgarstku i mięśniach przedramienia,
-pisz na klawiaturze dzięki pracy palców, bez użycia nadgarstka,
-rób w pracy przerwy na ćwiczenia.

Wskazania do igłoterapii:

– tendinopatie np. łokieć tenisisty czy golfisty

– ból ścięgna Achillesa

– zespół bolesnego barku czy bark zamrożony

– zespół kanału nadgarstka

– bóle kręgosłupa

– stany po skręceniach

– blizny

18/03/2022

Łokieć tenisisty

Łokieć tenisisty w nomenklaturze medycznej to zespół bolesności bocznego przedziału stawu łokciowego lub zapalenie nadkłykcia bocznego kości ramiennej (stan zapalny przyczepów mięśni przy nim).
Nadkłykieć boczny kości ramiennej to kostna wyniosłość, która jest miejscem przyczepu mięśni prostowników ręki, odwracacza przedramienia oraz więzadła promieniowego kości łokciowej. Obecnie uważa się, że ból spowodowany jest zmianami degeneracyjnymi.
Mikrourazy wraz z przeciążeniami powodują naderwanie struktury włókien kolagenowych w ścięgnach oraz nieprawidłowości w układzie naczyń krwionośnych w okolicy przyczepu, stan ten został nazwany tendinopatią.


Mechanizm powstania schorzenia:

1.Przeciążenie ręki poprzez powtarzalne i długotrwałe czynności angażujące do pracy nadgarstek powodują wzrost napięcia mięśni, mikrourazów ścięgien i przyczepu. Przykładem może być strzyżenie żywopłotu, długotrwałe używanie młotka czy śrubokrętu, malowanie, ruchy związane z nadmiernym, ciągłym chwytaniem i ściskaniem przedmiotów. W grupie ryzyka wymienić m.in. stolarzy, mechaników, elektryków, ogrodników, informatyków, ortopedów, stomatologów ale również pracowników biurowych. Przeciążenia mogą również pojawić się u osób uprawiających sporty - tenis, squasha.

2.Organizm identyfikując zagrożenie, zaczyna w uszkodzonych miejscach produkować nową jednak o słabszej strukturze tkankę.

3.Niezaprzestanie przeciążania ręki prowadzi do degeneracji ścięgien, zwapnienia okolicy przyczepu oraz nieprawidłowego ukrwienia w obrębie łokcia. W konsekwencji ból z boku łokcia, towarzyszący ruchom nadgarstka takimi jak: obracanie dłoni, zaciskanie, chwytanie czegoś ręką, tkliwość w obrębie łokcia, poranną sztywność łokcia, w połączeniu z przewlekłym bólem, bolesność przedramienia a także nasilony ból podczas chwytania i trzymania nawet niewielkich przedmiotów.
Inną przyczyną powstawania schorzenia może być zbyt mała aktywność ręki. Mięśnie i ścięgna mogą ulegać osłabieniu, lub też zanikać. Narażenie nieprzyzwyczajonej do pracy ręki na zbyt duży wysiłek może c skończyć się naderwaniem ścięgna.
Jeżeli pojawią się objawy, warto udać się po fachową pomoc, gdyż nieleczone schorzenie może nie tylko się pogłębiać, utrudniając życie codzienne ale w późniejszym czasie również utrudnić leczenie przez przedłużający czas trwania terapii. Niepokojący stan to również taki, kiedy dolegliwości bólowe w znacznym stopniu przeszkadzają w prowadzeniu normalnej aktywności w ciągu dnia. Ból, który utrzymuje się pomimo odciążania łokcia czy tez chłodzenia bolącego miejsca lodem jak również drętwienie lub osłabienia mięśni ręki, nie należy bagatelizować gdyż może to świadczyć o innych dolegliwościach w obrębie łokcia a nawet nadgarstka.

Suche igłowanie w łokieć tenisisty
Wbrew swej nazwie łokieć tenisisty jest dolegliwością, która dotyka przede wszystkim... pracowników biurowych czy elektryków.

