Gabinet Psychoterapii i Pomocy Psychologicznej w Mielcu

06/08/2025

"Czasami nawet najmniejszy krok we właściwym kierunku,
może być największym krokiem w Twoim życiu.
Idź na palcach jeśli musisz, ale zrób krok."
Naeem Callaway

fot. Max Muselmann

07/07/2025

Ja Cielesne - nasz kontakt z nim

05/07/2025

Polecam

RELACJA WROGA

♦️ Doświadczyłaś(eś) tak wielu traum w dzieciństwie, że ciało stało się z jednej strony miejscem schronienia, z drugiej – przestrzenią nadużyć i przekroczeń.

♦️ Masz więc bardzo złożone uczucia względem niego. Atakujesz je, gdy przepełnia Cię wściekłość i przerażenie – w ten sposób odreagowujesz napięcie i szukasz ukojenia.

♦️ Czujesz również nienawiść do ciała, bo kojarzy Ci się z wszystkimi przemocowymi momentami, których byłaś(eś) ofiarą. Masz wrażenie, że to przez nie wszystko się wydarzyło – że to ono jest winne. Niektóre miejsca w ciele wywołują w Tobie wstręt. Inne budzą pogardę. To właśnie wobec nich potrafisz być najbardziej okrutna(y) – to je wybierasz jako miejsce dla zachowań autodestrukcyjnych.

♦️ Zwracasz się do ciała również wtedy, gdy potrzebujesz się ukryć. Kiedy Cię krzywdzono, potrafiłaś(eś) się znieczulić i oddzielić od cielesnego „ja”. Myślałaś(eś): „To nie jestem ja, to nie mnie to spotyka – to tylko ciało. Mnie tu nie ma. Możecie je brać, mnie nie dostaniecie.” Tak doświadczyłaś(eś) dysocjacji – sposobu, by jakkolwiek przeżyć te przerażające sytuacje. Odkryłaś(eś), że kiedy odcinasz się od ciała, możesz się znieczulić i przetrwać niemal wszystko: ból, wstyd, upokorzenia, przerażenie. Dzięki temu udawało Ci się ocalić inne części siebie – zachować ich odrębność od dziejącego się piekła i ochronić „ja” przed rozpadem.

♦️ Wszystko, co złe, umieściłaś(eś) w ciele. Teraz to ono jest złe. Ty jesteś wolna(y) – a cena przez długi czas nie ma znaczenia...

♦️ Towarzyszy Ci przejmujące poczucie, że jesteś tym, co Cię spotkało. To właśnie przekonanie trzeba będzie jak najszybciej osłabić.

CDN.
M

05/07/2025

Ciekawej lektury

Można by powiedzieć, że Twój kontakt z ciałem opiera się głównie na strachu i lęku. Strach związany jest z obawami przed tym, jakie dolegliwości somatyczne mogą się znowu pojawić i jak bardzo zakłócają Twoje funkcjonowanie.

Lęk zaś jest podstawową składową Twojego wewnętrznego świata. Stale odczuwany pod skórą, zabierający oddech, obezwładniający atakami paniki.

🟡 Ciągły fokus na ciele kosztuje Cię mnóstwo energii. Wiesz, jak je obsługiwać będąc z nim, jak najmniej połączoną(ym). Jesteś ekspertem(ką) w odczytywaniu języka objawowego, ale zupełnie nie łączysz go z tym, co dzieje się w Twoim życiu. Tym bardziej reakcje ciała wydają Ci się niebezpieczne i pozbawione logiki.

🟡 Sygnały z ciała odbierasz jako zapowiedź nadchodzących kłopotów: wiesz, że ono Cię znowu „zaatakuje". Obawa o zdrowie stale karze Ci wypatrywać zagrożeń w somie. Nie ustajesz w wysiłkach, by wyjaśnić, co Ci jest i ciągle szukasz pomocy.

🟡 Nie bardzo rozumiesz, co mają emocje do ciała. Ty masz dotkliwe, przestraszające objawy i różne stany fizjologiczne, które świetnie niuansujesz i szczerze się nimi dzielisz. Niestety masz też wrażenie, że ludzie Cię nie słuchają.

🟡 Z czasem najmniejszy sygnał z ciała, już bez obecności wzrostu uczuć, wzbudza w Tobie falę lęku. Nie znajdujesz słów na to, co czujesz. Mylisz emocje z różnymi reakcjami fizycznymi i to właśnie przez nie wyrażasz swoje Ja. Jako małe dziecko w taki sposób, mogłaś(eś) za pośrednictwem ciała mieć jakiekolwiek poczucie łączności z opiekunami.

🟡 A oni pochłonięci lękiem, z własnymi zmaganiami emocjonalnymi, nie rzadko przekroczeni przez swoich rodziców, nie byli wstanie widzieć Twoich potrzeb i wspierać odrębności. To ich specyficzny stosunek do własnego ciała, a wtórnie również do Twojej fizyczności zaważył na przechyleniu szali w stronę lękowej relacji z ciałem.

