21/05/2025
DZISIAJ OBALAMY MITY W DOMOWEJ DEZYNFEKCJI RAN!
Te środki zapewne nie nie pomogą, a wręcz zaszkodzą w terapii leczenia ran, a właśnie z nimi spotkałam się przy wizytach domowych oraz w gabinecie w tym miesiącu.
*** nie moczymy w wodzie z dodatkiem SZAREGO MYDŁA, (działa ono cytotoksycznie na pojawiającą się ziarninę i podwyższa pH rany do poziomu zasadowego, co stwarza dogodne warunki do kolonizacji bakterii)
***nie stosujemy RIVANOLUM (może zaburzać proces gojenia, indukować oporność bakterii, produkt jest jest potencjalnie cytotoksyczny)
***nie powinno się używać WODY UTLENIONEJ (opóźnia ona gojenie, posiada niski poziom działania antyseptycznego, jest szybko inaktywowana przez krew)
*** nie stosujemy CHLORHEKSYDYNY (jest ona potencjalnie cytotoksyczna, wywołuje reakcje nadwrażliwości do wstrząsu anafilaktycznego włącznie)
*** nie moczymy w nadmanganianie potasu (opóźnia gojenie)
***Błędem jest także nakładanie na rany MAŚCI Z ANTYBIOTYKAMI (poza przebadanymi wyjątkami, np. w przypadku stopy cukrzycowej).
Antybiotyk z maści nie przeniknie w wystarczającym stopniu do łożyska rany i nie zapewni długotrwałego działania bakteriobójczego. Może za to doprowadzić do wytworzenia się oporności u bakterii zasiedlających ranę.
Bibliografia:
1. Babalska, Z.Ł.; Korbecka-Paczkowska, M.; Karpi´ nski, T.M.Wound Antiseptics and European Guidelines for Antiseptic Application inWound Treatment. Pharmaceuticals 2021, 14, 1253. https://doi.org/10.3390/ph14121253.
2. M.Sopata i in., „Wytyczne postępowania miejscowego w ranach niezakażonych, zagrożonych infekcją oraz zakażonych – przegląd dostępnych substancji przeciwdrobnoustrojowych stosowanych w leczeniu ran. Zalecenia Polskiego Towarzystwa Leczenia Ran”, Leczenie Ran, t. 17, nr 1, s. 1–21, 2020, doi: 10.5114/lr.2020.96820.
Send a message to learn more