Pracownia Psychologiczna "Zielony Koliber"

21/06/2025

Powyższe słowa to jedno z kluczowych odkryć psychoterapii poznawczo behawioralnej.

Oznaczają, że mamy wpływ na to jak zinterpretujemy zachowania innych i w konsekwencji jak się będziemy czuli. Często bowiem to nie ludzie ranią. Rani to, co o ich zachowaniu myślisz oraz przede wszystkim to, co w tej sytuacji myślisz o sobie.. Nasze myśli natomiast tworzą to, co czujemy np.

Ktoś milczy?
– „Nie zależy mu” = ból.
– „Może ma trudny dzień” = spokój.

To nie magiczne myślenie. To wolność emocjonalna, której możesz się nauczyć.

A co jeśli ktoś realnie nas rani? Masz wówczas wpływ na to, czy oddasz to tej osobie, czy może będziesz wikłać w to samego siebie np. poprzez myślenie "może to moja wina", "jestem za słaba", "nie lubi mnie", "za mało dla niego znaczę".

Zdrowa postawa będzie wyglądała tak:
– "To, co zrobiła ta osoba, było krzywdzące, a ja nie zasłużyłem na to."
– "To co robi ten człowiek świadczy o nim, nie o mojej wartości."
– "To ja nie chcę utrzymywać relacji z kimś, kto tak się zachowuje."

Nie masz wpływu na to, co ludzie robią, ale masz wpływ na to, co o tym myślisz i jak traktujesz w tej sytuacji samego siebie.

21/06/2025

Dzisiaj 21 czerwca - najkrótsza i chyba najbardziej tajemnicza noc w roku - Noc Świętojańska.

Jest to nietypowe święto, które łączy w sobie pogańskie tradycje przesilenia letniego z chrześcijańską uroczystością św. Jana Chrzciciela. Jej symbolika jest głęboko duchowa, przyrodnicza i rytualna.

Psychologicznie to moment, który zachęca do zatrzymania się i zadania sobie kilku ważnych pytań:
- Co chcę dziś symbolicznie.. jak wianki na wodzie, puścić? Co mi już nie służy?
- Być może jakie przekonania również symbolicznie przydałoby się "spalić"? Np. „Na nic nie zasługuję”, „Zawsze się nie udaje”, „Muszę być idealna”.. tu jest miejsce na Twoje..

Noc świętojańska to również noc, kiedy kwitnie kwiat paproci. Również on ma głębokie znaczenie symboliczne. Jest metaforą odnalezienia w sobie nowych przestrzeni i możliwości, symbolem wewnętrznej przemiany.

Kwiat paproci nie kwitnie jednak dla wszystkich. Jedynie dla tych, którzy szukają głębiej. Dla tych, którzy potrafią się zatrzymać i zadać sobie pytanie czego tak naprawdę pragnę, co potrzebuję nowego zobaczyć bądź odnaleźć.. w sobie.

W psychoterapii poznawczo behawioralnej mówimy, że myśli tworzą emocje, a emocje wpływają na nasze decyzje. Dlatego dziś – w tę wyjątkową noc – zatrzymaj się i zadaj sobie pytanie: Jakie nowe myśli chcę zaprosić do swojego życia? Np. „Mam prawo próbować”, „Jestem wystarczająca taka, jaka jestem”, „Zasługuję na dobro”. Zapisz je, powtarzaj, czytaj, wracaj do nich.

Kwiat paproci może być dziś dla Ciebie metaforą zmiany – odkryciem czegoś nowego w sposobie, w jaki myślisz o sobie i świecie.

Bo kiedy zmieniasz sposób myślenia, zmienia się też Twoje życie.

18/06/2025

Lekcja ptasiej muzyki 🦉

18/06/2025

Świeżynki do poczytania 📖📚☕

16/06/2025

Teoria „pozwól im”  zrewolucjonizowała sposób, w jaki postrzegamy siebie i innych. W najnowszym poradniku autorstwa Mel Robbins, mamy szansę na odkrycie nowej perspektywy w relacjach międzyludzkich.

W centrum tej teorii leży przekonanie, że każdy ma prawo do własnych wyborów, niezależnie od tego, czy są one zrozumiałe dla innych. Robbins podkreśla, że prawdziwa wolność polega na pozwoleniu innym na bycie sobą. Im mniej próbujemy kontrolować otoczenie, tym więcej kontroli odzyskujemy nad własnym życiem. To podejście może być kluczem do poprawy jakości życia i relacji z innymi.

• Na czym polega teoria "pozwól im"?

Chodzi o prostą, ale głęboką zasadę:

"Jeśli ktoś nie docenia cię, nie traktuje poważnie, nie wybiera, nie angażuje się, nie odpisuje, nie dba
- pozwól mu."

