Gabinet Terapii Uzależnień- Bożena Gołębiewska

12/08/2025

Dlaczego terapia własna jest tak ważna - i kto ją naprawdę odbył

Wyobraź sobie chirurga, który nigdy nie otworzył człowieka.
Albo trenera wspinaczki, który sam nigdy nie zawiśnie na linie.

W psychoterapii jest podobnie.
Terapia własna to nie formalność. To fundament uczciwości.

Bo jak terapeuta ma iść z tobą w rany, jeśli nie zszedł do swoich
Jak ma rozpoznać przeniesienie, jeśli nie zna własnych obron
Jak ma być lustrem, jeśli nigdy nie spojrzał naprawdę w swoje odbicie

Terapia własna to proces, w którym terapeuta sam staje się pacjentem
Zazwyczaj trwa od 100 do 300 godzin - to oznacza od 2 do 6 lat regularnych spotkań
Bez pozy, bez ochronnych masek, bez roli eksperta

W większości szkół psychoterapii jest obowiązkowa
W wielu nurtach, bez niej nie ma certyfikatu
W podejściach psychodynamicznych, analitycznych czy integracyjnych to podstawa
Nie po to, by odhaczyć wymóg
Po to, by nieść odpowiedzialność za drugiego człowieka

Bo terapeuta też ma historię
Też ma zranienia, wstydu, głód bycia widzianym
Tylko ten, kto to przeżył i zobaczył, nie pomyli ciebie ze sobą

Masz prawo zapytać, czy twój terapeuta był w terapii
To nie niegrzeczność. To świadomość
To troska o własne granice i o to, czy ktoś naprawdę wie, co robi

Bo wiesz co jest trudne?
Że terapeuta bez terapii własnej potrafi wymagać od pacjenta odwagi
której sam nigdy nie musiał podjąć

I nikt tego nie sprawdza
Nikt nie prowadzi centralnego rejestru
Niektórym po prostu wierzymy na słowo

Można mieć certyfikat superwizora i nigdy nie usiąść po drugiej stronie
Można mówić o przeniesieniu, nie wiedząc, jak smakuje

Dlatego mówimy o tym głośno
Nie po to, by zawstydzać
Po to, by chronić

Pacjent nie ma być terapeucie potrzebny do przepracowania jego własnych ran
Pacjent ma być bezpieczny

Terapia własna nie gwarantuje doskonałości
Ale brak terapii własnej, powinien być dla ciebie sygnałem
że ktoś nie przeszedł tej drogi, a jednak cię przez nią prowadzi

Nie musisz tego akceptować
Masz prawo wymagać dojrzałości
Nawet jeśli nikt poza tobą o to nie pyta

To szczególnie ważne, bo wiele osób wybiera dziś psychologie chcąc lepiej zrozumieć swoje problemy - ale pamiatajmy "knowing the path vs walking the path"...

20/07/2025

💜💜

15/07/2025

🫶🫶

24/06/2025

Przeciwprzeniesienie a superwizja – dlaczego tak ważne?

Dla przypomnienia - co to jest przeciwprzeniesienie?
- To reakcje emocjonalne terapeuty – złość, osłupienie, nadmierna ochrona – wynikające z własnych doświadczeń, a nie tego, co mówi pacjent
- Gdy jest niekontrolowane, może zaszkodzić:
Terapeuta nieświadomie kieruje się swoimi emocjami, a nie potrzebami pacjenta
- Może utracić obiektywizm, przekroczyć granice relacji albo stać się nadopiekuńczy – to osłabia poczucie bezpieczeństwa pacjenta

Dlaczego trudno je rozpoznać?
- Często terapeuci nie są tego świadomi – bez superwizji trudno dostrzec swoje ukryte reakcje
- Emocje są traktowane za naturalną część pracy, więc łatwo uznać je za „normalne”
- Sygnały bywają subtelne – zmiana tonu, impulsywność, unikanie ważnych tematów .

Dlaczego superwizja to niezbędne wsparcie?
- To miejsce na refleksję nad własnymi reakcjami, pozwalające oddzielić uczucia „moje” od tych „pacjenta” .
- W narracji superwizja pozwala identyfikować nieświadome procesy - przeniesienia i przeciwprzeniesienia
- To także przestrzeń na bezpieczne dzielenie trudnych emocji – co chroni relację terapeutyczną i wzmacnia jej etykę

Co możesz zrobić jako pacjent?
- Zwróć uwagę na zmiany w tonie, postawie terapeuty – to czasem znaki ostrzegawcze.
- Uczciwie zapytaj:
„Zauważyłem/am, że wydajesz się inny_a dzisiaj… czy to ze mną czy z Tobą?”
- Dobry terapeuta przyjmie to pytanie i – jeśli potrzeba – zadba o superwizję lub konsultację

Podsumowanie
Przeciwprzeniesienie to zjawisko ludzkie i naturalne.
Superwizja pozwala je zarządzać świadomie, przekształcając ryzyko w potencjał rozwoju. To narzędzie, które wzmacnia terapeutyczną relację zamiast jej zagrażać.
Dlatego tak wazne jest zapytac o superwizje juz na starcie.

