Neurologopedka Anna Skrzypek-Woźniacka

01/06/2025

11/05/2025

Bardzo ważne i ogromnie wspierające dla nas i dzieci wieści.
Jest nowa ustawa o pierwszej pomocy- jeżeli dziecko ma zostawione w przedszkolu/żłobku/ośrodku terapii/gabinecie terapii itp. : adrenalinę, wlewkę antypadaczkową, inhalator itp to osoba będąca świadkiem zdarzenia zagrażającego życiu MA OBOWIĄZEK podać jako udzielenie pierwszej pomocy!

Ogromna ulga!!!

https://allergia.pl/pierwsza-pomoc-wazne-zmiany-w-prawie/?fbclid=IwZXh0bgNhZW0CMTEAAR5AacRQpjC5zwnI1JgbVdHjzddRfQO-GiwgARfyz-Ys8V2uebVQ89Cuq8nhfw_aem_Mn7_IIaOcY__i6i2yvvnWg

Dotychczas w ramach ustawowej definicji pierwszej pomocy można było wykorzystywać produkty lecznicze wydawane bez przepisu lekarza. W związku z tym, że adrenalina jest lekiem wydawanym z przepisu lekarza jej podanie w przypadku wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego nie mieściło się w zakre...

06/05/2025

Ogromnie dziś zachęcam wszystkie koleżanki i kolegów do przeczytania mojego tekstu, który pojawił się właśnie w i traktuje o superwizji. Tekst co prawda pisany na szybko, w zasadzie z lotniska i korygowany już spoza Europy, a więc z pewnością „pośpiesznością ułomny”, ale jakże istotny w kwestii problematyki .
Albowiem w projekcie ustawy opublikowanym przez ZG PZL nie pojawił się w temacie superwizji żaden zapis, a przecież był to jeden z głównych postulatów grupy merytorycznej ds osób prowadzących działalność gospodarczą. Poza kwestiami VAT, obciążeń pracodawców niepublicznych, znaczeniem jakości przygotowania osób, które zatrudniamy, to właśnie wsparcie dla logopedów uważamy za niezwykle istotny element pracy samorządu zawodowego. Jeśli mamy opłacać składki, to czemu nie mogłoby by one służyć jako realne wsparcie dla logopedów?
Nie zastąpi systemowych rozwiązań możliwość publikacji tekstu ( za co oczywiście jestem wdzięczna Pani przewodniczącej PZL i Redaktor Wielkopolskiego Przeglądu Logopedycznego Milienie Stasiak, bo zawsze lepsza jest jakakolwiek dyskusja niż jej kompletny brak). Nie zastąpi systemowych rozwiązań również tworzenie „grup wsparcia”, dyskusje na forach internetowych. Aby realnie wesprzeć logopedów i dbać o bezpieczeństwo ich pacjentów potrzebujemy kompleksowego działania, które znajdzie swoje umocowanie w prawie tworzonym dla nas.
Jestem tylko kroplą w morzu głosów wołających o ważne i jeszcze ważniejsze zapisy dla zawodu logopedy. Chciałabym wierzyć, że potrafię drążyć skałę…

30/04/2025

Pomimo mojej opinii, iż publikacja projektu ustawy o zawodzie logopedy przez Zarząd Główny PZL oraz zbieranie do niego uwag i koncepcja odsunięcia wszystkich partnerów od prac nad ustawą i procedowania jej wyłącznie przez PZL jest aktem bezprawnym, ogromnym błędem, który może zaważyć na losach ustawy poprzez sprowokowanie konfliktów, które uniemożliwią jej powstanie, zamieszczam uwagi moje oraz nadal pracującego zespołu merytorycznego ds logopedów zatrudnionych w jednostkach niepublicznych, prowadzących działalność gospodarczą, obawiając się, że ZG PZL będzie kontynuował działania lekceważąc opinię środowiska logopedycznego o takim sposobie działania.
Mam nadzieję, że będzie to służyło przemyśleniu nie tylko w kwestii licznych błędów w zapisach projektu, ale również samego sposobu działania przyjętego przez ZG PZL. Wierzę, że jest to nadal dobry moment aby zadbać o dobre imię PZL i wycofać się z tych działań, rozpocząć ścieżkę zgody i komunikacji z całym środowiskiem logopedycznym.

Anna Skrzypek- Woźniacka
neurologopedka

24/04/2025

Rozpoczął się cudowny czas, gdy możemy „wyprowadzić” terapię na spacer. Połączenie z naturą, uziemienie to cudowna okazja do ukojenia emocji współczesnego przestymulowanego człowieka. Tym mocniej dotyczy to dzieci żyjących obecnie w tempie i narażeniu na wpływ wszechogarniających bodźców medialnych.
Doskonałym pomysłem jest również łączenie terapii oddechowej z naturalną aromaterapą i pracą w naturze ( po weryfikacji ewentualnych czynników alergizujących).
Moje inspiracje dla dzieci przedszkolnych:
🌻 wąchamy noskiem różne typy kwiatuszków, dbając by ich kojący zapach jak najdłużej pozostawał w naszym ciele,
🌺 w spokojnych rytmie śpiewu kosa sprawdzamy licząc do 4 długim wdechem jak pachną fiołki, jak pachną stokrotki, jak pachną żonkile…
🪻delikatnie wdychamy i wydychamy powietrze tak, aby nie poruszyły się wiotkie niezapominajki, które wąchamy,
🌼 zbieramy bukiet polnych kwiatów wąchając go w wolnym rytmie naszych kroków, kwiaty zasuszamy pomiędzy stronami ulubionych książek i robimy z nich kwietne obrazy dla rodziców sprawdzając czy nadal pachną tak samo.

Mam też wiosenno- letnie inspiracje mio i w duchu terapii żywienia 😉 Chcecie kilka?

24/04/2025

Jeśli dziecko obarczane jest odpowiedzialnością ponad swoje możliwości i rodzic nie dając mu granic pozwala podejmować tak ważkie decyzje życiowe jak te czy chodzi do przedszkola, kto prowadzi z nim zajęcia i czy będzie jeździć na terapię, czu może grać w gry, oglądać telewizję, czy rodzice mogą spać razem czy wyrzucą ojca z sypialni o samo śpi z mamą w łóżku, czy włoży czapkę gdy jest mróz, lub czy będzie przyjmować leki… traci zupełnie poczucie bezpieczeństwa.
W bezpiecznych, chociaż czasem trudnych dla dziecka, granicach dawanych przez rodzica, dziecko czuje się bezpiecznie, wie, że ktoś się nim opiekuje, ktoś je kocha …

Dziecko nie może decydować o wszystkim.
Potrzebuje granic, żeby czuć się bezpiecznie.
To nie jego zadanie – ogarniać świat.
Może wybrać skarpetki – te w paski czy te z kotkiem?
Może zdecydować, czy zje jabłko, czy banana?
Czy sweterek niebieski, czy zielony.
Ale to Ty mówisz: „To już koniec zabawy na placu”. Bo Ty widzisz zegarek, wiesz o obiedzie, znasz plan dnia. To Ty ogarniasz świat, nie ono.
Nie pytaj małego dziecka: „Czy już kończymy zabawę?”
Bo ono nie wie. Bo ono chce jeszcze.
Zamiast pytania – daj informację. Spokojną i pewną
„Za pięć minut kończymy zabawę. Powiem Ci, kiedy będzie czas.”
Decyzja to odpowiedzialność. Dziecko na tym poziomie nie może brać tej odpowiedzialności.
Dziecko NIE MOŻE KIEROWAĆ życiem rodziny.
Fot. własna.