Christmas Surprise

06/08/2023

Bardzo ważna i potrzebna rozmowa. Polecam wszystkim rodzicom i nie tylko.

23/10/2022

Nastolatkowie mierzą się codziennie z różnymi wyzwaniami dorastania, bądźmy dla nich wsparciem, a nie kolejną przeszkodą.

10/10/2022

21/03/2022

Dziś pierwszy dzień wiosny, ale także Światowy Dzień Zespołu Downa. Na znak szacunku i wsparcia osób z dodatkowym 21 chromosomem zakładamy kolorowe skarpetki. Jak zwykle ja uważam, że możemy zrobić dużo więcej w ramach wsparcia, np: zakupić i przeczytać książkę napisaną przez mamę dziewczynki z Zespołem Downa i wesprzeć pomoc dla rodziców dzieci Zespołowych.

Kilka miesięcy temu otrzymałem wiadomość poniższej treści:

"Nie byłam pewna czy i gdzie się z Tobą kontaktować. Mam przede wszystkim nadzieję, że ta wiadomość trafi bezpośrednio do Ciebie : ) Piszę, ponieważ mam dylemat. I to nie tyle dylemat wychowawczy, co wydawniczy...

Mam tekst i chciałabym go wydać. Czy będzie z tego książka? Nie wiem, ale chciałam prosić Cię o radę. Twoja pozycja "Idealny rodzic nie istnieje" powaliła mnie na kolana. Jest konkretna i świetnie się ją czyta nawet w sytuacjach gdy teoretycznie nie ma się na to czasu. Chciałabym uzyskać podobny efekt.

Piszę o temacie bardzo ważnym, jest to moja historia, historia mojej córki, mojej rodziny. Dotyczy tematyki niepełnosprawności dzieci. Właściwie przedstawia wczesne macierzyństwo/rodzicielstwo w świetle Trisomii 21.

Dlaczego jest to tak istotne?

Chcę z tym wyjść do przyszłych bądź świeżo upieczonych rodziców dzieci z Zespołem Downa. Na bloga (Zosinkowo 21.) dostaję wiadomości o tym, że kobiety sobie nie radzą. Mają wątpliwości i nie wiedzą jak zacząć. Codziennie spotykam się z historiami matek które zostały same, bo dziecko nie spełnia wymagań rodziny. Spotykam kobiety, które świadomie decydując się na poród słyszą "sama tego chciałaś". Tak nie może być. Swoją historią chciałabym pokazać nowe oblicze macierzyństwa w niepełnosprawności. Udowodnić, że wychowywanie dziecka nieco bardziej wymagającego również może być satysfakcjonujące i warto się tego podjąć.

Zależy mi żeby dotrzeć z treściami na oddziały neonatologii, do szkół rodzenia czy ginekologów, do placówek wsparcia i asystentów rodzin, do pedagogów, do miejsc, do osób na których ramieniu rodzic mógłby oprzeć się w pierwszej kolejności.

Gdy urodziłam Zosię brakowało mi tego. Brakowało trochę światła. Dziś sama chętnie się nim podzielę.

Twoja wiedza i zaangażowanie w temat świadomego rodzicielstwa jest godna podziwu i dzięki Tobie wiem, że siła tkwi w jednostkach. Całego świata nie zmienimy w jeden dzień, ale tak jak kropla drąży skałę wiem, że mogę coś zrobić. Mogę wyciągnąć rękę i swoim doświadczeniem dać innym rodzicom nadzieję.

I teraz tu moja prośba. Podpowiedź jak ugryź temat. Tekst to jedno, a cała otoczka z jego wydaniem to drugie. Dla mnie - laika, czarna magia. Od czego zacząć? Gdzie wydawać żeby móc rozdać to potrzebującym rodzicom za pół darmo? Na co szczególnie zwrócić uwagę?

Będę Ci ogromnie wdzięczna za każdą wskazówkę i słowo wsparcia."

Po przeczytaniu tego maila poczułem nadzieję, ale i strach. Nadzieję, bo sam wiem jak bardzo zagubieni bywają rodzice, gdy pojawia się w ich świecie dziecko z Zespołem Downa i jeśli mógłbym się przyczynić do tego, by dać im jakiegoś rodzaju wsparcie, byłem gotowy by się w to włączyć.

Czego natomiast się bałem? Tego czego dość często się boję. Skrajności. Bałem się, że książka będzie przedstawiać wszystko albo w pięknych i kolorowych barwach albo z drugiej strony, że wszystko będzie w barwach szaro-czarnych.

Niestety często w podobnych książkach brakuje mi pokazania całego spektrum barw i tego jak dany temat wygląda naprawdę, z każdej ze stron. Zresztą podobnie jest w całym rodzicielstwie i też niektórzy popadają tutaj w skrajności. Tymczasem czasami jest cudownie, czasami ciężko, czasami wesoło, a czasami smutno. I to jest ok!

