
01/10/2025
❄️🩵
Wyobraź sobie, że masz (na oko) cztery lata. Twoja siostra ma (na oko) 8 lat. Jesteście ze soba silnie związane, Wasze dni wypełnia śmiech, radość i beztroska zabawa, macie poczucie, że tak będzie już zawsze. I nagle koniec. I sceny jak z kiepskiego horroru. Życie podzieliło się na „przed” i „po”. Z czego Ty nie pamiętasz dokładnie co było „przed”, bo Rodzice wymazali Ci wspomnienia, a siostrę zamknęli dla jej „dobra” w komnacie. Bez tłumaczeń, tylko - „od teraz tak będziecie żyć”. Jesteś małą dziewczynką, która niczego nie rozumie, codziennie wędrujesz pod drzwi siostry i pukasz, puk, puk. „Ulepimy dziś bałwana?”. Prosisz. „No chodź zrobimy to.”. A może pojezdzimy na rowerze, lub zrobimy... cokolwiek.
Byle razem...Bo tak dawno Cię nie widziałam. Dlaczego tak jest? Pytasz znowu. W odpowiedzi słyszysz ciszę tak głośną, że aż rozrywa serce. I osuwając się po rzeźbionych drzwiach, mówisz już bardziej do siebie: „I tak mi jakoś ciężko, samej wśród tych ścian, tykanie zegara znieść...”
Czy czujesz jak ciężka musiała to być sytuacja? Jak trudna do zniesienia przez czteroletnie Dziecko, które podobnie jak ośmioletnie dziecko zostało samo ze swoimi emocjami? Obie bliskie sobie i jednoczesnie tak oddalone - za drzwiami z kłamstw, niedopowiedzeń, odrzucenia, pustki i ciszy, jakie dorosły świat im zafundował.
Czy drzwi zamknięte przed Dzieckiem, pojawiły się w bajce przypadkowo? Nie wiem, bo nie pracowałam przy produkcji ;) ale wiem, co oznacza symbolika zamknietych drzwi i jak może wpłynąć na Dziecko, takie jak Ania.
Zacznijmy więc diagnozowanie kolejnego bohatera Disneyowskiej produkcji w ramach cyklu 🎥🎬 Annę z Krainy Lodu.
❓ Co mogła czuć Anna, codziennie stojąc pod zamkniętymi drzwiami do komnaty siostry i jak to wpłynęło na jej funkcjonowanie:
❄️🚪 "Ulepimy dziś bałwana?" pyta Ania, a tak naprawdę w tym pytaniu zawiera się: "Kochasz mnie jeszcze Elsa?", "Czy zrobiłam coś złego?" "Czy to moja wina?" "Czy jeszcze kiedyś będę dla Ciebie ważna?" Coś jest ze mną bardzo nie tak, nie zasługuję na miłość, tak bardzo czuję się samotna.
Anna dorasta w złudzeniu, że problem jest w niej. Że siostra jej nie chce, że została odtrącona, że jest niewystarczająca. Anna stała się ofiarą bezradności i lęku dorosłych
❄️🚪 Za drzwiami kryła się „prawda”, której Anna miała nigdy nie poznać, dla dziecka to jasny komunikat: „Prawda nie jest dla Ciebie”. To uczy lęku przed zadawaniem pytan i wstydu za własną ciekawość.
❄️🚪 Anna, nie rozumiejąc decyzji, wzięła odpowiedzialność na siebie. Drzwi były więc codziennym przypomnieniem o jej „rzekomej winie”.
❄️🚪 Każde drzwi zamknięte przed dzieckiem w dosłowny czy metaforyczny sposób, to komunikat: „Twoje potrzeby się nie liczą”.
