Gabinet Psychologiczno-Psychoterapeutyczny "Ścieżka" Katarzyna Zielińska

07/06/2025

07/06/2025

wśród fanów
Luksus to spokój ducha i ciała. 😊

20/10/2023

Czy humor może być wsparciem w leczeniu depresji? Sprawdził to zespół badaczy z Uniwersytet SWPS, pod kierownictwem dr Anny Branieckiej. O wynikach badań piszemy w ostatnim numerze magazynu "Twarze depresji".

https://twarzedepresji.pl/nr-9-2023/

20/10/2023

15/08/2023

17/05/2023

W dzisiejszych czasach stres towarzyszy nam na każdym kroku. Praca, szkoła, życie prywatne – wszystko to może generować u nas uczucie napięcia, niepokoju i frustracji. Jednak stres nie tylko wpływa na nasze samopoczucie, ale także może mieć negatywny wpływ na nasze zdrowie psychiczne i ...

17/05/2023

17/04/2023

Zespół Aspergera jest jednym z rodzajów autyzmu, który charakteryzuje się głównie trudnościami w interakcji społecznej oraz ograniczonym zainteresowaniem i powtarzalnymi zachowaniami. Jednym z wiodących ekspertów w dziedzinie autyzmu jest Tony Attwood, który stworzył wizję Zespołu Asp...

21/11/2022

Agnieszka Jucewicz: Jak pan myśli, dlaczego coraz więcej osób choruje na depresję?
Marek Plawgo: Po pierwsze, przez tryb życia. Mówiłem już o tym, ale wydaje mi się to szalenie istotne. Coraz częściej pracujemy z domu. A to powoduje, że przestrzeń pracy i odpoczynku się ze sobą zlewają. Coraz mniej odpoczywamy, bo jeszcze trzeba zrobić to i tamto, zrealizować swoje ambicje, zarobić na te fajne wakacje. Przez pracę zdalną tracimy też bezpośredni kontakt z ludźmi, a te interakcje są nam po prostu niezbędne do życia. Są naszą higieną. Naszym rozwojem. Naszymi bodźcami, podnietami.
Po drugie, wzrost liczby zachorowań na depresję i inne za- burzenia psychiczne zbiega się z rozwojem mediów społeczno- ściowych. Wiele badań pokazuje, jak bardzo są one szkodliwe dla naszej psychiki – to ciągłe porównywanie się, przymus pokazywania siebie i świata przez różowe okulary, powierzchowne oceny, przebodźcowanie treściami, dezinformacja itd. Ja w pewnym momencie zlikwidowałem konta na Instagramie, Facebooku, Twitterze. Czułem, że źle to na mnie wpływa.
Potem w miarę zdrowienia wróciłem do nich, ale z dużo większą świadomością. Na Facebooka zaglądam raz na tydzień, a czasem raz na miesiąc. Mam wyłączone powiadomienia. Na Instagram zdjęcia wrzucam sporadycznie, jak jestem w podróży. Regularnie korzystam jedynie z Twittera. Traktuję go jako narzędzie pracy i używam tylko w jej godzinach.
Kiedy sobie człowiek poczyta o inżynierii, która stoi za deweloperką tych wszystkich aplikacji, a ja swojego czasu odrobiłem tę pracę domową, zobaczy, jak podstępne są te mechanizmy. Jak działają na nasze emocje i jakie są przez to uzależniające.

fragment książki "Czasem czuję mocniej"

05/11/2022

Justyna Dąbrowska: Co jest potrzebne, żeby ludzie mogli stworzyć szczęśliwy związek?
prof. Bogdan de Barbaro: No, spróbujmy pomarzyć... Żeby potrafili ze sobą rozmawiać o tym, z czym im dobrze, a z czym źle. Żeby dziecko nie przesłoniło im siebie nawzajem. Żeby podejmując role rodziców, nie odsunęli na drugi plan, albo jeszcze dalej, roli małżonków. Żeby nie dali sobie odebrać poczucia sprawstwa w swojej własnej rodzinie. I żeby w razie trudności nie dociekali, kto winien, tylko przyjrzeli się sprzężeniom zwrotnym w swoim małżeństwie. Żeby umieli o trudnych sprawach dyskutować, np. ile chcą czasu spędzać razem, a ile osobno. A więc żeby zadbali i o bliskość, i o wolność. Żeby umieli szczerze mówić o swoich potrzebach. A jeśli chodzi o podejście do wychowania dziecka - żeby była to melodia grana na cztery ręce. Nie muszą uderzać w te same klawisze, ale to nie może być kakofonia.
J.D.: Czy wystarczy, żeby się kochali?
BdB: Na ogół tak się uważa. Ale to nieprawda. Miłość wszystkiego nie rozwiąże. Mnie jest bliższa koncepcja małżeństwa jako wspólnego twórczego zadania. Nieustającego zadania. Trzeba mu się przyglądać, eksperymentować, uważać, żeby nie zepsuć. Nie przyjmować za pewnik, że skoro jest nam dobrze, to raz na zawsze, a jak coś zaczyna zgrzytać, to znaczy, że musimy się rozstać, bośmy się nie dobrali...
Miłość nie wystarczy, bo może być obciążona nieumiejętnością komunikacji, naszą niedojrzałością, egocentryzmem, zależnością od rodziców. Mogłaby wystarczyć, gdyby była w pełni i absolutnie dojrzała, ale takie miłości są głównie w podręcznikach, a czasem w poezji. Dlatego przy miłości trzeba się trochę natrudzić.
fragment rozmowy dla miesięcznika Dziecko
fot Kelly Sikkema

25/09/2022

Nawet człowiek mający wiele kontaktów z innymi ludźmi, szczęśliwy w małżeństwie, odczuwa izolację emocjonalną. Jest ona trudna do zniesienia dla każdego, ale staje się prawdziwym nieszczęściem, jeżeli idzie w parze z lękiem i niepewnością w ocenie swojej osoby. Ta właśnie sytuacja w naszych czasach prowadzi zdrową jednostkę do szukania z niej wyjścia w zwiększonej potrzebie miłości. Człowiek, który jest kochany, czuje się mniej izolowany, mniej zagrożony wrogością i bardziej pewny siebie.

Karen Horney - Neurotyczna osobowość naszych czasów