Kiedy więc rozpoczynałem lekturę, bardzo mocno zaciskałem kciuki, by okazało się, że autorka pokazała właśnie ten prawdziwy obraz, bo sam jej opis bardzo mocno do mnie przemówił i chciałem pomóc stworzyć coś, co da rzeczywiste wsparcie.

Na szczęście tak właśnie się stało i w efekcie właśnie dzisiaj, 21 marca, w Światowym Dniu Zespołu Downa, zaczynamy spełniać marzenie Angeliki o tym, by dać innym rodzicom wsparcie, którego sama potrzebowała i którego wtedy niestety nie znalazła.

Dzisiaj premierę ma jej książka "Z pamiętnika mamy Zosi: Trisomia 21".

Link do książki: https://sklep.blogojciec.pl/bookojciec/ebook-z-pamietnika-mamy-zosi-trisomia-21/

Dodatkowo, spełniając jej drugie marzenie, każdy zakupiony ebook, sfinansuje druk jednej książki "Z pamiętnika mamy Zosi: Trisomia 21", które to książki następnie razem z autorką dostarczymy do miejsc, w których mogą być one najbardziej potrzebne :) Zatem każdy zamawiający książkę, również daje w tym przypadku coś od siebie

29/12/2021

Wychodząc naprzeciw potrzebom klientów od stycznia rusza drugi gabinet w nowej lokalizacji. Już od 03.01.2022r można umawiać się na konsultacje psychologiczne także w Brzegu przy ulicy Kochanowskiego 4a/7 . Obowiązuje wcześniejsza rejestracja telefoniczna pod numerem: 795 587 554.

Jestem psychologiem zajmującym się od ponad 10 lat pracą z dziećmi, młodzieżą i ich rodzinami

27/08/2021

Przed rozpoczęciem nowego roku szkolnego chcę podzielić się z Wami fragmentem książki : „Matryca. Jak DNA programuje nasze życie” Robert’a Plomin’a. Wnioski zawarte w tej książce są wynikiem kilkudziesięciu lat prac badawczych.

Autor proponuje, by traktować rodzicielstwo jako relację.

Warunkiem dobrej, wartościowej relacji, w której chce się trwać jest zrozumienie i wsparcie.

Drodzy Rodzice pomyślcie o tym zanim wkręcicie się na nowo w „trybiki edukacji”.

25/06/2021

Na koniec roku gratuluję wszystkim dzieciakom i rodzicom, że przetrwali ten rok, bo to nie było proste. Pamiętajcie, że oceny na świadectwie to tylko czyjeś wyobrażenie o wiedzy ucznia, i same z siebie o niczym nie świadczą.

01/06/2021

Dzisiaj Dzień Dziecka, świetny powód by sprawić przyjemność swoim dzieciom, kupić wymarzoną zabawkę lub zabrać w super miejsce. To dzień, w którym każdy chce być dzieckiem. Jednak zwykle słowa: „zachowujesz się jak dziecko” są traktowane jak obraza, mają na celu wytknąć niestosowność lub niedojrzałość, czyli ogólnie rzecz biorąc, że coś jest nie tak. Dzieci natomiast mają mnóstwo cech z których my-dorośli możemy czerpać. Ja zawsze podziwiam dziecięcą fascynacje światem, pochylanie się nad dżdżownicą, czy ślimakiem z ogromną ciekawością i zupełnie poza czasem. Bycie tu i teraz i dostrzeganie niezwykłości w codzienności, to zdecydowanie coś, czego warto uczyć się od dzieci. Pewnie każdy z Was znajdzie parę cech, których można się uczyć od najmłodszych. Dlatego dziś życzę cudownego dnia wszystkim dzieciom, a dorosłym by czasem potrafili zachowywać się jak dziecko 🙂

14/05/2021

Od ponad roku żyjemy w trudnych warunkach stresu, niepewności i zmian, z którymi nie każdy sobie dobrze radzi. Specjaliści są zaniepokojeni pogarszającym się stanem psychicznym dzieci i młodzieży. Dodatkowym stresem jest dla większości uczniów powrót do nauki stacjonarnej po ponad półrocznej przerwie. W związku z dużą potrzebą pomocy psychologicznej zapraszam na darmowe konsultacje w dniach 21-22.05.2021r.w gabinecie przy ulicy Serdecznej 3/3 w Oławie. Rejestracja telefoniczna pod numerem :795587554.

02/04/2021

2 kwietnia Dzień Autyzmu

Audiobook powstał w Radiu Opole S.A.Nagranie i mastering audiobooka: Andrzej CzubińskiAutorka książki, reżyser i wydawca: Agnieszka KossowskaLektorzy przewod...

30/03/2021

🌗

Dziś, czyli 30 marca, obchodzimy Światowy Dzień Choroby Afektywnej Dwubiegunowej. Niezmiernie miło nam poinformować, że nadszedł czas drugiej edycji naszej psychoedukacyjnej akcji, która ku wspólnej radości, cieszy się Waszym pozytywnym przyjęciem i szerokim odzewem.

