Jestem doświadczonym socjoterapeutą, terapeutą pedagogicznym i pedagogiem.
W kręgu moich zainteresowań szczególne miejsce zajmuje terapia (masaż) naturalnym dźwiękiem instrumentów archaicznych: mis tybetańskich (zwanych inaczej terapeutycznymi lub śpiewającymi) oraz dzwonków.
Stało się tak za sprawą naukowców - niemieckiego fizyka Petera Hessa oraz inżynierów z Uniwersytetu Poznańskiego - Haliny i Marka Portalskich. Metodę terapii/masażu dźwiękiem Hess opracował w latach 70 -tych XX wieku. Oparł ją na wieloletnich badaniach nad wpływem dźwięku na organizm człowieka. Również wieloletnie doświadczenie małżeństwa Portalskich w pracy z dźwiękiem pozwoliło spojrzeć na możliwości edukacyjne mis dźwiękowych, które z powodzeniem sprawdzają się w pracy pedagogicznej i terapeutycznej.
Indywidualna terapia dźwiękiem – masaż dźwiękiem - kąpiel w dźwiękach - wibracje mis tybetańskich i dzwonków - o co w tym chodzi?
Od wieków wiadomo, że dźwięk może uzdrowić nie tylko ciało, ale i umysł człowieka. Misy tybetańskie i dzwonki są formą muzykoterapii, która wywołuje silny efekt leczniczy, zapewnia równowagę fizyczną, psychiczną, emocjonalną i duchową. Dźwięk wpływa na zachowanie – dociera do głęboko ukrytych konfliktów i emocji, a następnie pozwala je uwolnić, co przekłada się na lepsze zdrowie i samopoczucie, wzrost motywacji i poprawę jakości życia. To niecodzienne doświadczenie jest w zasięgu Twojej ręki.
Podczas terapii dźwiękiem - fale dźwiękowe wydobywające się z mis, czy dzwonków przenikają do tkanek organizmu. Jest to możliwe, ponieważ nasz organizm składa się w 70 – 80% z wody. Woda przenosi wibracje mis w głąb organizmu, co powoduje przyjemne odczucie podobne do masażu manualnego. W badaniach naukowych odkryto, iż każdy organ ma swoją indywidualną częstotliwość, a stan chorobowy objawia się zmianą tej wzorcowej częstotliwości. Chore komórki mają więc inne częstotliwości niż zdrowe. Podobnie jak instrument muzyczny, tak nasze komórki i tkanki mogą zostać przywrócone do stanu równowagi poprzez działanie odpowiednich dźwięków. Następuje to zgodnie z zasadą rezonansu. Osoba po terapii dźwiękiem mis czy też dzwonków czuje się zrelaksowana, spokojniejsza i bardziej pogodna. Ból oraz napięcie mięśni ustępują. Uczestnik sesji dźwiękowej czuje się lepiej, jest zdrowszy, a umysł doświadcza stanu wolnego od myśli, czyli głębokiego relaksu. Wibracje te wnikają głęboko w układ nerwowy, organy, mięśnie, układ krwionośny. Równoważą energię witalną, uwalniają stres, stymulują poszczególne organy, wzmacniają kreatywność i siły twórcze. Likwidują bóle głowy, zaburzenia pracy jelit, choroby kobiece, przykurcze mięśni, stany zapalne stawów, choroby układu krążenia, zaburzenia łaknienia, stany lękowe i depresyjne. Podczas takiej terapii dźwiękiem i wibracją możemy dotrzeć do wnętrza samego siebie, osiągając harmonię, zwiększając kreatywność, koncentrację, produktywność, twórczość i skupienie.
Dźwięki oddziaływają wielowymiarowo na poziomie ciała, umysłu i ducha. Wibracje mis przeniesione na ciało – poprzez drgania powietrza lub bezpośredni kontakt – wprowadzają komórki w stan homeostazy – naturalnej równowagi. Likwidowane są dzięki temu wszelkie napięcia zarówno fizyczne jak i emocjonalne. Brzmienie mis jest niezwykle bogate, ma szeroki zakres częstotliwości, co ułatwia mózgowi zwolnienie rytmu pracy, synchronizację obu półkul i przejście od stanu beta (aktywności) do stanu alfa (między snem a czuwaniem, w którym umysł się wycisza), a nawet theta (głębokiej medytacji, aż do zaśnięcia).
Terapeutyczna sesja dźwiękowa krok po kroku.
Masaż misami nie jest krępujący, nie trzeba się do niego rozbierać. Rodzaj ubrania, jakie można mieć na sobie podczas sesji, nie ma większego znaczenia, ale ze względu na własną wygodę najlepiej przyjść w bawełnianej koszulce bez guzików, kapturów, zatrzasków, które podczas masażu misami mogłyby zakłócić ich dźwięk.
Najpierw uczestnik terapii kładzie się na materacu na brzuchu. Terapeuta przyzwyczaja uczestnika sesji do dźwięku, uderzając filcową pałeczką w jedną ze średnich mis i unosząc ją nad całym jego ciałem. Dźwięk mis, niczym zapach unosi się po całym pokoju. Następnie terapeuta ustawia misy różnej wielkości na plecach w konkretnych miejscach, w zależności od potrzeb danego uczestnika terapii.
Podczas masażu dźwiękiem, terapeuta poświęca szczególnie dużo uwagi miejscom, gdzie zazwyczaj gromadzi się sporo napięć - są to: kark, barki, plecy w okolicy lędźwiowej oraz brzuch. Następnie uderza w nie filcowymi pałkami. Uczestnik terapii czuje, jak przez jego ciało przechodzą delikatne wibracje, które większość osób określa - jako miłe mrowienie.