CDN

05/07/2025

Kolejna część . Polecam

Jeśli Twój wewnętrzny model operacyjny opiera się głównie o adaptację unikającą to Twoja relacja z ciałem będzie zapewne w dużym stopniu obojętna. Co to znaczy?

🔹 Ciało traktujesz przedmiotowo, jak dobry sprzęt sportowy, o który dbasz, bo pozwala Ci osiągnąć jak najlepsze rezultaty.

🔹 Ma być sprawne, wytrzymałe, niezawodne, ale też ładnie i zdrowo się prezentować, by wzmacniać fasadę niezależności.

🔹 Mówisz o ciele w bardzo specyficzny sposób przez ono: „Ono jest chore i ono ma objawy". Czasem ono przechodzi w je: „Je trzeba odchudzić albo wzmocnić".

🔹 Jeśli pojawia się jakaś dolegliwość mobilizujesz się, by przywrócić porządek. Kiedy ciało dalej niedomaga odbierasz to jako „bunt ciała". Myślisz, że Cię zawodzi, a może nawet zdradza. Nie rozumiesz swoich objawów, a ich obecność zaskakuje Cię. Podejmujesz jeszcze więcej wysiłków, by zapanować nad dolegliwościami i stłumić tę rebelię.

🔹 Emocje kojarzą Ci się ze słabością, wstydem i bólem. Złożona sieć obron somatycznych ma zgasić w zarodku fale wzrastających uczuć. Spłycisz oddech, usztywnisz kręgosłup, przeprostujesz kolana, wciągniesz brzuch, zaciśniesz zęby. Przyjmiesz również maskowaty, nieprzenikniony wyraz twarzy, by nikt nie zobaczył, co się dzieje we wnętrzu.

🔹 Twoi Opiekunowie nie dość, że nie koili, to często pogarszali Twoje samopoczucie. Chłodni emocjonalnie, skupieni na sobie, szorstcy i usztywnieni w kontakcie fizycznym mieli znikomą zdolność do odzwierciedlania czy rezonowania z Tobą. Nie mieli dobrego kontaktu ze swoimi uczuciami, więc Twoja emocjonalność zagrażała im.

🔹 Twoje impulsy do bliskości mogły być źle przyjmowane: „Ależ jesteś ciepła, odsuń się, bo mi za gorąco", czy „Ciągle byś tylko chciał na ręce, zajmij się sobą". Nic więc dziwnego, że czucie kojarzy się ze słabością i upokorzeniem. Dzień po dniu różne zachowania unikające stawały się dla Ciebie ocalającym rozwiązaniem. Z czasem emocjonalny dystans bliskich przestał boleć i stał się naturalny, a więc i Ty tę „naturalność" przeję(ą)łaś(eś) w relacji ze sobą, swoim ciałem i z innymi.

CDN

05/07/2025

Polecam, ciekawy artykuł.

Drodzy Odbiorcy,

Ruszam z zapowiadaną serią materiałów o typach relacji z ciałem w kontinuum od UNIKAJĄCEGO DO ZDEZORGANIZOWANEGO. To właśnie tam Ja cielesne jest najczęściej atakowane, nadużywane i uszkadzane na różne sposoby. Wszystko po to, by obniżyć nieznośne napięcie, ukoić cierpienie i… przetrwać.

Kierując nienawistne uczucia w stronę ciała chronimy spójność naszego Ja.
Umieszczając w nim „całe zło” mamy wrażenie, że nasze inne części pozostaną wolne od niego.
Uderzając w swoje ciało, chronimy bliskie relacje.
To najczęściej nieświadomie podejmowane rozwiązania ocalające.
Ciało mamy zawsze w zasięgu ręki. Możemy zrobić z nim wszystko…

Przed nami relacje:
• obojętna,
• zalękniona,
• wroga.

Po krótkiej charakterystyce każdej z nich będą jeszcze materiały o złożonej naturze zachowań autoagresywnych.
Mam nadzieję, że treści te będą pomocne w osłabianiu własnych przekroczeń, ale też w głębszym zrozumienia tych, którzy atakują siebie każdego dnia.
Marzena

22/06/2025

Polecam

BOLAŁA MNIE SZYJA, ALE PROBLEM BYŁ INNY.

„Próbowałem WSZYSTKIEGO:
Luźne ubrania, aparaty ortopedyczne, joga, pilates, lekarze, kręgarze.
Ale ból wciąż tam był, jak cień.
Nie pozwalał mi spać. Ciężko było oddychać. Pozbawiał mnie spokoju.

I wiesz, co to było?
To nie było fizyczne - to było EMOCJONALNE.

Starsza kobieta, z dłońmi, które znały więcej niż tysiąc książek, spojrzała na moje plecy i poznała prawdę.
Dotykając mnie, powiedziała:
"Nosiłeś tak wiele - nie pamiętasz jak długo to było ciężkie.”

