01/02/2025
Dlaczego diagnoza małego dziecka tak długo trwa?
💡Jednym z powodów jest aspekt rozwojowy. Rozwój to proces, obserwujemy zmiany, u małego dziecka bardzo dynamiczne. Kiedy objawy są niejednoznaczne (czyli w tym momencie nie wyczerpują kryteriów danego zaburzenia) czekamy, co wydarzy się dalej. Monitorujemy rozwój (spotykamy się co jakiś czas i sprawdzamy postępy) i wspieramy obszary, w których obserwujemy trudności dziecka. Jeśli niepokojące objawy w miarę upływu czasu nie zanikają, nasilają się lub dochodzą do nich inne, wówczas stawiane jest ostateczne rozpoznanie.
💡Diagnoza małego dziecka, czyli wczesna interwencja to praca zespołu specjalistów. Często dziecko jest badane przez psychologa, logopedę, fizjoterapeutę, terapeutę integracji sensorycznej. Dodatkowo wymaga konsultacji i wykonania badań lekarskich w celu wykluczenia medycznych przyczyn trudności (np. niedosłuchu). Zespół terapeutów bada i sprawdza funkcjonowanie dziecka, ale ostateczne rozpoznanie stawia lekarz specjalista. Dlatego na koniec procesu diagnostycznego często wymagana jest jeszcze wizyta lekarska (czyli diagnoza nozologiczna).
💡Gotowość dziecka - małe dziecko najczęściej nie zrobi na zawołanie wszystkiego, czego zażyczy sobie diagnosta 🙃 gotowość zadaniowa dopiero się kształtuje. Dlatego czasami jest tak, że specjalista musi kilka razy zobaczyć dziecko, jeśli nie wykona prób to obserwuje jego spontaniczną aktywność. Czasem prosi o nagrania lub pyta rodziców o poszczególne umiejętności czy objawy. To wymaga czasu.
💡Gotowość rodzica - rodzicom często wydaje się, że chcą jak najszybszej diagnozy swojego dziecka. Ale często sami nie są gotowi na jej przyjęcie. Dzięki temu, że przechodzą przez kolejne spotkania ze specjalistami mają czas, żeby dokładniej zobaczyć i zrozumieć trudności dziecka. Zdarza się, że przychodzi rodzic, który już był na wizycie u psychiatry. Wie, że dziecko ma autyzm i chce otrzymać dla niego szybkie wsparcie terapeutyczne. A w ocenie psychologa dochodzi niepełnosprawność intelektualna. I na to już nie był gotowy. Jak jest szybko, do tego nerwowo, to w głowie takiego rodzica pojawiają się wątpliwości. Trudniej przyjąć taką informację. A gotowość rodzica jest naprawdę bardzo ważna w całym procesie, zaczynając od diagnozy i przechodząc do oddziaływań terapeutycznych wobec dziecka.
Przyjmuje się, że im młodsze dziecko, tym diagnoza powinna być dokładniejsza i rozłożona w czasie. Ale nie odkładana w czasie. Zawsze, jeśli coś niepokoi w rozwoju dziecka lepiej jest przyjść i sprawdzić na wyrost, niż zbyt późno.