13/06/2025

"Nie mogę was, ani nikogo uleczyć, ale mogę cieszyć się z tego, że postanowiliście rozmontować więzienie w waszych głowach, cegła po cegle. Nie możecie zmienić tego, co się stało, nie możecie zmienić tego, co zrobiliście albo co wam zrobiono. Ale możecie wybrać, jak teraz żyć. Moi drodzy, możecie postanowić, że będziecie wolni."
Edith Eva Eger

Terapia uzależnienia i współuzależnienia
Terapia dla osób doznających przemocy.

30/05/2025

,,Jak pięknie jest rano,
gdy jeszcze nie wszystko się stało,
i wszystko może się stać,
tylko brać."

Terapia uzależnienia i współuzależnienia
Terapia dla osób doznających przemocy.

10/05/2025

Dokładnie tak 🫶

Życie to nie to, co nas spotyka, tylko to, co robimy z tym, co nas spotyka 🌺

☆Fabio Volo
Fot.net

27/04/2025

"Nie opowiadamy o sobie. Własne reakcje emocjonalne spożytkowujemy tak, by lepiej zrozumieć pacjenta. Mówimy np: „Gdy słyszę, jak pani mówi, że jest pani bardzo smutno, bo znalazła pikantne sms-y męża do innej kobiety, to zastanawiam się, czy nie jest też pani na męża zła".
Terapia to jest przestrzeń dla pacjenta. Jeśli mówię: „Przepraszam, nie zrozumiałam co pani powiedziała, dzisiaj jestem taka nieuważna, źle spałam, chyba mi się jakaś infekcja zaczyna" to pacjentka, w zależności od swoich doświadczeń, zacznie się o mnie troszczyć zapominając o sobie, albo poczuje, że znowu, jak zawsze w jej życiu, czyjeś sprawy są ważniejsze niż ona. Albo np. będzie wściekła, dlaczego zajmuję jej czas swoim samopoczuciem, a do tego nie pomyślałam, że mogę ją przecież zarazić.
Z drugiej strony minęły czasy, gdy np. klasyczny psychoanalityk miał być tylko lustrem. Pacjent wchodził do gabinetu i mówił: „Siedziałem u pana w poczekalni, leżała gazeta, przeczytałem ciekawy artykuł, ciekawe czy pan czytał, co pan o nim sądzi". Psychoanalityk odpowiedziałby coś w rodzaju: "Jest pan mną zaciekawiony, zastanówmy się dlaczego pan chciałby to wiedzieć"
Dziś psychologowie nawet pracujący w nurcie psychodynamicznym, który wywodzi się z psychoanalizy uznają, że istnieje świat pozaterapeutyczny, który rządzi się innymi regułami. Jeśli pacjent powie mi "Dobrze pani wygląda po wakacjach", mogę czasem odpowiedzieć "dziękuję", niekoniecznie drążyć, co tak naprawdę miał na myśli. Z drugiej strony psychoterapeuta pamięta, że relacja terapeutyczna nie powinna wchodzić w realne życie pacjenta. Jeżeli my mówimy coś o sobie, to dajemy nadzieję na bliskość inną niż psychoterapeutyczna. A pacjentom często wydaje się, że to byłoby dla nich najlepszym wyjściem."

Zofia Milska Wrzosińska w rozmowie z Agnieszką Jucewicz dla Wysokich Obcasów
fot Call me Fred

26/04/2025

Niektórzy myślą, że intymność dotyczy zbliżenia. Ale intymność dotyczy prawdy.
Kiedy zdajesz sobie sprawę, że możesz powiedzieć komuś swoją prawdę, kiedy możesz się mu pokazać, kiedy stoisz przed nim odkryty, a jego reakcja brzmi 'jesteś bezpieczny ze mną' - to jest intymność".
Taylor Jenkins Reid

Terapia uzależnienia i współuzależnienia
Terapia dla osób doznających przemocy.

19/04/2025

Życzę Wam mili spokojnych,pełnych bliskości i życzliwości Świąt Wielkiejnocy

09/04/2025

06/04/2025

To ważne, aby uświadomić sobie, że musisz troszczyć się o siebie, bo nie możesz zatroszczyć się o nikogo innego, dopóki tego nie zrobisz.

Gabor Maté
"Ciało a stres. Jak uniknąć fizycznych kosztów ukrytego stresu"