I wtedy się załamałem.

Powiedziała słowa, których nigdy nie zapomnę:

Nie jest to twoją winą.

Nie wszystko zależy od ciebie.

Nie ze wszystkim możesz sobie poradzić.

Nie musisz wszystkiego znosić.

Nie jesteś odpowiedzialny za uleczenie tego, co nie jest twoje.

I kiedy to usłyszałem - rozpłakałem się. Nie zwykłymi łzami. Łzy, które zdawały się rozdzierać moją duszę.
Poczułam, jak moja szyja się rozluźnia, a plecy prostują po raz pierwszy od wielu lat.
Ciężar, który dźwigałem... w końcu spadł na ziemię.

Najmądrzejsza rzecz, jaką mi powiedziała?
"Są bóle, które żyją w sercu... i jeśli nie nauczysz się odpuszczać przeszłości, w końcu zadusisz swoją przyszłość.
I pamiętaj: gorycz nie rani tego, kto ją spowodował - rani tego, kto nie potrafi wybaczyć.”

WeAreOne
Todos Somos Uno

20/06/2025

Cała prawda o nas

Kiedyś zrozumiesz, że to, za czym gonisz nie ma sensu. Że uroda przeminie. Że kasa to nie wszystko. Kariera się skończy. Ciuchy przestaną być modne. Kiedyś zrozumiesz, że najbardziej liczy się wspólny spacer, wspólna kawa. Dobry kąt na chłodną jesień. Bezpieczeństwo i poczucie takiego ciepła, jakie podarować ci może tylko miłość.

~ Kaja Kowalewska

15/06/2025

Miłej niedzieli

Największą iluzją dobrostanu i dobrego samopoczucia jest przekonanie, że jesteśmy odłączeni od świata i innych ludzi. W rzeczywistości nasze układy nerwowe są połączone z układami nerwowymi innych.

Jeśli to wypieramy, czujemy nieustanne napięcie, wewnętrzną samotność – mówi na spotkaniu w Teatrze Nowym, najsłynniejszych lekarzy naszych czasów, pisarz, ekspert w dziedzinie traumy Gabor Maté / Dr Gabor Mate Poland Tour.

🟡 Nie wyłączajmy wrażliwości na świat 👉 LINK do felietonu Justyny Kopińskiej w Vogue Polska w komentarzu.

15/01/2025

Miłego dnia

"Jeśli jesteś zmęczony, odpocznij.
Jeśli nie masz ochoty zaczynać nowego projektu, nie rób tego.
Jeśli nie masz ochoty robić czegokolwiek nowego, po prostu odpoczywaj.
Jeśli nie masz ochoty na rozmowę, bądź cicho.
Jeśli masz dość tych wiadomości, wyłącz je.
Jeśli chcesz coś przełożyć na jutro, zrób to.
Jeśli nie chcesz nic robić, to nic dziś nie rób.
Poczuj pełnię pustki, ogrom ciszy, czyste życie w swoich bezproduktywnych chwilach.
Czas nie zawsze musi być wypełniony.
Wystarczy, po prostu pozostać w swoim byciu."
Jeff Foster

fot.
Chris Yang

15/01/2025

Dziś cytat o lęku z perspektywy traumy. Ciasny to jest warkocz zależności. Niezastąpiony Pete Walker i jego książka „Złożone PTSD…”

„Emocjonalnie flashbacki to nagłe i często przedłużające się NAWROTY PRZYTŁACZAJĄCYCH STANÓW EMOCJONALNYCH, które były obecne u krzywdzonego lub opuszczonego dziecka.

Stany uczuciowe mogą obejmować przytłaczający STRACH, WSTYD, WYOBCOWANIE, WŚCIEKŁOŚĆ, ŻAL I DEPRESJĘ. Mogą też niepotrzebnie uruchamiać instynkty walki lub ucieczki.”

Stan lękowy to zwykle bardzo złożone doświadczenie, gdzie atak paniki jest jedynie czubkiem góry lodowej.

15/01/2025

„Każde CHRONICZNE napięcie mięśni świadczy o stanie lękowym, lecz najłatwiej rozpoznać LĘK w ZACIŚNIĘTYCH szczękach, UNIESIONYCH ramionach, SZEROKO otwartych oczach i w ogólnej SZTYWNOŚCI ciała.
O takiej osobie mówi się, że „zesztywniała ze strachu”.
Kiedy ciało ukazuje nam brak witalności w BLADOŚCI skóry, WIOTKOŚCI mięśni i mętnych oczach, taka osoba jest „śmiertelnie przerażona”.
Mówiąc, że lęk jest WBUDOWANY w ciało, nie mam na myśli, że nie da się go uwolnić.
Uwolnienie ciała od lęku wymaga jednak UŚWIADOMIENIA go sobie, jak i napięć, które ze sobą niesie.”

„Radość” Alexander Lowen