01/06/2022
Psychomotoryka Empowermentu
Twórcami tego konceptu są: Jolanta i Andrzej Majewscy.
Metoda ta wspomaga całościowy rozwój poprzez poprawę percepcji i ruch. Zawiera w sobie elementy współpracy, zabawy i radości. Są to grupowe zajęcia ruchowe wykorzystujące elementy SI i TUS. Scenariusz zajęć psychomotorycznych koncentruje się na osiągnięciu sukcesu i satysfakcji dla uczestników. Dynamizuje procesy rozwoju zarówno fizycznego, jak i psychologiczno-emocjonalnego. Wspiera rozwój indywidualnych kompetencji dotyczących świadomości siebie, korzystania z otaczających przedmiotów, materiałów oraz nawiązywania i utrzymania prawidłowych relacji społecznych.
Psychomotoryka Empowermentu® jest metodą Integratywnego Pedagogiczno-Terapeutycznego Wspierania Rozwoju.
Opiera się na podejściu Empowerment, podmiotowym podejściu koncentrującym się na dziecku, pedagogice holistycznej, teorii osobowości skoncentrowanej na kliencie według Carla Rogersa, Teorii przywiązania oraz Transgresyjnej koncepcji człowieka według Józefa Kozieleckiego.
Nasze zajęcia są prowadzone przez certyfikowaną Psychomotoryczkę Empowermentu.
Dla psychomotoryków ruch jest jedynie środkiem wykorzystywanym do wywierania pozytywnego wpływu na rozwój osobowości.
Psychomotorycy są specjalistami w zakresie ruchu i wychowania, którzy wiedzą, w jaki sposób stworzyć sytuacje, w której wspiera się jednocześnie percepcję, przeżywanie i działanie. Przy czym z jednej strony pierwszorzędne znaczenie ma autonomia i samodzielne stanowienie o sobie klienta, a z drugiej strony, oprócz kompetencji zawodowych psychomotoryka, na plan pierwszy wysuwa się jego intuicja i kreatywność.
Psychomotoryka wnosi znaczący wkład zarówno do wychowania poprzez ruch, jak i do pozytywnego procesu rozwoju całej osobowości człowieka. Wspiera rozwój kompetencji Ja, kompetencji społecznej i kompetencji rzeczowych. Elementy psychomotoryki są obecne także w pracy fizjoterapeutów, ergoterapeutów i logopedów. Psychomotoryka sprawdza się także w przypadku problemów szkolnych (czytanie, pisanie, matematyka, koncentracja itd.).
Uczyć się ruchu oznacza uczyć się działania. Elementem tego procesu jest orientowanie się w otoczeniu poprzez zmysły. Lecz nie tylko - chodzi także o właściwą reakcję emocjonalną i intelektualną na daną sytuację.
Tym samym „psychomotoryka“ oznacza ruch człowieka jak przejaw wzajemnej relacji między ciałem a psychiką. Psychomotorycy wykorzystują współzależność istniejącą między ruchem a psychiką. Ruch i motoryka wpływa (pozytywnie lub także negatywnie) na naszą psychikę, nasz umysł i naszą duszę. Z kolei nasze stany psychiczno-emocjonalne mają wpływ na naszą motorykę. Jeśli powiązania te stają się widoczne, specjalista może wywrzeć pozytywny, a więc wspierający wpływ na procesy psychiczne i funkcje (percepcja, myślenie, emocje, motywacja aż do zachowania), sensoryczne (związane z narządami zmysłów) oraz motoryczne. Tym samym koncepcja psychomotoryczna jest metodą zorientowaną na ruch, która poprzez różnorodne możliwości działania i rozwiązywania problemów w specjalnie opracowanych scenariuszach psychomotorycznych pozytywnie oddziałuje na całościowy rozwój człowieka. W koncepcji tej za punkt wyjścia przyjmujemy holistyczny obraz człowieka. Równocześnie cały czas podkreśla się jedność ciała, duszy i umysłu. Ponadto psychomotoryka opisuje wzajemne oddziaływanie percepcji, procesów poznawczych, emocji, psychiki i ruchu oraz ich znaczenie dla rozwoju kompetencji działania jednostki w kontekście psychospołecznym.
Hanna Domańska
tel. 500029565