Zamiast walczyć o uwagę, aprobatę, wyjaśnienia lub zmianę zachowania innych ludzi, pozwalasz im być sobą, a sam/a koncentrujesz się na własnym spokoju, granicach i wartościach.

•Przesłanie tej teorii:

- Nie próbuj zmieniać ludzi, którzy nie chcą się zmieniać.

- Nie trać energii na udowadnianie swojej wartości tym, którzy jej nie widzą.

- Nie bierz odpowiedzialności za emocje i decyzje innych.

-Zajmij się tym, co możesz kontrolować – sobą..

16/06/2025

W Zielonym Kolibrze.. pozwól sobie zadbać o siebie.
Od kubka kawy na początek po dobre słowo na koniec.

15/06/2025

15/06/2025

Spotkanie z cudzym narcyzmem bywa bardzo trudne, zwłaszcza jeśli ktoś notorycznie rani, manipuluje, pomniejsza, krytykuje lub dominuje.. i nie możesz się od niego odciąć, bo na przykład jest twoim współpracownikiem bądź członkiem twojej rodziny..

Jeśli nie chcesz dać się wciągnąć w tą grę to poniżej znajdziesz 3-etapowe podejście, które pomoże Ci zareagować akceptująco, ale jednocześnie z granicą
i mądrością:

1. Zrozum – to nie o Tobie.

Gdy ktoś Cię atakuje, krytykuje lub ignoruje Twoje uczucia zatrzymaj się wewnętrznie i powiedz sobie:

„To może być jego lęk przed byciem małym, bezwartościowym.”

W narcyzmie często ukrywa się ogromna kruchość i lęk przed nieważnością. Kiedy to zrozumiesz, nie dasz się tak łatwo wciągnąć w grę „kto lepszy”.

✅ Ćwicz akceptującą myśl:

„Widzę Twoją potrzebę znaczenia. Nie muszę z Tobą walczyć.”

2. Zadbaj o siebie – postaw granicę z miłością.

Granica nie musi oznaczać zimnego dystansu. Może oznaczać szacunek do siebie i do drugiego człowieka.

Przykłady reakcji:

„Nie chcę abyśmy rozmawiali ze sobą w ten sposób. Zależy mi na obustronnym szacunku.”

„Słyszę Twoje zdanie i szanuję je. Ja mam inne spojrzenie – i też mam do niego prawo.”

Nie chodzi o to, by „wygrać” – lecz by nie stracić siebie.

✅ Ćwicz granicę wewnętrzną:

„Mam prawo być sobą, nawet jeśli ktoś tego nie akceptuje.”

3. Nie wchodź w grę dominacji – wybierz obecność.

Osoby narcystyczne często prowokują Cię do:

- obrony siebie (bo czujesz się zraniona),
- tłumaczenia (by udowodnić swoją wartość),
- kontrataku (bo nie chcesz być poniżona).

Zamiast tego – możesz wybrać świadomą obecność:

Oddychaj.

Nie odpowiadaj od razu.

Powiedz: „Potrzebuję chwili, by to przemyśleć.”

Zadaj pytanie: „Co chcesz przez to osiągnąć?” – zamiast się tłumaczyć.

✅ Ćwicz intencję:

„Nie muszę wygrać. Chcę być w zgodzie zbyć w zgodzie ze sobą.”

🌱 Afirmacja na trudne kontakty:

„Nie muszę udowadniać swojej wartości. Jestem godna miłości i szacunku – również wtedy, gdy ktoś mnie nie rozumie.”

15/06/2025

Dziennik myśli to podstawowe narzędzieterapeutyczne.

Już dwa tysiące lat temu stoicy zauważyli, że refleksja nad samym sobą jest głównym sposobem na odzyskanie kontroli nad swoim umysłem i życiem..

Wielu z nich codziennie rano siadało w ustronnym miejscu i spisywało swoje myśli w dzienniku. Zaczynali od przeanalizowania tego, co się wydarzyło poprzedniego dnia, czego się nauczyli i jakie wnioski mogą wyciągnąć na przyszłość.

My również możemy stworzyć podobny rytuał:

Codzienne wygospodaruj pół godziny czasu. Znajdź swoje "bezpieczne miejsce" - przestrzeń, która Cię wycisza i w której czujesz się dobrze.

Przeanalizuj, co wydarzyło się poprzedniego dnia.
Jeżeli jesteś w terapii poznawczo behawioralnej, to wypisz negatywne myśli, jakie przychodziły Ci tego dnia do głowy i omów je ze swoim terapeutą.

Przyjrzyj się swoim emocjom. Postaraj się je zrozumieć. Odebrać od nich komunikat. Odpowiedzieć na pytanie: o czym mi one mówią?

Na koniec zapisz za co jesteś wdzięczny. Praktykowanie wdzięczności buduje twoje poczucie szczęścia.

