Prywatny Gabinet Terapeutyczny "Koniczynka" Wioletta Mazur-Błajdo

05/09/2025

https://www.facebook.com/share/v/16t5GqGzGz/?mibextid=wwXIfr

28/08/2025

https://www.facebook.com/share/1CCUrjRmFV/?mibextid=wwXIfr

Bycie rodzicem osoby z niepełnosprawnością to droga, której nikt z nas sobie nie wybiera.
To codzienność, w której przeplata się ogromna miłość i ogromne zmęczenie.

Nie ma znaczenia, czy to dziecko małe, nastolatek czy dorosły.
Niepełnosprawność nie zna wieku.
Czasem patrzymy na nasze dorosłe dziecko i widzimy ciało dorosłego człowieka,
a w środku – tę samą bezradność i potrzebę opieki, jaką miało, gdy było malutkie.

To doświadczenie uczy pokory.
Uczy, że można się uśmiechać i płakać w tym samym dniu.
Że można czuć siłę i bezsilność jednocześnie.
Że w sercu jest miejsce i na wdzięczność, i na żal.

W świecie, w którym inni rodzice cieszą się samodzielnością swoich dzieci,
my wciąż czuwamy, pomagamy, podtrzymujemy codzienność.
I choć bywa ciężko, choć zdarzają się chwile, gdy pytamy „dlaczego?”,
wiemy, że nie jesteśmy w tym sami.

Rodzicielstwo w niepełnosprawności to nie wyścig o medal.
To raczej maraton, w którym ważniejsza od szybkości jest wytrwałość.
A ta wytrwałość rodzi się z miłości – tej prostej, cichej, bezwarunkowej.

Nie mamy jednej recepty na spokój.
Mamy tylko swoje świadectwo:
że można iść dalej, nawet z ciężarem na ramionach,
i że czasem największą siłą jest przyznać, że potrzebujemy wsparcia.

Jeśli dziś czujesz, że to, co niesiesz, jest za ciężkie – wiedz, że to normalne.
Nie jesteś sam. Nie jesteś sama.

Z czułością – My, rodzice.
Stowarzyszenie NIEwidzialni

Autor: Sylwia Moryc

07/08/2025

Czasem warto przemyśleć i wybrać Dobro Naszych Dzieci ich potrzeby, ich życie w którym będą czuły się dobrze.

https://www.facebook.com/share/1FNXHha7XU/?mibextid=wwXIfr

To nie są wakacje. To jest przetrwanie.

Na początku bardzo się cieszyłam na wakacje.
Myślałam: wreszcie odpoczniemy, będziemy razem, bez pośpiechu, bez szkoły, stresu, wymagań.
Wyobrażałam sobie spacery, śmiech, wspólny czas.

Ale przyszła rzeczywistość.

Krzyki, napięcia, czasem agresja.
Mój syn – w spektrum autyzmu, wysokofunkcjonujący.
Na pozór spokojny, cichy, „ogarnięty”.
W środku – burza emocji, przeciążenie, tiki, kompulsje.

Maskował się przez cały rok. Za bardzo.
Teraz puszcza napięcie, a mnie z każdym dniem coraz trudniej mu pomóc.

Zmęczenie? Takie, którego nie widać.
Psychiczne, emocjonalne, bez końca.

Złapałam się na tym, że… czekam już na wrzesień.
Ale to mylące – bo wiem, że szkoła nie przyniesie ulgi.
Bo szkoła masowa to nie miejsce, które naprawdę rozumie dzieci takie jak mój syn.
Bo znów będzie się maskował.
Bo znów zapłaci za to zdrowiem.

Nie powinno tak być.

A ja? Czasem mam dość.
I czasem się boję, że nie wystarczę.

Ale wstaję każdego dnia i próbuję od nowa.
Dla niego.
Bo to też jest miłość.
Nieidealna. Zmęczona. Ale prawdziwa.