Cisza za drzwiami to ogromna przemoc emocjonalna, to pozbawienie Dziecka prawa do relacji, odpowiedzi, bezpieczeństwa. Ania byla dzieckiem, które całe lata próbowało odzyskać relację, nie wiedząc, że dorosły świat zdecydował: „lepiej nie wiedzieć, lepiej Cię okłamać, lepiej Cię zostawić w samotności”. Zamiast wyjaśnić, przytulić, zrozumieć, Rodzice wybrali ciszę. Drzwi stały się więc wyrzutem sumienia - obrazem dorosłych, którzy bali się prawdy bardziej niż krzywdy własnego dziecka i konsekwencji jakie obie siostry musiały dźwigać we wczesnej dorosłości.
❓ Czy istnieje zależność pomiędzy tym co wydarzyło się w dzieciństwie, a wyborem partnera?
Jak najbardziej. Anna wybiera Hansa NIE dlatego, że "miłośc jest ślepa", tylko dlatego, że jej wczesne doświadczenia ukształtowały ją w taki sposób, że pragnienie bliskości było silniejsze niż zdolność do rozeznania, komu może zaufać.
💡Co na to wpłynęło:
❄ izolacja i samotność - Ania dorastała zamknięta w zamku, pozbawiona zdrowych wzorców relacyjnych i kontaktu z rówieśnikami. Jej głód relacji był ogromny.
❄ brak otwartości i rozmowy -nikt nie wyjaśnił jej sytuacji, nie tłumaczył, nie uczył stawiania granic. Ania żyła w świecie niedopowiedzeń.
❄ niedobór uwagi i czułości -skoro nie dostawała regularnie troski i akceptacji, wystarczyło, że Hans okazał jej pozorną uwagę i „romantyczny” gest, a od razu uznała go za wybawiciela.
❄ naiwna wiara w bajkowy scenariusz - brak doświadczenia sprawił, że pomyliła zauroczenie i manipulację z prawdziwą miłością.
❗❗W realnym życiu oznacza to, że dziecko, które:
💙dorasta w emocjonalnej próżni, z niespójnymi wzorcami rodzinnymi (rodzice nie rozmawiają, nie wyrażają uczuć, odcinają od rówieśników, sprawia ze dziecko nie wie jak nazywać to co czuje, nie umie „czytać” ludzi i testować róznych relacji a konflikty między rodzicami przyjmuje za normę.
💙nie doświadcza szczerej uwagi
💙nie uczy się granic i asertywności (bo np. w domu unika się konfliktów, zamiata trudne sprawy pod dywan,
💙w rodzinie są tematy tabu - dziecko uczy się tłumić pytania i watpliwości.
💙nie jest nauczone stawiać granic- nie ma prawa do „NIE”...
🚩...takie Dziecko, może w dorosłości wchodzić w toksyczne relacje, bo każdy najmniejzy gest zainteresowania wydaje się czymś wielkim i wyjątkowym. Taka osoba nie ma wewnętrznego „kompasu”, który pozwala odróżnić miłość od manipulacji.
❗💡Wzór na toksyczną relację:
głód bliskości ➕ brak doświadczenia ➕ brak rozmowy = podatność na iluzję miłości.
Dzieci wychowane w izolacji, w klimacie tajemnic i braku otwartości w dorosłości często:
✅ mają trudności w budowaniu bliskich relacji.
✅noszą w sobie nadmierną czujność.
✅trudniej im ufać, albo paradoksalnie mogą ufać za bardzo
✅mają kłopot z wyrażaniem własnych emocji
Co można powiedzieć Dzieciom po obejrzeniu „Krainy Lodu” o Annie❓
1️⃣O uczuciach i potrzebach:
„Zauważyliście, że Anna bardzo pragnęła mieć kogoś bliskiego? Dlatego tak szybko zaufała Hansowi. Każdy z nas czasem bardzo chce być kochany i wtedy łatwiej się pomylic. To normalne, ale warto pamiętać, że nie każdemu można od razu zaufać.”
2️⃣O cierpliwości w budowaniu relacji
„Anna chciała mieć przyjaciela od razu, a prawdziwa przyjaźń albo miłość rośnie powoli, jak roślina, którą się podlewa. Jak można poznać, czy ktoś naprawdę jest dobrym przyjacielem?”