15/06/2025

"Jung uważał, że dostrzeżenie cienia w sobie jest dla nas zbyt trudnym doświadczeniem i dlatego staramy się unikać myślenia o naszych wadach.

Tkwią one jednak jak zadra w naszej podświadomości. Chcąc sobie z nimi poradzić, podświadomość popycha nas do nieświadomego projektowania, czyli rzutowania na innych tego, co świadomie odrzucamy w nas samych."

Michał Brzegowy "Kim jesteś kiedy nikt nie patrzy "

11/06/2025

To co czyni Cię "innym", może być dokładnie tym, co zostało w Tobie zaplanowane od wieczności.

08/06/2025

Ostatnio natknęłam się na niezwykły dokument Sally Aitken: „Każda mała rzecz”.

Z początku przyciągnął mnie, bo był… o kolibrach. Ale to, co zobaczyłam, przeszło moje najśmielsze oczekiwania.

Film to opowieść o kobiecie, która prowadzi lecznicę dla porzuconych i rannych maleńkich istot. Każdy ptaszek, który do niej trafia ma imię, niepowtarzalny charakter i swoją historię. Każdy jest ważny – nawet ten, którego nie da się uratować.

Wzruszające było dla mnie to, z jaką czułością ta kobieta towarzyszy kolibrom w leczeniu, a czasem… w umieraniu.
Z jakim szacunkiem traktuje najmniejsze istnienia – jakby mówiła im: „Jesteś widziany. Jesteś ważny.”

Film to nie tylko opowieść o ptakach, ale też o niej samej – o człowieku, który po stracie i życiowym kryzysie szuka sensu, ratując to, co najmniejsze i najbardziej bezbronne.

Ten dokument to hołd dla życia w każdej formie. I przypomnienie, że czułość i obecność mają moc – nawet wtedy, gdy nic już nie da się naprawić.

Polecam z całego serca.
To coś więcej niż film o ptakach.

🌸 MDAG '24 🌸

"Każda mała rzecz" (reż. Sally Aitken)

Kolibrowate - rodzina ptaków, które można zaliczyć do tych o najmniejszych gabarytach, a swoim charakterystycznym lotem i towarzyszącym mu bzyczeniem przypominają bardziej owady niż ptaki. Zresztą w Europie często ćmy z gatunku Furczak gołąbek są mylone właśnie z kolibrami. To dla tych porzuconych, rannych, małych żyjątek Terry Masear założyła lecznicę w swoim domu w Los Angeles.

Dokument stworzony przez Sally Aitken jest w dużej mierze obserwacyjny. Przez cały film towarzyszymy Terry podczas procesu leczenia jednego turnusu zranionych lub porzuconych młodych kolibrów, z których każdy ma własne imię i unikalny charakter. Istna plejada ptasich osobowości tylko ułatwia przywiązanie się do nich i kibicowanie w powrocie do zdrowia. Całość jest uzupełniana historią życia głównej bohaterki i pięknymi ujęciami natury, z latającymi ptakami na czele. Jednak całość nie jest przedstawiona na zbyt cukierkowo. Widzimy sukcesy i porażki lecznicze, tak samo dobrych i złych ludzi, którzy zostawiają znalezione kolibry pod jej opieką.

Wątki ptasich podopiecznych mieszają się z historią Terry, tworząc opowieść o szukaniu celu w życiu, wykształcaniu empatii i opiece nad najbliższymi. Reżyserka od początku wplata temat rodzicielstwa, przez co kolibry stają się tutaj zgrabnie wplecioną metaforą bezbronnych wobec świata dzieci. Jednak “Każda mała rzecz” daje nam nadzieje na to, że nawet “stracone przypadki” otoczone odpowiednią opieką nie są do końca stracone. Mimo, że Terry nie brak typowego dla medyków dystansu do swoich pacjentów i najważniejsze dla niej jest zapewnienie najlepszej opieki, to jednak tworzy z nimi emocjonalną więź. Każdy turnus jest równie trudny do pożegnania, a jednocześnie pojawia się obawa, czy te wychowane i wyleczone przez nią ptaszki poradzą sobie w bezwzględnym świecie zewnętrznym i rywalizacyjnym środowisku własnego gatunku.

Jeśli uwielbiacie ptaki i pojawia się wam banan na twarzy jak tylko widzicie te słodkie zwierzątka, to wyjdziecie z “Każdej małej rzeczy” na pewno usatysfakcjonowani. Film nie unika klisz (zwłaszcza jeśli chodzi o dobór muzyki podbijającej odbiór emocjonalny), ale z pewnością można odebrać go jako coś więcej niż “tylko film o kolibrach”.

Film jest dostępny w edycji online Millennium Docs Against Gravity.