Częściej niż na korcie schorzenie to pojawia się bowiem przy długotrwałym pisaniu na klawiaturze i kręceniu śrubokrętem. W wyniku powtarzanych ruchów palców i nadgarstków przy zgiętej w łokciu ręce dochodzi do zapalenia nadkłykcia bocznego kości ramiennej, pojawia się ból tkanek miękkich położonych bocznie w stosunku do stawu łokciowego. Jego źródłem jest uszkodzony przyczep mięśnia prostownika wspólnego placów przyczepiający się do kłykcia. Ból ten może promieniować do przedramienia i nadgarstka. Do tego dochodzi tkliwość, obrzęk i osłabienie siły chwytnej dłoni. Jedną z najskuteczniejszych metod leczenia łokcia tenisisty jest suche igłowanie. Zabieg ten może kojarzyć się z akupunkturą, gdyż używa się do niego igieł wykorzystywanych w tej starej chińskiej metodzie leczenia. Na tym w zasadzie podobieństwa się kończą. Akupunktura polega bowiem na balansowaniu przepływu energii poprzez nakłuwanie tzw meridianów, natomiast suche igłowanie to terapia mięśniowo – powięziowa, podczas której istotne jest znalezienie punktów spustowych oraz właściwe umieszczenie igły wraz z prowadnicą i odpowiednie nią manipulowanie. Podczas leczenia łokcia tenisisty podrażniany jest przyczep prostowników. Ma to rozpocząć lub wzmocnić gojenie się tkanek. Metoda ta również uśmierza ból, z którym muszą zmagać się pacjenci cierpiący na tę dolegliwość.

Łokieć tenisisty – objawy
Do najbardziej znamiennych objawów łokcia tenisisty zaliczamy:

-ból łokcia,
-opuchliznę stawu łokciowego,
-nasilające się dolegliwości pod wpływem palpacji okolicy nadkłykcia bocznego,
-intensyfikację bólu podczas ruchów supinacji przedramienia, wyprostu nadgarstka (objawy definiowane są przez pacjentów jako spuchnięty, gorący łokieć),
-dużą trudność połączoną z osłabieniem mięśni oraz bolesnością przy prostych czynnościach codziennych, takich jak: chwytanie za klamkę, odkręcanie słoików, podawanie ręki na powitanie oraz przestawianie krzesła,
-dolegliwości, które przy zaawansowanych zmianach obejmują cały boczny przedział stawu łokciowego,

Objawy podobne dawać może także zespół nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej, inaczej łokieć golfisty. W tym schorzeniu ból łokcia obejmuje jednak jego wewnętrzną (przyśrodkową) stronę i promieniuje aż do 4. i 5. palca dłoni.

Jak leczyć łokieć tenisisty? Leczenie zespołu łokcia tenisisty jest oparte o stosowanie środków zachowawczych. W przypadku zmian mocno zaawansowanych, niekwalifikujących się do takiego postępowania, lub w momencie braku jego skuteczności, rozważa się możliwość wykonania procedur chirurgicznych. Nie istnieje też jeden model postępowania prowadzący do wyleczenia zespołu nadkłykcia bocznego kości ramiennej.

10/02/2022

Przykurcz mięśni to nieprzyjemna patologia układu mięśniowego, polegająca na braku zdolności do całkowitego rozciągnięcia danego mięśnia. Może wynikać z wielu przyczyn, zarówno wewnątrzustrojowych, jak i pochodzenia zewnętrznego. Niewielki przykurcz mięśni dotyczy wielu osób, także całkowicie zdrowych.

Przykurcze mięśniowe mogą wynikać z wielu przyczyn. Uznaje się, że spora część populacji nie jest odpowiednio rozciągnięta, ponieważ nie wykonuje dostatecznej ilości ćwiczeń rozciągających każdego dnia. Zazwyczaj delikatne przykurcze dotyczą mięśni kulszowo-goleniowych, choć nie wpływa to na funkcjonowanie danej osoby.