3️⃣O sile upadków
„Anna popełniła błąd, ale z czasem zrozumiała , kto naprawdę się o nią troszczył. Widzicie? Nawet jeśli damy się nabrać, możemy potem podjąć lepsze decyzje.”
4️⃣O odwadze bycia sobą - „Anna nie bała się być sobą , była wesoła, otwarta, trochę szalona. Dzięki temu na końcu to właśnie jej serce uratowało wszystkich. To pokazuje, że bycie sobą naprawdę ma moc.”
❗ Można też dzieci zapytać:
✔„Co podobało wam się w Annie najbardziej?”
✔„Czy myślicie, że każdy człowiek czasem ufa zbyt szybko?”
✔„Jak poznać, że ktoś naprawdę jest naszym przyjacielem?”
To otworzy rozmowę o emocjach, granicach i relacjach, a dzieci będą mogły same połączyć bajkę z własnym światem.
👀Jak rozpoznać Anne we współczesnych kobietach
Annę z Krainy Lodu można łatwo odnalezc we współczesnych kobietach, bo jej cechy są bardzo „ludzkie” i bliskie wielu z nas. Jeśli spojrzymy na jej postać psychologicznie, to rozpoznamy Annę w kobietach, które:
🔹 mają ogromne serce i skłonność do ratowania innych, ale często stawiają ich ponad sobą
🔹 czekają na „miłość, która je uratuje” z poczucia samotności czy niezrozumienia, często wybierając nieodpowiednich partnerów
🔹 mogą działać impulsywnie, kierując się sercem, i chociaż życie czasem może być dzięki temu pełne przygód, zdarza się że wpadają w tarapaty
🔹 nieustannie walczą o więź z bliskimi, mimo odtrącenia czy chłodu, nadal starają się „przebić” do ważnych dla nich osób. Nie rezygnują z relacji, nawet gdy ta wydaje się trudna czy jednostronna.
🔹 łączą wrażliwość z odwagą z jednej strony wrażliwe, czasem samotne, z drugiej waleczne, potrafią powiedzieć „nie” i mimo lęku potrafią byś silne
Jakich błędów wobec Ani można było uniknąć z pomocą psychologa❓
⭐Rozmowa zamiast kłamstwa - psycholog pomógłby Rodzicom nazwać sytuację w sposób adekwatny do wieku dziecka np. „Twoja siostra ma coś, czego jeszcze nie rozumiemy, ale to nie znaczy, że Cię nie kocha”. Psycholog odradziłby zamykanie problemu w pudełko „tabu”.
⭐ Nie wymazujemy wspomnień - to, że Anna nie będzie pamiętała co się wydarzyło, nie jest żadnym rozwiązaniem. Otaczamy Dziecko opieką i w bezpiecznym środowisku, przy wsparciu Rodziców, tłumaczymy co się wydarzyło. Chronienie prze potencjalnymi stresorami życia, nie buduje w Dzieciach odpornosci, buduje ją świadomość jak sobie radzic w sytuacjach trudnych.
⭐Budowanie mostu zamiast muru - zamiast izolacji Elsy, można było szukać sposobów na bezpieczny kontakt sióstr (np. kontrolowane wspólne zabawy, wsparcie emocjonalne przy trudnych emocjach).
⭐Wsparcie emocjonalne dla Anny - psycholog nauczyłby Rodziców, jak odpowiadac na jej tęsknotę i potrzebę relacji, zamiast zostawiać ją w samotności.
Z mojego pkt widzenia to nie magia była problemem, a niewłaściwa postawa Rodziców, którzy zapewne kierowali się troską, ale popełnili poważne błędy które położyły się cieniem na przyszłości Dziewczynek.
❄Jeśli interesuje Cię historia starszej siostry - Elsy, przeczytasz o niej we wcześniejszych moich postach.
A już niebawem w tym cyklu, będzie - i tu się waham - albo Merida Waleczna, albo Mirabel z Moje Magiczne Encanto. Ale będą też inne treści z rozważań psychologa :) Zapraszam już wkrótce!