To samo powtarza się z misami ustawionymi na brzuchu, rękach i nogach. Stosuje się też ułożenie mis w pewnej odległości od ciała oraz ruch drgającej misy ponad ciałem. Łagodny dźwięk dodatkowo relaksuje, a uczestnik terapii, (gdy mięśnie się rozluźniają), podczas sesji może nawet zasnąć. Masaż trwa około godziny.
Wibracja działa na ciało niczym kamyk rzucany na gładką powierzchnię stawu. Powoduje załamania, które sprawiają, że bicie serca zwalnia, obniża się ciśnienie krwi, przywracany jest właściwy rytm oddechu. Ale żeby tak się stało, dobrze jest nawodnić swoje ciało, a zatem zabrać ze sobą naturalną wodę, aby wypić ją po terapii. Jest to istotne, ponieważ organizm składa się w blisko 80 proc. z wody i to ona przewodzi fale dźwiękowe. Wibracje, chociaż możemy ich już nie odczuwać na poziomie świadomym, pozostają i pracują w organizmie jeszcze przez kilka dni.
Przeciwwskazania do masażu dźwiękiem mis, to: ostre stany zapalne, krwotoki, krwawienia, bezpośrednio po operacji, udarach sercowo – naczyniowych, w czasie menstruacji, zakrzepica, zakrzepy, podejrzenie zatorów, choroba Burgera i Raynauda, rozrusznik serca, psychozy, padaczka, niedociśnienie, ciąża (pierwszy trymestr).
Indywidualna terapia dźwiękiem dla dorosłych, młodzieży i dzieci trwa 1 godz.
Grupowe koncerty relaksacyjne
Koncerty odbywają się co kilka tygodni. Informacje na ich temat są na bieżąco publikowane na Faceboock.
Zagrają dla Was misy tybetańskie, terapeutyczne i himalajskie, dzwonki koshi, zaphir, tingsa, monokurant, kalimba, kij deszczowy i grzechotka etniczna. Każdy koncert jest inny, jedyny w swoim rodzaju - przez to wyjątkowy. Gram intuicyjnie, podążając za energią grupy.
Jak się przygotować? Ubierz się wygodnie, weź ze sobą matę/materac, śpiwór i koc, poduszkę, to..., czego potrzebujesz, aby Ci było ciepło i wygodnie. Na salę wchodzimy bez obuwia, zabierz wodę lub termos z herbatą. Dźwięki odbieramy w pozycji leżącej, w ciszy, można również siedzieć...
Wibracje w/w instrumentów silnie oddziałują na nasze struktury komórkowe oraz DNA, podnosząc tym samym wibracje naszego jestestwa.
Informacje również w zakładce USŁUGI oraz http://www.mtmedic.pl/ w zakładce psychologia/psychoterapia
-----------------------------------------------------------------------
Udzielam ponadto pomocy psychologiczno – pedagogicznej w formie indywidualnej terapii dla dzieci od 5 roku życia oraz młodzieży będących w normie intelektualnej, a doświadczających zaburzeń w rozwoju emocjonalnym i społecznym.
Oferuje pomoc psychologiczno-pedagogiczną w trudnościach:
• nieśmiałość
• lęki
• obniżone poczucie własnej wartości
• wycofanie
• brak akceptacji w grupie rówieśniczej
• dzieci przewlekle chore
• samotność
• trudności wychowawcze
Indywidualna terapia trwa 45 min.
Więcej na http://www.mtmedic.pl/ w zakładce psychologia/psychoterapia
Procesy emocjonalne dziecka zależą od działania układu nerwowego, hormonalnego i ogólnego stanu zdrowia, a także od kontaktów z najbliższymi osobami, wczesnych doświadczeń społecznych i atmosfery w domu rodzinnym.
Rozwój emocjonalny i społeczny dziecka jest procesem długotrwałym. Oba jego aspekty są wzajemnie powiązane. Wszelkie reakcje emocjonalne przebiegają na podłożu społecznym. Wraz z rozwojem poszerza się zakres doświadczeń dziecka. Doświadczenia te nie zawsze są przyjemne i pozytywne. Nie zawsze bezkonfliktowo odbywa się wrastanie dziecka w grupę społeczną.
Dziecku z zaburzeniami emocjonalno – społecznymi przede wszystkim należy pozwolić uwierzyć w siebie i swoje możliwości. Pokazać, jak powinno radzić sobie z lękiem w trudnych sytuacjach. Nie można wykonywać czynności za dziecko, gdyż nie będzie ono mogło przekonać się, że daje sobie radę w różnych sytuacjach. Dziecku można pomóc dowartościowując je, podkreślając każdy sukces, chwaląc je za podejmowane próby i trafność decyzji. Stwarzać dziecku okazje do samodzielnych działań. Nie wolno stawiać wymagań zbyt wysokich, albo porównywać z rówieśnikami – przeciwnie trzeba dać dziecku prawo do błędu, mówiąc: „masz prawo tego nie umieć, bo się dopiero uczysz”. Zbyt wysokie wymagania mogą spowodować pogłębienie lęku oraz jeszcze większe zahamowanie.
Należy pamiętać, że procesy emocjonalne dziecka związane są także z cechami układu nerwowego, funkcjonowaniem układu endokrynologicznego i ogólnym stanem jego zdrowia. U dzieci chorowitych, słabych i męczliwych stwierdza się często brak równowagi emocjonalnej lub przewagę negatywnych emocji w codziennych reakcjach. Dlatego też istotne jest spojrzenie na dziecko całościowo i w razie potrzeby - wdrożenie stosownej pomocy przy współpracy specjalistów.