Masaż klasyczny przy przykurczach stawowych; w przypadku występowania przykurczu w obrębie stawu należy jak najwcześniej przystąpić do stosowania zabiegów fizykalnych, aby zapobiec dolegliwościom bólowym, pogłębianiu się przykurczu, zanikom mięśniowym oraz wpływać na obniżenie napięcia i wzmocnienie osłabionych mięsni. Po zastosowaniu zabiegów z zakresu ciepłolecznictwa przystępujemy do masażu likwidującego przykurcz. W pierwszej kolejności pogłębiamy przykurcz w celu rozluźnienia mięśni i wykonujemy ogólny masaż rozgrzewający mięśni zginaczy i prostowników chorego stawu, stosując głaskanie, rozcieranie, ugniatanie i delikatną wibrację. Następnie rozciągamy przykurcz do momentu wystąpienia delikatnego bólu i w takim ułożeniu przeprowadzamy masaż rozluźniający na grupie mięśni zginaczy, stosując głaskanie i rozcieranie, a na mięśniach prostownikach wykonujemy, energiczny, pobudzający masaż z zastosowaniem głaskania, rozcierania, ugniatania i silnej wibracji. Kolejno masujemy okolicę stawu stosując masaż stawowy centryfugalny, zbieżnie do szpary stawowej, wykonujemy głównie głaskanie i rozcieranie. Po masażu należy wcierać środek leczniczy (np. rozgrzewający, przeciwbólowy, przeciwzapalny) i przystąpić do ćwiczeń redresyjnych zwiększających zakres ruchomości w stawie. Przy istniejących zanikach mięśniowych należy zastosować na ten mięsień lub grupę mięśni masaż izometryczny, postępując jak przy zanikach mięśniowych.

Źródło:

Leszek Magiera. Klasyczny masaż leczniczy. 2010

07/02/2022

Bruksizm to nic innego jak szkodliwa reakcja motoryczna żuchwy. Dysfunkcja ta przejawia się zgrzytaniem zębami, a także zaciskaniem ich z dużą siłą. Czynności te inicjowane są zazwyczaj podświadomie. Cierpi z tego powodu około 8-10% społeczeństwa. Bruksizm ma podłoże emocjonalne w związku z tym zdecydowanie częściej występuje w krajach wysokorozwiniętych. W pewnym stopniu możemy stwierdzić, że jest to choroba cywilizacyjna. W związku z narastającymi czynnikami stresogennymi coraz więcej młodych osób przejawia podobne dysfunkcje. Choroba ta posiada predyspozycje genetyczne, a także może wynikać z wad zgryzu lub niedoboru magnezu. Osoby nerwowe charakteryzują się uwidocznionymi mięśniami żwacza. Bruksizm zazwyczaj przejawia się w nocy, a tkliwość mięśni żujących w godzinach porannych. Nadmiernie napięte mięśnie żwacze mogą przyczynić się do bólów migrenowych oraz napięciowych głowy. Często mogą towarzyszyć temu szmery uszne.

Ze względu na wysoką reaktywność mięśni żwaczy na kofeinę, alkohol czy nikotynę takim pacjentom szczególnie odradza się spożywania tego typu substancji, ponieważ mogą przyczynić się do nasilenia problemu. Poza wpływem substancji szkodliwych problem może także zaostrzyć częste żucie gumy.

Nieprawidłowy tonus mięśni żujących będzie predysponował do powstawania lub pogłębiania się dysfunkcji stawu skroniowo-żuchwowego. Często u osób cierpiących na bruksizm pojawia się zmniejszenie ruchomości stawu w pozycji otwierania ust. Łatwą metodą do oceny prawidłowego zakresu ruchomości stawu skroniowo-żuchwowego jest sprawdzenie, czy jesteśmy w stanie włożyć między zęby trzy palce.