03/08/2025

https://www.facebook.com/share/r/19gspXjKLx/?mibextid=wwXIfr

02/08/2025

Kochany Rodzicu posłuchaj bo naprawdę warto 🤗

https://www.facebook.com/share/v/1AitS6TFGs/?mibextid=wwXIfr

11/03/2025

Zapraszamy na wspólną przygodę 🫶

09/03/2025

Serdecznie zapraszamy na Wspólną Przygodę 🫶

19/02/2025

Zakończył się nasz 12 cyklowy „TUS z elementami muzykoterapii”. Na ostatnich zajęciach podsumowaliśmy naszą wiedzę a teraz przyszła pora aby przenieść ją w życie. Wierzymy, że wzajemne dobre relacje, których uczyliśmy się wspólnie, odkrywanie i oswajanie emocji oraz życzliwa atmosfera, która towarzyszyła nam na każdym etapie zajęć zaowocuje i przyniesie Dobro.

Dziękujemy ❤️

07/02/2025

Dzisiaj odbyły się kolejne już przedostatnie zajęcia
z „TUS z elementami muzykoterapii”, o tematyce:
"Potwór gniewu - oswojony, czyli jak poradzić sobie
z gniewem swoim i innych".
-Słuchając bajki terapeutycznej: „Samotny cień”dzieci poznały zachowania jakie mogą świadczyć o czyjejś złości, gniewie oraz wyodrębniały i nazywały zachowania krzywdzące i naganne.
-Poznały algorytm, podczas którego rozwijały umiejętność radzenia sobie z gniewem innych.
-Modelowały i odgrywały scenki związane np. z zabieraniem zabawki; a następnie rozmawiały na temat prawidłowej reakcji na takie, bądź podobne zachowania.
Zajęcia zakończyły się kolorowanką tematyczną z superbohaterkami/superbohaterami, aby dzieci mogły się z nimi utożsamić.
Podczas naszych 11 spotkań dzieci zdobyły Supermoce, dzięki którym będą potrafiły poradzić sobie w różnych sytuacjach, również wtedy, kiedy zostaną zmuszone zareagować na czyjąś agresję, czy to jako ofiara czy świadek….

Tym razem Rodzice również otrzymali Supermoc: „ Jak pomóc własnemu dziecku zmierzyć się z sytuacją, gdy jest ono obrażane, wyśmiewane, atakowane słownie…”

Podczas zajęć jak zawsze dzieciom towarzyszyła muzyka klasyczna:
- Gymnpedie No.1 from Trois Gymnopedies muz. Erik Satie.
- In The Hall Of The Mountain King from Peer Gynt muz. Edvard Grieg.
- Utwór: „Nic nie musisz mówić nic”.
- Eine Kleine Nachmusik muz. W.A. Mozart.

Kochani byliście za zawsze wspaniali ❤️

26/01/2025

„TUS z elementami muzykoterapii”

Tuż na finiszu, podczas naszych 10 zajęć TUS, kolejny raz oswajaliśmy niezwykle trudną emocję - gniew. Tym razem poznaliśmy różne sposoby na złość, które w sugestywnym słuchowisku "I co z tą złością zrobić?" zaprezentowała nam sama Złość, główny bohater tej opowieści. Uczestnicy mieli okazję wszystkie je przepracować w różnych scenkach a następnie według określonego algorytmu. Wyposażeni w konkretną wiedzę i umiejętności beda próbować swoich sił w najbliższym środowisku rodzinnym aby z czasem przenieść określone zachowania do codziennego życia.
Zajęciom TUS jak zwykle towarzyszyła muzyka klasyczna:
* "W grocie Króla Gór" (z Peer Gynta) Edwarda Griega.
* "Marsz żałobny" (3rd Movement from Sonata Op. 3, No. 2) Fryderyka Chopina.
* "Marsz weselny" (0p. 61 (Sen nocy letniej) Feliksa Mendelssohna.
* "Oda do radości" (9 symfonia) Ludwika van Beethovena.
Kochani byliście wspaniali ❤️

