Mandala Gabinet Psychologiczny i Psychoterapeutyczny

10/08/2025

❤️

10/08/2025

"Czasami nawet najmniejszy krok we właściwym kierunku,
może być największym krokiem w Twoim życiu.
Idź na palcach jeśli musisz, ale zrób krok."
Naeem Callaway

fot. Max Muselmann

28/07/2025

💛💚❤️

19/07/2025

„Problemy rozwiązuje się nie przez podawanie nowych informacji, ale przez porządkowanie tego, co znamy od dawna.”
Ludwig Wittgenstein

fot.
Photos of Korea

19/07/2025

❤️❤️❤️

„Złoszczenie się, krzyczenie lub bicie dziecka za to, że się złości, krzyczy lub bije jest, jak rzucanie błotem w zabłocone dziecko i oczekiwanie, że od tego zrobi się czyste.”
L.R. Knost

fot. Jonathan Sanchez

12/07/2025

Dobrego weekendu 💗

Dobrostan to ładne słowo. Zawiera jakiś rodzaj ukojenia, przyjemne trwanie, może zawieszenie. Jest w tym słowie bycie, dostrzeganie i docenienie. I choć określa coś biernego, to na drugim planie zawsze towarzyszy mu działanie, czuwanie i pielęgnacja. Bo on też się sam się nie robi – jest sumą codziennych wyborów, aktywności (a czasem jej braku) i decyzji. Wspierają go w gruncie rzeczy rzeczy małe.  

A w tym, gdzie i jak ich szukać, jeśli nie dostrzegamy ich w polu własnego widzenia, wspiera Multi.Life – asystent zdrowia i rozwoju, z którego też można korzystać wszędzie. O dostęp zapytaj swojego pracodawcę lub sprawdź .polska

Dla mnie wspierające dobrostan okazało się ostatnio przygotowanie innego niż zwykle śniadania i ugotowanie kompotu. Proste, ale często o tym zapominam. I choć możemy złościć się (ja się złoszczę!), że część naszej dobowej aktywności w tak zwanych dzisiejszych czasach jest przeniesiona do wirtualiów, to warto też wiedzieć, że istnieją wirtualne narzędzia, które przypominają i zagrzewają do spędzania czasu analogowo, świadomie i w trosce o siebie.

Post powstał we współpracy z .polska

30/06/2025

Na dobry początek tygodnia 💓

"Nie zmieniło się nic oprócz mojego nastawienia.
Dlatego zmieniło się wszystko."
Anthony de Mello

fot. Selvan B

27/06/2025

Do wykorzystania 🙂☀️

30/05/2025

Na dobry weekend

28/05/2025

Dzieci często przychodzą do nas z jakimś problemem.
Z opowieścią o tym, co wydarzyło się w szkole, na podwórku w relacji z rówieśnikiem.
Z emocjami, które są dla nich trudne.
Z napięciem, którego jeszcze nie potrafią nazwać.
Z lękiem, smutkiem albo złością, która domaga się zrozumienia.

My - DOrośli – często z najlepszych intencji – od razu uruchamiamy „tryb działania”. Jest w nas przekonanie, że tak trzeba, że pewnie chodzi o to, by jak najszybciej zadziałać, podać konkret.
Proponujemy rozwiązania. Rady.
Czasami całe mnóstwo
Czasami przerywamy w pół zdania, żeby już „pomóc”.

A przecież nie zawsze o to chodzi.
Często dziecko chce po prostu być usłyszane.
Zobaczone w tym, co czuje.
Potrzebuje, żeby ktoś przyjął to, co dzieje się w jego środku – bez poprawiania, bez naprawiania.

Potrzebuje naszej obecności.
Nie planu naprawczego.

I jasne — czasami dziecko chce też porozmawiać o tym, co można zrobić.
Ale zanim przejdziemy do rozwiązań, warto najpierw pobyć przy emocji.
Otulić. Wysłuchać. Ojojać.
A potem zapytać:

„Chcesz usłyszeć, jaki mam na to pomysł?”
„Potrzebujesz pomocy, żeby to jakoś rozwiązać?”
„Chcesz się wspólnie zastanowić, co można z tym zrobić?”

Dzieci (częściej, niż nam się wydaje) potrafią odpowiedzieć na te pytania.
A jeśli mówią „tak” – weźmy kartkę, kredki, długopis.
Zróbmy wspólną burzę mózgów.
Nie narzucajmy – tylko szukajmy razem.

I bądźmy.
Obecni.
♡

---------
Dawno tutaj nie pisałam (i naprawdę tęskniłam za tym)