Zdarzają się jednak odwrotne sytuacje, kiedy to zaburzenia posturalne wpływają na zainicjowanie, czy też pogłębienie bruksizmu. Wpływa na to pogłębiona protrakcja odcinka szyjnego i przeprost głowy. Przy takim ustawieniu ciała dochodzi do zaangażowania mięśni dna jamy ustnej i powstania retrakcji żuchwy z odruchowym otwarciem ust. System nerwowy w celu przywrócenia poprawnej pozycji i tonusu zaangażuje mięśnie żwacze. W efekcie powstanie ,,walka międzymięśniowa’’, która doprowadzi do niekontrolowanych ruchów stawu skroniowo-żuchwowego.

Dysfunkcja napięcia mięśni żucia i stawu skroniowo żuchwowego określa się nazwą Myofascial Pain Dysfunction Syndrome (MPDS), dokładniej mówiąc jest to zespół bólowo dysfunkcyjny mięśniowo powięziowy. Zespół przejawia się bólem, obecnością aktywnych punktów spustowych, zwiększonym tonusem mięśniowym oraz wrażliwością palpacyjną, której mogą towarzyszyć wspomniane wyżej ograniczenia zakresu ruchomości.

Bruksizm – terapia

BruksizmTerapia polega na przywracaniu znormalizowanego tonusu mięśniowego i może opierać się na takich postępowaniach jak:

Praca nad bolesnym punktem spustowym,
Masaż głęboki
Mięsień żwacz jest najsilniejszym mięśniem żucia, jego punkty spustowe mogą promieniować do okolic łuku jarzmowego, rejonu brwi i szczęki, okolicy zewnętrznego przewodu słuchowego.

W dysfunkcjach stawu skroniowo żuchwowego zwiększonym tonusem mięśniowym będzie charakteryzował się także mięsień skroniowy. Jego punkt spustowy może promieniować do okolicy oka, skroni, a także może inicjować ból podobny do bólu zęba.

W celu poprawy stanu zdrowia pacjenta i zmniejszenia dolegliwości objawowych warto zastosować masaż opuszkami palców wzdłuż włókien mięśniowych wraz z biernym otwieraniem ust. Biorąc pod uwagę fakt, że zgrzytanie zębami jest ściśle połączone z czynnikami psychologicznymi warto wzbogacić terapię pacjenta o refleksologię twarzy, która wpłynie na wyciszenie układu współczulnego oraz poprawę samopoczucia.

Bruksizm to istotna dysfunkcja w świecie fizjoterapii jak i w dziedzinie stomatologii. Objawy choroby stopniowo doprowadzają do ścierania koron zębowych i pękania szkliwa. Aby temu zapobiec stomatolodzy dość często zalecają takim pacjentom korzystanie w nocy z szyn relaksacyjnych.
Należy jednak mieć na uwadze fakt, że tego typu działania mają na celu leczenie objawowe, a nie przyczynowe. Jak wiadomo bruksizm w głównej mierze jest wynikiem nieprawidłowej i wzmożonej reakcji organizmu człowieka na stres. W związku z tym zakładanie szyn, czy też relaksacja mięśni żwaczy wpłynie jedynie miejscowo lub tymczasowo na poprawę stanu zdrowia pacjenta.

Bruksizm jest na tyle skomplikowanym schorzeniem, że często w celu postawienia prawidłowej diagnozy jak i określenia pierwotnej przyczyny powstania niekontrolowanych ruchów potrzeba szeregu specjalistów, takich jak fizjoterapeuta, stomatolog, psycholog, czy też chirurg szczękowy, a samo leczenie powinno mieć charakter wielokierunkowy.

Patrząc na złożoność problemu warto zastosować terapie miejscowe mające na celu rozluźnienie napiętych mięśni twarzy, ale także pracę całościową mającą na celu poprawę postawy ciała.
Do zmagania się z omawianym problemem lekarze w zaawansowanych przypadkach stosują botoks, czyli toksynę botulinową, która powoduje blok nerwowo mięśniowy.