23/01/2025

Za nami kolejne, 9 już zajęcia TUS z elementami muzykoterapii.
Tym razem zajęliśmy się...potworami! A konkretnie potworami gniewu, w oswojeniu których bardzo pomogły wskazówki wartościowej pozycji książkowej pt. "Oswoić potwora gniewu" Holly Forman - Pater.
Uczestnicy w kolejnych ćwiczeniach próbowali najpierw uświadomić sobie, które sytuacje, czy zdarzenia w ich życiu wywołują w nich gniew, dowiedzieli się, jak narasta to uczucie: od naburmuszenia, zrzędliwości, zdenerwowania, irytacji, przez frustrację, złość i wściekłość, na rozsierdzeniu kończąc, poznali reakcje swojego organizmu na gniew, by w kolejnych krokach poprzez tzw. "pogodne myślenie" nauczyć się odczuwać gniew w mniej uciążliwy sposób.
Potwory gniewu przyłączyliśmy do swojej drużyny, ubierając je w nasze, miłe dla oka, pozytywne, drużynowe barwy, nadaliśmy im imiona i nawet...urządziliśmy dla nich przyjęcie. Teraz potwory gniewu, zamiast nam szkodzić, razem z nami grają - tak, jak ich poprowadzimy ☺️

Jak zwykle, towarzyszyły nam utwory muzyki klasycznej, skorelowane z tematyką zajęć "Kiedy pojawia się gniew?, czyli wskazówki mojego organizmu, po których rozpoznaję gniew i rozumiem jego przyczynę":
* "Fale Dunaju" Josifa Ivanoviči,
* "Marsz żałobny" (3rd Movement from Sonata Op. 3, No. 2) Fryderyka Chopina,
* "Dla Elizy" (Bagatelle No. 25 in A minor (WoO 59, Bia 515) Ludwika van Beethovena,
* "Marsz weselny" (0p. 61 (Sen nocy letniej) Feliksa Mendelssohna,
* "Nokturn Es - dur" (op. 9, nr 2) Fryderyka Chopina,
* "Gymnopedie No. 1" (z Trois Gymnopedies) Eryka Satie,
* "W grocie Króla Gór" (z Peer Gynta) Edwarda Griega
oraz
* "Oda do radości" (9 symfonia) Ludwika van Beethovena.

Kochani byliście wspaniali ❤️

04/01/2025

Za nami już ósme zajęcia TUS zatytułowane "Pozytywnie o sobie samym - wzmacnianie samooceny i pewności siebie".
Tym razem zajęliśmy się kolejną ważną emocją - niepewnością. Nie czujemy się pewnie w sytuacjach, gdy widzimy, że inni potrafią zrobić coś lepiej, gdy mogą się pochwalić większą ilością umiejętności i talentów, wreszcie, gdy nie dostrzegamy w sobie żadnych pozytywów.
Uczestnicy wraz z bajkowym Tupciem Chrupciem przekonali się, że słowa "Ja tego nie potrafię" z powodzeniem i bardzo szybko można zamienić w "Świetnie mi to wyszło!". Wystarczy tylko użyć swojej wyobraźni...
Z kolei celem zabawy "Lustro" polegającej na naśladowaniu gestów i ruchów partnera było zwiększenie świadomości swojego ciała oraz kształtowanie pozytywnego wizerunku uczestników.
Dzieci dostały też kolorowe gwiazdki, na których prowadząca zapisywała ich mocne strony - odkrywane przez nich samych, a w zabawie ruchowej "Pociąg sukcesów" każde dziecko przedstawiało swoje wyjątkowe umiejętności, dzięki którym zawsze odnosi...sukces 😊
Bardzo przydały się przyniesione z domu poduchy - dzięki nim leżący na plecach z zamkniętymi oczami uczestnicy wyobrażali sobie, że znajdują się na miękkiej chmurce, która szepcze im do ucha, że są wspaniali, wyjątkowi, niezwykli...
Na zakończenie zajęć dzieci losowały z "Magicznego worka" małe kartoniki z pozytywnymi hasłami - by pozytywny obraz samego siebie został zinternalizowany i utrwalony. ☺️
Zajęcia TUS zostały jak zawsze skorelowane z elementami muzykoterapii:
-Dzieci witały się muzycznie do piosenki:
„Pani Zima wszystkich wita..” /M.Barańska: Klaśnij, Tupnij Raz i Dwa/.
-Podczas zabawy mimicznej „Lustro”, dzieci słuchały muzyki klasycznej: Erika Satie: „Gymnopedie No.1 from Trois Gymnopedies”.
-Uczestniczyły w zabawie muzyczno-ruchowej: „Jedzie pociąg”jako „Pociąg sukcesów”.
-Słuchały utworu: „Fale Dunaju” muz. I. Ivanovici oraz
„Canon in D” muz. Johann Pachelbena.

Kochani byliście Wspaniali ❤️