Biegun wsparcia ma na celu zwrócenie uwagi oraz przybliżenie nam wszystkim ogólnej problematyki choroby bipolarnej. Nieustannie pragniemy pogłębiać świadomość, że osoby dotknięte zaburzeniami maniakalno-depresyjnymi, mierzą się z nimi i znajdują się w naszym bliskim otoczeniu. Edukacja społeczna pomaga nam w zrozumieniu trudności i budowaniu systemu wsparcia, zarówno dla osób z ChAD, jak dla ich bliskich, którzy tego potrzebują.

Symbolicznie zasłaniamy dziś dłonią połowę twarzy w geście solidarności z osobami dotkniętymi chorobą afektywną dwubiegunową. Serdecznie zachęcamy Cię do przyłączenia się do akcji: zrób zdjęcie i opublikuj w swoich mediach społecznościowych z hasztagiem: oraz oznaczeniem

! Zapraszamy również do wzięcia udziału w dzisiejszym webinarze “Biegun wsparcia - między manią a depresją”, który odbędzie się na facebooku PSSiAPu Wrocław o 18:00.

Choroba afektywna dwubiegunowa (nazywana również: chorobą bipolarną; dwubiegunowymi zaburzeniami afektywnymi; chorobą maniakalno-depresyjną, ChAD) to przewlekła, nawracająca i pełna różnorodnych, przeciwstawnych oraz burzliwych objawów choroba. To medyczne schorzenie jest konsekwencją zaburzeń pracy wydzielniczej mózgu. Istotne znaczenie w przebiegu „dwubiegunówki” mają wahania nastroju, od epizodów depresji po epizody manii, pomiędzy którymi występuje także okres neutralnego nastroju, nazywanego remisją lub eutymią. Początkowe objawy ChAD pojawiają się między 18. a 25. rokiem życia. Kluczowe znaczenie dla pacjentów ChAD ma leczenie psychiatryczne, psychoterapeutyczne i farmakoterapia. ChAD jest chorobą śmiertelną, ponieważ nieleczona, niesie za sobą wysokie prawdopodobieństwo śmierci samobójczej.
_______________________
Zaburzenie afektywne dwubiegunowe I – pacjenci u których postawiono diagnozę rzeczonego podtypu, doświadczają ciężkich epizodów depresji i pełnoobjawowych epizodów manii – niekiedy mania przechodzi bezpośrednio w depresję bądź odwrotnie, choć najczęściej między epizodami następuje remisja. Szacuje się, że na zaburzenia afektywne dwubiegunowe I cierpi około 1% ogólnej populacji (National Institute of Mental Health 2003).
Zaburzenie afektywne dwubiegunowe II – to najczęściej występująca postać choroby, na którą cierpi około 4-5% populacji. Pacjenci z tą diagnozą doświadczają licznych i ciężkich epizodów depresyjnych. W tym przypadku nie występują pełnoobjawowe epizody manii, lecz hipomanii (mniejsza intensywność objawów w porównaniu do pełnoobjawowej manii). Natomiast w ciągu całego życia epizody depresji trwają około 3 razy dłużej w porównaniu z obliczem ChADu typu I.
Zaburzenia afektywne dwubiegunowe z szybką zmianą faz – taką postać przyjmuje u 10-20% pacjentów z ChAD; charakteryzuje się dużą częstotliwością zmian nastroju. W praktyce klinicznej diagnozuje się je, gdy dana osoba doświadcza czterech lub więcej epizodów manii i/lub depresji w okresie 12 miesięcy.

19/03/2021

W niedzielę 21 marca obchodzimy Światowy Dzień Zespołu Downa. Znakiem rozpoznawczym tego święta stało się noszenie skarpet nie do pary. Jest to symbol tego, że inne nie znaczy gorsze i to że ktoś wygląda czy zachowuje się inaczej, nie znaczy, że nie pasuje do reszty. Myślę, że można zrobić coś więcej dla Osób z Zespołem Downa niż tylko okazać solidarność zakładając odpowiednie skarpetki. Ja dziś chcę zachęcić Was do obejrzenia konferencji https://www.rodzinatodruzyna.pl ( można ją odtworzyć po darmowym zarejestrowaniu się na stronę) w której udział bierze rodzina z dzieciakami z Zespołem Downa (1:49:00 minuta filmu ) . Rodzina ta prowadzi instagramowe konto https://www.instagram.com/dzieciaki_cudaki/?hl=pl i pokazuje jak wygląda ich życie, a ich historia jest niesamowita. Zachęcam też do oglądania programu Down the road . To właśnie słuchanie prawdziwych historii i prawdziwych ludzi, pokazuje najlepiej jak wiele możemy się nauczyć i czerpać od siebie nawzajem nie zależnie od liczby chromosomów.