BRUKSIZM – ĆWICZENIA DO WYKONYWANIA
Kiedy dokucza nam zgrzytanie w nocy, warto robić przed snem kilka prostych ćwiczeń, które pomogą w rozluźnieniu żuchwy. Jakie ruchy wykonywać?

Szerokie otwieranie i powolne zamykanie jamy ustnej,
przesuwanie szczęki na prawo i lewo,
wysuwanie szczęki do przodu i cofanie,
wykonywanie okrężnych ruchów szczęką.
Każde z tych ćwiczeń należy powtórzyć minimum 10-15 razy, by przyniosły oczekiwany skutek.

Co może pomóc:
- Masaż
- szyna relaksacyjna
- ćwiczenia
- toksyna botulinowa
- igłoterapia sucha: żwacz, skroniowy
- Udanie się do specjalisty

06/02/2022

👐Masaż antycellulitowy – bańką chińską

Masaż pobudza krążenie krwi i płynów ustrojowych, pomaga pozbyć się zbędnych produktów przemiany materii oraz toksyn z organizmu, przyspiesza przemianę materii.

Chociaż efekt jest widoczny już po 3-4 zabiegach, przyjmuje się, że skuteczna kuracja powinna składać się z 10-12 zabiegów. W celu osiągnięcia najlepszych efektów masaże powinny odbywać się dwa razy w tygodniu.

Zgrabna sylwetka oraz jędrna i gładka skóra są marzeniem każdej kobiety. Niestety, istnieje szereg różnych czynników zewnętrznych (choćby zanieczyszczenie środowiska) oraz wewnętrznych (hormonalnych, złej diety), które szpecą nasze ciało. Jednym z najczęstszych problemów estetycznych jest cellulit.Jest to choroba zwyrodnieniowa podskórnej tkanki łącznej. Cellulit jest złożonym problemem zdrowotnym, wynika z różnych przyczyn i wykazuje kilka postaci oraz stopni zaawansowania.

Usuwanie cellulitu bańką chińską jest obecnie jednym z najpopularniejszych zabiegów antycellulitowych. Wszystko dlatego, że masaż bańką chińską pozwala w szybkim czasie i w prosty sposób pozbyć się cellulitu lub wyraźnie zmniejszyć jego widoczność.
Masaż bańką chińską jest oparty na zasadach starożytnej medycyny chińskiej. Polega na wykorzystaniu podciśnienia poprzez zassanie skóry i tkanek leżących pod bańką. Masaż poprawia mikrokrążenie i rozbija tkankę tłuszczową, przyspieszając takze proces lipolizy. Ponadto wygładza i ujędrnia skórę oraz usuwa toksyny z organizmu, które są główną przyczyną cellulitu, dlatego bardzo dobrze sprawdza się nie tylko jako zabieg antycellulitowy, lecz także ujędrniający i modelujący sylwetkę!
Pobudzenie w trakcie masażu krążenia krwi i płynów ustrojowych, wspomaga wydalanie z organizmu zbędnych produktów przemiany materii i toksyn, które są główną przyczyną cellulitu. W celu uzyskania jak najlepszych rezultatów, masaż należy wykonywać w serii 10-12 zabiegów, nie rzadziej niż dwa razy w tygodniu.
Efekty zabiegu: znacznie zmniejszony, a w niektórych przypadkach nawet zlikwidowany, cellulit oraz zredukowany obwód tych części ciała, które były poddane masażowi! Tego typu zabieg stosowany systematycznie na uda, brzuch i pośladki modeluje sylwetkę i ujędrnia skórę.

Przeciwwskazania do masażu bańką chińską:

Masażowi bańką chińską nie powinny poddawać się przede wszystkim kobiety w ciąży, w okresie menstruacji oraz osoby mające żylaki.
Inne przeciwwskazania to:
-gorączka,
-choroby nowotworowe i zakaźne,
-padaczka, zespół odstawienia alkoholu czy narkotyków,
-stwardnienie rozsiane (SM) w okresie nowego rzutu choroby,
-przerwanie ciągłości i stany zapalne skóry
-hemofilia,
-cera naczynkowa